DOI Artikel:
Kuruniōtēs, Kōnstantinos: Aiginēs mouseion
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14277#0124
92 Αιγ'ινης μουσειον ύπο Κ. Κουρουνιώτου.
ύπήγαγεν ύπό το κράτος της Περγάμου" οιωκεΐτο
ο αύτη ύπό διοικητού άποστελλομένου εκάστοτε
ύπό του βασιλέως της Περγάμου μέχρι τοΟ τέ-
λους του Περγαμηνοΰ κράτους. Τοιούτοι διοικηται
εϊνε μέ/ρι τούδε δύο γνωστοί, ό Ικέσιος Μητρο-
1 δώρου (16 VII 15) 1 και ο Κλέων Στρατάγου
(16 IV 1). "Εν τινι Περγαμηνή επιγραφή αναφέ-
ρεται άφιέρωμα του Αττάλου τοΟ Α' εις τήν'Αθη-
νάν ώς απαρχή άπό τών έξ Αίγίνης [Ρβνραιηοιι
ΙηββΙιΗίίβη αριθ. 47).
Ώς προς τον τύπον της άφιερώσεως πρβ. την
έπιγραφήν του έκ Σηστού βωμού (ΑΜ 1881
209) ύπέρ βασιλέως Πτολεμαίου κλ., ώς και την
έκ Περγάμου έπιγραφήν [Ρβ7·^αηιοιι ΙηββΗΗίίβη
29) Βασάέα "Ατταλον Έπιγένης και οι ηγεμόνες
και στρατιώται ....
Οί Σατυρινος και Καλλίμαχος, στρατηγοί πιθα-
νώτατα, δεν εινε άλλοθεν γνωστοί, έν γένει δε το
όνομα ΣατυρΤνος πρώτον ένταΰθα άπαντα. *Αν ού-
τοι ώς και οί ΰπ' αυτούς ηγεμόνες και στρατιώται
ήσαν ξένοι καϊ άπετέλουν είδος φρουράς έν Αίγίνη,
ή ήσαν Αίγινήται ύπηρετήσαντες ύπο τον Αττα-
λον κατά τινα τών πολλών αύτοΰ πολέμων δεν
δύναται νά βεβαιωθή. Τό πρώτον όμως είναι πιθα-
νώτερον, διότι και οί θεοί, εις ους είνε άνατεθει-
μένος ό βωμός, μολονότι ή λατρεία και αύτών δεν
ήτο άγνωσοος, δεν ήσαν έν τούτοις οί κατ εξοχήν
2 έν Αίγίνη 2, άλλα τουναντίον οί κυρίως έν Περ-
γάμω λατρευόμενοι θεοί, και προς τούτοις άν οί
άναθέσαντες είχον υπηρετήσει έν πολέμω τινι ύπο
τον Άτταλον, θά άνεγράφετο έν τή άφιερώσει και
ο πόλεμος ούτος, ώς ήτο άλλως συνήθεια (πρβ.
Ρβν(/αηιθϊΐ Ιηββίιν. άρ. 29).
'Αρίϋ'. 4 (είκ, 9). Χείλος τάφου μετ' επιγρα-
φής τοϋ κυρίου τοϋ τάφου. Περιεγράψαμεν άνω-
τέρω έν ολίγοις τό είδος τών Αίγινητικών τάφων,
ο'ίτινες άποτελοΰνται έκ καθέτου τετραγωνικού" στο-
μίου έσκαμμένου έν τώ βράχω, και φέροντος κάτω
εις δύο άντιστοίχους θαλάμους (είχ. 10-11), έν
οίς συνήθως έν σαρκοφάγοις λιθίνοις κατετίθεντο
οί νεκροί.
Τό έδαφος της Αίγίνης άποτελεϊται κατά το
1 Πρί. τελευταίο·/ ΑΕ 1912 248-9.
