DOI Artikel:
Kuruniōtēs, Kōnstantinos: Pylou Messēniakēs tholōtos taphos
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14282#0118
ΑΕ 1914
Πύλου Μεσσηνιακής θολωτός τάφος· υπό Κ. Κονροννιώτον. 111
ι
20: Μυκηναϊκά μόνωτα κύπελλα άριΰ1. 15 και 16.
ράς πυρακτώσεως;), φαίνεται οέ τώρα επί της επι-
φάνειας του αγγείου ώς λεπτότατος μέλας φλοιός
εύκόλως Ορυπτόμενος, ύπό τόν ό-οΐον ελάχιστον
ώσεί άσβεστώδες ύπόθημα.
Και τεμάχια τεσσάρων κυπέλλων μεθ υψηλών
καθέτων κοικοειδών λαβών (ε ι κ. 20, 2, αριθ. 16)
ευρέθησαν έν τη έπιχώσει, φέροντα και ταύτα το
αυτό όυιοίως άλλοιωΟέν γάνωαα.
Εις την αυτήν τάςιν των όψιμων μυκηναϊκών
αγγείων πρέπει πιθανώτατα νά ταχθώσι και ήμι-
κώνικά τινα ποτήρια άνευ λαβών (ε'ικ. 21, αριθ.
21: Μυκηναϊκον ποτηριον άριΰ. 17.
17). Όμοια ποτήρια ευρέθησαν και έν Φυλακωπη
(Ρ1ιγΐ3ΐνορϊ πίν. XXXVI 18), έν Κρήτη ο έν
πολύ άρχαιοτέροις στρώμασι (Β8Α 1903-4 σ.15).
Ισως είναι ολίγον άρχαιότεραι των ανωτέρου πε-
ριγραφέντων αγγείων αί ακόλουθοι τρεις οίνοχόαι.
ΆριΟ. 18. Σώζεται το πλείστον του άνω ήμί-
σεος και ολίγον μέρος της βάσεως, είχε δε σχη-
μα περίπου σφαιροειδές, σχεδόν όπως ΡΙ, Μνΐί.
ν&8. IX 54.Το '/ε^λος όυ,οιάίει ποός αακοόν όάυ.-
φος, και ή λαβή εϊνε ταινιοειοής, τομής περίπου
τριγωνικής, πολύ πλατεία και λεπτή· ΚαΟ' δ ση-
μεϊον τελειώνει Ό λαιμός επί του ώμου υπάρχει
λεπτός, έξογκωτος δακτύλιος. Ο πηλός εϊνε ώχρο-
κίτρινος, παραπλήσιος σχεδόν προς τον τών πρω-
τοκορινΟιακών αγγείων, το οέ γάνωμα υ,ελανωπόν,
ή καστανόχρουν όπου εϊνε άραιότερον, μετά τίνος
μεταλλικής λάμψεως. Ιο ράμφος κοσμουσι κάτω-
θεν δύο κυματοειδείς ταινίαι, κυματοειδείς οέ και
κυκλικαί γραμμα'ι ύπάρχουσιν επί διαφόρων ση-
μείων. Γό κύριον κόσμημα (είκ. 22) εύρηται επί
22: Κόσμημα μυκηναϊκή; οινοχόης αριϋ'. 18.
τοΟ ανωτάτου μέρους τοΰ αγγείου, και άποτελεϊ-
ται έκ δύο ίδιορρύθμοον σπειρών. Εκάστη τούτων
εϊνε έν τώ μέσω πυκνώς καϊ πολλάκις εις κύκλους
είλιγμένη, και εμπρός μεν διευθύνεται καθέτως
ολίγον προς τα άνω ή γραμμή της σπείρα:, και
λήγει εις ρομβοειδή κεφαλήν πλήρη επαλλήλων
γωνιών, ενώ οπίσω διχοτομουμένη εξελίσσεται αύτη
ώς διπλή σειρά δφεως' το μεταξύ της ούτω διχο-
τομηθείσης γραμμής πληροΰται δια πολλών πα-
ραλλήλων γραμμών. Προ πάντων διά του σχη-
ματισμού της ούρας καθίσταται φανεράν, ότι εις
τον ίδιάρρυθμον σχηματισμον της σπείρας συνετέ-
λεσεν ή άνάμνησις παραστάσεως οφεοον.
Η σπείρα ποικιλοτρόπως έσχηματισμένη εϊνε
σύνηθες κόσμημα πασών σχεδόν τών περιόδων της
Μυκηναϊκής αγγειοπλαστικής, αλλά προς τήν σπεΐ-
ραν του αγγείου ημών δύναται προ πάντων νά πα-
ραβληθη ή τοΟ έκ Μυκηνών αγγείου ΡΙ> ΜγΙί.
ν^δ. XXXVI 364 , ήτις καταλήγει ομοίως εις
κεφαλήν οφεο,ίς.
