DOI article:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Thessalikai epigraphai
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.14282#0013
(] Θεσσαλικοί έπιγραφαί' νπυ Α. 'Αρβανιτοποΰλου.
αε 1914
όνοαα είναι νέον έν ταΐ; θεσσαλικαϊ; έπιγραΦαΐς.
Ύττό την έπιγραφήν υπάρχει το σύνηθες κενόν
διάστηαα προς ύποδογήν γραπτής παραστάσεως ή
ταινίας.
Άριϋ: 188 (καταλ. άριΰ. 149). Στήλη μαρ-
μάρου ύπομέλανος, ής το κάτω ήμισυ περίπου ελ-
λείπει άποκοπέν άνω λήγει εις άνθέμιον γλυπτών,
αλλ ούχ'ι έντέχνως άποδεδομένων λεπτομερειών,
ε τι δέ ίκανώς άποτετριμμένον. "ϊψ. 0 875, πλάτ.
0·4θ5, πάχ. 0 11.
Ευρέθη μετά τών άνω αριθ. 185" 186.
Η επιγραφή έχαρά/6η άβαθώς και ουχί έπι-
μελώς' υψ'. γραμμ. 0"0 12 - 0"02, οιάστ. Ο01'
" ΜλΝΑ^ΚΛΗΡΙΑΔΟ (
~ νΜΤοΧΑΑ^ΚΛΗΠΔοΥ
Τί]μων Ασκληπιάδου
γϊγ<]ντόχα Άσκληπι|[ά^δου.
Ό χαράκτης έν στίχ ■ 2 έγραψε λίαν άβαθώς
τάς έσω κεραίας του πρώτου Α, ίσως διότι ενί-
σχυσε τά γράμματα και διά βαφής, δλον δέ Α
περαιτέρω παρέλιπε, μή γράψας.
Ή σχέσις τούτων είναι εμφανώς αδελφών ά-
παντα δέ το μέν Τίμων σπανίως π. χ. άνω άριθ.
57, το δέ Παντόχα είναι νέον έν ταΐς θεσσαλικαϊς
έπιγραφαϊς.
ΤπΌ την έπιγραφήν ύπάρχουσι δύο έ'κτυποι ρό-
δακες, διά χαράξεως αποδιδόμενοι ώς κύκλοι άπλοϊ,
γραπτών ποτε λεπτομερειών, ύπ' αυτούς δέ βάθυ-
σμα παρέχον μίμησιν στήλης έν είδει ναΐσκου' έν
τω λείω αύτής ένδον διαστηματι θά ύπήρχέ ποτε
γραπτή παράστασις, έζαφανισθεϊσα. Άλλ' ύπάρχει
νυν άνω άριστερά έπ' αύτοΟ άδρώς και βαθέως κε-
χαραγμένη επιγραφή" ΰψ. γραμμ. 0Ό11-0Ό37"
ΓΑΙΟΧ - - Γαιόχ[ωι;
ήν δυνάμεθα νά έρμηνεύσωμεν ή ώς αναφερομένων
εις τίνα χΟονίαν θεότητα, ή κατόπιν ύπ άλλης
χειρός χαραχθεΐσαν ώς άναθηματικήν τώ Γαιαόχω
= Ποσειδώνι' έν τή δευτέρα ταύτη περιπτώσει Ό
τύπος θά είναι διαλεκτικός και ή λέξις αθησαύριστος.
Άρι&. 189 (καταλ. άρι&. 198). Στήλη μαρ-
μάρου ύπομέλανος, έκ δύο τμημάτων συναρμο-
σθεΐσα, άνω μόνον και δεξιά ακέραιος" άνω λήγει
εις ήπίως προεξέχον πλατύ μέτωπον και άνθέμιον
λεϊον, ού αί λεπτομέρεια: θά άπεδίδοντό ποτε διά
βαφών γραπτώς. Τψ. 0"40, πλ. 0 · 18, πάχ. 0Ό8.
Εύρέθη έπ'ι του νυν έδάφους, ολίγον έξω τών τει-
χών της πόλεως προς την πεδιάδα και τον Πη-
νειόν (βλ. IIΑΕ 1911 319)· ένταΰθα θά υπήρχε
π'ιθανώς άρχαΐον νεκροταφεϊον.