3 Πρβ. Ιν τούτοις την ομοίως έν Αίγίνη έ&ρεθεΐσαν Ε-ιγραοήν
ΣβΒα.8 Π 1383 = Ιϋ IV 11.
πλείστον ες ένος πολύ άβαθους στρώματος αρόσι-
μου γης, ο'περ έν πολλοίς τόποις και λείπει τε-
λείως, ύπο τό όποιον ύπάρχει σκληρον στρώμα
πώρου έν είδει παχέος φλοιού, καλύπτοντος έτε-
ρον, μεγαλειτέρου συνήθως πάγους, στρώμα μα-
λακής γης, κάτωθεν του όποιου ευρηται πάλιν ό
σκληρός βράχος. Τό φρεατοειδές στάμιον τών ώς
άνω τάφων έσκάπτετο έντός του βραχώδους φλοιοί),
είχε πλάτος μεταξύ 0"80 και 1Ό0 κα'ι μήκος μέ-
χρι 1*50, το δε βάθος αύτοΰ ήτο ίσον προς τό
πάχος τοΰ φλοιού παραλλάσσον μεταξύ 1Ό0-2Ό0
και πλέον μέτρων" έντός του κάτωθεν τοΟ βραχώ-
δους φλοιού στρώματος μαλακής γης έσκάπτοντο
οί θάλαμοι, ών τό ΰψος έφθανε μέχρι 1'80, τό δέ
μήκος και πλάτος ήτο μεταξύ 2 "50 και 3 "00 μέ-
τρων. Το στόμιον έκαλύπτετο συνήθως δια δύο
πολύ μεγάλων πώρων. Ύπο τό χείλος τών τάφων
τούτων έγράφετο ένίοτε τό όνομα του κυρίου του
τάφου, ή έν γένει έπιγραφαι σχετικαί προς την κυ-
ριότητα αύτοΟ 3. Έξ ένός τοιούτου τάφου κειμένου
έν θέσει Όμορφη Εκκλησιά ή Ίΐν.ουρυ.-κούρ'/] προς
Β της πόλεως, όν κατέστρεψεν ό ιδιοκτήτης, κα-
τώρθωσεν ό Α. Πελεκάνος νά περισώση εις τό
μοκσεϊον Αίγίνης το έ'χον την έπιγραφήν μέρος του
χείλους, όπερ παρίσταται έν είκ. 9.
Ή έπιγραφή Αισχύλο το Περίλο έδημοσιεύθη
ήδη έν 16 IV, Αάά. άριθ. 1590 κατά δημοσίευση/
τοΰ Πελεκάνου έν τη καθημερινή έφημερίδι"-4στυ.
Η επιγραφή είνε τοΰ πρώτου ήμίσεος της δηί
π. Χρ. έκατονταετηρίδος, εχουσι δέ τά γράμματα
ύψ. μέχρι 0"18. Τών πλευρών τοΰ χείλους μήκος
κατά το έσωτερικον μέρος είνε 0*95 Χ 1 "33.
'4ρι#. 5 (εικ. 12- κατ. άριϋ. 700). Μικρά
σαρκοφάγος Κ/^αυδίου) Καπίτωνος και Φλαβίας
Τύχης. Έκ λευκού νησιωτικοΰ μαρμάρου. Ευρέθη
ΒΔ της πόλεως έν θέσει Πετρόμπεη. Ίσταται έπ'ι
δύο χαμηλών έξοχών δίκην ποδών κατα μήκος τών
δύο άκρων της βάσεως. Μήκος έχει 0'51, πλάτ.
0"32 και ύψ. 029.Τοΰ κοίλου μέρους μήκ. 0"38,
πλ. 0'25. Ή έπιφάνεια τοΰ χείλους είνε τριγωνι-
κώς ηύλακωμένη, όπως άσφαλίζηται κάλλιον τό
λεΐπον νΰν πώμα.
Τελείως κατειργασμένη και κεκοσμημένη εινε
μόνον ή πρόσθια πλευρά, έφ' ής εινε άναγεγλυμ-
3 Ήρειώτης, Αιγινητικα Γ' σελ. 11.