Έν τώ μέσω τών δύο σπειρών φαίνεται, ότι
ύπήρχε μικρότερόν τι κυκλικόν κόσμημα, κενός δέ
τις χώρος παρά τήν λαβήν πληρούται οιά γωνιών,
Πύλου Μεσσηνιακής θολωτός τάφος· υπό Κ. Κονροννιώτον. 111
ι
20: Μυκηναϊκά μόνωτα κύπελλα άριΰ1. 15 και 16.
ράς πυρακτώσεως;), φαίνεται οέ τώρα επί της επι-
φάνειας του αγγείου ώς λεπτότατος μέλας φλοιός
εύκόλως Ορυπτόμενος, ύπό τόν ό-οΐον ελάχιστον
ώσεί άσβεστώδες ύπόθημα.
Και τεμάχια τεσσάρων κυπέλλων μεθ υψηλών
καθέτων κοικοειδών λαβών (ε ι κ. 20, 2, αριθ. 16)
ευρέθησαν έν τη έπιχώσει, φέροντα και ταύτα το
αυτό όυιοίως άλλοιωΟέν γάνωαα.
Εις την αυτήν τάςιν των όψιμων μυκηναϊκών
αγγείων πρέπει πιθανώτατα νά ταχθώσι και ήμι-
κώνικά τινα ποτήρια άνευ λαβών (ε'ικ. 21, αριθ.
21: Μυκηναϊκον ποτηριον άριΰ. 17.
17). Όμοια ποτήρια ευρέθησαν και έν Φυλακωπη
(Ρ1ιγΐ3ΐνορϊ πίν. XXXVI 18), έν Κρήτη ο έν
πολύ άρχαιοτέροις στρώμασι (Β8Α 1903-4 σ.15).
Ισως είναι ολίγον άρχαιότεραι των ανωτέρου πε-
ριγραφέντων αγγείων αί ακόλουθοι τρεις οίνοχόαι.
ΆριΟ. 18. Σώζεται το πλείστον του άνω ήμί-
σεος και ολίγον μέρος της βάσεως, είχε δε σχη-
μα περίπου σφαιροειδές, σχεδόν όπως ΡΙ, Μνΐί.
ν&8. IX 54.Το '/ε^λος όυ,οιάίει ποός αακοόν όάυ.-
φος, και ή λαβή εϊνε ταινιοειοής, τομής περίπου
τριγωνικής, πολύ πλατεία και λεπτή· ΚαΟ' δ ση-
μεϊον τελειώνει Ό λαιμός επί του ώμου υπάρχει
λεπτός, έξογκωτος δακτύλιος. Ο πηλός εϊνε ώχρο-
κίτρινος, παραπλήσιος σχεδόν προς τον τών πρω-
τοκορινΟιακών αγγείων, το οέ γάνωμα υ,ελανωπόν,
ή καστανόχρουν όπου εϊνε άραιότερον, μετά τίνος
μεταλλικής λάμψεως. Ιο ράμφος κοσμουσι κάτω-
θεν δύο κυματοειδείς ταινίαι, κυματοειδείς οέ και
κυκλικαί γραμμα'ι ύπάρχουσιν επί διαφόρων ση-
μείων. Γό κύριον κόσμημα (είκ. 22) εύρηται επί
22: Κόσμημα μυκηναϊκή; οινοχόης αριϋ'. 18.
τοΟ ανωτάτου μέρους τοΰ αγγείου, και άποτελεϊ-
ται έκ δύο ίδιορρύθμοον σπειρών. Εκάστη τούτων
εϊνε έν τώ μέσω πυκνώς καϊ πολλάκις εις κύκλους
είλιγμένη, και εμπρός μεν διευθύνεται καθέτως
ολίγον προς τα άνω ή γραμμή της σπείρα:, και
λήγει εις ρομβοειδή κεφαλήν πλήρη επαλλήλων
γωνιών, ενώ οπίσω διχοτομουμένη εξελίσσεται αύτη
ώς διπλή σειρά δφεως' το μεταξύ της ούτω διχο-
τομηθείσης γραμμής πληροΰται δια πολλών πα-
ραλλήλων γραμμών. Προ πάντων διά του σχη-
ματισμού της ούρας καθίσταται φανεράν, ότι εις
τον ίδιάρρυθμον σχηματισμον της σπείρας συνετέ-
λεσεν ή άνάμνησις παραστάσεως οφεοον.
Η σπείρα ποικιλοτρόπως έσχηματισμένη εϊνε
σύνηθες κόσμημα πασών σχεδόν τών περιόδων της
Μυκηναϊκής αγγειοπλαστικής, αλλά προς τήν σπεΐ-
ραν του αγγείου ημών δύναται προ πάντων νά πα-
ραβληθη ή τοΟ έκ Μυκηνών αγγείου ΡΙ> ΜγΙί.
ν^δ. XXXVI 364 , ήτις καταλήγει ομοίως εις
κεφαλήν οφεο,ίς.
Έν τώ μέσω τών δύο σπειρών φαίνεται, ότι
ύπήρχε μικρότερόν τι κυκλικόν κόσμημα, κενός δέ
τις χώρος παρά τήν λαβήν πληρούται οιά γωνιών,