DOI article:
Chatzidakis, Iōsēph: Knōsiōn kai Tylisiōn synthēkē
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.14282#0104
ΑΕ 1914
Κνωσίων καί Τνλισίων συν&ήκη· υπό Ί. Χατζιόάκι.
97
Στί/. 3. Τά έν άρχη ελλείποντα γράμματα συ-
μπλήρωσα ψ[ερέσϋ·ον οί Κνό'βιοι. Ομολογώ όμως
οτι έν τη έπιγραφή γράφεται τοϊ άντί οί. Το Β έν
τω Άργείω άλφαβήτω επέχει τόπον δασείας. Έν
τη διαλέκτω δε της πόλεως ταύτης τίθεται άντί ο
μεταξύ δύο φωνηέντων. "Ιδε Οαηβτ ϋΙΟ 51. Πρότ
= πρός. Έν ταΐς Κρητικαΐς έπιγραφαΐς άπαντα
καί Ποτειδάων άντ'ι Ποσειδάων. ("Ιδε Σκιά περί
Κρητικής διαλέκτου σελ. 49).
Στί/. 6. Την άρ/ήν δεν έδυνήΟην να συμπλη-
ρώσω. Το Η άντι λ μόνον έν τω Άργείω άλφα-
βήτω άπαντα [Κίΐοΐιΐιοϊϊ Οθδβΐι. άθ8 §πβο1ι. Α1-
ί&βθίθ).
Ό 50; στί/ος ήδύνατο νά συμπληρωθή Ρ[εκα-
οτος ταν έμίναν Ισον τό ήμισυ, άλλα περισσεύει
εν γράμμα. Τούτο ήδύνατο νά έξηγηθη' διότι και
έν τω τελευταίω στί/ω της β στήλης τό δεύτερον
γράμμα I είναι εςω της στοιχηδόν άναγραφής,
ώστε Ό στίχος ούτος έ/ει 23 γράμματα άντί 22.
Έν τω 6"' στί/ω προ του ττοΐ'(5ας φαίνονται ί/νη
του Σ επί του λίθου.
Του 10ου και 11ου στίχου ή συμπλήρωσις δύ-
ναται νά θεωρηθη άσφαλής.
Στίγ. 8. τώ πλέΦει ενταύθα συνώνυυ,ον τώ τοις
πο/ΐ,2οΓς ή τοις πλείοσι, τη πλειοψηφία, ώς θά έλέ-
γομεν σήμερον. Ίδε Οαηβν ϋΙΟ 121 (ό'ρκος Δρη--
οίων) εξαγγελία) τον κόσμου τοις πλίαοι, ίσον
τη πλειοψηφία τών κόσμων.
Στί/. 10. τδς Άργείος τάν, ένταΟθα παρελείφθη
τό ν προ του ο (και προ φωνήεντος τός Άργείος
και προ συμφώνου Άργείος τάν).
Στί/. 11. Τό εΰμενέον άντι φίλων και δυσμε-
νέον άντί έγ&ρών κυροϋσι την συμπλήρωσιν δυ]σ-
μενέον έν τη Γορτυνιακή δωδεκαδέλτω στήλ. VI
στί/. 46 καί την του νο11§τ&££ έν τη επιγραφή
του Αργούς ΒΟΗ 1913 281 στί/. 5, δυσμενέ]ον.
Στήλη δευτέρα, στί/ος 30;. τό μόριον
τοΰτο συντάσσεται καί έν τη Γορτυν. δωδεκαδέλτω
μετ' ευκτικής. Ίδε ^βοδβί/ιαΐ, άθΓ Οθβΐ'βιιοΐι
■άθΓ ίβΓηροΓ& υηά ηιοάϊ σελ. 106.
Στί/. 7. Παρέντον άντί παρόντων. Καί εϊς Γορ-
τυνιακάς έπιγραφάς του Ε' αιώνος άπαντα 'Άπέλ-
λων άντί '^ποΑλων.
Στί/. 8. Σπονδάνς ΦέσΦον, τό ν δεν άπεβλήθη
προ του σ εϊ καί άκολουθεΐ σύμφωνον. Περί της
εις νς αιτιατικής πληθυντικής παρατηροΰμεν έν τη
προκειμένη έπιγραφή δτι το ν τηρείται ή άποβάλ-
λεται άκανονίστως είτε έπεται φωνήεν, είτε έπε-
ται σύμφωνον.
Στί/. 9. ΣτρατΒά το Β έν τώ Άργείω άλφα-
βήτω είπομεν δτι έπέ/ει τόπον δασείας, άλλ' έν-
ταΟθα έτέθη προφανώς άντί του Ε μακρού. Υπέ-
πεσε δέ πιθανώς Ό Κρής /αράκτης εις το άβλέ-
πτημα τούτο συνειθισμένος νά χαράττη έν ταΐς
Κρητικαΐς έπιγραφαΐς το Β έν τη σημασία του ^.
