DOI Artikel:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Eis Thessalias epigraphas
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14277#0211
Εις Θεσσαλίας επιγραφάς- υπό Α. Αρβαναοπονλλου. 179
τήν άναγραφήν στρατηγού, νομίζομεν οτι είναι
έκεΐ το ης του τ[ης), γραφέν έκ δευτέρας φροντίδος
υπεράνω.
Τά ίκανώς πιθανά τρία πρώτα γράμματα εν
στίχ. 3, ενθα άναμένομεν τον στρατηγόν, δύναν-
ται να άναοέοωνται εις τον λίαν ννιοστον στοατη-
Γ Γ 1 ι I
γον Άγα'&άνορα, περί ού βλ. τά άνω εις αριθ.
345 και 1295 λεχθέντα.
Έν στίχ. 4 αί αναγνώσεις είναι δυσχερέσταται,
άμφιβάλλομεν δέ, άν διεκρίναμεν καλώς τά έκτος
αγκυλών βέβαια είναι τά δυο τελευταία γράμ-
ματα.
ΙΟ IX2 1305. Ανήκει τη Άζώρφ- βλ. άνω
σελ. 169. Έρευνήσαντες τους έκεΐ αγρούς, δεν έπα-
νεύρομεν τον λίθον τοΟτον.
ΙΟ IX2 1306. Ανήκει τη Όλοοσσόνι- βλ.
άνω εις άοιθ. 1292.
ΙΟ IX2 1307 (καταλ. άριϋ. 71). Ανήκει
τη Άζώρφ' βλ. άνω σελ. 169.
Είναι ευτελής στήλη μαρμάρου ϋπομέλανος,
κάτω μόνον άποκεκομμένη' άνω λήγει τριγωνικώς
ως εις άμορφον αέτωμα- έςειργάσθη δέ πανταχού
άδρώ; διά της σούρας, πλην μικρού λειανθέντος
διαστήματος ϋπο το δήθεν άέτωμα, ενθα έγράφη
άβαθώς και καλώς ή έπιγραφή, ούσα τών ολίγον
ύπέρ το 300 πΧ χρόνων. Τψ. 0 74, πλ. 0 40,
πάχ. 0-11· 5ψ. γραμμ. 0Ό17-0032, διάστ.
0008.
Ή έπιγραφή έχαράχθη κατά το άριστερον ήμισυ
τοΟ μνημονευθέντος λείου διαστήματος- επειδή το
δεςιον μένει κενόν, οί δέ αποθανόντες είναι βέβαιους
δύο, διότι, άν ήτο εις, θά έγράφετο ό στίχ. 2 ΊΊο-
λυμήδονς, δυσχερές δέ είναι νά ύποθέσωμεν ότι
τά πατρικά έλλείπουσιν, είκάζομεν ότι ταΟτα άνε-
γράφοντο δεξιώτερον διά βαφής- θά ήσαν δ' ούτοι
μάλλον εξάδελφοι ή όμοιοι, ήττον δ' άδελφοί, ήτοι
«Οίνης δεινός, Πολυμήδης δεινός».
ΙΟ IX2 1308. Ανήκει τή Όλοοσσόνι- βλ.
άνω τά έν άριθ. 1292 λεχθέντα.
ΙΟ IX2 1309. Δέν έπανεύρομεν αύτήν λέ-
γεται ότι πρό τίνων έτών ήρςαντο συνάγοντες εις
το Διοικητήριον Έλασσόνο: άρχαϊάτινα οί έπιχώ-
ριοι, μάλιστα εκ Βουβάλας- ίσως άρα ανήκει τη
'Αζώρω, εί δέ μή, τη Όλοοσσόνι- βλ. άνω σελ.
169.
ΙΟ IX2 1310 (καταλ. άρι&. 23). Φαίνεται
ότι ο Κθγπ δέν είδε τον λίθον τούτον."Εκείτο έν τη
συνοικία Βαρούσι έντός της εκκλησίας της Κοιμή-
σεως, ούχ'ι έν τη του μοναστηρίου, ώς λέγει ο 118-
8Ϊη§'' ανήκει άρα τή Όλοοσσόνι- βλ. άνω σ. 169.
