DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.14277#0278
— 8 -
β ). Επιγραφικον πιττάκιον.— γ'). Παντοία.
εξής ό λόγος, καΐ τά μεν διαφαινόμενα γράφονται
δια παχύτερων στικτών στοιχείων, τά δ'αφανή δη-
λοϋνται δι' ισαρίθμων στιγμών ή, αν ό αριθμός άδη-
λος η, δια μικρών παυλών έν δέ τω κειμένω, ελλει-
πούσης φωτογραφίας, ό χώρος δηλοϋται δια τετρά-
πλευρου, άνευ τοϋ σημείου <( ~), και τά μεν διαφαινό-
μενα γράφονται κεφαλαίους στικτοΐς γράμμασι, τά δέ
άλλα δηλοϋνται διά πυκνών λοξών παραλλήλων γραμμών.
, I__ _I. Διά τοιούτων σημείων δηλοϋται εν
τε τω κειμενφ και εν τη μεταγραφή ο υπο του τεχνι-
του έξ αρχής δι' άνωμαλίαν της τοϋ μνημείου ΰλης ή
άλλως επίτηδες καταλειφθείς μεταξύ κενός γραμμάτων
χώρος, διά μεν τοϋ, ενός ή πλειόνων, δταν όριστός τ\
τών κενών ό αριθμός, διά δέ τοϋ, αναλόγου τό μήκος,
δταν δ αριθμός άδηλος ή. Έν τοιοΰτοις δέ σημείοις
τίθενται οσα ό τεχνίτης, άλλα έκκολάψας, άντέγγραφα
τέθηκε, γράφονται δέ εν μέν τω κειμενφ, τω χειρο-
γράφφ, κεφαλαίοις γράμμασιν, εν δέ τή μεταγραφή
διά παχύτερων στοιχείων (πρβ. άνω έν τοις περί
δβελιστέων).
4). Στίχων άρί&μηοις.
Ή κατά δ, 10 κτλ. τών στίχων άρίθμησις έ'ν τε
τω κειμενφ και έν τή μεταγραφή έλλογεϊται άείποτε
επί τών σωζόμενων διό και, δταν εν τω άνω μέρει
εις ή πλείονες στίχοι ελλείποντες άναπληρώνται, έν τή
μεταγραφή αριθμείται και δ 1°5 τών σφζομένων στί-
χων (διά τοϋ άριθμοϋ 1), οί δέ άνωθεν τούτου ανα-
πληρούμενοι αριθμούνται εκ τών άνω προς τά κάτω
διά τοϋ 1, 2, 3 κτλ., εν άγκύλαις γραφομένου· έ'τι δέ
γραφέσθω αριθμός (άνευ αγκυλών) και επί παντός
άλλου δλως ελλείποντος στίχου, είτε δήλον δτι μεταξύ
έν τω σωζομένω κειμένω δντος, εί'τε υπό τον τελευταϊον
σωζόμενον στίχον αναπληρούμενου, κατά τόδε τό σχήμα:
[1] [πρώτος τών ελλειπόντων αναπληρούμενος στίχος]
[2] [δεύτερος » » » » ]
1 πρώτος τών σωζόμενων στίχων
5 πέμπτος » » »
ένατος » » »
10 δέκατος » » >
ένδέκατο^ » » »
Οί αριθμοί δ, 10, 1δ κλπ. επί μέν αλώβητων
επιγραφών γράφονται προς τή αριστερά πλευρά, επί
δ'ήκρωτηριασμένων προς τή ήττον βεβλαμμένη, έπΐ
δέ λίαν πλατειών έν έκατέρα τή ωα.
Έν τή μεταγραφή τών έν τω άνω μέρει ή άλλαχοΰ
ελλειπόντων στίχων τά έν τέλει τοϋ στίχου εκάστου ση-
μεία τής στίξεως και τό τής λέξεως διαιρετικόν (-) κτλ.
γραπτέα προ τής αγκύλης (]), τό αυτό δέ ποιητέον
και δταν ή μεταγραφή καταχωρίζηται έν συνεχεία, δτε
και μετά την αγκύλη ν τίθεται εν τών εξής σημείων.
