DOI Artikel:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Eis Thessalias epigraphas
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14277#0185
Εις Θεσσαλίας επιγραφάς' νπδ Α. Αρβαναοποΰλον. 153
της μεγάλης οικογενείας, άπαντώντες καί έπΐ άλ-
λων ανεκδότων έπιγραφών αί εν στίχ. 6 εΐκασίαι
τοΟ \νί1&πιθλνϊίζ καί ΗϊΙΙθγ νεώνητος ή νεωτέρα
οφείλονται εις ανακριβή άπόόοσιν των γραμμάτων.
Στίχ. 9-11. Καί άλλαχου άπαντα ό αυτός τα-
μίας" ενταύθα είναι πιθανός" έν στίχ. 11 υπάρχει
καθαρόν ϋοιαστου ούχί Όοινίστον συνεπληρώσα-
μεν οέ αύτό δι' έθνικοϋ του Πν&ίον κατά το Άζω-
ριαστής, Φα?>.ωρειαστής, Πυ&ιαστής, καίτοι ούτω
μένει άνερμήνευτος ή γραφή του I δι ΟΓ έκτος
αν υπόκειται κύριον όνομα παρά τό Θοας κτό'.
Θο[ι)άστης, όπερ πιθανώτερον διότι εύαρμοστεϊ
ή συμπλήρωσις: [υπό δεινός τοΰ | θο(ι)άστου κτλ.·
Στίχ. 12-14.Επειδή ελλείπει ίκανόν δεξιά, ύπο-
θέτομεν ότι το ετος αριθμείται μάλλον από τοΰ
Γερμανικού Καίσαρος- και ή έν στί/. δ άρι'Ομησις
άπό Σεβαστού άπλώς δεν είναι βέοαιον ότι νοείται
από του ^Ιυ^οΰστου Καίσαρος. Ό δε στρατηγός
Ιππαρχος, ασφαλώς συμπληροΰμενος, νΟν τό πρώ-
τον καθίσταται γνωστός, στρατηγήσας ίσως τώ 47
μΧ' ό αυτός "Ιππαρχος έν τοιαύτη περιπτώσει
έπρεπε νά ύπάρχη και έν ΙΟ IX2 13' άλλ' έκεϊ
λήγει εις---νου ό στρατηγός" σημειωτέον όμως
ότι ή χρονολογία αύτη και αί όμοιαι κανονίζονται
άλλως ΰπό του* Λνΐΐΐΐθΐιτι. Αί έπιγραφαί β γ φαί-
νονται άρχαιότεραι της α.
Γ6γ ίΧ2 350 (καταλ. άριϋ. 128). Στήλη
λευκού μαρμάρου άνω μόνον άποκεκομμένη, ενθα
υπήρχε πιθανώς προτομή ανάγλυφος" έμπροσθεν
δεξιά καθέτως έχει σφυρηλατηθή ΰπό τών νεωτέ-
ρων. Τψ. 0-85, πλ. 0-565, πάχ. 0145.
Ή επιγραφή έχαράχθη βαθέως και καλώς" ύψ.
γραμμ. 0Ό27-Ο03, "οιάστιχ. 0"013" ύπ'αύτήν
υπάρχει λεϊον διάστημα οιά γραπτήν παράστασιν
ή ταινίαν, και ύπ' αύτήν άοαθώς άναγεγλυμμένος
έρμης Έρμου χθονίου.
ΙΟ IX2 351 (καταλ. άριϋ. 129). Στήλη έρυ-
θροφαίου μαρμάρου κροκαλοπαγοΰς, έκ τών πλευ-
ρών ακέραιος" άνω διετηρήθη βάθυσμα περιό'εολη-
μένον δι' επιμελώς έςειργασμένου πλαισίου μετά
κυματίου, προς ύποόοχήν γραπτής παραστάσεως"
μιμείται πλαίσιον πίνακος" έπ'ι της οριζοντίου βά-
σεως του πλαισίου ύπάρχει έπιγραφή, λίαν βαθέως
καί επιμελώς κεχαραγμένη" ύψ. γραμμ. 0Ό14-
0-0.19, διάστιχ. 0 003"
Ήρακλέων Κο[υάρτ]ας τ[ής ε-
αυτού γυναικός [μνή]μης χ[άριν.
Ή κατά γενικήν άναγραφή του ονόματος της
άποθανούσης, άντ'ι αιτιατικής ή δοτικής, είναι σπα-
νία" συνεπλήρωσα κατά τινα ίχνη Υ σωθέντα και
συμφώνως τώ χώρω' το ΰπό του Κθγπ προτει-
νόμενον Κο\ρίνν]ας αντίκειται προς τά πρώτα.
