DOI Artikel:
Chatzidakis, Iōsēph: Knōsiōn kai Tylisiōn synthēkē
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14282#0103
96 Κνωσίων και Τυλισίων σννϋ'ήκη' νπό '7. Χατζιδάκι.
ΑΕ 1914
το "Αργός ώς συμμετέχον ταύτης" προκειμένου δε
περί ειρήνης ή πολέμου έκατέρας τών συμμαχίδων
πόλεων προς τρίτους, ή άνάμιξις του Αργούς ήτο
περιττή.
ΑπΌ του μέσου του 6ου στίχου της δευτέρας
στήλης μέχρι του 9ου ορίζεται ότι, άν συμπλακή
εϊς μάχην προς έ/ΟρΌν ή ετέρα τών συμμαχίδων,
μή παρόντων τών συμμάχων, οί έχοντες ανάγκην
βοηθείας ώφειλον νά συνάπτωσι πέντε ημερών άνα-
κωχήν, έως οδ φθάση βοήθεια.
Άπό του 11ου στίχου της 2α« στήλης και έξης
ορίζεται οτι, όταν εϊσβάλη εχθρικός στρατός εις
την χώραν τών Κνωσίων, όφείλουσιν οί Τυλίσιοι
νά σπεύδωσιν εϊς βοήθειαν παντι σθένει.
Έκ τών όλίγων σωζομένων γραμμάτων της τρί-
της στήλης δύναται τις νά είκάση οτι ένταΟθα
ώρίζετο κατά τίνα τρόπον" καϊ εν τίνι μέτρω θά
συμμετεΐχον καϊ οί Άργεΐοι της βοηθείας ταύτης.
Έπ'ίση^ θά ώρίζετο ό'τι και οί Κνώσιοι άμοιβαίως
ώφειλον νά σπεύδωσιν εις βοήθειαν τών Τυλισίων
πρΌς άπόκρουσιν εχθρικής κατ' αυτών επιδρομής.
Ή επιγραφή έπερατοΟτο πιθανώττατα δια του
συνήθους ό'ρκου και ώρίζετο ποΟ θά ίδρύοντο αί
στήλαι. Τοιούτων όμως διατάξεων ουδέν ίχνος σώ-
ζεται.
Χρονολογία.
Έκ του σχήματος τών γραμμάτων ή ήμετέρα
επιγραφή κατατακτέα περ'ι τά μέσα τοΟ Ε αιώνος.
Συμζάλλουσι δε και ιστορικοί λόγοι προς παραδο-
χήν της χρονολογίας ταύτης, περί ών ίοε νοίΐ-
£Γ&ί£ έν ΒΟΗ 1910 321, ΒΟΗ 1913 278 κέ.,
ενθα δημοσιεύεται ανάλογος συνθήκη τών αυτών
πόλεων.
Έν τή γραφή παρατηρούνται αί έξης διαφοραί
της ύπο του νο11§Γ&££ δημοσιευθείσης έπιγραφής
και της προκειμένης.
Το βήτα V έν τή επιγραφή του Αργούς έχει
τήν άνω κεραίαν όριζοντίαν, εις δε την της Ίυλί-
σου κλίνουσαν προς τά κάτω 1^, τουτέστιν έν τή
Τυλισία φαίνεται το γράμμα τούτο άρχαιότερον.
Ίούναντίον το έν τή Τυλισία ϋ, δν κυρτόν, φαίνε-
ται άρχαιότερον του της Άργείας [> , οντος τρι-
γωνικοΟ. Το Γ της Τυλισίας έχει τήν άνω κεραίαν
όριζοντίαν, τό δε της Άργείας Λ ισχυρώς κλίνου-
σαν προς τά κάτω. Το ήτα γράφεται έν άμΦοτέ-
ραις διά τοΟ Ε. Τό Ω έν τή Τυλισία διά τοΟ Ο, έν
δε τή Άργεία διά τοΟ Θ μετά στιγμής έν τω κέν-
τρω. Τό θ της Τυλισίας φαίνεται άρχαιότερον τοΟ
της Άργείας Θ. Τό Υ τέλος τής έν Τυλίσω φαί-
νεται νεώτερον του τής έν Άργει. Κατά ταΟτα
δύσκολον θά ήτο νά όρισθή έκ μόνου τοΟ σχήματος
τών γραμμάτων τις τών δύο έπιγραφών είναι άρ-
χαιοτέρα. Άν δέ τις στηριζόμενος μόνον επί τών
γραμμάτων Γ και Υ τής ήμετέρας επιγραφής,
ήθελε νά πιστεύση ταύτην ώς νεωτέραν, ή χρονική
διαφορά θά είναι πάντως ελαχίστη.
