DOI article:
Kuruniōtēs, Kōnstantinos: Ex Attikēs
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.14277#0231
Εξ Αττικής: Α) Αϋ^ρ'ών νπο Κ. Κονρουνιώτον. 199
λίαν έφθαρμένου επιτύμβιου άναγλύφου της Δ' πΧ μονσ. άρι$. 3257). Ύψ. 0'37. Έπί λεπτής έλ-
έκατονταετηρίδος παοιστώντος γυναίκα αΓρουσαν λειψοειδοΟς περίπου πλινθίδος γυνή ένδεδυμένη χι-
το ίμάτιον και κρατούσαν την χεϊρα ανδρός, έν τώνα λεπτόν, μάλλινον πιθανώτατα, ώς δηλοΟται
μικρόν τεμάχιον έτερου έπιτυμβίου ίσως άναγλύ- ίσως δια της πυκνοτέρας και ελαστικωτερας πως
φου, έφ'οΰ σώζεται χειρ κρατοΟσα οία τοΟ δχάνυυ διασκευής των πτυχών, έζωσμένον υψηλά, αμέσως
πέλτην, καί μία μακρόκομος (γυναικεία;) κεφαλή ύπό τήν μασχάλην και τους μαστούς, και έχουσα
φυσικού περίπου μεγέθους, ής ό'λον το πρόσωπον το μέγα ίμάτιον περί το κάτω σώμα κάθηται με-
σχεδόν τελείως άποκεκρουμένον. τ εσταυρωμένων σκελών επί σπηλαίου ανοικτού
ζΊ.'Εχ τής προ τον Βαρβακείου πλατείας. Κατά έμπροσθεν, έχοντος δ' ανωμάλους καί ώς βράχους
την άνασκαφήν της επι της όδοΰ Άθηνδς προ του εϊργασμένας τάς λοιπάς επιφανείας. Το άνω σώμα
Βαρβακείου και απέναντι της δημοτικής άγορας εΐνε ορθώς τεταμένον, ή δέ κεφαλή έστρέφετο έλα-
πλατείας χάριν της κατασκευής των δημοτικών φρώς προς τον άριστερόν ώμον, ώς φαίνεται έκ τής
ψυγείων, άνεκαλΰφθησαν διάφοροι τοίχοι μεταγε- κινήσεως του λαιμού, άκολουΟοΟσα τήν διεύθυνσιν
νεστέρων, ρωμαϊκών ή βυζαντινών οικημάτων μετά του άριστεροΟ βραχίονος, όστις ήτο υψωμένος και
ψηφιδοιτών έδαοών, έν οΐς ευρέθησαν ένωκοδομη- τεταμένος, συμφώνως προς το παρά τον ώμον σω-
1 μένα τά έςής γλυπτά1. ζόμενον μικρόν τεμάχιον της αρχής αϋτου' ό δε-
Γννή χα&ημώ'η επί σπηλαίον (είκ. 6. Έϋν. ςιός βραχίων ήτο μετά μέρους τοΟ ώμου ένθετος
και λείπει (βάθ. όπής 0Ό3.Ο, πλάτ. περ.
0*01), φαίνεται δ'ό'τι κα'ι ούτος ήτο κατά
τινα τρόπον προς τά πρόσω τεταμένος, διότι
δεν φαίνεται που έπ'ι τοΰ σώματος ίχνος
έπαφής αύτοΟ. Οπίσω κάτωθεν τοΰ τραχή-
λου ταύτης έπί του μέσου τοΰ νώτου πε-
ρίπου υπάρχει μικρόν έςΌγκωμάτιον τε-
Οραυμένον άνω, ούτινος το περίγραμμα θά
ήδύνατο έν ανάγκη νά συμφωνήση προς
άκρον άτάκτως έρριμμένης πυκνής κόμης,
άλλ' εΐνε δύσκολον νά εΐνε τοιοΰτο, διότι
είνε καθ' ΰπεροολήν ογκώδες προς τοΰτο,
καί πλήν τούτου δεν συνέχεται προς τον
τράχηλον, ώστε δύναται τις μάλλον νά
ύποθέση ό'τι το έςόγκωμα εΐνε το άκοον ξέ-
νου τινός σώματος υφάσματος ίσως, όπερ
άγνωστον άν κατέπεσεν άπό της κεφαλής ή
άλλοΟέν πόθεν. Παρά το άριστερόν σκέλος
τής γυναικός εκτείνεται προς τά άνω άνώμα-
λος και έπιμήκης έςοχή τις τοΰ βράχου,
τομής έλλειψοειδοΰς περίπου, έπ'ι τής άνω
επιφανείας τής όποιας, άτελώς έςισαιμένης,
σώζονται ίχνη μικρών στηριγμάτων ομοια-
ζόντων κατά το σχήμα προς περίγραμμα
ποδός, ών το μεν κατά το έςωτερικόν άκρον
Είχων 6. Γυνή καϋημένη ίχι οχηίαίσυ. πεοίπου βαίνει σχεδόν κατά τήν εις μήκος
, . . , ; διεύθυνσιν' (υ.ήκ. 0·02ο/πλ. 0Ό13), τό δέ άλλο
1 Πλησίον -ου ευρέθη χαι ~'> περ'.φηαον ίγαλματιον της Αθήνα; 11 1
τοΰ Βαρβα/.είου 8(ΒΪ8 ΜΒ σελ. 29 ίο'.Ο. 129 ΑΜ 1880 371. έπ'ι τοΰ ετέρου άκρου βαίνει κατά πλάτος (μήκ.