ύπήγαγεν ύπό το κράτος της Περγάμου" οιωκεΐτο
ο αύτη ύπό διοικητού άποστελλομένου εκάστοτε
ύπό του βασιλέως της Περγάμου μέχρι τοΟ τέ-
λους του Περγαμηνοΰ κράτους. Τοιούτοι διοικηται
εϊνε μέ/ρι τούδε δύο γνωστοί, ό Ικέσιος Μητρο-
1 δώρου (16 VII 15) 1 και ο Κλέων Στρατάγου
(16 IV 1). "Εν τινι Περγαμηνή επιγραφή αναφέ-
ρεται άφιέρωμα του Αττάλου τοΟ Α' εις τήν'Αθη-
νάν ώς απαρχή άπό τών έξ Αίγίνης [Ρβνραιηοιι
ΙηββΙιΗίίβη αριθ. 47).
Ώς προς τον τύπον της άφιερώσεως πρβ. την
έπιγραφήν του έκ Σηστού βωμού (ΑΜ 1881
209) ύπέρ βασιλέως Πτολεμαίου κλ., ώς και την
έκ Περγάμου έπιγραφήν [Ρβ7·^αηιοιι ΙηββΗΗίίβη
29) Βασάέα "Ατταλον Έπιγένης και οι ηγεμόνες
και στρατιώται ....
Οί Σατυρινος και Καλλίμαχος, στρατηγοί πιθα-
νώτατα, δεν εινε άλλοθεν γνωστοί, έν γένει δε το
όνομα ΣατυρΤνος πρώτον ένταΰθα άπαντα. *Αν ού-
τοι ώς και οί ΰπ' αυτούς ηγεμόνες και στρατιώται
ήσαν ξένοι καϊ άπετέλουν είδος φρουράς έν Αίγίνη,
ή ήσαν Αίγινήται ύπηρετήσαντες ύπο τον Αττα-
λον κατά τινα τών πολλών αύτοΰ πολέμων δεν
δύναται νά βεβαιωθή. Τό πρώτον όμως είναι πιθα-
νώτερον, διότι και οί θεοί, εις ους είνε άνατεθει-
μένος ό βωμός, μολονότι ή λατρεία και αύτών δεν
ήτο άγνωσοος, δεν ήσαν έν τούτοις οί κατ εξοχήν
2 έν Αίγίνη 2, άλλα τουναντίον οί κυρίως έν Περ-
γάμω λατρευόμενοι θεοί, και προς τούτοις άν οί
άναθέσαντες είχον υπηρετήσει έν πολέμω τινι ύπο
τον Άτταλον, θά άνεγράφετο έν τή άφιερώσει και
ο πόλεμος ούτος, ώς ήτο άλλως συνήθεια (πρβ.
Ρβν(/αηιθϊΐ Ιηββίιν. άρ. 29).
'Αρίϋ'. 4 (είκ, 9). Χείλος τάφου μετ' επιγρα-
φής τοϋ κυρίου τοϋ τάφου. Περιεγράψαμεν άνω-
τέρω έν ολίγοις τό είδος τών Αίγινητικών τάφων,
ο'ίτινες άποτελοΰνται έκ καθέτου τετραγωνικού" στο-
μίου έσκαμμένου έν τώ βράχω, και φέροντος κάτω
εις δύο άντιστοίχους θαλάμους (είχ. 10-11), έν
οίς συνήθως έν σαρκοφάγοις λιθίνοις κατετίθεντο
οί νεκροί.
Τό έδαφος της Αίγίνης άποτελεϊται κατά το
1 Πρί. τελευταίο·/ ΑΕ 1912 248-9.
3 Πρβ. Ιν τούτοις την ομοίως έν Αίγίνη έ&ρεθεΐσαν Ε-ιγραοήν
ΣβΒα.8 Π 1383 = Ιϋ IV 11.
