DOI Artikel:
Xyngopulos, Andreas: Attikēs Byzantiakoi naoi
DOI Artikel:Arbanitopulos, Apostolos S.: Eis Thessalias epigraphas
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14277#0175
Αττικής Βνζαντιακοϊ ναοί. — Εις Θεσσαλίας επιγραφάς. 143
σματος τοΰ ΙΔ' αιώνος [ΌίβΚΙ σ. 705. ΜίΙΙβί ΑγΙ εν παοοοω πεοι του ναι'οιου (ΠΑΕ 1910 233
βγζ&ηίϊη μέρος II έν τω III τόμφ της τοΟ Μϊ- σημ. 3) χαΐ μάλιστα προς την μικράν έκκλησίαν
οΐΐθΐ ΗΐδΙοΐΓβ £θΠθΓ3ΐβ άθ Ι'άυϊ σ. 931, ΤαϊναΙί των Αρχαγγέλων πλησίον των Σκοπίων (βλ. εί-
Τορο§γ&ρ1ιίθ <3β Τ1ΐθ88&Ιοηίθ[ϋβ, Ραπβ 1913 κόνα ταύτης παρά ϋϊβΐιΐ ε. ά. σ. 718). Έκ της
179 κέ. και τοΟ αύτοΰ ΤΙιβδβΒίοηϊηϋβ &α XIV όμοιότητος ταύτης δεν πρόκειται νά έξαγάγωμεν
8Ϊθθ1θ, Ραπδ 1913 165 κέ. ' λίαν άπιθάνως δ άλλα συμπεράσματα ειμή μόνον νά δείξωμεν δ'τι
Λ~&οΐ£8θη [Βγζ&ηϋηβ 3ηά Κοηι&ηθ8φΐβ &γο!ιϊ- το σχήμα τοΟ τρούλλου της ημετέρας εκκλησίας
ίβοίιΐΓβ, Οαπιβπά^β 1913, τόμ. I σ. 139] άνά- εχει μεγάλην ομοιότητα προς τους τρούλλους τοΰ
γει την κτίσιν αύτοΰ εις τον ΙΒ'αιώνα), βλέπομεν ΙΔ' αιώνος τών τε Βυζαντινών και τών Σερβικών
μεγάλην προς αυτούς δυ,οιότητα. Έκ τών όλί- έ/.κλησιών, α'ίτινες κατά το αύτδ σχεδόν σύστημα
γων τούτων ενδείξεων δεν φαίνεται άπίθανος ή είναι ωκοδομημέναι.
γνώμη νά άποδώσωμεν την κτίσιν του ημετέρου ϊελευτώντες την περιγραφήν του ναϊδίου προσ-
ναοΰ, τουλάχιστον του παλαιοτέρου μέρους, εις τίθεμεν ό'τι υπάρχει περί αυτού θρύλος, καθ' δν
τον ΙΓ - ΙΔ' αιώνα. Δέν δυνάμεθα δ'μως νά μη είναι και τούτο μία έκ τών δώδεκα εκκλησιών τών
παρατηρήσωμεν όμοιάτητά τινα της διακοσμήσεως υπό της Ευδοκίας της συζύγου τοΰ Θεοδοσίου άνε-
του* ημετέρου τυμπάνου προς τά τών άλλων έν γερθεισών, έν αΐς είναι και ή του 'Αγίου Νικοδή-
' Αθήναις βυζαντινών έ/.κλησιών. Η δμοιότης όμως μου. Δέν είναι ό'μως άνάγκη, νομίζομεν, ούδέ νά
αύτη είναι άπλώς άνάμνησις της παλαιοτέρας άρ- είπωμεν καν ό'τι πρόκειται περί μύθου, καθ'όσον
χιτεκτονικής ή και έλαφρά ίσως μίμησις, και έπο- ήδη δ Σουρμελής (Κατάστασις συνοπτική τής
μένως δέν δύναται, νομίζω, νά αλλοίωση τά έκ πόλεως Αθηνών, έ'κδ. 2α,Αθήναι 1842 26) λέγει
τοΰ σχήματος του τυμπάνου έςαγάμενα πορίσματα. ότι μόνον ή εκκλησία τοΰ άγίου Νικοδήμου δύνα-
Αλλως τε και δλόκληρον το οικοδόμημα παρέχει ται νά είναι κτίσμα τής αυτοκράτειρας εκείνης,
αναμνήσεις τής παλαιοτέρας βυζαντινής άρχιτε- πάσαι δέ αί άλλαι είναι πολύ νεώτεραι. Περιττόν
κτονικής. δέ νά προστεθή ό'τι δ ναός τοΰ άγίου Νικοδή-
Προσέτι λίαν παράδοςος είναι ή δαοιότης τοΟ μου (Ρωσσική έκκλησία) είναι οικοδόμημα τοΟ ΙΑ'
τρούλλου τοΟ Ημετέρου ναοΟ προς τάς έπι τοΟ αιώνος (ϋΐβΐιΐ ε. ά. σ. 435).Έκ δέ τών νεωτέρων
Μακεδόνικου έοάφους διεσπαρμένας σερβικάς έκ- δ ΗθΓίζβΘΓ^ (Αθήναι, μετάφρ. Λόντου 'Αθήνησι
κλησίας άνερχομένας σχεδόν πάσας εις τον ΙΔ' 1888 212) παραδέχεται άνεπιφυλάκτως τήν παρά-
αίώνα (ΜίΙΙβί, Ανί. 1)}'ΖΆΏί\η II σ. 936). Τήν δοσιν ταύτην.
