DOI Artikel:
Bersakēs, Friderikos: Tou Athēnēsin Asklēpieou oikēsmata
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14277#0094
62 Τον Αϋ'ήνησιν Ασκληπιείου οικήματα· ντζό Φρ. Βεραάκη.
περί τών έπιστυλίων είπομεν.Ή γνώμη αύτη ένι- σμένη, έκ δέ των πλαγίων πλευρών μακρόν μόνον
σχύεται καΐ έκ του γεγονότος οτι ύπάρχουσιν επί κράσπεδον, ώς έν τοις στυλοβάταις. Έκαλύπτοντο
των κιόνων μικραί τετράγωνοι οπαί μετά λειψά- δηλ. αί πλευρά! αύται υπό του χώματος. "Ομοιοι
νων μολύβδου, έξεργασθεΐσαι κατά διαστήματα επί δόμοι προς ύποστήριξιν των κιόνων ευρίσκονται
της αυτής γραμμής. Έν ταυταις ήσαν βεβαίως έμ- κατά χώραν έν τω ναώ της έν Τεγεα Αλέας, προ-
πεπηγότες ήλοι προς έξάρτησιν αντικειμένων τι- έρχονται δέ και αυτοί έκ της μεταγενεστε'ρας δια-
νών. Είναι δέ γνοοστον δτι, έπειδή αί στοαι των σκευής του ναου.
Ασκληπιείων έχρησίμευον προς στέγασιν τών θε~ Έκ τών έσωτερικών κιόνων τοΟ πρώτου ορόφου
ραπευομένων, έλαμβάνετο πάντοτε πρόνοια νά χω- δέν έχομεν λείψανα βέβαια, άλλά μόνον θραύματά
ρισθώσιν οί άρρενες άπό τών θηλέων (ΑΜ 1908 τινα ραβδωτών τεμαχίων, έχοντα τάς άπαιτουμέ-
29, Παυσαν. Α' 34 δ). ΤοΟτο δέ έπετυγχάνετο νας διαστάσεις (είκ. 15), δι ών κατ'είκασίαν μό-
δια, της διαιρέσεως τοΟ οικοδομήματος δια παρα-
πετασμάτων ή άλλως πως, εις διάφορα διαμερί-
I I !
1 'ί (
σματα. Αί οπαί λοιπόν τών κιόνων έχρησίμευον
προς στερέωσιν τών σιδηρών δακτυλίων, οι ών
έξηρτώντο τά παραπετάσματα.
Οί αντίστοιχοι κίονες του πρώτου όρόαου ήδρά-
ζοντο έπί θεμελίων κειμένων εν τω αύτώ έπιπέδω
προς τά θεμέλια του στυλοβάτου της προσόψεως.
Επρεπε λοιπόν ή νά τεθώσι και έπί τών θεμελίων
τών κιόνων δύο λίθοι άντιστοιχοΟντες προς τον στυ-
λοβάτην και πρΌς την ύπ' αυτόν πωρίνην βαθμίδα
ή εις λίθος μόνον εχων ίσον ΰψος προς αμφότερους
Έν τή άναπαραστάσει είκ. δ ήκολούθησα τον πρώ-
τον τρόπον. Άλλ' έν τοΐς μεταγενεστέρου χρόνοίς Εϊκώνΐό. Ανατολικής οτοας δόμος τών φραγμάτων τον μετώπου.
έγένετο χρήσις του δευτέρου διά παρενθέσεως με-
ταξύ σπείρας καϊ θεμελίων του δόμου είκ. 14 ,νον συνεπλήρωσα τους ελλείποντας κίονας (είκ. 5).
Έκ τών πολλών σπειρών του ίερου μία μόνον,
στερούμενη τών διά τά θωρακεΐα έντομών, παρου-
σιάζει τάς ζητουμένας διαστάσεις1 ε/ει δηλ. διά-
μετρον έν τω δευτέρω τορώ 0"72δ, πλίνθον δέ
0·89χΟ·Ηδ καί ΰψος 0 21.
Μεταξύ τών κιόνων τών δύο ορόφων θά έτέθησαν
βεβαίως λίθινα παρεμβλήματα ώς έν τή στοα τοΟ
Εύιχένους (ΑΕ 1912 180 είκ. 23).
Επειδή ή στοά είναι διόροφος έπρεπε φυσικώς
νά οίκοδομηθή που ή εις τον πρώτον και όεύτερον
οροφον άγουσα κλΐμαξ. Έάν δέ αύτη κατεσκευά-
Είκών 14. Ανατολικής ατοας- δόμος, εφ'ον ήδράζοντο ,^, τ-7ς στοας, ήθελεν απαιτήσει μεγάλας
οί εσωτερικοί κίονες. ' ,ττ », ,
οαπάνας και νρονον πολύν, π ουσχερεια αύτη
άνευρεθέντος μετά τίνος άλλου προ ολίγου. ΤΙ θέ- έλύθη κατά πρακτικόν τρόπον χρησιμοποιηθεί-
σις του δόμου τούτου ορίζεται έκ τοΟ μεγέθους αύ- σης της έκ της ύπάρξεως του βάθρου προερχο-
τοΟ καί έκτης ιδιαιτέρας εξεργασίας. Διότι τό ΰψος μένης ανωμαλίας. Επειδή οηλ. μέγα τμήμα τοΟ
είναι 0'δ4, το δέ πλάτος καί μήκος Ο'99. Μόνον δυσμικοΟ ήμίσεος τοΟ πρώτου ορόφου τής στοάς
ή άνω καϊ ή κάτω επιφάνεια είναι καλώς έξειργα- ούδένα σ'/εδον έπλήρου σκοπόν ώς χώρον, προσηρ-
περί τών έπιστυλίων είπομεν.Ή γνώμη αύτη ένι- σμένη, έκ δέ των πλαγίων πλευρών μακρόν μόνον
σχύεται καΐ έκ του γεγονότος οτι ύπάρχουσιν επί κράσπεδον, ώς έν τοις στυλοβάταις. Έκαλύπτοντο
των κιόνων μικραί τετράγωνοι οπαί μετά λειψά- δηλ. αί πλευρά! αύται υπό του χώματος. "Ομοιοι
νων μολύβδου, έξεργασθεΐσαι κατά διαστήματα επί δόμοι προς ύποστήριξιν των κιόνων ευρίσκονται
της αυτής γραμμής. Έν ταυταις ήσαν βεβαίως έμ- κατά χώραν έν τω ναώ της έν Τεγεα Αλέας, προ-
πεπηγότες ήλοι προς έξάρτησιν αντικειμένων τι- έρχονται δέ και αυτοί έκ της μεταγενεστε'ρας δια-
νών. Είναι δέ γνοοστον δτι, έπειδή αί στοαι των σκευής του ναου.
