DOI Artikel:
Kuruniōtēs, Kōnstantinos: Ex Attikēs
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14277#0233
Εξ Αττικής: Α) Αϋηνών. — Β) Πειραιώς ύπο Κ. Κουροννιώτου. 201
ευμέγεθες οπωσδήποτε (ΰψ. 0'40) άγαλμάτιον Κυ-
οέλης άκέφαλον και άλλως εφθαομένον, καί τεμά-
χιον έπιγραφης της Λ' πΧ έκατονταέτηρίδος άπΌ
βάσεως, σωζον μόνον το όνομα Π ολν7^ηΐδο. Ευ-
ρέθησαν ό' ομοίως πλησίον του τοίνου των μετα-
γενεστέρων οικημάτων ολίγα γεωμετρικά αγγεία
καί τίνα μελανόμορφα ληκύΟια, άλλα τάκους εγώ
οέν ήδυνήθην νά διακοίνιο.
?7 ^. Επιτύμβια έκ δωρεάς Ί. Γλυμενοπούλον
Ιπό του αποθανόντος Ί. Γλυμενοπούλου έοωρή-
Οησαν εις το Έθνικον αουσεΤον τά έςής επιτύμβια.
-Ζ (είκ. 0. '£Ί?τ. μονό. άριϋ. [άποϋηκών] 74).
Είχών 9. Έπιχνμβίον άνάγλνφον μεταγενεστέρων χρόνων.
Έπί πλακός μαρμάρου πεντελησίου, άλλα πολύ
κακής ποιότητος καί άμελώς λειανθεί ση ς ΰψ. 0'43,
πλ. 0*37 και πάν. 0 09, εύρηνται έπΐ πλαισίου
τέσσαρες προτομαί δύο ζευγών ανδρών καί γυναι-
κών, ών τό άνώτερον εϊνε γηραιότερον. ΜεΟ' ολην
την μεγάλην άοεςιότητα της εργασίας και την 3αρ-
βαρικήν κακοτεννίαν, μαρτυρούσαν τους έσχάτους
ρωμαϊκούς χρόνους, είνε αξία προσοχής ή προσπά-
θεια προς χαρακτηρισμών της διαφοράς της ηλι-
κίας τών εικονιζόμενων, ώς καί ποιά τις τάσις προς
είκονιστικήν παράστασιν τών διαφόρων προσώπων.
2 (Εϋν. μονσ. [άποϋηκών] άριϋ.75). Το ανω-
τέρω μεσαϊον μέρος στήλης (ΰψ. 0'63), έφ' ής το
άνω ήμισυ ανδρός γηραιού, όρθιου, κατενώπιον
έχοντος τάς '/εϊρας εσταυρωμένας επί του στήθους*
επί του σώματος τούτου βραχίων καί νείρ δύο μορ-
φών, αί'τινες εκ τών γωνιών της στήλης εοεςιοΟντο
άλλήλας, αριστερά δέ πλησίον του γηραιού τό άνω
μέρος γυναικός έ/ούσης την έτέραν χείρα ύπο την
σιαγόνα. Έπί του έπιστυλίού επιγραφή της Δ πΧ
έκατονταετηρίδος Ήδίστη, Σωοίπη, Χα ρι κλής
Φηγαι ενς.
3 (Έϋν. μονσ. [άποϋηκών] άριϋ. 71). Τμήμα
έπιτυμοίου ανάγλυφου (ΰψ. 0'2Η, πλ. 0"17) με-
θ' ωραίας νεανικής κεφαλής της Δ πΧ έκατονταε-
τηρίδος. Έπί του σωζόμενου μικροΟ μέρους του
έπιστυλίού . . . όφρων.
