Θεοσαλακαί επιγραφαί: Γ) Γόννων ύπο Α. Αρβανιτοπούλον. 39
εκάστου στί/ου κειμένου μεταξύ δύο οριζοντίων
χαραγών ήγμένων λίαν ελαφρώς δια τοΟ κανόνος-
άλλα πωρωθείσης και προστριβείσης πάλαι της
επιφανείας, ίκανά γράμματα έγένοντο έςίτηλα' δψ.
αυτών 0-006-0 014, οιάστιχ. 0-008.
ΕΙκών 4 (επιγρ. αρι&. 167). Μαρτνρίαι περί ορων.
.............Λεοννά]του
- - -.......... — Μαρτυρε]ϊ [:] Δ[ημ]ή-
τριος δεινός έθν.κόν είδέναι δτι δρ]οι εχ(κ) τοϋΉρα-
δ κλειωτών θέσις έ'ως τ]ο[ΰ Ήβ]είου προ-
ς τώι ποταμώι ήσαν, ους έπεδε]ί[ξ]ατο εκ Πλευ-
ρώνος;..............]συπο[ς] υί[ός] Έ-
............είδέναι δε ή]μά[;] και ια[ϋ-
τα.---Μαρτυρεί δείνα - - -έ]που[ς]· άνα-
10 βάς εγώ τε καΐ δείνα - - - ύπ]ολαμ[βάνον
τες είναι.....Διοδ]ότου - - - - [........
Έν στί/. 4 φαίνεται τις οιττογραφία του Κ ή
υπόλειμμα διαλεκτικάν, περί ού βλ. κάτω άριθ.
175· στί/· 6 ίσως γραπτέον έπεδε\ί[ξ\ατο ξβ2-
Δια τών υποθετικών τά πολλά συμπληρώσεων
προσεπαΟήσαμεν νά άρμόσωμεν πρός τινα νουν τά
άσφαλώς σωθέντα, άτινα όντως δύνανται νά προ-
σαρμοσΟώσιν εις μαρτυρίας του τύπου του 165 Α.
Φαίνονται δ ενταύθα άναγραφόμεναι θέσεις τοΟ
Ηρακλείου, οιαι και έν άριθ. 166, άφ' ού ο μάρ-
τυς είναι Διεύς' μία τούτων έκαλεΐτο πιθανώτατα
Ηβεϊον, ετέρα ο' ίσιος Πλευρών (στί/. ο. 6-7)·
τοιαΟται τοπωνυμία! Πλευρά, Πλευρές είναι κοι-
νόταται έν τη Νέα Ελληνική' καλοΟνται δ' ούτω
κατά τά κράσπεδα τών ορέω.ν τόποι επικλινείς άλ-
λ' ού/ι βρα/ώδεις.
Έν στ. 7 μαίνεται ΰπάονον κύοιον όνου.α εις
--ουτΐος, ούχί τών συνήθων βεβαίως, έν δέ στί/. 9
πατρικόν εις - - άπ^ς ή - - πρέπης.
Ή συμπλήρωσις του στί/- 9-10 έγένετο κατά
την κάτω άριθ. 170 έπιγραφήν.
'Αρι&. 168 (είκ. 5' καταλ. άρν&. 30 α).
Τμήμα άποσ/ισθέν έκ στήλης μαρμάρου ομοίου
έντελώς τω της 165, αριστερά μόνον άκέραιον.
Είναι πιθανιότατον δτι ανήκει που τη ΰπ' άριθ.
165 Α στήλη.Ύψ. 0-09, πλ. 0-06, πάχ. 0-025.
Ή έπιγραφή έ/αρά/θη καθ' δλα ομοίως τη
165 Α καΐ τά γράμματα και το διάστι/ον έ/ουσι
τάς αυτάς διαστάσεις- άπετρίβησαν ό'μως ίσ/υρώς.
δ ^>ν"
ΕΙκών 5 (επιγρ. άρι&. 168). Μαρτνρίαι περ'ι ορων.
.....------ - και οΐδα πο-]
1 λ]λούς [Γοννέων;.....και εγεωργοΰντο και ε-
ποικ[οΰντο έ'ως (τοϋ) θέσις ------- και άνα-
βά[ντες εγώ τε και δείνα επί τώι δρει
τ[ώι ------
5 [«]......
Ιόν στί/. 2-3 συνεπληρώσαμεν κατά τον άοιθ.
165 Α στίχ. 23- τον δέ 3-4 κατά τον άριθ. 170
(πρβ. 167), πρός ον φαίνεται ή έπιγραφή αύτη
μάλλον σ/ετική.
ΆριΦ. 169 (είκ. 6· καταλ. άριΰ. 58). Στήλη
μαρμάρου ύπομέλανος αριστερά μόνον ακέραιος,
όπισθεν δ' άπεσ/ισμένη' ή έπιοάνεια έπωρώθη και
έφθάρη έκ της πάλαι έν ύπαίθρω εκθέσεως, ϊψ.
0Ό68, πλ. 0-15, πάχ. 0-055.'
