Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1913)

Εις Θεσσαλίας επιγραφάς' ύπδ Α. Αρβανιτοπούλου.

163

Περί τών Ιδιοζενοδόκων βλ. κάτω τά εις στίχ. άριστεράν παρ'αύτώ έπιγραφήν έταυτίταμεν τω έν-

33' δ δε τύ~ο; της άπελέυθεοώσεως έν στ. 22-28 ταΟθα' το δ' έτεοον των ύπ' αϋτοΰ άναφεοομένων

είναι όμοιος τω κάτω αριθ. 1290, δν βλ..Τόάφε- έταυτίσαμεν τω εύθΰς έπιφερομ,ένω" ή ύπολειπο-

6έν άμετάγραπτον έν στίχ. 28 ΟΝΝΑΣ φαίνεται μένη δεξιά επιγραφή τοΟ Κθπι προέρχεται ίσως

ον όνομα, κατά τον συνήθη τύπον γενόμενον εκ τοϋ' εκ τίνος ετέρας πλευράς" δεν ήδυνήθην 6'μως νά

Λεοννάτος-Λεοννάς. ταυτίσω αυτήν το περί οδ 6 λόγος είναι κιονό-

Στίν. 33. Γραπτέον ίδιοξενοδόκοι' το Γ&οι £ε- κρανον ή βάσις παραστάδος μαρμάρου ϋπομέλανος

·»Ό(5όκοί δυνατόν μέν είναι νά ύπήρχεν έπ'ι του πλήρες λειχήνίυν, έ'χον έπί της άνω έπιφανείας

λίθου, άλλ έν επιγραφή, ήν δημοσιεύομεν έν τη δύο μικροΰς βαθεϊς τόρμους προς γόμφωσιν σιδή-

Κβνιιβ Ερϊ^Γ. 1913-4, εύρηται ή λέξις αΰ'τη ρου και άρμογήν έτέρου λίθου. "Υψ. 0 28, πλάτ.

ω

μία' δηλοΐ δέ έγγυητάς πολίτας, τον αριθμόν 0'82, πάν. 0'82.
τρεις, έν αντιθέσει προς τους άρχοντας έγγυητάς, Ή περί ής ό λόγος επιγραφή έχαράχθη έπί της

οίτινες λέγονται άπλώς £εΐΌ(5οκοί και είναι δύο ή έμπροσθεν τραπεζοειδούς έδρας, έσχηματισμένης

εις, ων πρώτος πάντως αναγράφεται εις ταγός" εις λοξά τέρματα, βαθέως και άμελώς, άπετρίβη

περί του έργου των ξενοδόκων και ιδιοζενοδόκων δέ καϊ έβύσΟη ύπδ λειχήνων' υψ. γραμμ. 0Ό17-

λέγομεν εκεί τά δέοντα" περί δέ της συνθέσεως 0Ό23, διάστιχ. 0Ό1" τάς έπί τοΟ δεξιού άνω

πρβ. έλλησποντοφνλαζ, ίδιαίτατα άριστοχειρονργδς κυματίου και ύποκάτω έπι τοΟ είσέχοντος μετώ-

(τδ τελευταΐον τοΰτο ό'νομα υπέδειξε μο·. δ άρι- που έπιγραφάς θέλομεν εκδώσει εύθέτως' αί άνα-

στος παρ ήμϊν φιλόλογος κ.Έ. Πεζόπουλος) κττ.' γνώσεις και συμπληρώσεις μου διαφέρουσιν ό'λως

είναι δ'ή λέξις ίδιοξενοδόκος αθησαύριστος. των του Κθπι, ώς εικός, διότι ούτος έμποδισθείς

ύπδ θυέλλης, συχνής περί τά μέρη ταύτα, ολίγα

Ι€γ IX2 1283 (εικ. 19' καταλ. άρι&. 63α). ήδυνήθη τούτου ένεκα νά άναγνω, άνευ μάλιστα

Ο Κθπι αναφέρει δύο κιονόκρανα" και την μέν έκτύπου"

ΕΊι.ων 19 (επιγρ. άρι&. 1283). Άπελεν&ερώσεις επί στρατηγού Πολνξένον.

τα]μ[ιευοντος της πόλεως Νικάνορος· δεΐνκ Με- ρωθέντος είναι μέν αβέβαιος, διότι τά δύο μετά τδ

λ[α]ν[θ]ίου δ άπε—λε[υθ]εοο)θις πρώτον γράμματα του στίγ. 2 είναι έφθαρμένα,

ν]πό Νικ[ά]νορος [έ]ν στρ(ατηγώ) Πολυ[ξ]ένω άλλ' έκ τών έπιφερομένων λίαν πιθανός" έν στίγ. 3

κ|α[ί] μη(νός) Ίππ[ο]δρ(ο)μίου έδωκε Νικάνορι τώ μετά τδ ΡΟΟ ό χαράκτης έχάραξε ταπεινότερον

δ ταμία ώ[σ]τε τή π(ό)λι δη(νάρια) ΚΒΟ'. (κενόν), τά έπιφερόαενα, ίνα άποφύγη τήν μνημονευθεϊσαν

άπόσχισιν' τδ ϊ τοΟ στρατηγού έχει σχήμα Κς ,

Του στίχ. 1 σώζονται αριστερά ίχνη ολίγα" άλ- ήτοι φαίνεται γραφέν κε/ωρισμένως ώς κσ" είναι

λ' έ/. τοΟ στίχ. 4 συμπληρουται ό ταμίας" έν στίχ. δ' άλλοΟεν άγνωστος ούτος.

2 ύπερεπήδησεν δ χαράκτης άπόσχισιν παλαιάν Έν αρχή τοΟ στίχ. 4 ύπάρχουσι τρία γράμ-

τοϋ' λίθου 0*075 μήκους" δ πατήρ του άπελευθε- ματα, πιθανώτατα και λέγοντα, διότι ούτε πατρι-

ΑΡΧΛΙΟΛΟΓΙΚΙΙ ΕΦΗΜΕΡΙΕ 1913 22