DOI Artikel:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Eis Thessalias epigraphas
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14277#0204
172 Εις Θεσσαλίας επιγραφάς- υπό Α. Αρβανιτοπούλου.
μίευσαν κατά το ετος έ/.εΐνο, Ό Λυσίμαχος στίχ. 6,
Ό Μενέλαος στίγ. 22, Ό "Αρχων στίγ. 26, ώς εκ-
λιπόντος ένός έντός της ετέρας των εξαμήνων" έκ-
τος άν δεχθώμεν δτι έπί ετέρας στρατηγίας του
Κεφάλου, στρατηγήσαντος τρις, ώς γένεται γνω-
στόν ιί ανεκδότων επιγραφών, έταμίευσεν Ό Αρ-
χων ή γνώμη όμως αύτη δεν είναι λίαν πιθανή.
Έν τέλει τοΟ στίχ. 26 υπάρχει χώρος δι εν ή
δύο γράμματα του ονόματος της άπελευθερωθεί-
σης' άλλ' είναι άπίθανον δτι έκεϊθεν ήρξατο γρά-
φουν αύτό' επειδή δ' έν άρχη τοΟ στίχ. 2/ ύπάρ-
χουσιν ίχνη Α ή Λ, το όνομα της άπελευθερωθεί-
σης ήτο 'Αήτη ή νΙτ/Τί^ [Αφρή" πρβ. Αειτή ΙΟ IX2
855)" πιθανώτερον τό πρώτον. Έν στίχ. 28 ό χα-
ράκτης έγραψε δια μικρών γραμμάτων υπεράνω
έπί του διαστίχου τό όνομα της άπελευθερωσάσης,
ό'περ άποτριβέν δεν δύναται νά διακριθη άσφαλώς'
ήμεϊς άνέγνωμεν περίπου τό εν τή μεταγραφή,
καίτοι φαίνονται ίχνη κλίνοντα μάλλον προς έμφα-
σιν, ίσως άττατηλήν εν τισιν, ΕΡ τ. I .ΕΑΛΣ. Έν
στ. 29 κατά την παυλαν άφείθη κενόν διάστημα,
ώς καϊ έν άρχη τοΟ στίχ. 30, ή έςηλείφθη τι.
Στίχ. 32-35. Ή άπελευθέρωσις αύτη έγράφη
διά μικρών γραμμάτων έπιμελέστερον τών άμέσως
προηγουμένων. Τό τον έν στίχ. 33 έγράφη διά
λίαν μικρών γραμμάτων έκ δευτέρας φροντίδος άνω
έπί του διαστίχου. Τό όνομα του στρατηγοί) θεω-
ρητέον ασφαλές εκ περισωθέντων ιχνών τών έν άγ-
κύλαις τεθέντων γραμμάτων.
Τά πέντε πρώτα γράμματα του στίχ. 35 έγρά-
φησαν ϋψηλότερον τών λοιπών, ένεκα πιθανώς άνω-
μαλίας τοΟ λίθου, ή ώς παραλείφθέντα έν καιρώ.
Επειδή έν τέλει του αύτοΰ στίχου δεν υπάρχει
έπαρκής χώρος προς γραφήν Ζ Ζ, άλλά μόλις τοΰ
σημείου <,όπερ όμως, άν έγράφετο, θά διεκρίνετο,
και έπειδή ύπο το μέσον του στίχ. 35 ύπάρχουσί
τίνες φθοραί, έθεωρήσαμεν πιθανώτερον ό'τι έν στ.
36 εχαράχθησαν αί λέξεις ή μάλλον τά σημεία τών
τεσσάρων όβολών.
Ό στρατηγός Πεισόδωρος του περιλαβάντος ήδη
άπο τών περί τό 30 πΧ χρόνων και το κοινον τών
Περραιοών κοινού τών Θεσσαλών είναι άχρι τοΰδε
άγνωστος" θά έστρατήγησεν έντος της Α' μΧ εκα-
τονταετή ρίδος.
