DOI Artikel:
Pappadakēs, Nikolaos: Ptykton katoptron ek Thēbōn
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14282#0126
ΑΕ 1914
Πτνκτδν κάτοπτρον έκ Θηβών υπό Ν. Παπαδάκη. 119
κέ.. Οΐιπβί) \ έν τούτοις έτε-
ρον δαίμονα, συνήθως άφα-
νέστερον, άναγνωρίζομεν εν-
ταύθα.
Είναι Σατυρίοκος σοβα-
ρευόμενος, έν έπισήμω εμ-
φανίσει' πασίγνωστον μεν δτι
δια την συνεζομοίωσιν των
τύπων άπΌ του Δ' αιώνος Πάν
και σάτυρος,όμοτροποι πλέον
και όμοδίαιτοι εν τω πολυκι-
νήτω βίω του Διονυσιακού
θιάσου, εις 6ν εϊσεπήδησαν
άλληλοδιαδογως, άνταλλάσ-
σουσι πολλάκις εν τη τέχνη
και εν ή άλλο των χαρακτη-
ριστικών αμοιβαίως (πρβ .
ιδία ΡυΓί\ν&η^1θΓ δαί^Γ 8Π8
Ρθγ£. σ. 30)" άλλά ηνωμένα
τά ενταύθα προκείμενα, ή α-
πουσία σΰριγγος και κεράτων
πανείων (άνθ' ων το πολΰ
ίσως άποτυπουνται μικκύλα
σατυρικά, « οία τοις άρτι γεν-
νηθεΐσιν έρίφοις υποφύεται »
Λουκ. Διον. άρχη), ή σιμο-
της, το όρθόκομον, το όλον
έφηβικον πρόσωπον και τέ-
λος ή παρά τον συνοδον πάν-
θηρα εμφαντική παρουσία και
δέρματος πάνθηρος 2 έν αύ-
1 Προφανώς ώς σύνναος υποδεέστε-
ρος, άφοϋ δή οπαδός καί «κύων παντο-
Οαπός» αύτης Ομ,νεΐται, ογι κυριολε-
κτικώς πάρεδρος, ώς λέγει προχείρως
πως ό Σχολιαστής εις Πυθ. 3, 78' και
1: Σάτυρος τον κατόπτρου εν μεγε&ννοει. ,, , , ^ >Τ),
Κ ε Γ ' σκεψιν απλην περι της Γεα: εν τιο κά-
τοπτρο) — και άλλως τόσον απίθανου
τως εύοετηρ. Βερολ. άρ. 8148. ΒυΐΠθηί-0]ΐ3ρ. μορφολογικό»; — άποχλείουσιν ολως παραστάσεις δεικνύουσα-, ποσόν
~ , λ / # //.ι >-,\ ταπεινή καίάπέ/ουσα του όαοτίαου ήτο εν τινι γωνία ΰπο τον θρο-
ΐϊΐιΐΌΐΓδ 2Τ603 εν ϋβΓ&ιη. £Γ. αοι'.). 44-4ο , αλλα „ Π ,. „ . , Τ„-_ „,
ο ο, νον αυτής η Οεσις του Ιΐανος προ. το εκ 1 αναγρας λαμπρον ανα-
καΐ της τιμής άξιοΰται άπΌ του Ε' ήδη αιώνος νά γλυφον ΑγοΙί. Ζί£. 1880 ιτίν. 18 καί τό πήλινον είδώλιον δαιηπι-
πεντελιθίζη μετ' αύτής τής Αφροδίτης (έν τώ γνω- 1οη8 8αΙ>οαΓθί πίν· 137 ζαί «λθί τό Η Θηίών κάτ07:τ?0ν |ν
1 1 ' ' ϋαπιοηΙ-ΟΙίίφ. ε. α. αριθ. 50.