Είναι βάθρον λευκοφαίου μαρμάρου έγχωρίου, πω-
ρώδους, άκέραιον- έπί της άνω έπιφανείας διετη-
ρήθησαν οί τόρμοι τών πελμάτων άγάλματος χαλ-
κού φυσικού σχεδόν μεγέθους (μήκος 0"22), γυ-
μνών πιθανώς ήρμοσμένων- ή έμπροσθεν έδρα οέ-
ρει ΰποκάτω το σύνηθες μέγα διπλοΟν κυμάτιον-
ή ΰποκάτω επιφάνεια φέρει τάρμον κυκλικόν προς
γόμφωσιν του όλου έπί ύποβάθρου. ΐψ. 0'33,
πλάτ. 0-67, πάχ. 0-60.
Ή έπιγραφή έχαράχθη λίαν βαθέως και σχεδόν
καλώς- ύψ. γραμμ. 0 017-0-04, διάστιχ. 0 01.
Μεταγραπτέον 'Άδεια κτλ., ώς παρά ΚβΓη.
ΙΟ IX2 1311- 1312. Άνή/.ουσι τή Όλοοσ-
σόνι- βλ. άνω εις άριθ. 1292.
ΙΟ IX* 1313 (καταλ. άριΰ. 72) . Ανήκει
τή Άζώρφ- βλ. άνω σελ. 169. Εικόνα και άρτι-
ωτέραν περιγραφήν αύτής θά δημοσιεύσωμεν έν
τοις ΠλΜστικοΐς μνημείοις Θεσσαλάας.
ΙΟ IX2 1314. Ανήκει τή Όλοοσσόνι- βλ.
άνω εις άριθ. 1292.
ΙΟ IX2 1315 (καταλ. άριϋ. 68) . Ανήκει
τή Άζώρφ· βλ. άνω σελ. 169" είναι άξιόλογον
άνάγλυφον, ού εικόνα και περιγραφήν θά δημοσι-
εύσωμεν άλλαχοϋ.
ΙΟ IX2 1316 (καταλ. άρι#. 8). Είναι έκ τών
ύπό τών έπιχιορίων συναθροισθέντων έσχάτως ολί-
γων μνημείων- άνήκει τή Άζώρφ, εί δέ μή, τή
Ολοοσσόνι- βλ. άνω εις άρ. 1309.
Ύπέρ τήν έπιγραφήν κατά το λεΐον διάστημα
θά έ'φερέ ποτε γραπτήν παράστασιν ή ταινίαν.
ΙΟ IX2 1317 (είκ. 29- καταλ. άρι&. 26)-
άνήκει τή Όλοοασόνί' βλ. άνω σελ. 169.
τήν άναγραφήν στρατηγού, νομίζομεν οτι είναι
έκεΐ το ης του τ[ης), γραφέν έκ δευτέρας φροντίδος
υπεράνω.
Τά ίκανώς πιθανά τρία πρώτα γράμματα εν
στίχ. 3, ενθα άναμένομεν τον στρατηγόν, δύναν-
ται να άναοέοωνται εις τον λίαν ννιοστον στοατη-
Γ Γ 1 ι I
γον Άγα'&άνορα, περί ού βλ. τά άνω εις αριθ.
345 και 1295 λεχθέντα.
Έν στίχ. 4 αί αναγνώσεις είναι δυσχερέσταται,
άμφιβάλλομεν δέ, άν διεκρίναμεν καλώς τά έκτος
αγκυλών βέβαια είναι τά δυο τελευταία γράμ-
ματα.
ΙΟ IX2 1305. Ανήκει τη Άζώρφ- βλ. άνω
σελ. 169. Έρευνήσαντες τους έκεΐ αγρούς, δεν έπα-
νεύρομεν τον λίθον τοΟτον.
ΙΟ IX2 1306. Ανήκει τη Όλοοσσόνι- βλ.
άνω εις άοιθ. 1292.
ΙΟ IX2 1307 (καταλ. άριϋ. 71). Ανήκει
τη Άζώρφ' βλ. άνω σελ. 169.
Είναι ευτελής στήλη μαρμάρου ϋπομέλανος,
κάτω μόνον άποκεκομμένη' άνω λήγει τριγωνικώς
ως εις άμορφον αέτωμα- έςειργάσθη δέ πανταχού
άδρώ; διά της σούρας, πλην μικρού λειανθέντος
διαστήματος ϋπο το δήθεν άέτωμα, ενθα έγράφη
άβαθώς και καλώς ή έπιγραφή, ούσα τών ολίγον
ύπέρ το 300 πΧ χρόνων. Τψ. 0 74, πλ. 0 40,
πάχ. 0-11· 5ψ. γραμμ. 0Ό17-0032, διάστ.
0008.