Στίχ. 39-40. Έν τέλει τοΰ" στίχ. 39 οαίνεται
ό'τι έξήλειψεν ό χαράκτης εν ή δύο γράμματα διτ-
τογραφηθέντα" έν δε στίχ- 40 παρέλιπε τήν ένδον
στιγμήν τοΟ Θ, ή άπέδωκε γραπτώς μόνον.
Στίχ. 46-47. Είναι πιθανόν ό'τι ό χαράκτης
συνέχυσε το πατρικον μετα του κυρίου τοΟ στρα-
τηγού, γράψας Εξυ^ρυδάμα . . | ρος' εκτός άν θε-
λήση τις νά γράψη Εξυ2ρυδάμα[ν\{τ)ος άνευ πα-
τρικού" παρέλιπε οέ και τό πρώτον Υ του όνό-
ματος τοΟ στρατηγού. Είναι δε πολλαχόθεν γνω-
στοί στρατηγοί της αυτής οικογενείας Εύρνδάμας
'Αγαϋάνορος και Α γαύάνωρ Εύρυδάμαντος- περί
αύτών γράφομεν διά μακροτέρων έν τη Κθνιΐθ
£ρί§Γ. 1913-4.
Στίχ. 49-50. Έν άρχη τοΰ στίχ. 49 άφείθη
μικρόν κενόν διάστημα" ή ό'λη δ' άπελευθέρωσις
έγένετο βεβαίως τοΰ αύτοΰ ταμιεύοντος και του
αύτοΰ ώς άνω στρατηγοΰντος' διό παρελείφθησαν
αμφότεροι.
Στίχ. 52-56. Έπειδή δεν αναγράφεται στρα-
τηγός, δυνάμεθα νά είκάσωμεν ό'τι ο μνημονευό-
μενος ταμίας ήτο της δευτέρας έξαμήνου, έν ώ ό
έν στίχ. 44-45 Διονύσιος δ Σωσιβίου ήτο της
πρώτης έπί τοΰ αύτοΰ στρατηγού. Ή άπελευθέ-
ρωσις αύτη έγράφη οιά μεγάλων γραμμάτων
άραιώς.
Στίχ. 59-63. Φαίνεται ότι έγραψε δύο Υ Υ έν
στίχ. 59 ό χαράκτης και άπήλειψε τό δεύτερον έν
δέ στίχ. 60 διεκρίναμεν ίχνη ΤΟΥ γρααιέντος υπε-
ράνω έπϊ τοΰ διαστίχου προς δήλωσιν ίσως τοΰ πα-
τρός τοΰ άπελευθερωτοΰ" ό δ' έπιφεράμενος Στράτων
θά ήτο πατήρ της Ευφροσύνης άτόπως τεθείς εις
τήν θέσιν ταύτη ν έκτος άν τις θελήση νά άναγνώ
Φιλίππου, Αντιφί\λου, Στράτωνος, λαμβάνων τρεις
άπελευθερωτάς, έξενεχθέντας άνευ πατρικών τοΰτο
φαίνεται μοι πιθανώτερον" διό ώβέλισα το έπί τοΰ
διαστίχου το]ΰ ώς άτάπως τεθέν.
Έν τέλει τοΰ στίχ. 61 έ'γραψεν ό χαράκτης
ΔΕ[Ι (δεινάρια) άτάπως' διό άνέγνωμεν το Δ ώς Λ.
Τό Ιν στιχ. 63 Αικεοβούλου δηλοΐ δτι ένωρίς λίαν
συνέπεσεν ή προφορά τοΰ αι και ε, ή νΰν έν τη
Νέα Ελληνική γλώσση έν χρήσει . , .
Περί τών στρατηγών θά διαλάβωμεν εύθέτως"
άγνωστοι είναι ό Πεισόδωρος, Ό Ακύλας (δυνά-
μενος έν ταΐς έπιγραφαΐς νά ύποστή σύγχυσιν προς
τον Κνλλον) και ό Αλέξανδρος.
