DOI Artikel:
Kuruniōtēs, Kōnstantinos: Pylou Messēniakēs tholōtos taphos
DOI Artikel:Pappadakēs, Nikolaos: Ptykton katoptron ek Thēbōn
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14282#0124
ΑΕ 1914
Πύλου Μεσσηνιακής ·&ολωτ6ς τάφος.— Πτυκτον κάτοπτρον εκ Θηβών. 117
φαί επί του δαπέδου τής θόλου και κατά την δψι-
μον μυκηναϊκήν περίοδον. Οτε περί το τέλος των
μυκηναϊκών χρόνων έτάφησαν εντός των λάκκων
νέοι νεκροί, συνετελέσθη και ή σύλησις των αρ-
χαιοτέρων, άν μή είχεν ήδη γίνη αύτη και πρό-
τερον ετι, και έσωρεύθησαν τα οστά τούτων προ
πάντων κατά το δεξιόν ήμισυ της θόλου. Έχομεν
δηλαδή εν τω ύπ' όψει ήμών τάφω τήν πρώτην
ασφαλή μαρτυρίαν συλήσεως θολωτού τάφου ίσως
και προ της γεωμετρικής περιόδου.
Διά τής τέφρας των μεγίστων θυσιών, αίτινες
έκάησαν τότε έντος τής θόλου έσωρεύθη άρκετοΰ
πά'/ους έπίχωσις ώς μικρός τύμβος έφ έκατέρου
των λάκκων. Όλίγω βραδύτερον προκειμένου νά
γίνωσι νέαι ταΐαί έν τή ύπερπλήρει θόλω έκαλύ-
ώθησαν οιά χώματος τά λείψανα τών παλαιοτέρων
νεκρών εις ίκανον ύψος και παρεσκευάσθη νέον δά-
πεδον ΰψηλότερον έν τή θόλω, έφ ού άπετέθησαν
οί νέοι νεκροί. Και ούτοι θά ήσαν έκτεθειμένοι ακά-
λυπτοι, διότι σχεδόν αμέσως έπ' αύτών είχον κα-
ταπέσει οί λίθοι τής θόλου. Πότε έγένετο ακριβώς
ή καταστροφή τοΟ τάφου δεν δυνάμεθα νά γνωοί-
ζωμεν.
Κατά τά ανωτέρω έκτεθέντα δ θολωτός τάφος
τής Πύλου έ/ρησιμοποιήθη, ίσως συνεχώς, έπί
τέσσαρας τουλάχιστον εκατονταετηρίδας "Αν έθά-
πτοντο έν τούτω πάντοτε μέλη του ήγεμονικου γέ-
νους, δεν είμεθα δυστυχώς εις θέσιν νά γνωρίζω-
μεν. Γά κτερίσματα μαρτυρουσι μόνον περί τής
προϊούσης πτώχειας τών θαπτομένων, ή δε σχε-
τική προφύλαξις τών λειψάνων τών άρχαιότερον
ταφέντων καθίστα πιθανώτατον* ό'τι οί έκάστοτε
εκ νέου θάπτοντες ηύλαβοϋντο ώς συγγενείς τους
πρότερον ταφέντας.
Κωνσταντίνος Κονροννιώτης.
Πτυκτον κάτοπτρον έκ Θηβών
( — ίνα? 3)
ύπό
Νικολάου Παπαδάκη.
Τό χαλκοΟν κάτοπτρον, οΰ εικονίζεται έν πίν. 3
ΰπο Ιλαφράν σμίκρυνσιν 1 το πώμα, εϋρέθη προ
διετίας έν άρχαίω τάφω παρά τάς Θήβα: άνασκα-
φέντι ΰπο τήν ήμετέραν έποπτείαν ανήκει δέ, ώς
δήλον έκ του πρώτου βλέμματος, εις τά περιφε-
ρικά τιτυκτά κάτοπτρα, ών δηλ. τους ούο χυτούς
δίσκους συνδέων γίγγλυμός τις — ορατός εδώ άνω
ύπό τον συναφή κρίκον εξαρτήσεως — ευκολύνει τό
άνοιγμα και πάλιν κλείσιμον μετά πασαν χρήσιν.