11 έπιγραφή έ/αρά/θη άβαθώς και καλώς, έκα-
στου στίχου κειμένου μεταςύ δύο οριζοντίων /α-
εκάστου στί/ου κειμένου μεταξύ δύο οριζοντίων
χαραγών ήγμένων λίαν ελαφρώς δια τοΟ κανόνος-
άλλα πωρωθείσης και προστριβείσης πάλαι της
επιφανείας, ίκανά γράμματα έγένοντο έςίτηλα' δψ.
αυτών 0-006-0 014, οιάστιχ. 0-008.
ΕΙκών 4 (επιγρ. αρι&. 167). Μαρτνρίαι περί ορων.
.............Λεοννά]του
- - -.......... — Μαρτυρε]ϊ [:] Δ[ημ]ή-
τριος δεινός έθν.κόν είδέναι δτι δρ]οι εχ(κ) τοϋΉρα-
δ κλειωτών θέσις έ'ως τ]ο[ΰ Ήβ]είου προ-
ς τώι ποταμώι ήσαν, ους έπεδε]ί[ξ]ατο εκ Πλευ-
ρώνος;..............]συπο[ς] υί[ός] Έ-
............είδέναι δε ή]μά[;] και ια[ϋ-
τα.---Μαρτυρεί δείνα - - -έ]που[ς]· άνα-
10 βάς εγώ τε καΐ δείνα - - - ύπ]ολαμ[βάνον
τες είναι.....Διοδ]ότου - - - - [........
Έν στί/. 4 φαίνεται τις οιττογραφία του Κ ή
υπόλειμμα διαλεκτικάν, περί ού βλ. κάτω άριθ.
175· στί/· 6 ίσως γραπτέον έπεδε\ί[ξ\ατο ξβ2-
Δια τών υποθετικών τά πολλά συμπληρώσεων
προσεπαΟήσαμεν νά άρμόσωμεν πρός τινα νουν τά
άσφαλώς σωθέντα, άτινα όντως δύνανται νά προ-
σαρμοσΟώσιν εις μαρτυρίας του τύπου του 165 Α.
Φαίνονται δ ενταύθα άναγραφόμεναι θέσεις τοΟ
Ηρακλείου, οιαι και έν άριθ. 166, άφ' ού ο μάρ-
τυς είναι Διεύς' μία τούτων έκαλεΐτο πιθανώτατα
Ηβεϊον, ετέρα ο' ίσιος Πλευρών (στί/. ο. 6-7)·
τοιαΟται τοπωνυμία! Πλευρά, Πλευρές είναι κοι-
νόταται έν τη Νέα Ελληνική' καλοΟνται δ' ούτω
κατά τά κράσπεδα τών ορέω.ν τόποι επικλινείς άλ-
λ' ού/ι βρα/ώδεις.
Έν στ. 7 μαίνεται ΰπάονον κύοιον όνου.α εις
--ουτΐος, ούχί τών συνήθων βεβαίως, έν δέ στί/. 9
πατρικόν εις - - άπ^ς ή - - πρέπης.
Ή συμπλήρωσις του στί/- 9-10 έγένετο κατά
την κάτω άριθ. 170 έπιγραφήν.
'Αρι&. 168 (είκ. 5' καταλ. άρν&. 30 α).
Τμήμα άποσ/ισθέν έκ στήλης μαρμάρου ομοίου
έντελώς τω της 165, αριστερά μόνον άκέραιον.
Είναι πιθανιότατον δτι ανήκει που τη ΰπ' άριθ.
165 Α στήλη.Ύψ. 0-09, πλ. 0-06, πάχ. 0-025.
Ή έπιγραφή έ/αρά/θη καθ' δλα ομοίως τη
165 Α καΐ τά γράμματα και το διάστι/ον έ/ουσι
τάς αυτάς διαστάσεις- άπετρίβησαν ό'μως ίσ/υρώς.
δ ^>ν"
ΕΙκών 5 (επιγρ. άρι&. 168). Μαρτνρίαι περ'ι ορων.
.....------ - και οΐδα πο-]
1 λ]λούς [Γοννέων;.....και εγεωργοΰντο και ε-
ποικ[οΰντο έ'ως (τοϋ) θέσις ------- και άνα-
βά[ντες εγώ τε και δείνα επί τώι δρει
τ[ώι ------
5 [«]......
Ιόν στί/. 2-3 συνεπληρώσαμεν κατά τον άοιθ.
165 Α στίχ. 23- τον δέ 3-4 κατά τον άριθ. 170
(πρβ. 167), πρός ον φαίνεται ή έπιγραφή αύτη
μάλλον σ/ετική.
ΆριΦ. 169 (είκ. 6· καταλ. άριΰ. 58). Στήλη
μαρμάρου ύπομέλανος αριστερά μόνον ακέραιος,
όπισθεν δ' άπεσ/ισμένη' ή έπιοάνεια έπωρώθη και
έφθάρη έκ της πάλαι έν ύπαίθρω εκθέσεως, ϊψ.
0Ό68, πλ. 0-15, πάχ. 0-055.'
11 έπιγραφή έ/αρά/θη άβαθώς και καλώς, έκα-
στου στίχου κειμένου μεταςύ δύο οριζοντίων /α-