DOI Artikel:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Eis Thessalias epigraphas
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14277#0208
176 Εις Θεσσαλίας επιγραφάς' νπό Α. Αρβαητοπονλον.
15 Τ]αμιεΰοντος της πό[λεως δει-
νός] τοϋ Μελανθίου την [β' έξάμηνον
εν| στρατηγώ Σωσίπατρο)- [δείνα δ απε-
λευθερωθείς υπό Άντιφ[ - - - - εδωκεν
τη ι] πόλι δη(νάρια) ΚΒ<'.
20 Τ]αμιευοντος [της πόλεως εν
σ]τρατηγώ Παρ[μ.....την
πρ]ώτην έξάμηίνον - - - -
ά]τους τοϋ Θη[ρ - - - - δεΐνχ δ(ή)
άπ ηλευθερω[μένος(-η) ύ-
25 πό] Ά^ν]]δρομ(χχο[υ τοϋ---
- ο]υ εδ[ωκ]εν τ[ή] π[όλει δη(νάρια) ΚΒ<'.|
10 (τέΡμ.«).
Στίχ. 1. Έν άρχη διακρίνονται ίχνη Ν.Επειδή;
ή άνω .επιφάνεια διετηρήθη φέρουσα τόρμον προς
νύ γομφωσιν οια σιδήρου και μολυοοου έτερου ομοίου·
λίθου, συμπεραίνομεν κατ ανάγκην δτι οί προη-
γούμενοι στίχοι της απελευθερώσεως ταύτης ήσαν
γενοαααένοι έπί τοΟ υπερκειμένου λίθου.
1 Μ ι I Γ ι
20 ^ΐΟ/Μ^^Μ'Ιΐ^Π^^ΜΙΒΙί ^^£εεΖ^Λ Στίχ. 8. Γο εν άρχη σωθέν γράμμα έγράφη Λ
ΰπο τοΟ χαράκτου, άτόπως βεβαίως.
Στίχ. 12. Φαίνεται έπί του λίθου τι ώς κο\ςΥ
άλλ είναι μάλλον ώς έγράφη άνω.
25 Β' ■·' {■ Η Στίχ. 13. Ομοίως διακρίνονται έν άρχή ίχνη
τινά Τ (ή Χ ;).
Στίχ. 16. Ίχνη Β άνω φαίνονται άσφαλώς εν-
τέλει του στίχου.
ΒΜ* 26 βχνρ.άρΛ. 1300). •Απελευ»«(!ώσα.ς 'επϊ στρατηγών ^ 25. Ό χαράκτης παρέλιπε το Ν, έκτος
Τιμασι&έον, Σωσιπάτρου, Παρμεν — -. , \ ( / ^ν
άν τις θέληση νά άναγνώ Αορομαχος, οπερ οέν
[1][ - - - άπελευθερωθείς(-α) υπό δεϊνος τοϋ - - -] φαίνεται λίαν ευ'λογον.
-^—————Ό στρατηγός Παρμεν - — νυν το πρώτον έμ-
1 έν]ους έ'δωκε[ν τ]ά |έ]κ [τ]ο[ΰ] ν[όμου δη(νάρια) φανίζεται.
ΚΒ<'.
Τ]αμιεΰοντος της πό[λεως Εύβι- ΐσ ΙΧ? 1301 (είκ. 27' καταλ. άριϋ. 79α).
ό]του τοϋ Με9ΰστο[υ τήν δευ- Ανήκει τη Άζώρφ- βλέπε άνω σελ. 169. Είναι
τ]έραν έξάμηνον [Ιπί στρα- δέ βάσ[, ή κ[ονόκρανον πα?αστάδος λευκού, έγχω -
5 τ]ηγοΰ Τιμασιθέου^ 0[ - - - ή ρίου, έπί της εκεί άκροπόλεως όρυσσομένου μαρ-
άπεΊλευθερωθϊσα υπό Φ[ - - - , ,, Λ , , , \ . ,'
^ , μαοου, οπισυεν αποκεκομμενον και κατα τας γωνίας:
τοϋ Νικαγορου εδωκεΓν τήι πο- , , , ,. „ ,. „ „
, «. / , . . _ , ίκανως απεσνισαενον η ελλειπον έπι της ανω έπι-
λει τ](α) γινόμενα δη(ναρια) [ΚΒ< . ο
Τ[α]μιεΰοντος της π[όλεως Εύβιό- ?ανεία? ύπάΡλου(" ^ δρθογωνιο^τόρμοί προς
10 τ]ου τοϋ Μεθΰστου τήν [β' έξάμηνον γόμφωσιν σιδήρου.Ύψ. 0-33, πλ.0 85, πάχ.050.
Ι]ν στρατηγώ Τιμασ[ιθέω - - - Ή επιγραφή έχαράχθη άνω έπι τοΟ τραπεζοει-
κα]ς ό άπελευΟερωθίς [υπό - - δοΟς κυματίου και ύπ' αύτο έπί τοϋ' προέχοντος
- - τ]ου τοϋ 'Αριστοδήμ[ου εδω- ορθογωνίου πλατέος μετώπου, βαθέως και σχεδόν
κεν τη] πόλι δη(νάρια) ΚΒ<'· καλώς, άλλ' έφθάρη ίκανώς, μάλιστα ή πρώτη, έκ
15 Τ]αμιεΰοντος της πό[λεως δει-
νός] τοϋ Μελανθίου την [β' έξάμηνον
εν| στρατηγώ Σωσίπατρο)- [δείνα δ απε-
λευθερωθείς υπό Άντιφ[ - - - - εδωκεν
τη ι] πόλι δη(νάρια) ΚΒ<'.