Αλλη έξήγησις θά ήτο δτι έπί του υποδείγματος,
δπερ εϊ/ε προ αύτοΟ ό /αράκτης, έφέρετο γεγραμ-
μένον ΕΙ, ες άβλεψίας δέ ούτος πλησιάσας το I
πρός τό Ε έ'γραψεν Β. Ή λέξις στρατεία ένταΟθα
συνώνυμος τή στρατιά.
Του 10ου στί/ου ή συμπλήρωσις ενσ[εί'εί] -
έσείη μοί φαίνεται άσφαλής' διότι καί έν τή της
Γόρτυνος δωδεκαδέλτω άπαντα ή λέξις άπαράλ-
λακτος καί έν τη αυτή σημασία ( Οοηιρατβίίί έν
ΑΜ 1893 233 κέ. στήλ. V στί/. 3ο, αϊ δέ κα
δικάκσαντος τδ δικαστά κάρτει ένσείει). Καί έν άλ-
λαις Κρητικαΐς έπιγραφαΐς συ/νά/.ις άπαντα το
εϊμι έν τοιαύτη σημασία, 810 77 εάν τις έπ' Ά-
μννταν ιψ καί 810 90 εάν τις ιψ έπι την χώραν
καί εάν τις ΐηι έ πι Διοννσιον καί παρά Θουκυδίδη
Ε'77 αί δέ κα τών εκτός Πελοποννάσω τις έπι τάν
Πελοπόννασον γάν ϊη έπι κακώ.
Στί/. 11. Ή συμπλήρωσις Τνλισίος είναι πι-
στεύω άναμφίρηστος. Τό όφελϊν ( = ώφελεΐν) προ-
φανώς ένταΟθα είναι ϊσοδύναμον τώ βοηΦεΐν, πρβ.
θουκ. Α' 26 επεμπον . . . άσμενοι την ώφελίαν. Έν
μεταγενεστέραις δέ έπιγραφαΐς ή φράσις ώφελ.εΐν
παντί σΦένει κατά τό δυνατόν είναι συ/νοτάτη.
Στήλη τρίτη. Έν ταύτη εις όλιγίστας μόνον
τάς καταφανεστάτας συμπληρο'ισεις ήρκέσθημεν,
νομί'ζοντες τολμηρόν το συνδυάζειν υποθέσεις έπί
κειμένου τόσον κολοβού (είκ. 2 α - ε').
Μικρά τεμάχια ευρεθέντα παρά την έπιγραφήν.
ν α
α Ρ
2: Τεμάχιον α
13
Κνωσίων καί Τνλισίων συν&ήκη· υπό Ί. Χατζιόάκι.
97
Στί/. 3. Τά έν άρχη ελλείποντα γράμματα συ-
μπλήρωσα ψ[ερέσϋ·ον οί Κνό'βιοι. Ομολογώ όμως
οτι έν τη έπιγραφή γράφεται τοϊ άντί οί. Το Β έν
τω Άργείω άλφαβήτω επέχει τόπον δασείας. Έν
τη διαλέκτω δε της πόλεως ταύτης τίθεται άντί ο
μεταξύ δύο φωνηέντων. "Ιδε Οαηβτ ϋΙΟ 51. Πρότ
= πρός. Έν ταΐς Κρητικαΐς έπιγραφαΐς άπαντα
καί Ποτειδάων άντ'ι Ποσειδάων. ("Ιδε Σκιά περί
Κρητικής διαλέκτου σελ. 49).
Στί/. 6. Την άρ/ήν δεν έδυνήΟην να συμπλη-
ρώσω. Το Η άντι λ μόνον έν τω Άργείω άλφα-
βήτω άπαντα [Κίΐοΐιΐιοϊϊ Οθδβΐι. άθ8 §πβο1ι. Α1-
ί&βθίθ).
Ό 50; στί/ος ήδύνατο νά συμπληρωθή Ρ[εκα-
οτος ταν έμίναν Ισον τό ήμισυ, άλλα περισσεύει
εν γράμμα. Τούτο ήδύνατο νά έξηγηθη' διότι και
έν τω τελευταίω στί/ω της β στήλης τό δεύτερον
γράμμα I είναι εςω της στοιχηδόν άναγραφής,
ώστε Ό στίχος ούτος έ/ει 23 γράμματα άντί 22.
Έν τω 6"' στί/ω προ του ττοΐ'(5ας φαίνονται ί/νη
του Σ επί του λίθου.
Του 10ου και 11ου στίχου ή συμπλήρωσις δύ-
ναται νά θεωρηθη άσφαλής.
Στίγ. 8. τώ πλέΦει ενταύθα συνώνυυ,ον τώ τοις
πο/ΐ,2οΓς ή τοις πλείοσι, τη πλειοψηφία, ώς θά έλέ-
γομεν σήμερον. Ίδε Οαηβν ϋΙΟ 121 (ό'ρκος Δρη--
οίων) εξαγγελία) τον κόσμου τοις πλίαοι, ίσον
τη πλειοψηφία τών κόσμων.