Εινπ. 29 11 13.
μίευσαν κατά το ετος έ/.εΐνο, Ό Λυσίμαχος στίχ. 6,
Ό Μενέλαος στίγ. 22, Ό "Αρχων στίγ. 26, ώς εκ-
λιπόντος ένός έντός της ετέρας των εξαμήνων" έκ-
τος άν δεχθώμεν δτι έπί ετέρας στρατηγίας του
Κεφάλου, στρατηγήσαντος τρις, ώς γένεται γνω-
στόν ιί ανεκδότων επιγραφών, έταμίευσεν Ό Αρ-
χων ή γνώμη όμως αύτη δεν είναι λίαν πιθανή.
Έν τέλει τοΟ στίχ. 26 υπάρχει χώρος δι εν ή
δύο γράμματα του ονόματος της άπελευθερωθεί-
σης' άλλ' είναι άπίθανον δτι έκεϊθεν ήρξατο γρά-
φουν αύτό' επειδή δ' έν άρχη τοΟ στίχ. 2/ ύπάρ-
χουσιν ίχνη Α ή Λ, το όνομα της άπελευθερωθεί-
σης ήτο 'Αήτη ή νΙτ/Τί^ [Αφρή" πρβ. Αειτή ΙΟ IX2
855)" πιθανώτερον τό πρώτον. Έν στίχ. 28 ό χα-
ράκτης έγραψε δια μικρών γραμμάτων υπεράνω
έπί του διαστίχου τό όνομα της άπελευθερωσάσης,
ό'περ άποτριβέν δεν δύναται νά διακριθη άσφαλώς'
ήμεϊς άνέγνωμεν περίπου τό εν τή μεταγραφή,
καίτοι φαίνονται ίχνη κλίνοντα μάλλον προς έμφα-
σιν, ίσως άττατηλήν εν τισιν, ΕΡ τ. I .ΕΑΛΣ. Έν
στ. 29 κατά την παυλαν άφείθη κενόν διάστημα,
ώς καϊ έν άρχη τοΟ στίχ. 30, ή έςηλείφθη τι.
Στίχ. 32-35. Ή άπελευθέρωσις αύτη έγράφη
διά μικρών γραμμάτων έπιμελέστερον τών άμέσως
προηγουμένων. Τό τον έν στίχ. 33 έγράφη διά
λίαν μικρών γραμμάτων έκ δευτέρας φροντίδος άνω
έπί του διαστίχου. Τό όνομα του στρατηγοί) θεω-
ρητέον ασφαλές εκ περισωθέντων ιχνών τών έν άγ-
κύλαις τεθέντων γραμμάτων.
Τά πέντε πρώτα γράμματα του στίχ. 35 έγρά-
φησαν ϋψηλότερον τών λοιπών, ένεκα πιθανώς άνω-
μαλίας τοΟ λίθου, ή ώς παραλείφθέντα έν καιρώ.
Επειδή έν τέλει του αύτοΰ στίχου δεν υπάρχει
έπαρκής χώρος προς γραφήν Ζ Ζ, άλλά μόλις τοΰ
σημείου <,όπερ όμως, άν έγράφετο, θά διεκρίνετο,
και έπειδή ύπο το μέσον του στίχ. 35 ύπάρχουσί
τίνες φθοραί, έθεωρήσαμεν πιθανώτερον ό'τι έν στ.
36 εχαράχθησαν αί λέξεις ή μάλλον τά σημεία τών
τεσσάρων όβολών.
Ό στρατηγός Πεισόδωρος του περιλαβάντος ήδη
άπο τών περί τό 30 πΧ χρόνων και το κοινον τών
Περραιοών κοινού τών Θεσσαλών είναι άχρι τοΰδε
άγνωστος" θά έστρατήγησεν έντος της Α' μΧ εκα-
τονταετή ρίδος.
