DOI Artikel:
Kuruniōtēs, Kōnstantinos: Aiginēs mouseion
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14277#0127
Αιγίνης μονσεΐον νπδ Κ. Κονροννιώτου.
9ο
βαδ. 16 99. ΡΓ&ηΙίβΙ, Ερίς/ταρΗ. αιΐ8 Αβιβηα
σελ. 34 110, ένθα αναφέρεται έσφαλμένως, οτι ή
γυνή ε/ει βρέφος έν τη αριστερά). Μάρμαρον λευ-
κόν νησιωτικόν.Ύψ. 0'40, πλ. 0'41, πάχ. 0 06.
Μέρος άνω μετά των κεφαλών των μορφών δεν
έσώθη.ΈπΙ κλίνης έστρωμένης είνε έξηπλωμένοι
άνήρ και γυνή, παρά δε το άριστερον άκρον της
κλίνης έπΐ ιδιαιτέρας έδρας κάθηται μικροτέρα πως
γυναικεία μορφή πατούσα έπι μικροί» δίφρου τεθει-
μένου έπι ιδιαιτέρου υψώματος. Προ της κλίνης
μικρά στογγύλη τράπεζα μετά καρπών. Κατά το
κάτω άκρον της πλακός μικρόν μέρος άκατέργα-
στον διά τήν ενθεσιν ταύτης εϊς τήν βάσιν, ανω-
τέρω δέ τούτου έν οπωσδήποτε λελειασμένω πεοίω
ή επιγραφή
Ώρότυχος Ζωσίμου.
Νείκη Δωρίδος.
γ). Είκ. 16 (κατ. άριϋ. 702' Καμπάνης- Καο-
Είκιον 1β. Νεκρόδειπνον Θερμοξένας.
£αδ- Ιο 92. ΚΓϋηΙίβΙ, Ερίξ/Τ. αηβ Αβ€/. 33 109).
Μάρμαρον νησιωτικόν. Π πλάξ εϊνε άνω πλαγίως
άποκεκομμένη. Ύψ. δεξιά 0'42, αριστερά 0"37,
πλάτ. 0'40, πά/. 0-09θ.ΈπΊ κλίνης όμοια; ταϊς
προηγουμέναις, παρ' ή όμως ή τόρνευσις τών πο-
δών μόλις δηλοΟται' άνήρ και γυνή έξηπλωμένοι.
Παρά τήν γυναίκα είνε ομοίως έςηπλουμένον έν τη
δεξιά αυτής αγκάλη μικρόν παιδίον 1 έρεΐδον όμοιως
τήν κεφαλήν έπι του δεξιού άγκώνος. Τήν έπιγρα-
φήν άναγινώσκει ό Ρι·ϋη1ίβ1 ε.ά. Θερμοξένα έρωΐς.
Η οπή ύπό τό δεςΥον άκρον της κλίνης εϊνε πάν-
τως νεωτέρα.
Αξία σημειώσεως έπι τών τριών λίαν άτέχνων
και εκ χρόνων πολύ μεταγενεστέρων προερχομένων
άναγλύφων τούτιον 2 εϊνε ή μορφή της κλίνης με-
θ' ύψηλοΰ έρείσματος και έπι τών τριών πλευρών,
όμοιαζούσης ούτω προς τούς σημερινούς σοφάδες.
Ή ΰπαρξις τοιούτων κλινών έν τοις κλασικοϊς χρό-
νοις δεν μαρτυρεΐται τοσούτον σαφώς (Ββοΐίθΐ·-
Οβίΐ ΟΗαν. III 72 κέ.. I. ν. Μα11βι\ Ον. ΡΗναΙ-
αΐί. σ. 59. Βΐηιηηβι-, ΤββΙιηοΙ. η. Τβνηι. I 206.
Οαίιΐ αηά Κοηβι·, Σβδβη ά. Ονίββίι. ηηά Κδυιβν
I σ. 174. Έκ του Πολυδ. Γ 32 κέ. ούδέν εξάγε-
ται περϊ οπισθίου έρείσματος κλίνης), τούναντίον
δέ φαίνεται, δτι ΰπήρχον τοιαϋ'ται έν τοΤς Ρωμαϊ-
κοϊς χρόνοις (ΒΙϋηιηθΓ-Μαιχμι&ΐ'ί. Κοίτη. Ρνίναί-
αΐί. σελ. 113. Ό3ΓβηιΙ)θΓ§·-8&§1ίο-ΡοΙΙϊθΐ·, ΌιοΛ.
έν λ. Ιββίηβ σ. 1021). Έπι αρχαιοτήτων έν Ελ-
λάδι εύρεθεισών εύρηται τοιαύτη κλίνη έπι τοϋ' έκ
Πάρου νεκροδείπνου έπι του λίθου τοΟ Αρχιλόχου
(ΑΜ 1900 πίν. I)3.