Στί/. 10. τδς Άργείος τάν, ένταΟθα παρελείφθη
τό ν προ του ο (και προ φωνήεντος τός Άργείος
και προ συμφώνου Άργείος τάν).
Στί/. 11. Τό εΰμενέον άντι φίλων και δυσμε-
νέον άντί έγ&ρών κυροϋσι την συμπλήρωσιν δυ]σ-
μενέον έν τη Γορτυνιακή δωδεκαδέλτω στήλ. VI
στί/. 46 καί την του νο11§τ&££ έν τη επιγραφή
του Αργούς ΒΟΗ 1913 281 στί/. 5, δυσμενέ]ον.
Στήλη δευτέρα, στί/ος 30;. τό μόριον
τοΰτο συντάσσεται καί έν τη Γορτυν. δωδεκαδέλτω
μετ' ευκτικής. Ίδε ^βοδβί/ιαΐ, άθΓ Οθβΐ'βιιοΐι
■άθΓ ίβΓηροΓ& υηά ηιοάϊ σελ. 106.
Στί/. 7. Παρέντον άντί παρόντων. Καί εϊς Γορ-
τυνιακάς έπιγραφάς του Ε' αιώνος άπαντα 'Άπέλ-
λων άντί '^ποΑλων.
Στί/. 8. Σπονδάνς ΦέσΦον, τό ν δεν άπεβλήθη
προ του σ εϊ καί άκολουθεΐ σύμφωνον. Περί της
εις νς αιτιατικής πληθυντικής παρατηροΰμεν έν τη
προκειμένη έπιγραφή δτι το ν τηρείται ή άποβάλ-
λεται άκανονίστως είτε έπεται φωνήεν, είτε έπε-
ται σύμφωνον.
Στί/. 9. ΣτρατΒά το Β έν τώ Άργείω άλφα-
βήτω είπομεν δτι έπέ/ει τόπον δασείας, άλλ' έν-
ταΟθα έτέθη προφανώς άντί του Ε μακρού. Υπέ-
πεσε δέ πιθανώς Ό Κρής /αράκτης εις το άβλέ-
πτημα τούτο συνειθισμένος νά χαράττη έν ταΐς
Κρητικαΐς έπιγραφαΐς το Β έν τη σημασία του ^.
Αλλη έξήγησις θά ήτο δτι έπί του υποδείγματος,
δπερ εϊ/ε προ αύτοΟ ό /αράκτης, έφέρετο γεγραμ-
μένον ΕΙ, ες άβλεψίας δέ ούτος πλησιάσας το I
πρός τό Ε έ'γραψεν Β. Ή λέξις στρατεία ένταΟθα
συνώνυμος τή στρατιά.
Του 10ου στί/ου ή συμπλήρωσις ενσ[εί'εί] -
έσείη μοί φαίνεται άσφαλής' διότι καί έν τή της
Γόρτυνος δωδεκαδέλτω άπαντα ή λέξις άπαράλ-
λακτος καί έν τη αυτή σημασία ( Οοηιρατβίίί έν
ΑΜ 1893 233 κέ. στήλ. V στί/. 3ο, αϊ δέ κα
δικάκσαντος τδ δικαστά κάρτει ένσείει). Καί έν άλ-
λαις Κρητικαΐς έπιγραφαΐς συ/νά/.ις άπαντα το
εϊμι έν τοιαύτη σημασία, 810 77 εάν τις έπ' Ά-
μννταν ιψ καί 810 90 εάν τις ιψ έπι την χώραν
καί εάν τις ΐηι έ πι Διοννσιον καί παρά Θουκυδίδη
Ε'77 αί δέ κα τών εκτός Πελοποννάσω τις έπι τάν
Πελοπόννασον γάν ϊη έπι κακώ.
Στί/. 11. Ή συμπλήρωσις Τνλισίος είναι πι-
στεύω άναμφίρηστος. Τό όφελϊν ( = ώφελεΐν) προ-
φανώς ένταΟθα είναι ϊσοδύναμον τώ βοηΦεΐν, πρβ.
θουκ. Α' 26 επεμπον . . . άσμενοι την ώφελίαν. Έν
μεταγενεστέραις δέ έπιγραφαΐς ή φράσις ώφελ.εΐν
παντί σΦένει κατά τό δυνατόν είναι συ/νοτάτη.
Στήλη τρίτη. Έν ταύτη εις όλιγίστας μόνον
τάς καταφανεστάτας συμπληρο'ισεις ήρκέσθημεν,
νομί'ζοντες τολμηρόν το συνδυάζειν υποθέσεις έπί
κειμένου τόσον κολοβού (είκ. 2 α - ε').
Μικρά τεμάχια ευρεθέντα παρά την έπιγραφήν.
ν α
α Ρ
2: Τεμάχιον α
13