DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.14277#0268
236 Αγγελίαι: Δ ) Θέρμου. Ε) Θεσσαλίας. Ρ') Ανω Μακεδονίας. Χ') Χίου.
Δ'). Θέρμου.
Ή ανασκαφική έρευνα τοΰ προϊστορικοί) συνοικισμού έν Θέρμο),
περί ου έσημ.είιοσα ολίγα πέρυσι εν τω αυτώ χώρω τη; ΑΕ, έπανα-
ληφΟεϊσα έφέτο; άπό τών άρ/ών του Οκτωβρίου απέβη ίκανώ; ευτυ-
χής. 'Απεκαλΰφθησαν και άλλα οΐκη'ο.ατα, ελλειψοειδή.' η ορθογώνια,
περί τόν μέγαν ναόν και ευρέθησαν έντό; αυτών μέγα πλήθο; συντριμ-
μ.άτων αγγείων ανηκόντων κατά μέγα μερο; εις τά; παλαιοτέρας μυ-
κηναϊκά; τάςει;.
Ελλειψοειδή κτίρια άπεκαλύφθησαν πέντε, έξ ων εν μο'νον διαιρού-
μενον εις τρία παρουσιάζει και κατά τό έτερον άκρον άψϊδα, δύο δε
μεγάλα όρθογοίνια. Τούτων οί τοίχοι διατηρούνται εις ΰψος 0'30-
120. Έντό; τών οικημάτων υπήρχε συνήθως παχύ στρώμα χώματος
άγνοΰ και πολυάριθμα τεμάχια πηλοΰ μετά τύπων ςΌλίνων δοκών και
κλάδων, χαρακτηριστικών :ής ςυλοπλέκτου πηλοδομίας. Τό περίεργον
είναι ότι οί λίθινοι τοίχοι κλίνουσι μεν πρό; τα εντός προπαρασκευά-
ζοντες τό θολοειδες σχήμα της στέγης, άποβαίνουσι δέ οί αυτοί βα-
Ομ.ηδόν κατακόρυφοι, ό'ταν προ'κειται να συναντηθώσι μετ' εγκαρσίων
τοίχων ή όταν καταλήγωσιν ό>ς παραστάδες.
Κατ" εύτυχίαν έντό; τριών οικημάτων τό μ.νημ.ονευθέν στρώμα τών
πηλοκτίστων τοίχων παρέμεινεν άπό τή; κατερειπο>σεω; άδιατάρακτον,
ώστε να διατηρηθώσιν υπ1 αυτό πάντα τα συντρίμματα τών πηλίνων
σκευών και αγγείων. Έκ τών πριότων αξιόλογα είναι πύραυνα ιδιόρ-
ρυθμα τρίποδα ή χωνοειδή σπανιώτατα καθ" όσον γνωρίζω. Τα δέ εκ
πολλών τεααχίων συγκροτούμενα αγγεία είναι ου μόνον δια τό πλήθο;
και τόν τόπον άλλα και καθ' έαυτά λίαν σημαντικά.
Την έποχήν όρίζουσι δύο άγγεϊα εισαχθέντα προφανώ; εκ Κρήτης,
ποτήοιον χωνοειδές και κομψή στάμνος, κοσμούμενα δια γραπτών πε-
λέκεων, τής προίτης, ύ>ς νομίζω, κατηγορίας τοΰ τελευταίου μινωικού
ρυθμοϋ. Εις ταΰτα άνταποκρίνονται περί τά δέκα μεγάλα άγγεϊα
άμαυρόχρωμα γεο>μετρικά, ύπενθυμίζοντα τά άμαυρόχρωμα τών τά-
φων τής ακροπόλεως τών Μυκηνών. Επίσης ώς προς την έποχήν
άντιστοιχοΰσι τά άγραφα άγγεϊα, άτινα μιμούμενα συνήθως χαλκά
πρότυπα είναι σημαντικά διά τά σχήματα αυτών. Διακρίνονται κρα-
τήρες μετά τεσσάρων καθέτων λαβών, Οδρίαι ραμφόστομοι, κύλικες,
ό>ς παρά Τσούντα, Διμήνιον είκ. 193, φιάλαι και άλλα μικρά άγγεϊα.