Ύπ' αύτήν υπάρχει έτερον βάθυσμα μετά πλαι-
σίου άπλουστέρου, ίψ' ού του μέσου άπεδόθη ανά-
γλυφος κεφαλή νέας γυναικός κατενώπιον, πλούσιας
κόμης.Ύψ. 0"70, πλ. 0555, πάχ. 0 17.
ΙΟ IX2 352 (καταλ. άριϋ. 96). Στήλη λευ-
κού χονοροκάκκου μαρμάρου, κάτω μόνον άποκε-
κομμένη και καθ όλην τήν έπιφάνειαν άποτετριμ-
μένη" άνω λήγει εις πλατύ γεΐσον και άνθέμιον
μετ' άβαθώς κα'ι ούχί έντέχνως άναγεγλυμμένων
συνήθων κοσμημάτων. Υψ. 0'86, πλάτ. 0'54,
πάχ. 0"15.
Υπό το γεΐσον έχαράχθη βαθέως και καλώς ή
επιγραφή" ύψ. γραμμ. 0Ό2-0Ό3, διάστ.0'015.
[δείνα δεινός]
[και οεϊνκ]
Ήρακλείδου τον εατ(ώ)ν
[υίόν δείνα]
[(μνήμης χάριν)].
Ή ύπο τοΟ Κθγπ προτεινομένη συμπλήρωσις
τον έατ\ώ}ν ) εύεργέταν, πάτρωνα] δεν είναι επιτυ-
χής, ώς ολως ασυνήθης επί στηλών έπιτυμοίων"
πιθανώτερον είναι νά πιστεύσωμεν ότι ό πατήρ καί
ή μήτηρ μνημονεύουσι κατά το σύνηθες τον εαυ-
τών υίόν αποθανόντα.
Περί της γραφής έατοΰ, έξ ού νΟν τό παρ' ήμΐν
έν τή κοινή γλώσση ατός (μου, σου, τουκττ.), βλ.
κατω ει; α ρ ι ·7. 1296.
"Υπό τήν έπιγραφήν ύπάρχουσι δύο ρόδακες άοα-
θώς εκτυποι καί ύπ' αύτούς ομοίωμα στήλης έν
είδει ναίσ/.ου μετ' αετώματος, άκριυτηρίων καί κυ-
κλικής έκτύπου άσπίδος επί του μέσου τοΟ τυμ-
πάνου' έν τώ βαθύσματι θά ύπήρχέ ποτε γραπτή
παράστασις.
της μεγάλης οικογενείας, άπαντώντες καί έπΐ άλ-
λων ανεκδότων έπιγραφών αί εν στίχ. 6 εΐκασίαι
τοΟ \νί1&πιθλνϊίζ καί ΗϊΙΙθγ νεώνητος ή νεωτέρα
οφείλονται εις ανακριβή άπόόοσιν των γραμμάτων.
Στίχ. 9-11. Καί άλλαχου άπαντα ό αυτός τα-
μίας" ενταύθα είναι πιθανός" έν στίχ. 11 υπάρχει
καθαρόν ϋοιαστου ούχί Όοινίστον συνεπληρώσα-
μεν οέ αύτό δι' έθνικοϋ του Πν&ίον κατά το Άζω-
ριαστής, Φα?>.ωρειαστής, Πυ&ιαστής, καίτοι ούτω
μένει άνερμήνευτος ή γραφή του I δι ΟΓ έκτος
αν υπόκειται κύριον όνομα παρά τό Θοας κτό'.
Θο[ι)άστης, όπερ πιθανώτερον διότι εύαρμοστεϊ
ή συμπλήρωσις: [υπό δεινός τοΰ | θο(ι)άστου κτλ.·
Στίχ. 12-14.Επειδή ελλείπει ίκανόν δεξιά, ύπο-
θέτομεν ότι το ετος αριθμείται μάλλον από τοΰ
Γερμανικού Καίσαρος- και ή έν στί/. δ άρι'Ομησις
άπό Σεβαστού άπλώς δεν είναι βέοαιον ότι νοείται
από του ^Ιυ^οΰστου Καίσαρος. Ό δε στρατηγός
Ιππαρχος, ασφαλώς συμπληροΰμενος, νΟν τό πρώ-
τον καθίσταται γνωστός, στρατηγήσας ίσως τώ 47
μΧ' ό αυτός "Ιππαρχος έν τοιαύτη περιπτώσει
έπρεπε νά ύπάρχη και έν ΙΟ IX2 13' άλλ' έκεϊ
λήγει εις---νου ό στρατηγός" σημειωτέον όμως
ότι ή χρονολογία αύτη και αί όμοιαι κανονίζονται
άλλως ΰπό του* Λνΐΐΐΐθΐιτι. Αί έπιγραφαί β γ φαί-
νονται άρχαιότεραι της α.