Η έπιγραφή έχαράχθη βαθέως και έπιμελώς,
εύθύς ύπό το μέτωπον του άνθεμίου' ΰψ. γραμμ.
0-012-0-027, διάστιχ. 0 01"
ΙΝΧοΣ Μάν]ινχος
^ΛΑΟν Φιλ]ολάου.
Είναι πιθανόν ότι ή στήλη άνήκει τώ ταγώ τής
άνω αριθ. 132 (πρβ. και άρ. 105" 133" 1 50 177)
επιγραφής και ούτω καθίσταται άξιον σημειώσεως
το ότι και άρχοντες σημαντικοί τής πόλεως μετε-
χειρίζοντο έπ'ι τών τάφων ό'λως άπλας στήλας,
οίας οί λοιποί τών κοινών πολιτών.
'Αρίϋ1. 190 (καταλ. άριΰ. 188). Στήλη μαρ-
μάρου ΰπομέλανος, έκ τών πλευρών άκέραιος' άνω
λήγει εις άνθέμιον λεϊον, άπεσχισμένον τά πολλά,
γραπτόν ποτε, ώς έν αριθ. 189 κττ. Τψ. 0'30,
πλ. 0"32, πάχ. Ο 09. '
Εύρέθη ύπο του φύλακος έγγύς τών άνω αριθ.
185 κέ..
Ή επιγραφή έχαράχθη άβαθώς και σχεδόν επι-
μελώς'
ΦΙΛΙΝΙΑ£ΔΙΚΑΙοΥ Φιλινίας Δικαίου
Το πρώτον όνομα άπαντα και έπι άναθηματικής
επιγραφής τών Γόννων, κάτω άριθ. 221 , και έν
ψηφίσματι' είναι δέ νέον έν ταΐς θεσσαλικαΐς έπι-
γοαΦαΐς.
ΆριΦ. 191 (καταλ. άριϋ. 162). Στήλη μαρ-
αάρου λευκοφαίου, άνω και δεξιά ακέραιος" άνω
λήγει εις λεϊον άνθέμιον, ώς ή προηγουμένη, με-
θ' ής εύρέθη. Τψ. 0"47, πλ. 0-235, πάχ. 0 09.
Ή έπιγραφή έχαράχθη βαθέως και καλώς" ύψ.
0-012-0 02, δ ιάστιχ · 0013·
αε 1914
όνοαα είναι νέον έν ταΐ; θεσσαλικαϊ; έπιγραΦαΐς.
Ύττό την έπιγραφήν υπάρχει το σύνηθες κενόν
διάστηαα προς ύποδογήν γραπτής παραστάσεως ή
ταινίας.
Άριϋ: 188 (καταλ. άριΰ. 149). Στήλη μαρ-
μάρου ύπομέλανος, ής το κάτω ήμισυ περίπου ελ-
λείπει άποκοπέν άνω λήγει εις άνθέμιον γλυπτών,
αλλ ούχ'ι έντέχνως άποδεδομένων λεπτομερειών,
ε τι δέ ίκανώς άποτετριμμένον. "ϊψ. 0 875, πλάτ.
0·4θ5, πάχ. 0 11.
Ευρέθη μετά τών άνω αριθ. 185" 186.
Η επιγραφή έχαρά/6η άβαθώς και ουχί έπι-
μελώς' υψ'. γραμμ. 0"0 12 - 0"02, οιάστ. Ο01'
" ΜλΝΑ^ΚΛΗΡΙΑΔΟ (
~ νΜΤοΧΑΑ^ΚΛΗΠΔοΥ
Τί]μων Ασκληπιάδου
γϊγ<]ντόχα Άσκληπι|[ά^δου.
Ό χαράκτης έν στίχ ■ 2 έγραψε λίαν άβαθώς
τάς έσω κεραίας του πρώτου Α, ίσως διότι ενί-
σχυσε τά γράμματα και διά βαφής, δλον δέ Α
περαιτέρω παρέλιπε, μή γράψας.
Ή σχέσις τούτων είναι εμφανώς αδελφών ά-
παντα δέ το μέν Τίμων σπανίως π. χ. άνω άριθ.
57, το δέ Παντόχα είναι νέον έν ταΐς θεσσαλικαϊς
έπιγραφαϊς.