Λιά τό πλήθος και τά σημαντικά μεγέθη τών άγραφων αγγείων
είναι αναμφισβήτητο-/ ό'τι ταΰτα κατεσκευάσθησαν έν Θέρμο). Άλλα
και τά άμαυρόχρωμα γεωμετρικά δεν εισήχθησαν έξωθεν. "Οστρακα
μυκηναϊκά τεχνικώς άτελή συνελέχθησαν ες άλλων στρο^μάτο^ν πολυ-
άοιΟαα. "Επεται άρα ό>ς σπουδαιότατον συμ.πέρασμα τής έρεύνη; ότι
έν τώ άποκέντρω τούτω τόπο) τής δυτικής Ελλάδος έχομεν έντόπιον
κεραμ.εικόν έργοστάσιον, άπο του 1500 περίπου και έξή;, μιμούμενον
κατά δύναμ,ιν τά άγγεϊα τών κέντρων τοΰ πολιτισμού.
' Εν Θέρμω, τή 15η δεκεμβρίου 1913
Κωνσταντίνος Ά Ρωμαίος.
Ε). Θεσσαλίας
Κατά τήν λήξασαν διυτέραν έξάμηνον τοΰ έτους 1913 έξηκολού-
6ησα τήν περισυλλογήν και μελέτην τών περί τήν "Ελασσόνα και εν
τώ μουσείο) αυτής άρχαίων, έξηκρίβο)σα δέ ότι κατά μέν τό νυν χω-
ρίον «Δαμάσι» ύπήρχεν ή αρχαία Μητρόπολις, τή; άνω Θετταλία;
λεγομ,ένη, κατά τό «Δομένικονο αί Χνρετίαι, μ.εταξΰ «Βλαχογιάννη»
κα! «Μολόγουστας» αί Μνλαι πιθανώτατα, κατά τό «Ιίαλαιόκαστρον
Συκιάς» ή Μονδαία, κατά δέ το «Παλαίκαστρον Βουβάλας» Αζω-
ροί.'Εκ τών ανεκδότων έπιγραφών τοΰ μνημονευθέντος μουσείου πολ-
λαί έξ Όλοοσσόνος και τής Ιίερραιβικής Τριπόλεοκ έκτυποΰνται έν τή
Εβναβ Ερί§ι·3ρ1ιίς[ΐΐΘ τοΰ 1914.
' Εν μηνί αυγούστο) μεταβάς εΐ; Γόννου;, μετέτρεψα ει; μουσεϊον
τον ΰπερκείμενον τοΰ χωρίου «Δερελί» στρατιωτικόν συνοριακόν στα-
θαόν, συναγαγών έκεϊ τά γνωστά άρχαϊα* ευρον δ' εκείθεν τοΰ στα-
θμού «Τσιούρβα-Μαντριά», παρ' ον υπάρχει ό Γοννοκονδυλών, έτέ-
ραν πόλιν, ήτι; είναι ή 'Ολυμπιάς, σχεδόν συναφή; τώ προηγουμένου
περαιτέριο, παρά τόν νυν «Νεζερόν», έξακριβοΰται ότι εκείτο ό Χά-
ραξ ■ Ααπα&οϋς' έν Όλυμπιάδι εύρον άναθηματικάς τινας έπιγραφάς
τή Αθηνά και απελευθερωτικά;.
Κατά δέ μ,ήνα οκτώβριον μ,ετέβην εις τά αεταξύ «Κουτσοχέρου»
και «Άλήφακα» παρά τόν άρχαϊον " Ατραγα μέρη, ένθα ευρον άνα-
θηματικάς τίνα; τώ Ποσειδώνι και επιτύμβιους έπιγραφάς, τάφους
τινά; κοινοτάτου; και σαφή Ιχνη ναοΰ παρά μέγαν τύμβον άμ.φότερα
τά τελευταία ταΰτα είναι αίτια συντόνου ανασκαφή;.
Έν τώ παρόντι δέ έκτυπώ τό Α' τεΰχο; τών Γραπτών στηλών
Δημητριάδος - Παγασων μετ' εισαγωγή; περί τών ανασκαφών και
μ.ετά δέκα πολυχρώμων πινάκοϊν ελπίζω ότι θά είναι έτοιμον περί
τά τέλη τοΰ μηνός φεβρουαρίου τοΰ έ'του; 1914.
'Λτιόστολος Σ. 'Αρβανιτότνονλλος.