πλείστον ες ένος πολύ άβαθους στρώματος αρόσι-
μου γης, ο'περ έν πολλοίς τόποις και λείπει τε-
λείως, ύπο τό όποιον ύπάρχει σκληρον στρώμα
πώρου έν είδει παχέος φλοιού, καλύπτοντος έτε-
ρον, μεγαλειτέρου συνήθως πάγους, στρώμα μα-
λακής γης, κάτωθεν του όποιου ευρηται πάλιν ό
σκληρός βράχος. Τό φρεατοειδές στάμιον τών ώς
άνω τάφων έσκάπτετο έντός του βραχώδους φλοιοί),
είχε πλάτος μεταξύ 0"80 και 1Ό0 κα'ι μήκος μέ-
χρι 1*50, το δε βάθος αύτοΰ ήτο ίσον προς τό
πάχος τοΰ φλοιού παραλλάσσον μεταξύ 1Ό0-2Ό0
και πλέον μέτρων" έντός του κάτωθεν τοΟ βραχώ-
δους φλοιού στρώματος μαλακής γης έσκάπτοντο
οί θάλαμοι, ών τό ΰψος έφθανε μέχρι 1'80, τό δέ
μήκος και πλάτος ήτο μεταξύ 2 "50 και 3 "00 μέ-
τρων. Το στόμιον έκαλύπτετο συνήθως δια δύο
πολύ μεγάλων πώρων. Ύπο τό χείλος τών τάφων
τούτων έγράφετο ένίοτε τό όνομα του κυρίου του
τάφου, ή έν γένει έπιγραφαι σχετικαί προς την κυ-
ριότητα αύτοΟ 3. Έξ ένός τοιούτου τάφου κειμένου
έν θέσει Όμορφη Εκκλησιά ή Ίΐν.ουρυ.-κούρ'/] προς
Β της πόλεως, όν κατέστρεψεν ό ιδιοκτήτης, κα-
τώρθωσεν ό Α. Πελεκάνος νά περισώση εις τό
μοκσεϊον Αίγίνης το έ'χον την έπιγραφήν μέρος του
χείλους, όπερ παρίσταται έν είκ. 9.
Ή έπιγραφή Αισχύλο το Περίλο έδημοσιεύθη
ήδη έν 16 IV, Αάά. άριθ. 1590 κατά δημοσίευση/
τοΰ Πελεκάνου έν τη καθημερινή έφημερίδι"-4στυ.
Η επιγραφή είνε τοΰ πρώτου ήμίσεος της δηί
π. Χρ. έκατονταετηρίδος, εχουσι δέ τά γράμματα
ύψ. μέχρι 0"18. Τών πλευρών τοΰ χείλους μήκος
κατά το έσωτερικον μέρος είνε 0*95 Χ 1 "33.
'4ρι#. 5 (εικ. 12- κατ. άριϋ. 700). Μικρά
σαρκοφάγος Κ/^αυδίου) Καπίτωνος και Φλαβίας
Τύχης. Έκ λευκού νησιωτικοΰ μαρμάρου. Ευρέθη
ΒΔ της πόλεως έν θέσει Πετρόμπεη. Ίσταται έπ'ι
δύο χαμηλών έξοχών δίκην ποδών κατα μήκος τών
δύο άκρων της βάσεως. Μήκος έχει 0'51, πλάτ.
0"32 και ύψ. 029.Τοΰ κοίλου μέρους μήκ. 0"38,
πλ. 0'25. Ή έπιφάνεια τοΰ χείλους είνε τριγωνι-
κώς ηύλακωμένη, όπως άσφαλίζηται κάλλιον τό
λεΐπον νΰν πώμα.
Τελείως κατειργασμένη και κεκοσμημένη εινε
μόνον ή πρόσθια πλευρά, έφ' ής εινε άναγεγλυμ-
3 Ήρειώτης, Αιγινητικα Γ' σελ. 11.