Γ6γ ίΧ2 350 (καταλ. άριϋ. 128). Στήλη
λευκού μαρμάρου άνω μόνον άποκεκομμένη, ενθα
υπήρχε πιθανώς προτομή ανάγλυφος" έμπροσθεν
δεξιά καθέτως έχει σφυρηλατηθή ΰπό τών νεωτέ-
ρων. Τψ. 0-85, πλ. 0-565, πάχ. 0145.
Ή επιγραφή έχαράχθη βαθέως και καλώς" ύψ.
γραμμ. 0Ό27-Ο03, "οιάστιχ. 0"013" ύπ'αύτήν
υπάρχει λεϊον διάστημα οιά γραπτήν παράστασιν
ή ταινίαν, και ύπ' αύτήν άοαθώς άναγεγλυμμένος
έρμης Έρμου χθονίου.
ΙΟ IX2 351 (καταλ. άριϋ. 129). Στήλη έρυ-
θροφαίου μαρμάρου κροκαλοπαγοΰς, έκ τών πλευ-
ρών ακέραιος" άνω διετηρήθη βάθυσμα περιό'εολη-
μένον δι' επιμελώς έςειργασμένου πλαισίου μετά
κυματίου, προς ύποόοχήν γραπτής παραστάσεως"
μιμείται πλαίσιον πίνακος" έπ'ι της οριζοντίου βά-
σεως του πλαισίου ύπάρχει έπιγραφή, λίαν βαθέως
καί επιμελώς κεχαραγμένη" ύψ. γραμμ. 0Ό14-
0-0.19, διάστιχ. 0 003"
Ήρακλέων Κο[υάρτ]ας τ[ής ε-
αυτού γυναικός [μνή]μης χ[άριν.
Ή κατά γενικήν άναγραφή του ονόματος της
άποθανούσης, άντ'ι αιτιατικής ή δοτικής, είναι σπα-
νία" συνεπλήρωσα κατά τινα ίχνη Υ σωθέντα και
συμφώνως τώ χώρω' το ΰπό του Κθγπ προτει-
νόμενον Κο\ρίνν]ας αντίκειται προς τά πρώτα.
Ύπ' αύτήν υπάρχει έτερον βάθυσμα μετά πλαι-
σίου άπλουστέρου, ίψ' ού του μέσου άπεδόθη ανά-
γλυφος κεφαλή νέας γυναικός κατενώπιον, πλούσιας
κόμης.Ύψ. 0"70, πλ. 0555, πάχ. 0 17.
ΙΟ IX2 352 (καταλ. άριϋ. 96). Στήλη λευ-
κού χονοροκάκκου μαρμάρου, κάτω μόνον άποκε-
κομμένη και καθ όλην τήν έπιφάνειαν άποτετριμ-
μένη" άνω λήγει εις πλατύ γεΐσον και άνθέμιον
μετ' άβαθώς κα'ι ούχί έντέχνως άναγεγλυμμένων
συνήθων κοσμημάτων. Υψ. 0'86, πλάτ. 0'54,
πάχ. 0"15.
Υπό το γεΐσον έχαράχθη βαθέως και καλώς ή
επιγραφή" ύψ. γραμμ. 0Ό2-0Ό3, διάστ.0'015.
[δείνα δεινός]
[και οεϊνκ]
Ήρακλείδου τον εατ(ώ)ν
[υίόν δείνα]
[(μνήμης χάριν)].
Ή ύπο τοΟ Κθγπ προτεινομένη συμπλήρωσις
τον έατ\ώ}ν ) εύεργέταν, πάτρωνα] δεν είναι επιτυ-
χής, ώς ολως ασυνήθης επί στηλών έπιτυμοίων"
πιθανώτερον είναι νά πιστεύσωμεν ότι ό πατήρ καί
ή μήτηρ μνημονεύουσι κατά το σύνηθες τον εαυ-
τών υίόν αποθανόντα.
Περί της γραφής έατοΰ, έξ ού νΟν τό παρ' ήμΐν
έν τή κοινή γλώσση ατός (μου, σου, τουκττ.), βλ.
κατω ει; α ρ ι ·7. 1296.
"Υπό τήν έπιγραφήν ύπάρχουσι δύο ρόδακες άοα-
θώς εκτυποι καί ύπ' αύτούς ομοίωμα στήλης έν
είδει ναίσ/.ου μετ' αετώματος, άκριυτηρίων καί κυ-
κλικής έκτύπου άσπίδος επί του μέσου τοΟ τυμ-
πάνου' έν τώ βαθύσματι θά ύπήρχέ ποτε γραπτή
παράστασις.