Ρ'). Α'νω Μακεδονίας.
Περιελθόντε; όλην σχεδόν τήν "Ανω Μακεδονίαν, ό>ς έφορος έν
αυτή επί τρίμηνον εκ διαλειμμάτων, δημθ3ΐεύομεν μέν επί τοΰ παρόν-
τος έν τή «'Λθηνα» τήν πρό; τό Ύπουργείον έ'κθεσιν τή; έν αυτή
έοεύνης και περισυλλογής άρχαίων, έπιφυλάσσομεν δέ λεπτομ,ερεστέ-
ραν πραγματείαν περί τών ευρημ,άτων διά τούτων φαίνονται έντοπι-
ζόμ,εναι κώμαι ή και «πόλεις» άρχαϊαι τέσσαρες τουλάχιστον έν τή
"Εορδαία (περί τά χωρία Πε'τερσκον, Τρέπισταν, Κατράνισταν,'Ό-
στροίον και άλλαι μικρότεραι) 5 έν τή Ανγκηοτίδι (περί 'Ρόσναν,
Κλέστενα, Κόττορι, Σέτιναν, Βέρμπιανην), υπέρ τάς 15 έν τή Όρε-
στίδι, Έλιμεία και τή όλη υ,εταξυ Πίνδου και Βαρνοΰντος χοήοα (περί
Καστορίαν το Κέλετρον. ώς γνωστόν, περί Χρούπισταν τό "Αργός.
περί Δρανίτσι ή Ααπίνα φαίνεται, και αγνώστου ονόματος περί Αι-
κναδες, Μπομπούστι, Βαϊμπες, Μαρτσίστι, Παλαιογουλάν.Τσοΰρχλι,
Πικρεβενίτσαν, Σειρήνι, Πηγαδίτσαν, βρατίνι, Σέλιτσαν, Βίντζι,
Χολένισταν), τρεϊ; έν τή Μακεδόνικη Ιλλυρία περί Μπόζιγραδ (ίσως
Κέλλιον), Τραίν και Μπλουτσίστι τή; Κορυτσάς και 5-6 έν'Αλμωπία
(περί Δραγομάντσι - Πότσεπ, Κουλάν 'Ρουδίνου, Μπάχοβον, ΙΙρό-
δρομον, Νοίτια, Καρλάτοβον). οικισμοί πάντε; ριομαΐκών χρόνων, οί
πολλοί συνεχιζόμενοι και έπί τών βυζαντιακών εί; τους δευτέρους
άνάγονται και πολυπληθή έρείπια τειγισμάτων άνά τάς ορεινάς ράχει;
τή; χώρας.
Νικόλαος Ρ. ΙΙαττζχαδάκις.
Χ'). Χίου.
ΊΙ έν Χίο) ανασκαφή έγένετο άπό τών μ,έσων Ιουλίου μέχρι τέλου;
αϋγούστου 1913. Πλησίον τή; Χοίρα; τή; Χίου έξωθεν τοΰ χωρίου
Λατόυ.ι, υπό τόν άπότομον λόφον, όστις έχρησίμ.ευεν ό)ς λατομεϊον
μ.αρμάρου έν τή άρχαιότητι και πρό ολίγων έτι ετών, άνευρέθησαν
νεκροταφεία τών άρχων τής Ε' πΧ έκατονταετηρίδος. Οί τάφοι ησαν
πήλινοι σαρκοφάγοι τοΰ σχήματος τών Κλαζομενίων' κτερίσμ.ατα
σχεδόν ουδόλως ΰπήρχον έν αύτοϊ;" σπανίως εΰρίσκετο έ'ν μικρόν λη-
κύθιον άττικουργές μ,ελανόμορφον. 'Ανεσκάφη προς τούτοις έν τή αυτή
θέσει και εις τύμβος ίκανώς ευμεγέθης, ου έν τώ κέντρο) ευοέθη τάφος
αποτελούμενος έξ όμοία; σαρκοφάγου έ'χων ομοίως ολίγα μόνον κτε-
ρίσματα. '
Κατά τά νοτιοίτατα τή; Χίου πλησίον τών χωρίων Πυργιού και
Όλύμπων παρά τόν λιμένα Κάτω-Φανά (Φάναι έν τή άρχαιότητι)
άνεσκάφη έν μέρει ό περίβολο; και μέρος τών θεμελίων τοΰ ναοΰ τοΰ
Ετυπ. 23 1 14.
