DOI Artikel:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Thessalikai epigraphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14282#0017
10 Θεσσαλικαι έπιγραφαί υπό Ά. Αρβανιτοπούλου.
α ε 1911
Σ-πΧίΑΤΡΑΚΛΕ Σωπάτρα Κλε-
ΟΚΑΗΡλΙΣΣΑ όκα ηρώισσα
ΧΡΗΣΣΤΗΧΑΙΡΣ χρησστη χαϊρ(ε)·
Έν τέλει του στίχ. 3 εγραψεν εσφαλμένως ό
χαράκτης Σ άντι Ε" ένεσφήνωσε δε αύτό οία την
στενοχοηοίαν μικρότατον'υπεράνω και δεξιά τοΟ Ρ.
Το όνομα Σωπάτρα δεν άπαντα έν άλλη επι-
γραφή των Γόννων ό δέ Κλεόκας (μάλλον Κλεόκ-
κας) έσχηματίσθη παρά το Κλεοκράτης, ώς ό Φ<-
Αοκκας, ζΐαμόκκας, Νεικόκκας, Μενέκκας κττ.,
περί ών βλ. Κβνιιβ άβ Ρ&Π. 1911 282 και ΑΕ
1913 164 και κάτω άριθ. 262' είναι δέ νέον έν
ταΐς θεσσαλικαΐς έπιγραφαΐς' το δέ χρηΟΟτή είναι
βεοαιως υπόλειμμα κοινοτέρας προφοράς του Σ έν
τοιαύτη θέσει, οία ίκανά άπηντήσαμεν έν ταΐς έπι-
γραφαΐς των Γόννων άνω αριθ. 64 κττ..
ΤπΌ την έπιγρα^ήν παρίσταται εγχάρακτος έρ-
μής Έρμου Χθονίου κατενώπιον.
Άρΐϋ>. 197 (καταλ. άριΰ·. 214). Στήλη μαρ-
μάρου ύπομέλανος, κάτω μόνον άποκεκομμένη' άνω
λήγει εις λεΐον άνθέμιον γραπτόν ποτε.Ύψ. 0'325,
ου 0 258 του άνθεμίου, πλ. 0 '355, πάχ. 0Ό75.
Ευρέθη εξω των τειχών Βορείως έπΐ της είς
λίπαλαμούτι ατραπού.
Ή έπιγραφή έχαράχθη ευθύς υπό το έλάχιστα
προέχον γεΐσον, σχεδόν άβαθώς και σχεδόν έπιμε-
λώ;· ύψ. γραμμ. 0 013-0 015, διάστιχ. 0 015
£ΤΡ - - - - Στρ[άτων (ή τι δμοιον)
*..... Σ[ - - (πατρικόν).
Ιο ί/νος του πάντ(υς πρώτου γράμματος του
οευτέρου στίχου δεν είναι εντελώς βέβαιον.
Άρΐϋ'. 198 (καταλ. άριΰ. 134). Στήλη μαρ-
μάρου ύπομέλανος, έκ τών πλευρών μόνον άκέοαιο;:.
"ϊψ. 0-34, πλ. 0-315, πάχ. 0-118.
Ευρέθη μετά τής άνω άριθ. 193.
Η επιγραφή έχαράχθη σχεδόν βαθέως και σχε-
οον καλώς οι ασυνηθως μικοοτάτων γοαυ,μάτων,
ών ύψ. 0-005-0 007-
ΜΜΗΙ (κενόν 0 009) ΧΘΩΝΙΟΙ
Έρ]μμήι Χι)(ο)νί(ω)ι.
Τό τελικόν γράμμα της πρώτης λέξεως δέν είναι
έντελώς βέβαιον, διότι δύναται νά θεωρηθη ώς έκ.
φθοράς ή προστριβής προελθόν' τό μεταξύ τών δύο·
λέξεων κενόν διάστημα θά κατείχε γραπτός έρμης
Έοαοΰ Χθονίου.
Περίεργα είναι τοσαϋτα σφάλματα έν τοσούτον
ολίγοις γράμμασιν" Ό διπλασιασμός του Μ δύναται
νά άποδοθή ύπολείμματι διαλεκτικώ, άφ ού άπαντα
έν όμοια θέσει όμοιος π. χ. Δαμμάτερι κττ. έν ΑΕ
1913 166- έν δε τω χ&ονίωι φαίνεται οτι ό χα-
ράκτης ένήλλαξε την θέσιν του Ο και Ω' ούτω δύ-
ναται νά έρμηνευθη το άνω άριθ. 63 (πρβ. καΐ
ΑΕ 1911 244 Α') Αοκληπιοϊ άντί του ■Ασκλη-
71κ7η γραφέν' διότι, άν ήτο διαλεκτική εκφορά, θά
έγράφετο Χθονίου, ^Αοκληπιον.