προς τάς σερβικάς εκκλησίας ομοιότητα ταύτην
είχε παρατηρήσει καί δ κ. Αδαμαντίου ομιλών ως Ανδρέας Ξνγγόπονλος.
Εις Θεσσαλίας επιγραφάς
(συνέχεια· ορα ΑΕ 1913 265)
ύπό
Αποστόλου Αρβανιτοπούλου.
'Απδ τών άρχών τοΰ παρόντος έτους, άνατεθεί- ζάνης,'Ανασελίτσης, Γρεβενών, ήρςάμην από τής
σης μοι, διαταγή τοΟ Γενικού Στρατηγίου και έγ- πρώτης, συναγαγών και περισυλλέγων ήδη τά
κρίσει τής Μεραρχίας μου, ύπό τοΰ έν Θεσσαλό- κατ' αυτήν διεσπαρμένα άρχαϊα καί ίδρύίυν αύτά
νίκη Αντιπροσώπου τής Κυβερνήσεως καί Γενικού προ'/είρως έν τω πρώην Τουρκικώ τελωνείω, δ'-ερ
Διοικητοΰ Μακεδονίας τής εφορείας τών άρχαίων, μετέτρεψα εις μονσεΐον Περραιβίας και "Ανω 'Ε-
τών έν ταΐς έπαρχίαις Ελάσσονος, Σερβίων, Κο- στιαιώτιόος.
σματος τοΰ ΙΔ' αιώνος [ΌίβΚΙ σ. 705. ΜίΙΙβί ΑγΙ εν παοοοω πεοι του ναι'οιου (ΠΑΕ 1910 233
βγζ&ηίϊη μέρος II έν τω III τόμφ της τοΟ Μϊ- σημ. 3) χαΐ μάλιστα προς την μικράν έκκλησίαν
οΐΐθΐ ΗΐδΙοΐΓβ £θΠθΓ3ΐβ άθ Ι'άυϊ σ. 931, ΤαϊναΙί των Αρχαγγέλων πλησίον των Σκοπίων (βλ. εί-
Τορο§γ&ρ1ιίθ <3β Τ1ΐθ88&Ιοηίθ[ϋβ, Ραπβ 1913 κόνα ταύτης παρά ϋϊβΐιΐ ε. ά. σ. 718). Έκ της
179 κέ. και τοΟ αύτοΰ ΤΙιβδβΒίοηϊηϋβ &α XIV όμοιότητος ταύτης δεν πρόκειται νά έξαγάγωμεν
8Ϊθθ1θ, Ραπδ 1913 165 κέ. ' λίαν άπιθάνως δ άλλα συμπεράσματα ειμή μόνον νά δείξωμεν δ'τι
Λ~&οΐ£8θη [Βγζ&ηϋηβ 3ηά Κοηι&ηθ8φΐβ &γο!ιϊ- το σχήμα τοΟ τρούλλου της ημετέρας εκκλησίας
ίβοίιΐΓβ, Οαπιβπά^β 1913, τόμ. I σ. 139] άνά- εχει μεγάλην ομοιότητα προς τους τρούλλους τοΰ
γει την κτίσιν αύτοΰ εις τον ΙΒ'αιώνα), βλέπομεν ΙΔ' αιώνος τών τε Βυζαντινών και τών Σερβικών
μεγάλην προς αυτούς δυ,οιότητα. Έκ τών όλί- έ/.κλησιών, α'ίτινες κατά το αύτδ σχεδόν σύστημα
γων τούτων ενδείξεων δεν φαίνεται άπίθανος ή είναι ωκοδομημέναι.