Έν συνεχεία καταχωριζομένης τής μεταγραφής, τί-
θεται απλή μέν κάθετος μετά τό τέλος τοϋ στίχου εκά-
στου πλην τοϋ (κατά πεντάδας) 4ου, 9ου, 14ου κτλ.,
διπλή δέ μετά τό τούτων τών στίχων τέλος, έν δέ τή
φα άπαντικρύ τής αρχής τοϋ 5ου, 10ου, 1δου κτλ. γρά-
φεται, καθάπερ και έν τή κατά τό κείμενον κατατάξει
τής μεταγραφής, αριθμός δ, 10, 15 κλπ. (πρβ. 061
748).Έν οΐς δ' άν έπιγράμμασιν ή υπό τοϋ τεχνίτου επί
τοϋ εκδιδομένου μνημείου γενομένη τών στίχων διαί-
ρεσις μή συμπίπτη τή κατά μέτρον, τοϋ μέν κειμένου
οί στίχοι άριθμητέοι κατά τό ειωθός (κατά πεντάδας),
έν δέ τή μεταγραφή διαιρετέον μέν τους στίχους κατά
τους τοϋ επιγράμματος και άριθμητέον κατά πεντάδας,
δηλωτέον δέ και τους τοϋ κειμένου στίχους εκάστους
(πλην τοϋ 1ου) διά μικρών αριθμών ύψυϋ ευθύς προ-
τασσομένων, ώς λ. χ. έν ΙΟ XII7 301.
γ'). Παντοία.
Ελληνικών συγγραμμάτων μνημονευομένων, δ μέν
1°? αριθμός γράφεται δι' Ελληνικού κεφαλαίου γράμ-
ματος, οΐ δέ λοιποί δι' Αραβικών χαρακτήρων, λ. χ.
Παυσ. Ε' 10, 2, Ρ' 22, 3.
Τών περιοδικών δηλωτέον τό έ'τος (ουχί τον τόμον)
και την σελίδα, λ. χ. ΑΜ 1876, 206, ΒΟΗ 1877, 44.
Νεωτέρων συγγραμμάτων μνημονευομένων, τό όνο-
μα τοϋ συγγραφέως έν τω χειρογράφω φερέτω γραμ-
μήν ύποκάτω, ίνα δι'έτεροκλινών τυπώται στοιχείων.
Ύποσημείο3σιν ή πάσαν απλώς, εί δυνατόν, φεύ-
γειν, ή γ' έν τοσούτφ τοϋ τελευταίου μέρους τοϋ χει-
12 [δωδέκατος στίχος, ελλείπων] |; ρογράφου, δσον άν μια τής Α Ε στήλη αντίστοιχη,
δέκατος τρίτος σωζόμενος στίχος Συμφοοτογραφεϊν τμήμα τοϋ Γαλλικοΰ μέτρου ή
δέκατος τέταρτος
κλίμακα μετρική ν ή άνθρωπον.
1δ [δέκατος πέμπτος, ελλείπων, αναπληρούμενος] Έπί τε τών εικόνων κα\ τών πινάκων εκάστων γρά-
16 [δέκατος έκτος » » ]. φέιν βραχεΐαν έπιγραφήν.
11ε{)»ίνό>ιεναί Α'). Πινάκιον της ΑΕ (1837-19111, σελ. 1-3.— Β'). Πρόγραααα της ΑΕ, σελ. 3. — Γ'). Έκδοτικόν πέτευρον, σελ. 4-8:
α'). Ά-οκο-α·, σελ. 4-5. 6'). "Επιγραφικον πιττάκιον, σελ. 0-8: 1) 16 (= ΙηβΟΠρΙίοηββ 6Γ3β03β), σελ. 6· 2) Εκθέ-
σεως τάςις, σελ. 7- 3) Βλαβών κάί σφαλμάτων αηυ.εϊα. σελ. 7' 4) Στίχων άρίΟαησ::, σελ. 8. γ'). Παντοία, σελ. 8.
Έτνπ. :ιυ 8.12.