λίαν έφθαρμένου επιτύμβιου άναγλύφου της Δ' πΧ μονσ. άρι$. 3257). Ύψ. 0'37. Έπί λεπτής έλ-
έκατονταετηρίδος παοιστώντος γυναίκα αΓρουσαν λειψοειδοΟς περίπου πλινθίδος γυνή ένδεδυμένη χι-
το ίμάτιον και κρατούσαν την χεϊρα ανδρός, έν τώνα λεπτόν, μάλλινον πιθανώτατα, ώς δηλοΟται
μικρόν τεμάχιον έτερου έπιτυμβίου ίσως άναγλύ- ίσως δια της πυκνοτέρας και ελαστικωτερας πως
φου, έφ'οΰ σώζεται χειρ κρατοΟσα οία τοΟ δχάνυυ διασκευής των πτυχών, έζωσμένον υψηλά, αμέσως
πέλτην, καί μία μακρόκομος (γυναικεία;) κεφαλή ύπό τήν μασχάλην και τους μαστούς, και έχουσα
φυσικού περίπου μεγέθους, ής ό'λον το πρόσωπον το μέγα ίμάτιον περί το κάτω σώμα κάθηται με-
σχεδόν τελείως άποκεκρουμένον. τ εσταυρωμένων σκελών επί σπηλαίου ανοικτού
ζΊ.'Εχ τής προ τον Βαρβακείου πλατείας. Κατά έμπροσθεν, έχοντος δ' ανωμάλους καί ώς βράχους
την άνασκαφήν της επι της όδοΰ Άθηνδς προ του εϊργασμένας τάς λοιπάς επιφανείας. Το άνω σώμα
Βαρβακείου και απέναντι της δημοτικής άγορας εΐνε ορθώς τεταμένον, ή δέ κεφαλή έστρέφετο έλα-
πλατείας χάριν της κατασκευής των δημοτικών φρώς προς τον άριστερόν ώμον, ώς φαίνεται έκ τής
ψυγείων, άνεκαλΰφθησαν διάφοροι τοίχοι μεταγε- κινήσεως του λαιμού, άκολουΟοΟσα τήν διεύθυνσιν
νεστέρων, ρωμαϊκών ή βυζαντινών οικημάτων μετά του άριστεροΟ βραχίονος, όστις ήτο υψωμένος και
ψηφιδοιτών έδαοών, έν οΐς ευρέθησαν ένωκοδομη- τεταμένος, συμφώνως προς το παρά τον ώμον σω-
1 μένα τά έςής γλυπτά1. ζόμενον μικρόν τεμάχιον της αρχής αϋτου' ό δε-
Γννή χα&ημώ'η επί σπηλαίον (είκ. 6. Έϋν. ςιός βραχίων ήτο μετά μέρους τοΟ ώμου ένθετος
και λείπει (βάθ. όπής 0Ό3.Ο, πλάτ. περ.
0*01), φαίνεται δ'ό'τι κα'ι ούτος ήτο κατά
τινα τρόπον προς τά πρόσω τεταμένος, διότι
δεν φαίνεται που έπ'ι τοΰ σώματος ίχνος
έπαφής αύτοΟ. Οπίσω κάτωθεν τοΰ τραχή-
λου ταύτης έπί του μέσου τοΰ νώτου πε-
ρίπου υπάρχει μικρόν έςΌγκωμάτιον τε-
Οραυμένον άνω, ούτινος το περίγραμμα θά
ήδύνατο έν ανάγκη νά συμφωνήση προς
άκρον άτάκτως έρριμμένης πυκνής κόμης,
άλλ' εΐνε δύσκολον νά εΐνε τοιοΰτο, διότι
είνε καθ' ΰπεροολήν ογκώδες προς τοΰτο,
καί πλήν τούτου δεν συνέχεται προς τον
τράχηλον, ώστε δύναται τις μάλλον νά
ύποθέση ό'τι το έςόγκωμα εΐνε το άκοον ξέ-
νου τινός σώματος υφάσματος ίσως, όπερ
άγνωστον άν κατέπεσεν άπό της κεφαλής ή
άλλοΟέν πόθεν. Παρά το άριστερόν σκέλος
τής γυναικός εκτείνεται προς τά άνω άνώμα-
λος και έπιμήκης έςοχή τις τοΰ βράχου,
τομής έλλειψοειδοΰς περίπου, έπ'ι τής άνω
επιφανείας τής όποιας, άτελώς έςισαιμένης,
σώζονται ίχνη μικρών στηριγμάτων ομοια-
ζόντων κατά το σχήμα προς περίγραμμα
ποδός, ών το μεν κατά το έςωτερικόν άκρον
Είχων 6. Γυνή καϋημένη ίχι οχηίαίσυ. πεοίπου βαίνει σχεδόν κατά τήν εις μήκος
, . . , ; διεύθυνσιν' (υ.ήκ. 0·02ο/πλ. 0Ό13), τό δέ άλλο
1 Πλησίον -ου ευρέθη χαι ~'> περ'.φηαον ίγαλματιον της Αθήνα; 11 1
τοΰ Βαρβα/.είου 8(ΒΪ8 ΜΒ σελ. 29 ίο'.Ο. 129 ΑΜ 1880 371. έπ'ι τοΰ ετέρου άκρου βαίνει κατά πλάτος (μήκ.