Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1914)

αε 1914 Βοιωτίας σκύφος επιγεγ ραμμένος

— Τά εσωτερικά κιονόκρανα τον ναοϋ των Βασσών. 57

ελάμβανε χροιάν γεγονότος απαιτούντος πολιτεια-
κήν μέριμναν. Και ή έκτέλεσις της δικαστικής
αποφάσεως ένηργεϊτο ενταύθα ΰπ αυτής ταύτης
της πολιτείας δια των δημοσίων εκτελεστών.

Παρά Πολυβίω (2, 58, 8" πρβ. καϊ Πλουτ.'.4ρ-
ταξ. 14, 17) εΰρηται ή εν μεταφορική έννοια του
δημίου λέξις τιμωρός, όστις κατ ούσίαν ήτο δή-
μιος χρησιμοποιούμενος παρά των ιδιωτών εν τη
πρώτη περιπτώσει. Ενδέχεται λοιπόν βτι έχομεν
έπι του αγγείου τήν λέξιν τιμωρός έν τη έννοια,
εν ή αναφέρει αυτήν ό Πλούταρχος και ότι δηλοΐ
αΰτη τον δημόσιον έκτελεστήν τών θανατικών ποι-
νών. Τήν τοιαύτην ύπόθεσιν ήθελεν ενισχύσει και
ή παρά τήν βάσιν του κίονος κειμένη μορφή, ής
ή κεφαλή, άγνωστον αν από σκοποί) ή έκ φθοράς
του αγγείου, είναι δυσδιάκριτος. Θά ελεγέ τις ότι
άπεκόπη ύπό τοΰ τιμωρού.

Ή αυτή δέ ποινή φαίνεται έπικρεμαμένη και
έπΐ τοΰ άλλου κιναίοου, ήν ό άνέχων φίλος πειρά-
ται νά άποσοβήση, έν ώ ό τιμωρός προσπαθεί νά
έξουδετερώση τήν άντίστασιν σύρων μεθ'όσης αύτώ

δυνάμεως τήν μέσην μορφήν προς τον κίονα, τό
θανατικόν ίσως ικρίωμα.

Δεν αποκλείεται ομω: ότι έ'χομεν έν τή περι-
πτώσει ταύτη μίαν μίμησιν της άνω περιγραφείσης
σκηνής του καθ ήμέραν βίου, α'ίτινες άπετέλουν
μέρος της θεατρικής παραγωγής της κιναιδολογίας
και τής δράσεως τών κιναίδων.

Εν τή περιπτώσει ταύτη κίναιδοι ήθελον είναι
και αί τρεις μορφαί, και αυτός ό τιμωρός, έχοντες
άλλως τε και τό κοινόν χαρακτηριστικον τής ολι-
κής σχεδόν γυμνότητος του σώματος και τό κωνι-
κον του πίλου, ώς και άλλαχου παρίστανται (Ο.
^/ιη ε. ά. πίν. II 5, IV 12 και άλλα έν αύτώ

1

αναφερόμενα).

Έκ τής μορφής τών έπΐ του άγγείου γραμμά-
των ή κατασκευή του άγγείου τούτου δύναται νά
ταχ_θή εις τους πρώτους χρόνους, τής Ρωμαϊκής
αυτοκρατορίας.

ΆΟηνησι. ττ; 30ρ σεπτεμορίου 1913.

Φριδερίκος Βεραάκης.

Τά εσωτερικά κιονόκρανα τοΰ ναοΰ τών Βασσών

ύπό

Κωνσταντίνου Ρωμαίου.

Περί τών κιονοκράνων τής εσωτερικής στοάς,
τών ιδιαζόντων δηλ. ιωνικών και του παλαιοτάτου
έκ τών γνωστών κορινθιακού, ολίγα και άνεπαρκή
μανθάνομεν έκ τών σχετικών βιβλίων. ΤοΟτο δέ
συμβαίνει, διότι άφ' ένος μεν πάντα τά παλαιότε-
ρον υπάρχοντα καϊ μελετηθέντα τεμάχια έξηφα-
νίσθησαν, έκτος μικροϋ θραύσματος ιωνικού δια-
τηρηθέντος έν τω Βρεττανικώ Μουσείω, άφ'έτερου
δέ τά άλλως λαμπρά βιβλία 1 τών πρώτων έρευ-

1 Τά βιβλία ταΰτα, εις ά θά άναφέρωνται αί έν τα) άρθρω τ:αρα-
ποαπαί είναι τά έξης :

8ίαβ/εβΙδβν</, Όθγ Αροΐΐοίθπιρθΐ ζιι Β3Β83Θ ίπ ΑιΊίδάίβη,
Κοπι, 1826.

ΌοηαΙάΒοη, ΟοβάβνβΙΙ κτλ. ΑηΙϊα,ιιΗϊββ οϊ Αίΐίθηβ 3η<3
οίΙΐθΓ ρΐδοββ ο£ ΟΓββοβ, δυρρίβπίθηί.

ΒΙοηβΙ, ΕχρβάίΙΐοη ΒοϊβηΙϊίία,υβ άβ \ά Μογθθ, II.
ΟοοάβνβΙΙ, Τΐιβ Ιβπιρίβδ οί ,ΙιιρίίθΓ ΡβηθΠβηϊιΐδ Εί Αβ-

νητών δέν παρέχουσιν ει μή πενιχράς και άσυμ-
φώνους φαινομένας ειδήσεις και εικόνας. Εντεύθεν
έπεκράτησεν άβεβαιότης φθάσασα μάλιστα μέχρι
τοΟ σημείου, ώστε τινές νά άρνηθώσι καϊ αύτήν
τήν υπαρξιν του κορινθιακού κίονος.

Άλλά το άπό του 1902 ύπό τήν διεύθυνσιν του
Καββαδία έπιχειρηθέν σπουδαΐον έργον τής περι-
συλλογής τοΟ ύλικοΟ τοΟ κτιρίου και τής άναστη-
λώσεως αύτοΟ έπέχυσε προς τοις άλλοις και έπί
του ζητήματος τών κιονοκράνων ίκανόν φώς. Εν
τή ανακοινώσει αύτοΟ προς το πρώτον έν Αθήναις
άρχαιολογικον συνέδριον ό διευθυντής τών έργα-
σιών άπέδειξε τήν βεβαία ν ύπαρξιν του κορινθιακού

§ίηα αηά οί Αροΐΐο Ερίουι·ίιΐ8 &1 Βαβ83β ιιθβγ Ρ1ιϊ§3ΐθί3.
Ι,οηάοη 1860.

8