ΤπΌ την έπιγραφήν ύπάρχουσι δύο έ'κτυποι ρό-
δακες, διά χαράξεως αποδιδόμενοι ώς κύκλοι άπλοϊ,
γραπτών ποτε λεπτομερειών, ύπ' αυτούς δέ βάθυ-
σμα παρέχον μίμησιν στήλης έν είδει ναΐσκου' έν
τω λείω αύτής ένδον διαστηματι θά ύπήρχέ ποτε
γραπτή παράστασις, έζαφανισθεϊσα. Άλλ' ύπάρχει
νυν άνω άριστερά έπ' αύτοΟ άδρώς και βαθέως κε-
χαραγμένη επιγραφή" ΰψ. γραμμ. 0Ό11-0Ό37"
ΓΑΙΟΧ - - Γαιόχ[ωι;
ήν δυνάμεθα νά έρμηνεύσωμεν ή ώς αναφερομένων
εις τίνα χΟονίαν θεότητα, ή κατόπιν ύπ άλλης
χειρός χαραχθεΐσαν ώς άναθηματικήν τώ Γαιαόχω
= Ποσειδώνι' έν τή δευτέρα ταύτη περιπτώσει Ό
τύπος θά είναι διαλεκτικός και ή λέξις αθησαύριστος.
Άρι&. 189 (καταλ. άρι&. 198). Στήλη μαρ-
μάρου ύπομέλανος, έκ δύο τμημάτων συναρμο-
σθεΐσα, άνω μόνον και δεξιά ακέραιος" άνω λήγει
εις ήπίως προεξέχον πλατύ μέτωπον και άνθέμιον
λεϊον, ού αί λεπτομέρεια: θά άπεδίδοντό ποτε διά
βαφών γραπτώς. Τψ. 0"40, πλ. 0 · 18, πάχ. 0Ό8.
Εύρέθη έπ'ι του νυν έδάφους, ολίγον έξω τών τει-
χών της πόλεως προς την πεδιάδα και τον Πη-
νειόν (βλ. IIΑΕ 1911 319)· ένταΰθα θά υπήρχε
π'ιθανώς άρχαΐον νεκροταφεϊον.
Η έπιγραφή έχαράχθη βαθέως και έπιμελώς,
εύθύς ύπό το μέτωπον του άνθεμίου' ΰψ. γραμμ.
0-012-0-027, διάστιχ. 0 01"
ΙΝΧοΣ Μάν]ινχος
^ΛΑΟν Φιλ]ολάου.
Είναι πιθανόν ότι ή στήλη άνήκει τώ ταγώ τής
άνω αριθ. 132 (πρβ. και άρ. 105" 133" 1 50 177)
επιγραφής και ούτω καθίσταται άξιον σημειώσεως
το ότι και άρχοντες σημαντικοί τής πόλεως μετε-
χειρίζοντο έπ'ι τών τάφων ό'λως άπλας στήλας,
οίας οί λοιποί τών κοινών πολιτών.
'Αρίϋ1. 190 (καταλ. άριΰ. 188). Στήλη μαρ-
μάρου ΰπομέλανος, έκ τών πλευρών άκέραιος' άνω
λήγει εις άνθέμιον λεϊον, άπεσχισμένον τά πολλά,
γραπτόν ποτε, ώς έν αριθ. 189 κττ. Τψ. 0'30,
πλ. 0"32, πάχ. Ο 09. '
Εύρέθη ύπο του φύλακος έγγύς τών άνω αριθ.
185 κέ..
Ή επιγραφή έχαράχθη άβαθώς και σχεδόν επι-
μελώς'
ΦΙΛΙΝΙΑ£ΔΙΚΑΙοΥ Φιλινίας Δικαίου
Το πρώτον όνομα άπαντα και έπι άναθηματικής
επιγραφής τών Γόννων, κάτω άριθ. 221 , και έν
ψηφίσματι' είναι δέ νέον έν ταΐς θεσσαλικαΐς έπι-
γοαΦαΐς.
ΆριΦ. 191 (καταλ. άριϋ. 162). Στήλη μαρ-
αάρου λευκοφαίου, άνω και δεξιά ακέραιος" άνω
λήγει εις λεϊον άνθέμιον, ώς ή προηγουμένη, με-
θ' ής εύρέθη. Τψ. 0"47, πλ. 0-235, πάχ. 0 09.
Ή έπιγραφή έχαράχθη βαθέως και καλώς" ύψ.
0-012-0 02, δ ιάστιχ · 0013·