Δ'). Θέρμου.
Ή ανασκαφική έρευνα τοΰ προϊστορικοί) συνοικισμού έν Θέρμο),
περί ου έσημ.είιοσα ολίγα πέρυσι εν τω αυτώ χώρω τη; ΑΕ, έπανα-
ληφΟεϊσα έφέτο; άπό τών άρ/ών του Οκτωβρίου απέβη ίκανώ; ευτυ-
χής. 'Απεκαλΰφθησαν και άλλα οΐκη'ο.ατα, ελλειψοειδή.' η ορθογώνια,
περί τόν μέγαν ναόν και ευρέθησαν έντό; αυτών μέγα πλήθο; συντριμ-
μ.άτων αγγείων ανηκόντων κατά μέγα μερο; εις τά; παλαιοτέρας μυ-
κηναϊκά; τάςει;.
Ελλειψοειδή κτίρια άπεκαλύφθησαν πέντε, έξ ων εν μο'νον διαιρού-
μενον εις τρία παρουσιάζει και κατά τό έτερον άκρον άψϊδα, δύο δε
μεγάλα όρθογοίνια. Τούτων οί τοίχοι διατηρούνται εις ΰψος 0'30-
120. Έντό; τών οικημάτων υπήρχε συνήθως παχύ στρώμα χώματος
άγνοΰ και πολυάριθμα τεμάχια πηλοΰ μετά τύπων ςΌλίνων δοκών και
κλάδων, χαρακτηριστικών :ής ςυλοπλέκτου πηλοδομίας. Τό περίεργον
είναι ότι οί λίθινοι τοίχοι κλίνουσι μεν πρό; τα εντός προπαρασκευά-
ζοντες τό θολοειδες σχήμα της στέγης, άποβαίνουσι δέ οί αυτοί βα-
Ομ.ηδόν κατακόρυφοι, ό'ταν προ'κειται να συναντηθώσι μετ' εγκαρσίων
τοίχων ή όταν καταλήγωσιν ό>ς παραστάδες.
Κατ" εύτυχίαν έντό; τριών οικημάτων τό μ.νημ.ονευθέν στρώμα τών
πηλοκτίστων τοίχων παρέμεινεν άπό τή; κατερειπο>σεω; άδιατάρακτον,
ώστε να διατηρηθώσιν υπ1 αυτό πάντα τα συντρίμματα τών πηλίνων
σκευών και αγγείων. Έκ τών πριότων αξιόλογα είναι πύραυνα ιδιόρ-
ρυθμα τρίποδα ή χωνοειδή σπανιώτατα καθ" όσον γνωρίζω. Τα δέ εκ
πολλών τεααχίων συγκροτούμενα αγγεία είναι ου μόνον δια τό πλήθο;
και τόν τόπον άλλα και καθ' έαυτά λίαν σημαντικά.
Την έποχήν όρίζουσι δύο άγγεϊα εισαχθέντα προφανώ; εκ Κρήτης,
ποτήοιον χωνοειδές και κομψή στάμνος, κοσμούμενα δια γραπτών πε-
λέκεων, τής προίτης, ύ>ς νομίζω, κατηγορίας τοΰ τελευταίου μινωικού
ρυθμοϋ. Εις ταΰτα άνταποκρίνονται περί τά δέκα μεγάλα άγγεϊα
άμαυρόχρωμα γεο>μετρικά, ύπενθυμίζοντα τά άμαυρόχρωμα τών τά-
φων τής ακροπόλεως τών Μυκηνών. Επίσης ώς προς την έποχήν
άντιστοιχοΰσι τά άγραφα άγγεϊα, άτινα μιμούμενα συνήθως χαλκά
πρότυπα είναι σημαντικά διά τά σχήματα αυτών. Διακρίνονται κρα-
τήρες μετά τεσσάρων καθέτων λαβών, Οδρίαι ραμφόστομοι, κύλικες,
ό>ς παρά Τσούντα, Διμήνιον είκ. 193, φιάλαι και άλλα μικρά άγγεϊα.