20 Τ]αμιευοντος [της πόλεως εν
σ]τρατηγώ Παρ[μ.....την
πρ]ώτην έξάμηίνον - - - -
ά]τους τοϋ Θη[ρ - - - - δεΐνχ δ(ή)
άπ ηλευθερω[μένος(-η) ύ-
25 πό] Ά^ν]]δρομ(χχο[υ τοϋ---
- ο]υ εδ[ωκ]εν τ[ή] π[όλει δη(νάρια) ΚΒ<'.|
10 (τέΡμ.«).
Στίχ. 1. Έν άρχη διακρίνονται ίχνη Ν.Επειδή;
ή άνω .επιφάνεια διετηρήθη φέρουσα τόρμον προς
νύ γομφωσιν οια σιδήρου και μολυοοου έτερου ομοίου·
λίθου, συμπεραίνομεν κατ ανάγκην δτι οί προη-
γούμενοι στίχοι της απελευθερώσεως ταύτης ήσαν
γενοαααένοι έπί τοΟ υπερκειμένου λίθου.
1 Μ ι I Γ ι
20 ^ΐΟ/Μ^^Μ'Ιΐ^Π^^ΜΙΒΙί ^^£εεΖ^Λ Στίχ. 8. Γο εν άρχη σωθέν γράμμα έγράφη Λ
ΰπο τοΟ χαράκτου, άτόπως βεβαίως.
Στίχ. 12. Φαίνεται έπί του λίθου τι ώς κο\ςΥ
άλλ είναι μάλλον ώς έγράφη άνω.
25 Β' ■·' {■ Η Στίχ. 13. Ομοίως διακρίνονται έν άρχή ίχνη
τινά Τ (ή Χ ;).
Στίχ. 16. Ίχνη Β άνω φαίνονται άσφαλώς εν-
τέλει του στίχου.
ΒΜ* 26 βχνρ.άρΛ. 1300). •Απελευ»«(!ώσα.ς 'επϊ στρατηγών ^ 25. Ό χαράκτης παρέλιπε το Ν, έκτος
Τιμασι&έον, Σωσιπάτρου, Παρμεν — -. , \ ( / ^ν
άν τις θέληση νά άναγνώ Αορομαχος, οπερ οέν
[1][ - - - άπελευθερωθείς(-α) υπό δεϊνος τοϋ - - -] φαίνεται λίαν ευ'λογον.
-^—————Ό στρατηγός Παρμεν - — νυν το πρώτον έμ-
1 έν]ους έ'δωκε[ν τ]ά |έ]κ [τ]ο[ΰ] ν[όμου δη(νάρια) φανίζεται.
ΚΒ<'.
Τ]αμιεΰοντος της πό[λεως Εύβι- ΐσ ΙΧ? 1301 (είκ. 27' καταλ. άριϋ. 79α).
ό]του τοϋ Με9ΰστο[υ τήν δευ- Ανήκει τη Άζώρφ- βλέπε άνω σελ. 169. Είναι
τ]έραν έξάμηνον [Ιπί στρα- δέ βάσ[, ή κ[ονόκρανον πα?αστάδος λευκού, έγχω -
5 τ]ηγοΰ Τιμασιθέου^ 0[ - - - ή ρίου, έπί της εκεί άκροπόλεως όρυσσομένου μαρ-
άπεΊλευθερωθϊσα υπό Φ[ - - - , ,, Λ , , , \ . ,'
^ , μαοου, οπισυεν αποκεκομμενον και κατα τας γωνίας:
τοϋ Νικαγορου εδωκεΓν τήι πο- , , , ,. „ ,. „ „
, «. / , . . _ , ίκανως απεσνισαενον η ελλειπον έπι της ανω έπι-
λει τ](α) γινόμενα δη(ναρια) [ΚΒ< . ο
Τ[α]μιεΰοντος της π[όλεως Εύβιό- ?ανεία? ύπάΡλου(" ^ δρθογωνιο^τόρμοί προς
10 τ]ου τοϋ Μεθΰστου τήν [β' έξάμηνον γόμφωσιν σιδήρου.Ύψ. 0-33, πλ.0 85, πάχ.050.
Ι]ν στρατηγώ Τιμασ[ιθέω - - - Ή επιγραφή έχαράχθη άνω έπι τοΟ τραπεζοει-
κα]ς ό άπελευΟερωθίς [υπό - - δοΟς κυματίου και ύπ' αύτο έπί τοϋ' προέχοντος
- - τ]ου τοϋ 'Αριστοδήμ[ου εδω- ορθογωνίου πλατέος μετώπου, βαθέως και σχεδόν
κεν τη] πόλι δη(νάρια) ΚΒ<'· καλώς, άλλ' έφθάρη ίκανώς, μάλιστα ή πρώτη, έκ