Περί τοΟ τονισμού τής λέξεως Τύλισος σημει-
οΟμεν οτι ήμεΐς τονίζομεν έπί τής προπαραληγού-
σης άκολουθοΟντες τή λαϊκή παραδόσει' διότι τό
όνομα Τνλισος έσώθη άναλλοίωτον έν τω έπί τών
έρειπίων τής παλαιάς Τυλίσου έκτισμένω χωρίω
και Ό λαός τονίζει πάντοτε έπί τής προπαραλη-
γούσης. Συνήθως οί ξένοι, ώς ό Υο\1§γάϊΙ (ε. ά.)
και πολλοί τών ημετέρων γράφοντες, τονίζουσιν έπί
τής ληγούσης κατά τά Κνωσός, Άξός, Πριαισός,
κλπ.. Έπί τών ονομάτων ό'μως τόπων και πόλεων
οί κανόνες δεν είναι σταθεροί.
Σημειώσεις.
Έκ τοΟ πρώτου στίχου τής πρώτης στήλης έλ-
λείπουσιν έν αρχή 11 γράμματα. Τό πρώτον σω-
ζόμενον Ε είναι τό 120ν τοΟ στίχου τούτου. Μετά
τοΟτο διακρίνομεν σαφώς έπί του λίθου Χ.Τό έπό-
μενον γράμμα μή διακρινόμενον συνεπληρώσαμεν
εις Ο. ΤοΟ δέ επομένου τούτω Ν φαίνεται έπί του
λίθου ή πρώτη κάθετος κεραία και το ήμισυ τής
λοξής" διό συνεπληρώσαμεν τιαρεχοντο, ήτις λέξις
άπαντα και εν τώ δευτέρω ο-τίχ_ω τής τελευταίας
στήλης.
ΤοΟ 2ου στίχου τό πρώτον σωζόμενον γράμμα Ν
είναι τό 12ον του στίχου" είναι δέ προφανώς τό
τελικόν ν άποτετριμμένης λέξεως. Προ τούτου ου-
δέν ίχνος γραμμάτων διακρίνεται" διότι ό λίθος
είναι βαθέως άποτετριμμένος. ΤοΟ έπομένου γράμ-
ματος ϋ διακρίνεται έπί τοΟ λίθου ή κάθετος κε-
ραία και τό κατώτερον άκρον τής κυρτής γραμ-
μής. Τό 140ν γράμμα είναι σαφές Ε. Τό μετά
τοΟτο Κ δεν φαίνεται μεν έν τώ φωτογραφήματι,
άλλ' έν τώ λίθω διακρίνεται άσφαλώς.
26 9 14
ΑΕ 1914
το "Αργός ώς συμμετέχον ταύτης" προκειμένου δε
περί ειρήνης ή πολέμου έκατέρας τών συμμαχίδων
πόλεων προς τρίτους, ή άνάμιξις του Αργούς ήτο
περιττή.
ΑπΌ του μέσου του 6ου στίχου της δευτέρας
στήλης μέχρι του 9ου ορίζεται ότι, άν συμπλακή
εϊς μάχην προς έ/ΟρΌν ή ετέρα τών συμμαχίδων,
μή παρόντων τών συμμάχων, οί έχοντες ανάγκην
βοηθείας ώφειλον νά συνάπτωσι πέντε ημερών άνα-
κωχήν, έως οδ φθάση βοήθεια.
Άπό του 11ου στίχου της 2α« στήλης και έξης
ορίζεται οτι, όταν εϊσβάλη εχθρικός στρατός εις
την χώραν τών Κνωσίων, όφείλουσιν οί Τυλίσιοι
νά σπεύδωσιν εϊς βοήθειαν παντι σθένει.
Έκ τών όλίγων σωζομένων γραμμάτων της τρί-
της στήλης δύναται τις νά είκάση οτι ένταΟθα
ώρίζετο κατά τίνα τρόπον" καϊ εν τίνι μέτρω θά
συμμετεΐχον καϊ οί Άργεΐοι της βοηθείας ταύτης.
Έπ'ίση^ θά ώρίζετο ό'τι και οί Κνώσιοι άμοιβαίως
ώφειλον νά σπεύδωσιν εις βοήθειαν τών Τυλισίων
πρΌς άπόκρουσιν εχθρικής κατ' αυτών επιδρομής.
Ή επιγραφή έπερατοΟτο πιθανώττατα δια του
συνήθους ό'ρκου και ώρίζετο ποΟ θά ίδρύοντο αί
στήλαι. Τοιούτων όμως διατάξεων ουδέν ίχνος σώ-
ζεται.
Χρονολογία.
Έκ του σχήματος τών γραμμάτων ή ήμετέρα
επιγραφή κατατακτέα περ'ι τά μέσα τοΟ Ε αιώνος.