Άριδ. 7 (είκ 17- κατ. άριϋ. 749). 'Επι-
τνμβιον άνάγλνφον Σωκρατέας. (Καμπάνης-Καββ.
24 214. Έξ Ερμιόνης). Μάρμαρον λευκόν Πεν-
τέλης. Τψ. 0'76, πλ. 0 30. Λήγει άνω εις άε-
τίομάτιον μετ άτέχνων ακρωτηρίων, ών το με-
σαϊον έθραύσθη. Έν τω κέντρω του άετωαατίου
δισκοειδές τι, άσπίδιον βεβαίως. Ίό άνάγλυφον εύ'-
ρηναι εντός άψιδοειδοΟς κοιλώματος, ώς είνε σύνη-
θες έν τοις έπιτυμβίοις ρωμαϊκών χρόνων. Εικο-
νίζεται γυνή καθημένη έπι δίφρου, προ ταύτης δέ
μορφή, ής ή φύσις μετά δυσκολίας δύναται νά όρι-
σθή, ίσως παιδίσκη. Πρωτοφανής διά τήν κακο-
τεχνίαν και τήν αδεξιότητα είνε ή παράστασις της
στήλης ταύτης.
1 ΟβδΙ. ^Ιη-θδΐι. 1903 ΒβίΜ. «λ. 118 εί*. 39. Ν«χρόδΕΐπνον
μετά λατινικές επιγραφής. Γυνή μετα παιδιού έν τή δεςιί αγκάλη.
2 Περί νεκροδείπνων ώς επιτύμβιων πρβ. τελευταϊον Ρ1ιιι1ι1,<7ίϊΑ?·Λ.
1905 143-4.
8 Προ. τό νεκρόδειπνον του μουοείου της ΙΙροΰση; ΒΟΗ 1909
σελ. 308 ΕΪΧ. 27, ένθα ή όπισθεν τών κεφαλών τών καθήμενων γραμμή
Εικονίζει τήν άνω γραμμήν τοϋ έρείσματος τών νώτων τής κλίνης.
Όμοίω; τό νεκρόδειπνον ΟβΒί. ^ΙΐΓββΙΐ. 1903 Ββίβΐ. σελ. 118
είκ. 99, όπερ όμως ν/ι\ λατινικήν έπιγραφήν.
9ο
βαδ. 16 99. ΡΓ&ηΙίβΙ, Ερίς/ταρΗ. αιΐ8 Αβιβηα
σελ. 34 110, ένθα αναφέρεται έσφαλμένως, οτι ή
γυνή ε/ει βρέφος έν τη αριστερά). Μάρμαρον λευ-
κόν νησιωτικόν.Ύψ. 0'40, πλ. 0'41, πάχ. 0 06.
Μέρος άνω μετά των κεφαλών των μορφών δεν
έσώθη.ΈπΙ κλίνης έστρωμένης είνε έξηπλωμένοι
άνήρ και γυνή, παρά δε το άριστερον άκρον της
κλίνης έπΐ ιδιαιτέρας έδρας κάθηται μικροτέρα πως
γυναικεία μορφή πατούσα έπι μικροί» δίφρου τεθει-
μένου έπι ιδιαιτέρου υψώματος. Προ της κλίνης
μικρά στογγύλη τράπεζα μετά καρπών. Κατά το
κάτω άκρον της πλακός μικρόν μέρος άκατέργα-
στον διά τήν ενθεσιν ταύτης εϊς τήν βάσιν, ανω-
τέρω δέ τούτου έν οπωσδήποτε λελειασμένω πεοίω
ή επιγραφή
Ώρότυχος Ζωσίμου.
Νείκη Δωρίδος.
γ). Είκ. 16 (κατ. άριϋ. 702' Καμπάνης- Καο-
Είκιον 1β. Νεκρόδειπνον Θερμοξένας.
£αδ- Ιο 92. ΚΓϋηΙίβΙ, Ερίξ/Τ. αηβ Αβ€/. 33 109).
Μάρμαρον νησιωτικόν. Π πλάξ εϊνε άνω πλαγίως
άποκεκομμένη. Ύψ. δεξιά 0'42, αριστερά 0"37,
πλάτ. 0'40, πά/. 0-09θ.ΈπΊ κλίνης όμοια; ταϊς
προηγουμέναις, παρ' ή όμως ή τόρνευσις τών πο-
δών μόλις δηλοΟται' άνήρ και γυνή έξηπλωμένοι.
