DOI Artikel:
Kuruniōtēs, Kōnstantinos: Kerameikou anaskaphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14277#0221
Κεραμεικοϋ ανασκαφαί- ύπο Κ. Κουροννιώτου. 189
ΕΙχών 8 Λήκνϋος Ήονγίας.
λοϋται δια της σοβαρωτέρας άμφιέσεως) γυναίκα
ακολουθουμένων υπό τρίτης νεαρωτέρας γυναικός.
ΤΙ έγχρωμος κόσμησις, ήτις διατηρούμενη ζωη-
ρώς κατά την εΰρεο-'.ν, άντεγράφη ευτυχώς ταχέως
ύπο του νέου Οϊΐΐίβΐ'οη (είκ. 9-10), έκάλυπτεν
δλον σχεδόν το μη κατειλημμένον ύπο του άνα-
γλύφου σώμα της ληκύθου πλην τοΟ αντιστοίχου
προς το άνάγλυφον οπισθίου μέρους.
"Ανωθεν του άναγλύοου υπάρχει ζώνη ωών μό-
νον εμπρός, ενώ ή ορίζουσα ταύτην κάτωθεν γραμ-
μή περιβάλλει δλον το σώμα της ληκύθου- πολυ-
σύνθετος μαίανδρος περιζωννύει την λήκυθον κά-
ΛΙ'ΧΛΙΟΑΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΕ 1913
τωθεν του ανάγλυφου' άνωθεν της βάσεως εμπρός
μεν ύπάρχουσι δύο μεγάλοι έλικες και μικρότερα
άνθέμια κατά τά πλάγια, οπίσω δε μεγαλείτερα
άνθέμια. ΣυνΟετώτερον εΐνε και το εξ ελίκων και
άνθεμίων κόσμημα του τραχήλου. Κατά μήκος
τών πλαγίων άκρων του οπισθίου της λαβής υπάρ-
ξει ταινία μέλαινα, κάτωθεν δε της λαβής εκτεί-
νεται οπίσω έπί του άνω του σώματος της ληκύ-
θου γλώσσα μέλανος χρώματος έχουσα έρυθρόν
επίμηκες κέντρον.Το χρώμα τών κοσμημάτων εΐνε
έρυθρόν, κυανουν, κίτρινον και μέλαν.
Πώς ευρέθη ή λήκυθος έν τη θέσει ταύτη δεν
εΐνε εΰκολον νά έξηγηθη, άγνωστον δέ παραμένει
πόθεν κατέπεσεν' επί της βάσεως της Γλνκέρας
δεν υπάρχει σημεϊον ιδρύσεως ληκύθου. Ή ανα-
λογία της παραστάσεως προς την εύρεθεΐσαν προ
του μνημείου της Δημητρίας και Παμφίλης λή-
κυΟον [ΡΗβάΙιοί αιη ΕΗάαηοβ σ. 98 είκ. 63),
ήδύνατο νά προκαλέση την ύπόθεσιν οτι ήσάν που
άμφότεραι αντιστοίχως ίδρυμέναι προς κάσμησιν
μνημείου του περιβόλου της Δημητρίας και Παμ-
φίλης, άλλ' ή διαφορά μάλιστα τών μεγεθών (δψ.
ληκύθου ημών 0'ΰ6) άντίκειται εις τοΰτο.
γ). Τάφοι οπισ&εν τραπέζης Δημητρίας Διονυ-
σίου (ΡΗβάΗ. αηι Ετίάαηοβ, ΡΙαη Ν° 4). Τά-
φος γ. Παράλληλος περίπου προς την τράπεζαν
νοτίως ταύτης και έχων διεύθυνσιν ΑΔ. Τό άνα-
τολικόν άκρον αύτοΟ ακριβώς άντικρΰ του ανατο-
λικού άκρου της τραπέζης εϊς άπάστασιν 1' 40 άπό
ταύτης' το δυσμικόν άκρον του τάφου εις άπό-
στασιν 1" 2ο άπό της τραπέζης. Βάθος θέσεως νε-
κροΟ άπό επιφανείας 0'80 περίπου. Μόνον καθ'ήν
θέσιν εύρίσκετο ή κεφαλή (διαλελυμένη τελείως)
προς Α έσχημάτιζον δύο έπ' αλλήλων έρειδόμε-
ναι κεραμίδες στέγης (σωλήνες μηκ. 1 * 00 περί-
που) είδος καλύβης, ενώ το δυσμικόν ήμισυ του
τάφου, έν ώ τά οστά τών ποοών οιετηροΟντο ολί-
γον καλλίτερον, δεν είχε περίβλημά τι κατά τάς
πλευράς. Ίά πέρατα του τάφου προς Α και Δ
έκλείοντο διά τεμαχίου κεραμίδος. Παρά τάς χεί-
ρας ευρέθη έν μικρόν κυλινδρικόν διπλούν πυςίδιον
(είκ. 6, Ί' δψ. 0*06), έχον χαμηλόν πόδα' ή εξω-
τερική έπιφάνεια καλύπτεται διά γανώματος μέ-
λανος ουχί τόσον καλοΟ, διακοπτομένου έπ'ι της
κοιλίας και τοΟ πώματος διά περιφερικών γραμ-
25
ΕΙχών 8 Λήκνϋος Ήονγίας.