γνώμη νά άποδώσωμεν την κτίσιν του ημετέρου ϊελευτώντες την περιγραφήν του ναϊδίου προσ-
ναοΰ, τουλάχιστον του παλαιοτέρου μέρους, εις τίθεμεν ό'τι υπάρχει περί αυτού θρύλος, καθ' δν
τον ΙΓ - ΙΔ' αιώνα. Δέν δυνάμεθα δ'μως νά μη είναι και τούτο μία έκ τών δώδεκα εκκλησιών τών
παρατηρήσωμεν όμοιάτητά τινα της διακοσμήσεως υπό της Ευδοκίας της συζύγου τοΰ Θεοδοσίου άνε-
του* ημετέρου τυμπάνου προς τά τών άλλων έν γερθεισών, έν αΐς είναι και ή του 'Αγίου Νικοδή-
' Αθήναις βυζαντινών έ/.κλησιών. Η δμοιότης όμως μου. Δέν είναι ό'μως άνάγκη, νομίζομεν, ούδέ νά
αύτη είναι άπλώς άνάμνησις της παλαιοτέρας άρ- είπωμεν καν ό'τι πρόκειται περί μύθου, καθ'όσον
χιτεκτονικής ή και έλαφρά ίσως μίμησις, και έπο- ήδη δ Σουρμελής (Κατάστασις συνοπτική τής
μένως δέν δύναται, νομίζω, νά αλλοίωση τά έκ πόλεως Αθηνών, έ'κδ. 2α,Αθήναι 1842 26) λέγει
τοΰ σχήματος του τυμπάνου έςαγάμενα πορίσματα. ότι μόνον ή εκκλησία τοΰ άγίου Νικοδήμου δύνα-
Αλλως τε και δλόκληρον το οικοδόμημα παρέχει ται νά είναι κτίσμα τής αυτοκράτειρας εκείνης,
αναμνήσεις τής παλαιοτέρας βυζαντινής άρχιτε- πάσαι δέ αί άλλαι είναι πολύ νεώτεραι. Περιττόν
κτονικής. δέ νά προστεθή ό'τι δ ναός τοΰ άγίου Νικοδή-
Προσέτι λίαν παράδοςος είναι ή δαοιότης τοΟ μου (Ρωσσική έκκλησία) είναι οικοδόμημα τοΟ ΙΑ'
τρούλλου τοΟ Ημετέρου ναοΟ προς τάς έπι τοΟ αιώνος (ϋΐβΐιΐ ε. ά. σ. 435).Έκ δέ τών νεωτέρων
Μακεδόνικου έοάφους διεσπαρμένας σερβικάς έκ- δ ΗθΓίζβΘΓ^ (Αθήναι, μετάφρ. Λόντου 'Αθήνησι
κλησίας άνερχομένας σχεδόν πάσας εις τον ΙΔ' 1888 212) παραδέχεται άνεπιφυλάκτως τήν παρά-
αίώνα (ΜίΙΙβί, Ανί. 1)}'ΖΆΏί\η II σ. 936). Τήν δοσιν ταύτην.
προς τάς σερβικάς εκκλησίας ομοιότητα ταύτην
είχε παρατηρήσει καί δ κ. Αδαμαντίου ομιλών ως Ανδρέας Ξνγγόπονλος.
Εις Θεσσαλίας επιγραφάς
(συνέχεια· ορα ΑΕ 1913 265)
ύπό
Αποστόλου Αρβανιτοπούλου.
'Απδ τών άρχών τοΰ παρόντος έτους, άνατεθεί- ζάνης,'Ανασελίτσης, Γρεβενών, ήρςάμην από τής
σης μοι, διαταγή τοΟ Γενικού Στρατηγίου και έγ- πρώτης, συναγαγών και περισυλλέγων ήδη τά
κρίσει τής Μεραρχίας μου, ύπό τοΰ έν Θεσσαλό- κατ' αυτήν διεσπαρμένα άρχαϊα καί ίδρύίυν αύτά
νίκη Αντιπροσώπου τής Κυβερνήσεως καί Γενικού προ'/είρως έν τω πρώην Τουρκικώ τελωνείω, δ'-ερ
Διοικητοΰ Μακεδονίας τής εφορείας τών άρχαίων, μετέτρεψα εις μονσεΐον Περραιβίας και "Ανω 'Ε-
τών έν ταΐς έπαρχίαις Ελάσσονος, Σερβίων, Κο- στιαιώτιόος.