Ή έπιγραφή έχαράχθη κατά το άριστερον ήμισυ
τοΟ μνημονευθέντος λείου διαστήματος- επειδή το
δεςιον μένει κενόν, οί δέ αποθανόντες είναι βέβαιους
δύο, διότι, άν ήτο εις, θά έγράφετο ό στίχ. 2 ΊΊο-
λυμήδονς, δυσχερές δέ είναι νά ύποθέσωμεν ότι
τά πατρικά έλλείπουσιν, είκάζομεν ότι ταΟτα άνε-
γράφοντο δεξιώτερον διά βαφής- θά ήσαν δ' ούτοι
μάλλον εξάδελφοι ή όμοιοι, ήττον δ' άδελφοί, ήτοι
«Οίνης δεινός, Πολυμήδης δεινός».
ΙΟ IX2 1308. Ανήκει τή Όλοοσσόνι- βλ.
άνω τά έν άριθ. 1292 λεχθέντα.
ΙΟ IX2 1309. Δέν έπανεύρομεν αύτήν λέ-
γεται ότι πρό τίνων έτών ήρςαντο συνάγοντες εις
το Διοικητήριον Έλασσόνο: άρχαϊάτινα οί έπιχώ-
ριοι, μάλιστα εκ Βουβάλας- ίσως άρα ανήκει τη
'Αζώρω, εί δέ μή, τη Όλοοσσόνι- βλ. άνω σελ.
169.
ΙΟ IX2 1310 (καταλ. άρι&. 23). Φαίνεται
ότι ο Κθγπ δέν είδε τον λίθον τούτον."Εκείτο έν τη
συνοικία Βαρούσι έντός της εκκλησίας της Κοιμή-
σεως, ούχ'ι έν τη του μοναστηρίου, ώς λέγει ο 118-
8Ϊη§'' ανήκει άρα τή Όλοοσσόνι- βλ. άνω σ. 169.
Είναι βάθρον λευκοφαίου μαρμάρου έγχωρίου, πω-
ρώδους, άκέραιον- έπί της άνω έπιφανείας διετη-
ρήθησαν οί τόρμοι τών πελμάτων άγάλματος χαλ-
κού φυσικού σχεδόν μεγέθους (μήκος 0"22), γυ-
μνών πιθανώς ήρμοσμένων- ή έμπροσθεν έδρα οέ-
ρει ΰποκάτω το σύνηθες μέγα διπλοΟν κυμάτιον-
ή ΰποκάτω επιφάνεια φέρει τάρμον κυκλικόν προς
γόμφωσιν του όλου έπί ύποβάθρου. ΐψ. 0'33,
πλάτ. 0-67, πάχ. 0-60.
Ή έπιγραφή έχαράχθη λίαν βαθέως και σχεδόν
καλώς- ύψ. γραμμ. 0 017-0-04, διάστιχ. 0 01.
Μεταγραπτέον 'Άδεια κτλ., ώς παρά ΚβΓη.
ΙΟ IX2 1311- 1312. Άνή/.ουσι τή Όλοοσ-
σόνι- βλ. άνω εις άριθ. 1292.
ΙΟ IX* 1313 (καταλ. άριΰ. 72) . Ανήκει
τή Άζώρφ- βλ. άνω σελ. 169. Εικόνα και άρτι-
ωτέραν περιγραφήν αύτής θά δημοσιεύσωμεν έν
τοις ΠλΜστικοΐς μνημείοις Θεσσαλάας.
ΙΟ IX2 1314. Ανήκει τή Όλοοσσόνι- βλ.
άνω εις άριθ. 1292.
ΙΟ IX2 1315 (καταλ. άριϋ. 68) . Ανήκει
τή Άζώρφ· βλ. άνω σελ. 169" είναι άξιόλογον
άνάγλυφον, ού εικόνα και περιγραφήν θά δημοσι-
εύσωμεν άλλαχοϋ.
ΙΟ IX2 1316 (καταλ. άρι#. 8). Είναι έκ τών
ύπό τών έπιχιορίων συναθροισθέντων έσχάτως ολί-
γων μνημείων- άνήκει τή Άζώρφ, εί δέ μή, τή
Ολοοσσόνι- βλ. άνω εις άρ. 1309.
Ύπέρ τήν έπιγραφήν κατά το λεΐον διάστημα
θά έ'φερέ ποτε γραπτήν παράστασιν ή ταινίαν.
ΙΟ IX2 1317 (είκ. 29- καταλ. άρι&. 26)-
άνήκει τή Όλοοασόνί' βλ. άνω σελ. 169.