Άρι&. 199. Στήλη μαρμάρου ύπομέλανος
άνω μόνον άποκεκομμένη, φέρουσα πολλαχοΰ αύ-
λακας έκ τής τριβής σχοινιών έπ' αυτής. Ύψ.
0 745, πλ. 0-46, πάχ. 0;1Τ.
Εύοηται έπί φοέατος του Δεοελί, καλουαενου
Πηγάδι Σαμαρντζονκη.
Αιετηρήθη άβαθώς και έκτύπως άναγεγλυμμέ-
νος έρμής'ΕρμοΟ Χθονίου, ου δεξιά ίχνη επιγραφής*
1.1 Α - - - Έ[ρ]μ[ήι Χθονίωι ή -άου Χθονίου.
'4ρί#. 200 (είκ. 3 καταλ. άριΰ. 210). Κιο-
νίσκος κυλινδρικός έλλειψοειδών τομών, λίθου '^αιοί)
πυριτοειδους σκληροτάτου, ακέραιος πλην κάτω
αποκοπής και μικρών άποσχίσεων' τά κάτω έποι-
ήθη ολίγον ογκωδέστερος1 άνοο λήγει είς έλάχιστα.
προεξέχον δακτυλιοειδές γεΐσον, άποσχισθέν τά
πολλά- ύποκάτω ο έκοιλάνθη ύπο τών νειοτέρων
μεταποιηθέν είς είδος ιγδίου (κοινώς ντουμπέκι)
προς τριβήν ξηρών καρπών. Ύψ. 0'34, διάμετρ.
άνω Ο 16, κάτω 0' 17.
Εύρέθη έν τη οικία Ιωάννου Κλωτσίδα έν Λε-
ρελί, ό'στις λέγει ότι εΰρεν αύτό έν τώ παοά την
πλατεΐαν τής κωμοπόλεως ταύτης κατεδαΦίσθέντι.
πρό τίνων ετών τζαμίω.
Η έπιγραφή άρχεται μετά κενόν έκ του γείσου
διάστημα 0 027" έχαράχθη δέ άβαθώς και ούχι
επιμελώς· ύψ. γραμμ. 0Ό1-0Ό15, δίάστ.ΟΌΟδ-
α ε 1911
Σ-πΧίΑΤΡΑΚΛΕ Σωπάτρα Κλε-
ΟΚΑΗΡλΙΣΣΑ όκα ηρώισσα
ΧΡΗΣΣΤΗΧΑΙΡΣ χρησστη χαϊρ(ε)·
Έν τέλει του στίχ. 3 εγραψεν εσφαλμένως ό
χαράκτης Σ άντι Ε" ένεσφήνωσε δε αύτό οία την
στενοχοηοίαν μικρότατον'υπεράνω και δεξιά τοΟ Ρ.
Το όνομα Σωπάτρα δεν άπαντα έν άλλη επι-
γραφή των Γόννων ό δέ Κλεόκας (μάλλον Κλεόκ-
κας) έσχηματίσθη παρά το Κλεοκράτης, ώς ό Φ<-
Αοκκας, ζΐαμόκκας, Νεικόκκας, Μενέκκας κττ.,
περί ών βλ. Κβνιιβ άβ Ρ&Π. 1911 282 και ΑΕ
1913 164 και κάτω άριθ. 262' είναι δέ νέον έν
ταΐς θεσσαλικαΐς έπιγραφαΐς' το δέ χρηΟΟτή είναι
βεοαιως υπόλειμμα κοινοτέρας προφοράς του Σ έν
τοιαύτη θέσει, οία ίκανά άπηντήσαμεν έν ταΐς έπι-
γραφαΐς των Γόννων άνω αριθ. 64 κττ..
ΤπΌ την έπιγρα^ήν παρίσταται εγχάρακτος έρ-
μής Έρμου Χθονίου κατενώπιον.
Άρΐϋ>. 197 (καταλ. άριΰ·. 214). Στήλη μαρ-
μάρου ύπομέλανος, κάτω μόνον άποκεκομμένη' άνω
λήγει εις λεΐον άνθέμιον γραπτόν ποτε.Ύψ. 0'325,
ου 0 258 του άνθεμίου, πλ. 0 '355, πάχ. 0Ό75.
Ευρέθη εξω των τειχών Βορείως έπΐ της είς
λίπαλαμούτι ατραπού.