4 (Εϋν. μουσ. [άποϋηκών] άριϋ. 76^.'Επιτύμ-
οιος στήλη έφθαρμένη ρωμαϊκών '/ρόνων, ής λεί-
πει μέρος κατά το κέντρον. Γυνή καθήμενη οεξι-
οΟται όρΟίαν γυναίκα. "Ανω επί του έπιστυλίού
Εύπορία, Άντιγένη εν δύο στίχοις.
5 ( Εϋν. μουσ. [άποϋηκών] άριϋ: 66).' Επιτύμ-
βιος λήκυθος άνευ λαιμού καί βάσεως (ΰψ. 0"46)
μετ' έφθαρμένου άναγλύφου ανδρός όρθιου δεζιου-
μένου γυναίκα μετά τών ονομάτων Θεοκλής, Νι-
κοστράτη.
6 (Εϋν. μουσ. [άποϋηκών] άριϋ. 67). Όμοια
λήκυθος (ΰψ. 08) μετά λίαν αμελούς ανάγλυφου
γυναικός καθήμενης καί δεςιουμένης άνδρα" άνωθεν
του ανδρός ή επιγραφή . . . νος Φηγαιεύς έν δυσΐ
στί/οις.
7 ( Εϋν. μονσ. [άποϋηκών] άριϋ. 69). Λήκυθος
όμοια άνευ λαιμού (ΰψ.0'61) μετ'άναγλύφου έπι-
μελοΟς τέ'/νης παριστώντος γηραιόν άνδρα ορΟιον
δεςΊούμενον νεαρώτερον άνδρα ομοίως όρθιον έχον-
τας τά ονόματα Πολύστρατος, Φιλόπολις.
Κατετέθη προς τούτοις προερχομένη έκ της αυ-
τής δωρεάς ή έπιτύμζ'ιος στήλη Οοπζθ *3ι·&βι\
1122, ήτις εί/εν εύρεθή έν Πειραιεΐ έν τω κήπω
Μελετοπούλου (εϋν. μονσ. [άποϋ.] άριϋ. 73).
Β'). Πειραιώς.
α). Επιτύμβια σήματα έκ Πειραιώς. Εν τώ
οίκοπέδω του Άπ. Φουτρή κειμένω έν τή ΒΔ του*
ευμέγεθες οπωσδήποτε (ΰψ. 0'40) άγαλμάτιον Κυ-
οέλης άκέφαλον και άλλως εφθαομένον, καί τεμά-
χιον έπιγραφης της Λ' πΧ έκατονταέτηρίδος άπΌ
βάσεως, σωζον μόνον το όνομα Π ολν7^ηΐδο. Ευ-
ρέθησαν ό' ομοίως πλησίον του τοίνου των μετα-
γενεστέρων οικημάτων ολίγα γεωμετρικά αγγεία
καί τίνα μελανόμορφα ληκύΟια, άλλα τάκους εγώ
οέν ήδυνήθην νά διακοίνιο.
?7 ^. Επιτύμβια έκ δωρεάς Ί. Γλυμενοπούλον
Ιπό του αποθανόντος Ί. Γλυμενοπούλου έοωρή-
Οησαν εις το Έθνικον αουσεΤον τά έςής επιτύμβια.
-Ζ (είκ. 0. '£Ί?τ. μονό. άριϋ. [άποϋηκών] 74).
Είχών 9. Έπιχνμβίον άνάγλνφον μεταγενεστέρων χρόνων.
Έπί πλακός μαρμάρου πεντελησίου, άλλα πολύ
κακής ποιότητος καί άμελώς λειανθεί ση ς ΰψ. 0'43,
πλ. 0*37 και πάν. 0 09, εύρηνται έπΐ πλαισίου
τέσσαρες προτομαί δύο ζευγών ανδρών καί γυναι-
κών, ών τό άνώτερον εϊνε γηραιότερον. ΜεΟ' ολην
την μεγάλην άοεςιότητα της εργασίας και την 3αρ-
βαρικήν κακοτεννίαν, μαρτυρούσαν τους έσχάτους
ρωμαϊκούς χρόνους, είνε αξία προσοχής ή προσπά-
θεια προς χαρακτηρισμών της διαφοράς της ηλι-
κίας τών εικονιζόμενων, ώς καί ποιά τις τάσις προς
είκονιστικήν παράστασιν τών διαφόρων προσώπων.