Και ο μεν (άνεικόνιστος) κάτω δίσκος, Ό έ'χιον
τήν άντανακλαστικήν εκτάκτως λαμπράς στίλβώ-
σεως έπιφάνειαν, μόνον κάσμον φέρει έν τή κάτω
κοίλη επιφάνεια ολίγους όμοκέντρους κύκλους έκ-
τοπους του ύπό ΡθΓηίοθ Λ 190ο, σ. 53 περι-
1 Λιαμ. 0185. Ό κάτω δίσκος ολίγον μικρότερος, ώς συνήθως,
έπιπωαατίζεται ακριβώς ύπό τοΰ προεξέχοντος γύρου του πώματος
περικαμπτοαένου.
γραφομένου τρόπου. Αλλά τον άνω, το πώμα, δεν
περιθέει μόνον, ώς τις άντυς ή πλαίσιον, ολίγον
έσωτέρω του γύρου εϊδός τι πλέγματος ελικοειδούς
μεταξύ δύο συγκεντρικών κύκλων, ό'περ, όλομερώς
χ_υτόν μετά του δίσκου και αύτό, σώζει και ίχνη
έπαργυρώσεως, ιδία κατά τους οφθαλμούς τών έλί-
κων' τό πώμα κοσμεί προ πάντων καλή παράστα-
σης εκτντιος, χωριστά είργασμένη και έπικεκολ-
λημένη ακριβώς εντός τοΰ εϊρημένου πλαισίου (έμ-
βλημα) 2.
2 Ή λέξις δύναται νά καθιερωθή και παρ' 5]|ΑΪν /άριν ευκολίας,
έστω και μ.εμ.αρτυρημένη άρ*/αιόθεν περί μόνων τών έν μεταλλικοις
άγγείοις (όντως εμβεβλη μένων) αναλόγων παραστάσεων.
Τό έμβλημα θά εΐ'πη χντον αμέσως ο βλέπων ο~/ι μόνον το ύψος
του (ϊοχνρώς εκτνπον) άναγλύφου αλλά και τό μέσον πά'/ος του ελά-
σματος, πρό πάντοιν έν τω γύρω, καθ" όν τά σφυρήλατα λεπτύνονται
φύσει, έτι δε τήν ελλειψιν τών χαρακτηριστικών κοιλάνσεων του
άκροσφυρϊου έπί τής οπίσθιας του πλευράς, σ'/εδόν επιπέδου π. /. τής
τοΰ δένδοου, κα'ι τέλος άμβλύτητά τινα τών μορφών (άνθ'ης θά ει/ο-
Πύλου Μεσσηνιακής ·&ολωτ6ς τάφος.— Πτυκτον κάτοπτρον εκ Θηβών. 117
φαί επί του δαπέδου τής θόλου και κατά την δψι-
μον μυκηναϊκήν περίοδον. Οτε περί το τέλος των
μυκηναϊκών χρόνων έτάφησαν εντός των λάκκων
νέοι νεκροί, συνετελέσθη και ή σύλησις των αρ-
χαιοτέρων, άν μή είχεν ήδη γίνη αύτη και πρό-
τερον ετι, και έσωρεύθησαν τα οστά τούτων προ
πάντων κατά το δεξιόν ήμισυ της θόλου. Έχομεν
δηλαδή εν τω ύπ' όψει ήμών τάφω τήν πρώτην
ασφαλή μαρτυρίαν συλήσεως θολωτού τάφου ίσως
και προ της γεωμετρικής περιόδου.
Διά τής τέφρας των μεγίστων θυσιών, αίτινες
έκάησαν τότε έντος τής θόλου έσωρεύθη άρκετοΰ
πά'/ους έπίχωσις ώς μικρός τύμβος έφ έκατέρου
των λάκκων. Όλίγω βραδύτερον προκειμένου νά
γίνωσι νέαι ταΐαί έν τή ύπερπλήρει θόλω έκαλύ-
ώθησαν οιά χώματος τά λείψανα τών παλαιοτέρων
νεκρών εις ίκανον ύψος και παρεσκευάσθη νέον δά-
πεδον ΰψηλότερον έν τή θόλω, έφ ού άπετέθησαν
οί νέοι νεκροί. Και ούτοι θά ήσαν έκτεθειμένοι ακά-
λυπτοι, διότι σχεδόν αμέσως έπ' αύτών είχον κα-
ταπέσει οί λίθοι τής θόλου. Πότε έγένετο ακριβώς
ή καταστροφή τοΟ τάφου δεν δυνάμεθα νά γνωοί-
ζωμεν.