Λιά τό πλήθος και τά σημαντικά μεγέθη τών άγραφων αγγείων
είναι αναμφισβήτητο-/ ό'τι ταΰτα κατεσκευάσθησαν έν Θέρμο). Άλλα
και τά άμαυρόχρωμα γεωμετρικά δεν εισήχθησαν έξωθεν. "Οστρακα
μυκηναϊκά τεχνικώς άτελή συνελέχθησαν ες άλλων στρο^μάτο^ν πολυ-
άοιΟαα. "Επεται άρα ό>ς σπουδαιότατον συμ.πέρασμα τής έρεύνη; ότι
έν τώ άποκέντρω τούτω τόπο) τής δυτικής Ελλάδος έχομεν έντόπιον
κεραμ.εικόν έργοστάσιον, άπο του 1500 περίπου και έξή;, μιμούμενον
κατά δύναμ,ιν τά άγγεϊα τών κέντρων τοΰ πολιτισμού.
' Εν Θέρμω, τή 15η δεκεμβρίου 1913
Κωνσταντίνος Ά Ρωμαίος.
Ε). Θεσσαλίας
Κατά τήν λήξασαν διυτέραν έξάμηνον τοΰ έτους 1913 έξηκολού-
6ησα τήν περισυλλογήν και μελέτην τών περί τήν "Ελασσόνα και εν
τώ μουσείο) αυτής άρχαίων, έξηκρίβο)σα δέ ότι κατά μέν τό νυν χω-
ρίον «Δαμάσι» ύπήρχεν ή αρχαία Μητρόπολις, τή; άνω Θετταλία;
λεγομ,ένη, κατά τό «Δομένικονο αί Χνρετίαι, μ.εταξΰ «Βλαχογιάννη»
κα! «Μολόγουστας» αί Μνλαι πιθανώτατα, κατά τό «Ιίαλαιόκαστρον
Συκιάς» ή Μονδαία, κατά δέ το «Παλαίκαστρον Βουβάλας» Αζω-
ροί.'Εκ τών ανεκδότων έπιγραφών τοΰ μνημονευθέντος μουσείου πολ-
λαί έξ Όλοοσσόνος και τής Ιίερραιβικής Τριπόλεοκ έκτυποΰνται έν τή
Εβναβ Ερί§ι·3ρ1ιίς[ΐΐΘ τοΰ 1914.
' Εν μηνί αυγούστο) μεταβάς εΐ; Γόννου;, μετέτρεψα ει; μουσεϊον
τον ΰπερκείμενον τοΰ χωρίου «Δερελί» στρατιωτικόν συνοριακόν στα-
θαόν, συναγαγών έκεϊ τά γνωστά άρχαϊα* ευρον δ' εκείθεν τοΰ στα-
θμού «Τσιούρβα-Μαντριά», παρ' ον υπάρχει ό Γοννοκονδυλών, έτέ-
ραν πόλιν, ήτι; είναι ή 'Ολυμπιάς, σχεδόν συναφή; τώ προηγουμένου
περαιτέριο, παρά τόν νυν «Νεζερόν», έξακριβοΰται ότι εκείτο ό Χά-
ραξ ■ Ααπα&οϋς' έν Όλυμπιάδι εύρον άναθηματικάς τινας έπιγραφάς
τή Αθηνά και απελευθερωτικά;.
Κατά δέ μ,ήνα οκτώβριον μ,ετέβην εις τά αεταξύ «Κουτσοχέρου»
και «Άλήφακα» παρά τόν άρχαϊον " Ατραγα μέρη, ένθα ευρον άνα-
θηματικάς τίνα; τώ Ποσειδώνι και επιτύμβιους έπιγραφάς, τάφους
τινά; κοινοτάτου; και σαφή Ιχνη ναοΰ παρά μέγαν τύμβον άμ.φότερα
τά τελευταία ταΰτα είναι αίτια συντόνου ανασκαφή;.
Έν τώ παρόντι δέ έκτυπώ τό Α' τεΰχο; τών Γραπτών στηλών
Δημητριάδος - Παγασων μετ' εισαγωγή; περί τών ανασκαφών και
μ.ετά δέκα πολυχρώμων πινάκοϊν ελπίζω ότι θά είναι έτοιμον περί
τά τέλη τοΰ μηνός φεβρουαρίου τοΰ έ'του; 1914.
'Λτιόστολος Σ. 'Αρβανιτότνονλλος.
Ρ'). Α'νω Μακεδονίας.