Συμζάλλουσι δε και ιστορικοί λόγοι προς παραδο-
χήν της χρονολογίας ταύτης, περί ών ίοε νοίΐ-
£Γ&ί£ έν ΒΟΗ 1910 321, ΒΟΗ 1913 278 κέ.,
ενθα δημοσιεύεται ανάλογος συνθήκη τών αυτών
πόλεων.
Έν τή γραφή παρατηρούνται αί έξης διαφοραί
της ύπο του νο11§Γ&££ δημοσιευθείσης έπιγραφής
και της προκειμένης.
Το βήτα V έν τή επιγραφή του Αργούς έχει
τήν άνω κεραίαν όριζοντίαν, εις δε την της Ίυλί-
σου κλίνουσαν προς τά κάτω 1^, τουτέστιν έν τή
Τυλισία φαίνεται το γράμμα τούτο άρχαιότερον.
Ίούναντίον το έν τή Τυλισία ϋ, δν κυρτόν, φαίνε-
ται άρχαιότερον του της Άργείας [> , οντος τρι-
γωνικοΟ. Το Γ της Τυλισίας έχει τήν άνω κεραίαν
όριζοντίαν, τό δε της Άργείας Λ ισχυρώς κλίνου-
σαν προς τά κάτω. Το ήτα γράφεται έν άμΦοτέ-
ραις διά τοΟ Ε. Τό Ω έν τή Τυλισία διά τοΟ Ο, έν
δε τή Άργεία διά τοΟ Θ μετά στιγμής έν τω κέν-
τρω. Τό θ της Τυλισίας φαίνεται άρχαιότερον τοΟ
της Άργείας Θ. Τό Υ τέλος τής έν Τυλίσω φαί-
νεται νεώτερον του τής έν Άργει. Κατά ταΟτα
δύσκολον θά ήτο νά όρισθή έκ μόνου τοΟ σχήματος
τών γραμμάτων τις τών δύο έπιγραφών είναι άρ-
χαιοτέρα. Άν δέ τις στηριζόμενος μόνον επί τών
γραμμάτων Γ και Υ τής ήμετέρας επιγραφής,
ήθελε νά πιστεύση ταύτην ώς νεωτέραν, ή χρονική
διαφορά θά είναι πάντως ελαχίστη.
Περί τοΟ τονισμού τής λέξεως Τύλισος σημει-
οΟμεν οτι ήμεΐς τονίζομεν έπί τής προπαραληγού-
σης άκολουθοΟντες τή λαϊκή παραδόσει' διότι τό
όνομα Τνλισος έσώθη άναλλοίωτον έν τω έπί τών
έρειπίων τής παλαιάς Τυλίσου έκτισμένω χωρίω
και Ό λαός τονίζει πάντοτε έπί τής προπαραλη-
γούσης. Συνήθως οί ξένοι, ώς ό Υο\1§γάϊΙ (ε. ά.)
και πολλοί τών ημετέρων γράφοντες, τονίζουσιν έπί
τής ληγούσης κατά τά Κνωσός, Άξός, Πριαισός,
κλπ.. Έπί τών ονομάτων ό'μως τόπων και πόλεων
οί κανόνες δεν είναι σταθεροί.
Σημειώσεις.
Έκ τοΟ πρώτου στίχου τής πρώτης στήλης έλ-
λείπουσιν έν αρχή 11 γράμματα. Τό πρώτον σω-
ζόμενον Ε είναι τό 120ν τοΟ στίχου τούτου. Μετά
τοΟτο διακρίνομεν σαφώς έπί του λίθου Χ.Τό έπό-
μενον γράμμα μή διακρινόμενον συνεπληρώσαμεν
εις Ο. ΤοΟ δέ επομένου τούτω Ν φαίνεται έπί του
λίθου ή πρώτη κάθετος κεραία και το ήμισυ τής
λοξής" διό συνεπληρώσαμεν τιαρεχοντο, ήτις λέξις
άπαντα και εν τώ δευτέρω ο-τίχ_ω τής τελευταίας
στήλης.
ΤοΟ 2ου στίχου τό πρώτον σωζόμενον γράμμα Ν
είναι τό 12ον του στίχου" είναι δέ προφανώς τό
τελικόν ν άποτετριμμένης λέξεως. Προ τούτου ου-
δέν ίχνος γραμμάτων διακρίνεται" διότι ό λίθος
είναι βαθέως άποτετριμμένος. ΤοΟ έπομένου γράμ-
ματος ϋ διακρίνεται έπί τοΟ λίθου ή κάθετος κε-
ραία και τό κατώτερον άκρον τής κυρτής γραμ-
μής. Τό 140ν γράμμα είναι σαφές Ε. Τό μετά
τοΟτο Κ δεν φαίνεται μεν έν τώ φωτογραφήματι,
άλλ' έν τώ λίθω διακρίνεται άσφαλώς.
26 9 14