λοϋται δια της σοβαρωτέρας άμφιέσεως) γυναίκα
ακολουθουμένων υπό τρίτης νεαρωτέρας γυναικός.
ΤΙ έγχρωμος κόσμησις, ήτις διατηρούμενη ζωη-
ρώς κατά την εΰρεο-'.ν, άντεγράφη ευτυχώς ταχέως
ύπο του νέου Οϊΐΐίβΐ'οη (είκ. 9-10), έκάλυπτεν
δλον σχεδόν το μη κατειλημμένον ύπο του άνα-
γλύφου σώμα της ληκύθου πλην τοΟ αντιστοίχου
προς το άνάγλυφον οπισθίου μέρους.
"Ανωθεν του άναγλύοου υπάρχει ζώνη ωών μό-
νον εμπρός, ενώ ή ορίζουσα ταύτην κάτωθεν γραμ-
μή περιβάλλει δλον το σώμα της ληκύθου- πολυ-
σύνθετος μαίανδρος περιζωννύει την λήκυθον κά-
ΛΙ'ΧΛΙΟΑΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΕ 1913
τωθεν του ανάγλυφου' άνωθεν της βάσεως εμπρός
μεν ύπάρχουσι δύο μεγάλοι έλικες και μικρότερα
άνθέμια κατά τά πλάγια, οπίσω δε μεγαλείτερα
άνθέμια. ΣυνΟετώτερον εΐνε και το εξ ελίκων και
άνθεμίων κόσμημα του τραχήλου. Κατά μήκος
τών πλαγίων άκρων του οπισθίου της λαβής υπάρ-
ξει ταινία μέλαινα, κάτωθεν δε της λαβής εκτεί-
νεται οπίσω έπί του άνω του σώματος της ληκύ-
θου γλώσσα μέλανος χρώματος έχουσα έρυθρόν
επίμηκες κέντρον.Το χρώμα τών κοσμημάτων εΐνε
έρυθρόν, κυανουν, κίτρινον και μέλαν.
Πώς ευρέθη ή λήκυθος έν τη θέσει ταύτη δεν
εΐνε εΰκολον νά έξηγηθη, άγνωστον δέ παραμένει
πόθεν κατέπεσεν' επί της βάσεως της Γλνκέρας
δεν υπάρχει σημεϊον ιδρύσεως ληκύθου. Ή ανα-
λογία της παραστάσεως προς την εύρεθεΐσαν προ
του μνημείου της Δημητρίας και Παμφίλης λή-
κυΟον [ΡΗβάΙιοί αιη ΕΗάαηοβ σ. 98 είκ. 63),
ήδύνατο νά προκαλέση την ύπόθεσιν οτι ήσάν που
άμφότεραι αντιστοίχως ίδρυμέναι προς κάσμησιν
μνημείου του περιβόλου της Δημητρίας και Παμ-
φίλης, άλλ' ή διαφορά μάλιστα τών μεγεθών (δψ.
ληκύθου ημών 0'ΰ6) άντίκειται εις τοΰτο.
γ). Τάφοι οπισ&εν τραπέζης Δημητρίας Διονυ-
σίου (ΡΗβάΗ. αηι Ετίάαηοβ, ΡΙαη Ν° 4). Τά-
φος γ. Παράλληλος περίπου προς την τράπεζαν
νοτίως ταύτης και έχων διεύθυνσιν ΑΔ. Τό άνα-
τολικόν άκρον αύτοΟ ακριβώς άντικρΰ του ανατο-
λικού άκρου της τραπέζης εϊς άπάστασιν 1' 40 άπό
ταύτης' το δυσμικόν άκρον του τάφου εις άπό-
στασιν 1" 2ο άπό της τραπέζης. Βάθος θέσεως νε-
κροΟ άπό επιφανείας 0'80 περίπου. Μόνον καθ'ήν
θέσιν εύρίσκετο ή κεφαλή (διαλελυμένη τελείως)
προς Α έσχημάτιζον δύο έπ' αλλήλων έρειδόμε-
ναι κεραμίδες στέγης (σωλήνες μηκ. 1 * 00 περί-
που) είδος καλύβης, ενώ το δυσμικόν ήμισυ του
τάφου, έν ώ τά οστά τών ποοών οιετηροΟντο ολί-
γον καλλίτερον, δεν είχε περίβλημά τι κατά τάς
πλευράς. Ίά πέρατα του τάφου προς Α και Δ
έκλείοντο διά τεμαχίου κεραμίδος. Παρά τάς χεί-
ρας ευρέθη έν μικρόν κυλινδρικόν διπλούν πυςίδιον
(είκ. 6, Ί' δψ. 0*06), έχον χαμηλόν πόδα' ή εξω-
τερική έπιφάνεια καλύπτεται διά γανώματος μέ-
λανος ουχί τόσον καλοΟ, διακοπτομένου έπ'ι της
κοιλίας και τοΟ πώματος διά περιφερικών γραμ-
25