Περιελθόντε; όλην σχεδόν τήν "Ανω Μακεδονίαν, ό>ς έφορος έν
αυτή επί τρίμηνον εκ διαλειμμάτων, δημθ3ΐεύομεν μέν επί τοΰ παρόν-
τος έν τή «'Λθηνα» τήν πρό; τό Ύπουργείον έ'κθεσιν τή; έν αυτή
έοεύνης και περισυλλογής άρχαίων, έπιφυλάσσομεν δέ λεπτομ,ερεστέ-
ραν πραγματείαν περί τών ευρημ,άτων διά τούτων φαίνονται έντοπι-
ζόμ,εναι κώμαι ή και «πόλεις» άρχαϊαι τέσσαρες τουλάχιστον έν τή
"Εορδαία (περί τά χωρία Πε'τερσκον, Τρέπισταν, Κατράνισταν,'Ό-
στροίον και άλλαι μικρότεραι) 5 έν τή Ανγκηοτίδι (περί 'Ρόσναν,
Κλέστενα, Κόττορι, Σέτιναν, Βέρμπιανην), υπέρ τάς 15 έν τή Όρε-
στίδι, Έλιμεία και τή όλη υ,εταξυ Πίνδου και Βαρνοΰντος χοήοα (περί
Καστορίαν το Κέλετρον. ώς γνωστόν, περί Χρούπισταν τό "Αργός.
περί Δρανίτσι ή Ααπίνα φαίνεται, και αγνώστου ονόματος περί Αι-
κναδες, Μπομπούστι, Βαϊμπες, Μαρτσίστι, Παλαιογουλάν.Τσοΰρχλι,
Πικρεβενίτσαν, Σειρήνι, Πηγαδίτσαν, βρατίνι, Σέλιτσαν, Βίντζι,
Χολένισταν), τρεϊ; έν τή Μακεδόνικη Ιλλυρία περί Μπόζιγραδ (ίσως
Κέλλιον), Τραίν και Μπλουτσίστι τή; Κορυτσάς και 5-6 έν'Αλμωπία
(περί Δραγομάντσι - Πότσεπ, Κουλάν 'Ρουδίνου, Μπάχοβον, ΙΙρό-
δρομον, Νοίτια, Καρλάτοβον). οικισμοί πάντε; ριομαΐκών χρόνων, οί
πολλοί συνεχιζόμενοι και έπί τών βυζαντιακών εί; τους δευτέρους
άνάγονται και πολυπληθή έρείπια τειγισμάτων άνά τάς ορεινάς ράχει;
τή; χώρας.
Νικόλαος Ρ. ΙΙαττζχαδάκις.
Χ'). Χίου.
ΊΙ έν Χίο) ανασκαφή έγένετο άπό τών μ,έσων Ιουλίου μέχρι τέλου;
αϋγούστου 1913. Πλησίον τή; Χοίρα; τή; Χίου έξωθεν τοΰ χωρίου
Λατόυ.ι, υπό τόν άπότομον λόφον, όστις έχρησίμ.ευεν ό)ς λατομεϊον
μ.αρμάρου έν τή άρχαιότητι και πρό ολίγων έτι ετών, άνευρέθησαν
νεκροταφεία τών άρχων τής Ε' πΧ έκατονταετηρίδος. Οί τάφοι ησαν
πήλινοι σαρκοφάγοι τοΰ σχήματος τών Κλαζομενίων' κτερίσμ.ατα
σχεδόν ουδόλως ΰπήρχον έν αύτοϊ;" σπανίως εΰρίσκετο έ'ν μικρόν λη-
κύθιον άττικουργές μ,ελανόμορφον. 'Ανεσκάφη προς τούτοις έν τή αυτή
θέσει και εις τύμβος ίκανώς ευμεγέθης, ου έν τώ κέντρο) ευοέθη τάφος
αποτελούμενος έξ όμοία; σαρκοφάγου έ'χων ομοίως ολίγα μόνον κτε-
ρίσματα. '
Κατά τά νοτιοίτατα τή; Χίου πλησίον τών χωρίων Πυργιού και
Όλύμπων παρά τόν λιμένα Κάτω-Φανά (Φάναι έν τή άρχαιότητι)
άνεσκάφη έν μέρει ό περίβολο; και μέρος τών θεμελίων τοΰ ναοΰ τοΰ
Ετυπ. 23 1 14.