2 (Εϋν. μονσ. [άποϋηκών] άριϋ.75). Το ανω-
τέρω μεσαϊον μέρος στήλης (ΰψ. 0'63), έφ' ής το
άνω ήμισυ ανδρός γηραιού, όρθιου, κατενώπιον
έχοντος τάς '/εϊρας εσταυρωμένας επί του στήθους*
επί του σώματος τούτου βραχίων καί νείρ δύο μορ-
φών, αί'τινες εκ τών γωνιών της στήλης εοεςιοΟντο
άλλήλας, αριστερά δέ πλησίον του γηραιού τό άνω
μέρος γυναικός έ/ούσης την έτέραν χείρα ύπο την
σιαγόνα. Έπί του έπιστυλίού επιγραφή της Δ πΧ
έκατονταετηρίδος Ήδίστη, Σωοίπη, Χα ρι κλής
Φηγαι ενς.
3 (Έϋν. μονσ. [άποϋηκών] άριϋ. 71). Τμήμα
έπιτυμοίου ανάγλυφου (ΰψ. 0'2Η, πλ. 0"17) με-
θ' ωραίας νεανικής κεφαλής της Δ πΧ έκατονταε-
τηρίδος. Έπί του σωζόμενου μικροΟ μέρους του
έπιστυλίού . . . όφρων.
4 (Εϋν. μουσ. [άποϋηκών] άριϋ. 76^.'Επιτύμ-
οιος στήλη έφθαρμένη ρωμαϊκών '/ρόνων, ής λεί-
πει μέρος κατά το κέντρον. Γυνή καθήμενη οεξι-
οΟται όρΟίαν γυναίκα. "Ανω επί του έπιστυλίού
Εύπορία, Άντιγένη εν δύο στίχοις.
5 ( Εϋν. μουσ. [άποϋηκών] άριϋ: 66).' Επιτύμ-
βιος λήκυθος άνευ λαιμού καί βάσεως (ΰψ. 0"46)
μετ' έφθαρμένου άναγλύφου ανδρός όρθιου δεζιου-
μένου γυναίκα μετά τών ονομάτων Θεοκλής, Νι-
κοστράτη.
6 (Εϋν. μουσ. [άποϋηκών] άριϋ. 67). Όμοια
λήκυθος (ΰψ. 08) μετά λίαν αμελούς ανάγλυφου
γυναικός καθήμενης καί δεςιουμένης άνδρα" άνωθεν
του ανδρός ή επιγραφή . . . νος Φηγαιεύς έν δυσΐ
στί/οις.
7 ( Εϋν. μονσ. [άποϋηκών] άριϋ. 69). Λήκυθος
όμοια άνευ λαιμού (ΰψ.0'61) μετ'άναγλύφου έπι-
μελοΟς τέ'/νης παριστώντος γηραιόν άνδρα ορΟιον
δεςΊούμενον νεαρώτερον άνδρα ομοίως όρθιον έχον-
τας τά ονόματα Πολύστρατος, Φιλόπολις.
Κατετέθη προς τούτοις προερχομένη έκ της αυ-
τής δωρεάς ή έπιτύμζ'ιος στήλη Οοπζθ *3ι·&βι\
1122, ήτις εί/εν εύρεθή έν Πειραιεΐ έν τω κήπω
Μελετοπούλου (εϋν. μονσ. [άποϋ.] άριϋ. 73).
Β'). Πειραιώς.
α). Επιτύμβια σήματα έκ Πειραιώς. Εν τώ
οίκοπέδω του Άπ. Φουτρή κειμένω έν τή ΒΔ του*