Παρά τήν γυναίκα είνε ομοίως έςηπλουμένον έν τη
δεξιά αυτής αγκάλη μικρόν παιδίον 1 έρεΐδον όμοιως
τήν κεφαλήν έπι του δεξιού άγκώνος. Τήν έπιγρα-
φήν άναγινώσκει ό Ρι·ϋη1ίβ1 ε.ά. Θερμοξένα έρωΐς.
Η οπή ύπό τό δεςΥον άκρον της κλίνης εϊνε πάν-
τως νεωτέρα.
Αξία σημειώσεως έπι τών τριών λίαν άτέχνων
και εκ χρόνων πολύ μεταγενεστέρων προερχομένων
άναγλύφων τούτιον 2 εϊνε ή μορφή της κλίνης με-
θ' ύψηλοΰ έρείσματος και έπι τών τριών πλευρών,
όμοιαζούσης ούτω προς τούς σημερινούς σοφάδες.
Ή ΰπαρξις τοιούτων κλινών έν τοις κλασικοϊς χρό-
νοις δεν μαρτυρεΐται τοσούτον σαφώς (Ββοΐίθΐ·-
Οβίΐ ΟΗαν. III 72 κέ.. I. ν. Μα11βι\ Ον. ΡΗναΙ-
αΐί. σ. 59. Βΐηιηηβι-, ΤββΙιηοΙ. η. Τβνηι. I 206.
Οαίιΐ αηά Κοηβι·, Σβδβη ά. Ονίββίι. ηηά Κδυιβν
I σ. 174. Έκ του Πολυδ. Γ 32 κέ. ούδέν εξάγε-
ται περϊ οπισθίου έρείσματος κλίνης), τούναντίον
δέ φαίνεται, δτι ΰπήρχον τοιαϋ'ται έν τοΤς Ρωμαϊ-
κοϊς χρόνοις (ΒΙϋηιηθΓ-Μαιχμι&ΐ'ί. Κοίτη. Ρνίναί-
αΐί. σελ. 113. Ό3ΓβηιΙ)θΓ§·-8&§1ίο-ΡοΙΙϊθΐ·, ΌιοΛ.
έν λ. Ιββίηβ σ. 1021). Έπι αρχαιοτήτων έν Ελ-
λάδι εύρεθεισών εύρηται τοιαύτη κλίνη έπι τοϋ' έκ
Πάρου νεκροδείπνου έπι του λίθου τοΟ Αρχιλόχου
(ΑΜ 1900 πίν. I)3.
Άριδ. 7 (είκ 17- κατ. άριϋ. 749). 'Επι-
τνμβιον άνάγλνφον Σωκρατέας. (Καμπάνης-Καββ.
24 214. Έξ Ερμιόνης). Μάρμαρον λευκόν Πεν-
τέλης. Τψ. 0'76, πλ. 0 30. Λήγει άνω εις άε-
τίομάτιον μετ άτέχνων ακρωτηρίων, ών το με-
σαϊον έθραύσθη. Έν τω κέντρω του άετωαατίου
δισκοειδές τι, άσπίδιον βεβαίως. Ίό άνάγλυφον εύ'-
ρηναι εντός άψιδοειδοΟς κοιλώματος, ώς είνε σύνη-
θες έν τοις έπιτυμβίοις ρωμαϊκών χρόνων. Εικο-
νίζεται γυνή καθημένη έπι δίφρου, προ ταύτης δέ
μορφή, ής ή φύσις μετά δυσκολίας δύναται νά όρι-
σθή, ίσως παιδίσκη. Πρωτοφανής διά τήν κακο-
τεχνίαν και τήν αδεξιότητα είνε ή παράστασις της
στήλης ταύτης.
1 ΟβδΙ. ^Ιη-θδΐι. 1903 ΒβίΜ. «λ. 118 εί*. 39. Ν«χρόδΕΐπνον
μετά λατινικές επιγραφής. Γυνή μετα παιδιού έν τή δεςιί αγκάλη.
2 Περί νεκροδείπνων ώς επιτύμβιων πρβ. τελευταϊον Ρ1ιιι1ι1,<7ίϊΑ?·Λ.
1905 143-4.
8 Προ. τό νεκρόδειπνον του μουοείου της ΙΙροΰση; ΒΟΗ 1909
σελ. 308 ΕΪΧ. 27, ένθα ή όπισθεν τών κεφαλών τών καθήμενων γραμμή
Εικονίζει τήν άνω γραμμήν τοϋ έρείσματος τών νώτων τής κλίνης.
Όμοίω; τό νεκρόδειπνον ΟβΒί. ^ΙΐΓββΙΐ. 1903 Ββίβΐ. σελ. 118
είκ. 99, όπερ όμως ν/ι\ λατινικήν έπιγραφήν.