Στίχ. 39-40. Έν τέλει τοΰ" στίχ. 39 οαίνεται
ό'τι έξήλειψεν ό χαράκτης εν ή δύο γράμματα διτ-
τογραφηθέντα" έν δε στίχ- 40 παρέλιπε τήν ένδον
στιγμήν τοΟ Θ, ή άπέδωκε γραπτώς μόνον.
Στίχ. 46-47. Είναι πιθανόν ό'τι ό χαράκτης
συνέχυσε το πατρικον μετα του κυρίου τοΟ στρα-
τηγού, γράψας Εξυ^ρυδάμα . . | ρος' εκτός άν θε-
λήση τις νά γράψη Εξυ2ρυδάμα[ν\{τ)ος άνευ πα-
τρικού" παρέλιπε οέ και τό πρώτον Υ του όνό-
ματος τοΟ στρατηγού. Είναι δε πολλαχόθεν γνω-
στοί στρατηγοί της αυτής οικογενείας Εύρνδάμας
'Αγαϋάνορος και Α γαύάνωρ Εύρυδάμαντος- περί
αύτών γράφομεν διά μακροτέρων έν τη Κθνιΐθ
£ρί§Γ. 1913-4.
Στίχ. 49-50. Έν άρχη τοΰ στίχ. 49 άφείθη
μικρόν κενόν διάστημα" ή ό'λη δ' άπελευθέρωσις
έγένετο βεβαίως τοΰ αύτοΰ ταμιεύοντος και του
αύτοΰ ώς άνω στρατηγοΰντος' διό παρελείφθησαν
αμφότεροι.
Στίχ. 52-56. Έπειδή δεν αναγράφεται στρα-
τηγός, δυνάμεθα νά είκάσωμεν ό'τι ο μνημονευό-
μενος ταμίας ήτο της δευτέρας έξαμήνου, έν ώ ό
έν στίχ. 44-45 Διονύσιος δ Σωσιβίου ήτο της
πρώτης έπί τοΰ αύτοΰ στρατηγού. Ή άπελευθέ-
ρωσις αύτη έγράφη οιά μεγάλων γραμμάτων
άραιώς.
Στίχ. 59-63. Φαίνεται ότι έγραψε δύο Υ Υ έν
στίχ. 59 ό χαράκτης και άπήλειψε τό δεύτερον έν
δέ στίχ. 60 διεκρίναμεν ίχνη ΤΟΥ γρααιέντος υπε-
ράνω έπϊ τοΰ διαστίχου προς δήλωσιν ίσως τοΰ πα-
τρός τοΰ άπελευθερωτοΰ" ό δ' έπιφεράμενος Στράτων
θά ήτο πατήρ της Ευφροσύνης άτόπως τεθείς εις
τήν θέσιν ταύτη ν έκτος άν τις θελήση νά άναγνώ
Φιλίππου, Αντιφί\λου, Στράτωνος, λαμβάνων τρεις
άπελευθερωτάς, έξενεχθέντας άνευ πατρικών τοΰτο
φαίνεται μοι πιθανώτερον" διό ώβέλισα το έπί τοΰ
διαστίχου το]ΰ ώς άτάπως τεθέν.
Έν τέλει τοΰ στίχ. 61 έ'γραψεν ό χαράκτης
ΔΕ[Ι (δεινάρια) άτάπως' διό άνέγνωμεν το Δ ώς Λ.
Τό Ιν στιχ. 63 Αικεοβούλου δηλοΐ δτι ένωρίς λίαν
συνέπεσεν ή προφορά τοΰ αι και ε, ή νΰν έν τη
Νέα Ελληνική γλώσση έν χρήσει . , .
Περί τών στρατηγών θά διαλάβωμεν εύθέτως"
άγνωστοι είναι ό Πεισόδωρος, Ό Ακύλας (δυνά-
μενος έν ταΐς έπιγραφαΐς νά ύποστή σύγχυσιν προς
τον Κνλλον) και ό Αλέξανδρος.
Εινπ. 29 11 13.