Κατά τά ανωτέρω έκτεθέντα δ θολωτός τάφος
τής Πύλου έ/ρησιμοποιήθη, ίσως συνεχώς, έπί
τέσσαρας τουλάχιστον εκατονταετηρίδας "Αν έθά-
πτοντο έν τούτω πάντοτε μέλη του ήγεμονικου γέ-
νους, δεν είμεθα δυστυχώς εις θέσιν νά γνωρίζω-
μεν. Γά κτερίσματα μαρτυρουσι μόνον περί τής
προϊούσης πτώχειας τών θαπτομένων, ή δε σχε-
τική προφύλαξις τών λειψάνων τών άρχαιότερον
ταφέντων καθίστα πιθανώτατον* ό'τι οί έκάστοτε
εκ νέου θάπτοντες ηύλαβοϋντο ώς συγγενείς τους
πρότερον ταφέντας.
Κωνσταντίνος Κονροννιώτης.
Πτυκτον κάτοπτρον έκ Θηβών
( — ίνα? 3)
ύπό
Νικολάου Παπαδάκη.
Τό χαλκοΟν κάτοπτρον, οΰ εικονίζεται έν πίν. 3
ΰπο Ιλαφράν σμίκρυνσιν 1 το πώμα, εϋρέθη προ
διετίας έν άρχαίω τάφω παρά τάς Θήβα: άνασκα-
φέντι ΰπο τήν ήμετέραν έποπτείαν ανήκει δέ, ώς
δήλον έκ του πρώτου βλέμματος, εις τά περιφε-
ρικά τιτυκτά κάτοπτρα, ών δηλ. τους ούο χυτούς
δίσκους συνδέων γίγγλυμός τις — ορατός εδώ άνω
ύπό τον συναφή κρίκον εξαρτήσεως — ευκολύνει τό
άνοιγμα και πάλιν κλείσιμον μετά πασαν χρήσιν.
Και ο μεν (άνεικόνιστος) κάτω δίσκος, Ό έ'χιον
τήν άντανακλαστικήν εκτάκτως λαμπράς στίλβώ-
σεως έπιφάνειαν, μόνον κάσμον φέρει έν τή κάτω
κοίλη επιφάνεια ολίγους όμοκέντρους κύκλους έκ-
τοπους του ύπό ΡθΓηίοθ Λ 190ο, σ. 53 περι-
1 Λιαμ. 0185. Ό κάτω δίσκος ολίγον μικρότερος, ώς συνήθως,
έπιπωαατίζεται ακριβώς ύπό τοΰ προεξέχοντος γύρου του πώματος
περικαμπτοαένου.
γραφομένου τρόπου. Αλλά τον άνω, το πώμα, δεν
περιθέει μόνον, ώς τις άντυς ή πλαίσιον, ολίγον
έσωτέρω του γύρου εϊδός τι πλέγματος ελικοειδούς
μεταξύ δύο συγκεντρικών κύκλων, ό'περ, όλομερώς
χ_υτόν μετά του δίσκου και αύτό, σώζει και ίχνη
έπαργυρώσεως, ιδία κατά τους οφθαλμούς τών έλί-
κων' τό πώμα κοσμεί προ πάντων καλή παράστα-
σης εκτντιος, χωριστά είργασμένη και έπικεκολ-
λημένη ακριβώς εντός τοΰ εϊρημένου πλαισίου (έμ-
βλημα) 2.
2 Ή λέξις δύναται νά καθιερωθή και παρ' 5]|ΑΪν /άριν ευκολίας,
έστω και μ.εμ.αρτυρημένη άρ*/αιόθεν περί μόνων τών έν μεταλλικοις
άγγείοις (όντως εμβεβλη μένων) αναλόγων παραστάσεων.
Τό έμβλημα θά εΐ'πη χντον αμέσως ο βλέπων ο~/ι μόνον το ύψος
του (ϊοχνρώς εκτνπον) άναγλύφου αλλά και τό μέσον πά'/ος του ελά-
σματος, πρό πάντοιν έν τω γύρω, καθ" όν τά σφυρήλατα λεπτύνονται
φύσει, έτι δε τήν ελλειψιν τών χαρακτηριστικών κοιλάνσεων του
άκροσφυρϊου έπί τής οπίσθιας του πλευράς, σ'/εδόν επιπέδου π. /. τής
τοΰ δένδοου, κα'ι τέλος άμβλύτητά τινα τών μορφών (άνθ'ης θά ει/ο-