Ή έπιγραφή έχαράχθη ευθύς υπό το έλάχιστα
προέχον γεΐσον, σχεδόν άβαθώς και σχεδόν έπιμε-
λώ;· ύψ. γραμμ. 0 013-0 015, διάστιχ. 0 015
£ΤΡ - - - - Στρ[άτων (ή τι δμοιον)
*..... Σ[ - - (πατρικόν).
Ιο ί/νος του πάντ(υς πρώτου γράμματος του
οευτέρου στίχου δεν είναι εντελώς βέβαιον.
Άρΐϋ'. 198 (καταλ. άριΰ. 134). Στήλη μαρ-
μάρου ύπομέλανος, έκ τών πλευρών μόνον άκέοαιο;:.
"ϊψ. 0-34, πλ. 0-315, πάχ. 0-118.
Ευρέθη μετά τής άνω άριθ. 193.
Η επιγραφή έχαράχθη σχεδόν βαθέως και σχε-
οον καλώς οι ασυνηθως μικοοτάτων γοαυ,μάτων,
ών ύψ. 0-005-0 007-
ΜΜΗΙ (κενόν 0 009) ΧΘΩΝΙΟΙ
Έρ]μμήι Χι)(ο)νί(ω)ι.
Τό τελικόν γράμμα της πρώτης λέξεως δέν είναι
έντελώς βέβαιον, διότι δύναται νά θεωρηθη ώς έκ.
φθοράς ή προστριβής προελθόν' τό μεταξύ τών δύο·
λέξεων κενόν διάστημα θά κατείχε γραπτός έρμης
Έοαοΰ Χθονίου.
Περίεργα είναι τοσαϋτα σφάλματα έν τοσούτον
ολίγοις γράμμασιν" Ό διπλασιασμός του Μ δύναται
νά άποδοθή ύπολείμματι διαλεκτικώ, άφ ού άπαντα
έν όμοια θέσει όμοιος π. χ. Δαμμάτερι κττ. έν ΑΕ
1913 166- έν δε τω χ&ονίωι φαίνεται οτι ό χα-
ράκτης ένήλλαξε την θέσιν του Ο και Ω' ούτω δύ-
ναται νά έρμηνευθη το άνω άριθ. 63 (πρβ. καΐ
ΑΕ 1911 244 Α') Αοκληπιοϊ άντί του ■Ασκλη-
71κ7η γραφέν' διότι, άν ήτο διαλεκτική εκφορά, θά
έγράφετο Χθονίου, ^Αοκληπιον.
Άρι&. 199. Στήλη μαρμάρου ύπομέλανος
άνω μόνον άποκεκομμένη, φέρουσα πολλαχοΰ αύ-
λακας έκ τής τριβής σχοινιών έπ' αυτής. Ύψ.
0 745, πλ. 0-46, πάχ. 0;1Τ.
Εύοηται έπί φοέατος του Δεοελί, καλουαενου
Πηγάδι Σαμαρντζονκη.
Αιετηρήθη άβαθώς και έκτύπως άναγεγλυμμέ-
νος έρμής'ΕρμοΟ Χθονίου, ου δεξιά ίχνη επιγραφής*
1.1 Α - - - Έ[ρ]μ[ήι Χθονίωι ή -άου Χθονίου.
'4ρί#. 200 (είκ. 3 καταλ. άριΰ. 210). Κιο-
νίσκος κυλινδρικός έλλειψοειδών τομών, λίθου '^αιοί)
πυριτοειδους σκληροτάτου, ακέραιος πλην κάτω
αποκοπής και μικρών άποσχίσεων' τά κάτω έποι-
ήθη ολίγον ογκωδέστερος1 άνοο λήγει είς έλάχιστα.
προεξέχον δακτυλιοειδές γεΐσον, άποσχισθέν τά
πολλά- ύποκάτω ο έκοιλάνθη ύπο τών νειοτέρων
μεταποιηθέν είς είδος ιγδίου (κοινώς ντουμπέκι)
προς τριβήν ξηρών καρπών. Ύψ. 0'34, διάμετρ.
άνω Ο 16, κάτω 0' 17.
Εύρέθη έν τη οικία Ιωάννου Κλωτσίδα έν Λε-
ρελί, ό'στις λέγει ότι εΰρεν αύτό έν τώ παοά την
πλατεΐαν τής κωμοπόλεως ταύτης κατεδαΦίσθέντι.
πρό τίνων ετών τζαμίω.
Η έπιγραφή άρχεται μετά κενόν έκ του γείσου
διάστημα 0 027" έχαράχθη δέ άβαθώς και ούχι
επιμελώς· ύψ. γραμμ. 0Ό1-0Ό15, δίάστ.ΟΌΟδ-