β ). Επιγραφικον πιττάκιον.— γ'). Παντοία.
εξής ό λόγος, καΐ τά μεν διαφαινόμενα γράφονται
δια παχύτερων στικτών στοιχείων, τά δ'αφανή δη-
λοϋνται δι' ισαρίθμων στιγμών ή, αν ό αριθμός άδη-
λος η, δια μικρών παυλών έν δέ τω κειμένω, ελλει-
πούσης φωτογραφίας, ό χώρος δηλοϋται δια τετρά-
πλευρου, άνευ τοϋ σημείου <( ~), και τά μεν διαφαινό-
μενα γράφονται κεφαλαίους στικτοΐς γράμμασι, τά δέ
άλλα δηλοϋνται διά πυκνών λοξών παραλλήλων γραμμών.
, I__ _I. Διά τοιούτων σημείων δηλοϋται εν
τε τω κειμενφ και εν τη μεταγραφή ο υπο του τεχνι-
του έξ αρχής δι' άνωμαλίαν της τοϋ μνημείου ΰλης ή
άλλως επίτηδες καταλειφθείς μεταξύ κενός γραμμάτων
χώρος, διά μεν τοϋ, ενός ή πλειόνων, δταν όριστός τ\
τών κενών ό αριθμός, διά δέ τοϋ, αναλόγου τό μήκος,
δταν δ αριθμός άδηλος ή. Έν τοιοΰτοις δέ σημείοις
τίθενται οσα ό τεχνίτης, άλλα έκκολάψας, άντέγγραφα
τέθηκε, γράφονται δέ εν μέν τω κειμενφ, τω χειρο-
γράφφ, κεφαλαίοις γράμμασιν, εν δέ τή μεταγραφή
διά παχύτερων στοιχείων (πρβ. άνω έν τοις περί
δβελιστέων).
4). Στίχων άρί&μηοις.
Ή κατά δ, 10 κτλ. τών στίχων άρίθμησις έ'ν τε
τω κειμενφ και έν τή μεταγραφή έλλογεϊται άείποτε
επί τών σωζόμενων διό και, δταν εν τω άνω μέρει
εις ή πλείονες στίχοι ελλείποντες άναπληρώνται, έν τή
μεταγραφή αριθμείται και δ 1°5 τών σφζομένων στί-
χων (διά τοϋ άριθμοϋ 1), οί δέ άνωθεν τούτου ανα-
πληρούμενοι αριθμούνται εκ τών άνω προς τά κάτω
διά τοϋ 1, 2, 3 κτλ., εν άγκύλαις γραφομένου· έ'τι δέ
γραφέσθω αριθμός (άνευ αγκυλών) και επί παντός
άλλου δλως ελλείποντος στίχου, είτε δήλον δτι μεταξύ
έν τω σωζομένω κειμένω δντος, εί'τε υπό τον τελευταϊον
σωζόμενον στίχον αναπληρούμενου, κατά τόδε τό σχήμα:
[1] [πρώτος τών ελλειπόντων αναπληρούμενος στίχος]
[2] [δεύτερος » » » » ]
1 πρώτος τών σωζόμενων στίχων
5 πέμπτος » » »
ένατος » » »
10 δέκατος » » >
ένδέκατο^ » » »
Οί αριθμοί δ, 10, 1δ κλπ. επί μέν αλώβητων
επιγραφών γράφονται προς τή αριστερά πλευρά, επί
δ'ήκρωτηριασμένων προς τή ήττον βεβλαμμένη, έπΐ
δέ λίαν πλατειών έν έκατέρα τή ωα.
Έν τή μεταγραφή τών έν τω άνω μέρει ή άλλαχοΰ
ελλειπόντων στίχων τά έν τέλει τοϋ στίχου εκάστου ση-
μεία τής στίξεως και τό τής λέξεως διαιρετικόν (-) κτλ.
γραπτέα προ τής αγκύλης (]), τό αυτό δέ ποιητέον
και δταν ή μεταγραφή καταχωρίζηται έν συνεχεία, δτε
και μετά την αγκύλη ν τίθεται εν τών εξής σημείων.