Ασκληπιείων έχρησίμευον προς στέγασιν τών θε~ Έκ τών έσωτερικών κιόνων τοΟ πρώτου ορόφου
ραπευομένων, έλαμβάνετο πάντοτε πρόνοια νά χω- δέν έχομεν λείψανα βέβαια, άλλά μόνον θραύματά
ρισθώσιν οί άρρενες άπό τών θηλέων (ΑΜ 1908 τινα ραβδωτών τεμαχίων, έχοντα τάς άπαιτουμέ-
29, Παυσαν. Α' 34 δ). ΤοΟτο δέ έπετυγχάνετο νας διαστάσεις (είκ. 15), δι ών κατ'είκασίαν μό-
δια, της διαιρέσεως τοΟ οικοδομήματος δια παρα-
πετασμάτων ή άλλως πως, εις διάφορα διαμερί-
I I !
1 'ί (
σματα. Αί οπαί λοιπόν τών κιόνων έχρησίμευον
προς στερέωσιν τών σιδηρών δακτυλίων, οι ών
έξηρτώντο τά παραπετάσματα.
Οί αντίστοιχοι κίονες του πρώτου όρόαου ήδρά-
ζοντο έπί θεμελίων κειμένων εν τω αύτώ έπιπέδω
προς τά θεμέλια του στυλοβάτου της προσόψεως.
Επρεπε λοιπόν ή νά τεθώσι και έπί τών θεμελίων
τών κιόνων δύο λίθοι άντιστοιχοΟντες προς τον στυ-
λοβάτην και πρΌς την ύπ' αυτόν πωρίνην βαθμίδα
ή εις λίθος μόνον εχων ίσον ΰψος προς αμφότερους
Έν τή άναπαραστάσει είκ. δ ήκολούθησα τον πρώ-
τον τρόπον. Άλλ' έν τοΐς μεταγενεστέρου χρόνοίς Εϊκώνΐό. Ανατολικής οτοας δόμος τών φραγμάτων τον μετώπου.
έγένετο χρήσις του δευτέρου διά παρενθέσεως με-
ταξύ σπείρας καϊ θεμελίων του δόμου είκ. 14 ,νον συνεπλήρωσα τους ελλείποντας κίονας (είκ. 5).
Έκ τών πολλών σπειρών του ίερου μία μόνον,
στερούμενη τών διά τά θωρακεΐα έντομών, παρου-
σιάζει τάς ζητουμένας διαστάσεις1 ε/ει δηλ. διά-
μετρον έν τω δευτέρω τορώ 0"72δ, πλίνθον δέ
0·89χΟ·Ηδ καί ΰψος 0 21.
Μεταξύ τών κιόνων τών δύο ορόφων θά έτέθησαν
βεβαίως λίθινα παρεμβλήματα ώς έν τή στοα τοΟ
Εύιχένους (ΑΕ 1912 180 είκ. 23).
Επειδή ή στοά είναι διόροφος έπρεπε φυσικώς
νά οίκοδομηθή που ή εις τον πρώτον και όεύτερον
οροφον άγουσα κλΐμαξ. Έάν δέ αύτη κατεσκευά-
Είκών 14. Ανατολικής ατοας- δόμος, εφ'ον ήδράζοντο ,^, τ-7ς στοας, ήθελεν απαιτήσει μεγάλας
οί εσωτερικοί κίονες. ' ,ττ », ,
οαπάνας και νρονον πολύν, π ουσχερεια αύτη
άνευρεθέντος μετά τίνος άλλου προ ολίγου. ΤΙ θέ- έλύθη κατά πρακτικόν τρόπον χρησιμοποιηθεί-
σις του δόμου τούτου ορίζεται έκ τοΟ μεγέθους αύ- σης της έκ της ύπάρξεως του βάθρου προερχο-
τοΟ καί έκτης ιδιαιτέρας εξεργασίας. Διότι τό ΰψος μένης ανωμαλίας. Επειδή οηλ. μέγα τμήμα τοΟ
είναι 0'δ4, το δέ πλάτος καί μήκος Ο'99. Μόνον δυσμικοΟ ήμίσεος τοΟ πρώτου ορόφου τής στοάς
ή άνω καϊ ή κάτω επιφάνεια είναι καλώς έξειργα- ούδένα σ'/εδον έπλήρου σκοπόν ώς χώρον, προσηρ-