Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1913)

88 Αίγίνης μουσεΐον υπό Κ. Κονροννιώχον.

1 ©ων και αυστηρών έρυθρομόρΐκυν αγγείων .

Το σώαα είνε έλαοοώς έστοαυ.υ.ένον ποός τά

™ 1 I ι Γι ι -

οεξιά, ένώ ή κεφαλή τρέπεται μεθ ορμής κατ άν-
τίθετον διεύθυνσιν. Εκ της θέσεως των ώμων και
τοΰ μικρού σωζομένου μέρους των βραχιόνων ΐαί-
νιται, δτί ούτοι είχον όριζοντίαν διεύθυνσιν και
έΐέροντο τεταμένοι προς τα εμπρός. Ώς μαίνεται
έκ της θέσεως του ολίγου σωθέντος μέρους του
αριστερού μηρού, το άριστερον σκέλος ήτο ίσνυ-
ρως κεκαμμενον, επ αυτού ο έκλινε ολίγον το
σώμα τοΰ ήρωος.

Περί του οεςΊοϋ σκέλους οφείλομεν νά δεχθώμεν
6τι ήτο κα'ι τοΟτο κεκαμμενον, άλλ' 6 μηρός έφέ- Κκώ„ 4- Θάοον άνάγλυφον.

οετο ποός τα κάτω, ώς φαίνεται έκ της τάσεως

του δεξιό□ μέρους τοΰ σώματος. της Αφαίας (Αβί/ίηα πίν. 93

Πώς παρίστατο ό Ηρακλής, εις 6ν εδόθη ή στά- 86), εκείνος δμως εϊνε πολλώ

σις αύτη, δεν είνε δύσκολον νά άναγνωρίσιυμεν, μάλλον ανεπτυγμένος τοΰ ήμε-

άναλογιζόμενοι τάς γνωστάς ιδιότητας αύτοΰ, κα'ι τέρου Ηρακλέους. Είνε αγένειος,

παραβάλλοντες προς άλλας γνωστάς παραστάσεις. ' ή δ έκφρασις τοΰ προσώπου δέν

Ό ήρως παρίσταται τοξεύων, εν θέσει γονυπε- έχει πλέον τήν τραχύτητα, ήν

,/ , , , Έίχων 5.

τοΟντός. ^ εχουσιν « εικόνες τοΰ αρχαίο- Θασίων νόμιομα.

Ηρακλής, ώς ό ημέτερος, τοξεύων δέν είνε τι τέρου Ηρακλέους, κα'ι το σώ-

2 άσύνηθες εν άρχαϊκαΐς παραστάσεσιν 2' υπάρχει έν μα δ' αϋτοΰ εϊνε πολλώ δεξιώτερον είκονισμένον,
τούτοις μία παράστασις, ής ή απόλυτος όμοιότης οϋδ'" έχει πλέον το συμβολικον ένδυμα της από
προς τον Ηρακλή ήμών δέν δύναται νά είνε έντε- της κεφαλής φερομένης λεοντοδοράς. Ό Ηρακλής
λώς τυχαία. Είνε αύτη ή επί τοΰ έκ Θάσου άνα- ήμών είνε κατά τι αρχαιότερος τούτου, νομί'ζου
γλυφού τοΰ Μουσείου Κωνσταντινουπόλεως, όπερ δ'ό'τι δικαιούμεθα κάλλιστα νά δεχθώμεν καϊ περ'ι

3 έδημοσίευσεν ό «ΙοαΙπη 3. "Αν παραοάλωμεν τάς αύτοΰ τήν υπό τοΰ <1οΐιΐΗη προταθεΐσαν περί τοΰ
εικόνας 1-3 τοΰ Αίγινητικοΰ Ηρακλέους, μετά τά θασίου Ηρακλέους χρονολογίαν περί τό τέλος τοΰ
λεχθέντα περ'ι τής συμπληρώσεως τής παραστά- 6 ου αιώνος.

σεως αύτοΰ, προς τήν £ί«. 4 τοΰ Ηρακλέους τοΰ Οί θάσιοι θέλοντες νά άφιερώσωσιν άγαλμα

θασίου ανάγλυφου ληφθεϊσαν έκ τής δημοσιεύσεοκ Ηρακλέους έν Όλυμπία κατέϋυγον εις τον έν Αί-

τοΰ «ΓοΐιΙηη, συμπληρουμένην και διά τής είκ. 5 γίνη γλύπτην Όνάταν \Παυσ. Ε' 23 12). Ό ήμέ-

νομίσματος έκ Θάσου μετ' εικόνος τοΰ Ηρακλέους τερος "Ηρακλής νομίζω, ότι αποδεικνύει, ότι ή καλ-

ληφθεϊσαν όμοι'ως έκ τής αύτής δημοσιεύσεως, δέν λιτεχνική σχέσις τής Θάσου προς τήν Αίγιναν ήτο

6ά έχωμεν ανάγκην πολλών λόγων, όπως άποδεί- άρχαιοτέοα και έτι «.εγαλειτέρα ή ό'σον φαίνεται

Ηωμεν τήν μεγάλην συγγένειαν τών δύο παραστά- μόνον έκ τής υ,αρτυρίας τοΰ Παυσανίου περί τής

σεων. Ο αύτος περίπου τρόπος ενδυμασίας, ή αύτη διά τοΰ Όνάτα κατασκευής υπό τών θασιων τοΰ

κίνησις και ή ίδια βαθμ'ις αναπτύξεως τής τέχνης. έν Όλυμπία άφίερωθέντος αγάλματος τοΰ Ήρα-

Ές Αίγίνης είνε γνωστός και άλλο: Ηρακλής κλέους,
τοξεύουν, ό περίφημος τοΰ άνατολικοΰ αετώματος Άριβ. 2· είκ. 6-7 (καταλ. άρώ. 1382).

1 Πρβ. π./. ϋΕΓ6ηιΐ5θΐ·σ-83^1ϊο-ΡοΙΙΪ8Γ ΖΗ'οί. III σελ.

Μαρμάρινη λήκν&ος μετά γραπτής παραστάσεως

100 είκ. 3773, «ελ. 101. είκ. 3774 και σελ. 107 είκ. 3779. (βψ. Οθ6, αέχρι τοΰ τραχήλου 0*42, ύψος είκό-
2 01>Ίηρί3 IV πίν. XXXVIII και ΧΕ. λ.λο» Ρ. 'β - > " ' - ~ ■

« ΒΟΗ 1894 66 κε. φ. XVI, Λ 1903 181 είκ. 107. Πρδ. και ^ 0 2°| ^ Τα?0ϋ 651 ™ν ν/™'™

ϋαι·βπιΙ)βΓ§-83§Ηο-ΡοΜϊβΓ ΖΗοί. III σελ. 119. φρεατοειδές στόμιον καταλήγον εις δύο άντιστοί-

Ετνπ. 29-713.