Έν συνεχεία καταχωριζομένης τής μεταγραφής, τί-
θεται απλή μέν κάθετος μετά τό τέλος τοϋ στίχου εκά-
στου πλην τοϋ (κατά πεντάδας) 4ου, 9ου, 14ου κτλ.,
διπλή δέ μετά τό τούτων τών στίχων τέλος, έν δέ τή
φα άπαντικρύ τής αρχής τοϋ 5ου, 10ου, 1δου κτλ. γρά-
φεται, καθάπερ και έν τή κατά τό κείμενον κατατάξει
τής μεταγραφής, αριθμός δ, 10, 15 κλπ. (πρβ. 061
748).Έν οΐς δ' άν έπιγράμμασιν ή υπό τοϋ τεχνίτου επί
τοϋ εκδιδομένου μνημείου γενομένη τών στίχων διαί-
ρεσις μή συμπίπτη τή κατά μέτρον, τοϋ μέν κειμένου
οί στίχοι άριθμητέοι κατά τό ειωθός (κατά πεντάδας),
έν δέ τή μεταγραφή διαιρετέον μέν τους στίχους κατά
τους τοϋ επιγράμματος και άριθμητέον κατά πεντάδας,
δηλωτέον δέ και τους τοϋ κειμένου στίχους εκάστους
(πλην τοϋ 1ου) διά μικρών αριθμών ύψυϋ ευθύς προ-
τασσομένων, ώς λ. χ. έν ΙΟ XII7 301.
γ'). Παντοία.
Ελληνικών συγγραμμάτων μνημονευομένων, δ μέν
1°? αριθμός γράφεται δι' Ελληνικού κεφαλαίου γράμ-
ματος, οΐ δέ λοιποί δι' Αραβικών χαρακτήρων, λ. χ.
Παυσ. Ε' 10, 2, Ρ' 22, 3.
Τών περιοδικών δηλωτέον τό έ'τος (ουχί τον τόμον)
και την σελίδα, λ. χ. ΑΜ 1876, 206, ΒΟΗ 1877, 44.
Νεωτέρων συγγραμμάτων μνημονευομένων, τό όνο-
μα τοϋ συγγραφέως έν τω χειρογράφω φερέτω γραμ-
μήν ύποκάτω, ίνα δι'έτεροκλινών τυπώται στοιχείων.
Ύποσημείο3σιν ή πάσαν απλώς, εί δυνατόν, φεύ-
γειν, ή γ' έν τοσούτφ τοϋ τελευταίου μέρους τοϋ χει-
12 [δωδέκατος στίχος, ελλείπων] |; ρογράφου, δσον άν μια τής Α Ε στήλη αντίστοιχη,
δέκατος τρίτος σωζόμενος στίχος Συμφοοτογραφεϊν τμήμα τοϋ Γαλλικοΰ μέτρου ή
δέκατος τέταρτος
κλίμακα μετρική ν ή άνθρωπον.
1δ [δέκατος πέμπτος, ελλείπων, αναπληρούμενος] Έπί τε τών εικόνων κα\ τών πινάκων εκάστων γρά-
16 [δέκατος έκτος » » ]. φέιν βραχεΐαν έπιγραφήν.
11ε{)»ίνό>ιεναί Α'). Πινάκιον της ΑΕ (1837-19111, σελ. 1-3.— Β'). Πρόγραααα της ΑΕ, σελ. 3. — Γ'). Έκδοτικόν πέτευρον, σελ. 4-8:
α'). Ά-οκο-α·, σελ. 4-5. 6'). "Επιγραφικον πιττάκιον, σελ. 0-8: 1) 16 (= ΙηβΟΠρΙίοηββ 6Γ3β03β), σελ. 6· 2) Εκθέ-
σεως τάςις, σελ. 7- 3) Βλαβών κάί σφαλμάτων αηυ.εϊα. σελ. 7' 4) Στίχων άρίΟαησ::, σελ. 8. γ'). Παντοία, σελ. 8.
Έτνπ. :ιυ 8.12.