Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1913)

225

Εις Λέσβου επιγραφάς

ύπό

Πέτρου Παπαγεωργίου.

1. ία ΧΙΡ 5 Β, 16-17.

ΜΜ Α ΧΛ σΰ]μμ[α]χα
\ΠΟΛΙΙ ά]πόλη[ται.

Εις ταύτας τάς λέξεις δοηγοΟσι τά σωζόμενα
λείψανα, οΐς δεν συμφωνεί του Ρ&ίοη ή άνάγνω-
σις ε]μμ[εν\αι.

2. ΙΟ ΧΙΡ 6, 8-15.

8 αΰθις άποφέρο]ντον επί τον εν τάι πόλι πρόσθε

έ'οντα τά κτήματα,
ως μή συναλλαγ]μένω τώ κατεληλΰθοντος, και οί

βασίληες προστί-
10 θησθον τώι έν τ]άι πόλι πρόσθεν εοντι ως τέχναν

τεχναμένω τώ κα-
τεληλΰθοντος]· μηδ' αΐ κέ τις δίκαν γράφηται περί

τούτων, μή είσά-
γοντον οί περί]δρομοι και οΐ δικάσκοποι μηδέ

ά'λλα άρχα μηδεΐα-
έπιμέλεσθαι δε] τοις στροτάγοις και τοις βασίληας

και τοις πε-

ριδρόμοις και τ]οίς δικασκόποις και ταις άλλαις

ά'ρχαις, αΐ κε

15 μή γένηται ά'παν]τα ως εν τώι ψαφίσματι γέγρα-

πται κτλ..

Επειδή τά γράμματα έν τοις στί/οις τοΟ ψη-
φίσματος είναι εν τισι 50 και εν τισι 51, ευκόλως
δύναται τις νά ΰπολογίση τον αριθμόν των έν τη
αριστερά πλευρά του προκειμένου μέρους άποκε-
κρουμένων. Έν στίχ. 13 ή συμπλήρωσις τοΟ δε
προσήκει τω Ραίοη, τοΟ δε έπιμέλεοϋαι έμοί (στ.
23 «καί έπιμέλεσθαι»)· έν στ. 15 άπεκρούΟησαν
13 γράμματα" και ό μέν Ρ&Ιοη έςέδωκε [μη . . .

.....πάν]τα, έγώ δέ συνεπλήρωσα [μή γένηται

α]παντα.

3. ΙΟ ΧΙΡ 16, 4-7.

καΐ τους

άγνηκό]τας κΰριον εΐμεν άναγ[.....]ειν τους

συνέδρους ως τά κοινά τών δε[. . . ω]ν βλάπτον-
τας.

Ένεκάλουν οί Μυτιληναίοι τους Αιτωλούς ότι
ναϋς αυτών λαμβάνοντες άπήγον εις τήν Αίτω-
λίαν, έως Μυτιληναίοι καί Αιτωλοί δια ψηφίσμα-
τος προυνάησαν όπως μή έπαναληφθώσι τά αδική-
ματα (πρβ. καί ψήφισμα 15)· προς άλλοις ώρί-
σθησαν 'τάοε: «τά καταχθέντα άναπρασσέτω ό
στρατηγός αεί ό εναρχος ων» (στ. 3-4), «κύριον
έστω τοϋς συνέδρους άναγ . . . . ειν τους άγνηκό-
τας ώς τά κοινά δε ... ων βλάπτοντας».

Τά είρημένα άρκοΟσιν όττως εύληπτον καταστή-
σωσιν ήν συμπλήρωσιν προτείνω δε\κήρω]ν έσώθη
δε έν τω λίθω προς τω Γ> ( = Ω) το Κ(=Κ).

Τήν συμπλήρωσιν άναγ[ορε\νειν (έν τω λίθω
σώζεται τό ^=Υ) προτείνει ό Ραίοη διστάζων,
διότι (λέγει) «νβνοαηι, ηαοά ΊηυΙοί&Γβ' 8Ϊ§ηϊ-
ίϊοαί, άβδϊάβΓ&Ιαί'»' έγώ δέ ασφαλή αυτήν ύπο-
λαμβάνω ένθυμούμενος ότι το αναγορεύω σημαίνει
καί γενικώτερον το καθιστώ γνωστόν, εμφανίζω,
καί δή (έν τώ συνεδρίω) γνωρίζω.

4. ΙΟ XII2 26, 4 καί 7.
ΟΕΤΩΤΤΡΟΣΤΑΝ — ΕΝΤΡΕ

Άναγινώσκω έλϋ·]έτω προς τάν — έντρεχ[έως~
πρβ. στ. 12 « έπι τάν θέαν συνδρα[μόντ · . ».

5. ΙΟ ΧΙΡ 33, 7.

Ίσως ού \δ\ιόλε[οϋαι.

6. ΙΟ ΧΙΡ 50, 4-6.

ΚΑΙΟΤΙΟΥΝΑ
ΠΙΔΟΣΚΑΙΟΓ
ΓΓΝΟ

Ρ&ίοπ και ότιονν α\λλο . . . έλ\πίδος' πρόσθες
τάς λέξεις [. . . άξίως τον] γένους.