στω Οαυμασίω χαρακτώ κατόπτρω Βηί. Μιΐ8. * Το ,χαίφος Αυγκο'ς», 8 ϊφερεν ό Πάν Όμ. "Τμν. 19, 23, άπέ-
ΒγΟΠΖ. άρ. 289), τέλος δέ καί έν αύταΐς ταϊς θή- 6αλε τω χρόνοι έν τη τέχνη έθίσας, φαίνεται, τό ό'λον σώμα είς τήν
α λ,ιν - , ι „, -«»- άονι/ήν γυνινότητα του κάτω" έ?αίοεσιν αποτελεί τό έπίβλημα τοΰ εν
οαις παοαοιοοται συΛΛατοευοαενος μετα της Μη- Α'ϋΐοοό ' ■ τπί ν ■ ■ » ' „« ι π,,,,λ, =7„„, ΐ(Λ:ηίΠ,,
ι ι ι * ■ ' ΑΕ 1862 πιν. 11 1. Και το ακερων του μεν ΙΙανος είναι εςαιρεσις,
τρός των ΰεών (Πινδ. Πυθ. 3,78 και άποσπ. 65 (καί τό βρα/ύκερων ακόμη ώς τοΰ Βηΐηη-ΒΐΊΙοίΣΠΙΗηη 380 Ο
Πτνκτδν κάτοπτρον έκ Θηβών υπό Ν. Παπαδάκη. 119
κέ.. Οΐιπβί) \ έν τούτοις έτε-
ρον δαίμονα, συνήθως άφα-
νέστερον, άναγνωρίζομεν εν-
ταύθα.
Είναι Σατυρίοκος σοβα-
ρευόμενος, έν έπισήμω εμ-
φανίσει' πασίγνωστον μεν δτι
δια την συνεζομοίωσιν των
τύπων άπΌ του Δ' αιώνος Πάν
και σάτυρος,όμοτροποι πλέον
και όμοδίαιτοι εν τω πολυκι-
νήτω βίω του Διονυσιακού
θιάσου, εις 6ν εϊσεπήδησαν
άλληλοδιαδογως, άνταλλάσ-
σουσι πολλάκις εν τη τέχνη
και εν ή άλλο των χαρακτη-
ριστικών αμοιβαίως (πρβ .
ιδία ΡυΓί\ν&η^1θΓ δαί^Γ 8Π8
Ρθγ£. σ. 30)" άλλά ηνωμένα
τά ενταύθα προκείμενα, ή α-
πουσία σΰριγγος και κεράτων
πανείων (άνθ' ων το πολΰ
ίσως άποτυπουνται μικκύλα
σατυρικά, « οία τοις άρτι γεν-
νηθεΐσιν έρίφοις υποφύεται »
Λουκ. Διον. άρχη), ή σιμο-
της, το όρθόκομον, το όλον
έφηβικον πρόσωπον και τέ-
λος ή παρά τον συνοδον πάν-
θηρα εμφαντική παρουσία και
δέρματος πάνθηρος 2 έν αύ-
1 Προφανώς ώς σύνναος υποδεέστε-
ρος, άφοϋ δή οπαδός καί «κύων παντο-
Οαπός» αύτης Ομ,νεΐται, ογι κυριολε-
κτικώς πάρεδρος, ώς λέγει προχείρως
πως ό Σχολιαστής εις Πυθ. 3, 78' και
1: Σάτυρος τον κατόπτρου εν μεγε&ννοει. ,, , , ^ >Τ),
Κ ε Γ ' σκεψιν απλην περι της Γεα: εν τιο κά-
τοπτρο) — και άλλως τόσον απίθανου
τως εύοετηρ. Βερολ. άρ. 8148. ΒυΐΠθηί-0]ΐ3ρ. μορφολογικό»; — άποχλείουσιν ολως παραστάσεις δεικνύουσα-, ποσόν
~ , λ / # //.ι >-,\ ταπεινή καίάπέ/ουσα του όαοτίαου ήτο εν τινι γωνία ΰπο τον θρο-
ΐϊΐιΐΌΐΓδ 2Τ603 εν ϋβΓ&ιη. £Γ. αοι'.). 44-4ο , αλλα „ Π ,. „ . , Τ„-_ „,
ο ο, νον αυτής η Οεσις του Ιΐανος προ. το εκ 1 αναγρας λαμπρον ανα-
καΐ της τιμής άξιοΰται άπΌ του Ε' ήδη αιώνος νά γλυφον ΑγοΙί. Ζί£. 1880 ιτίν. 18 καί τό πήλινον είδώλιον δαιηπι-
πεντελιθίζη μετ' αύτής τής Αφροδίτης (έν τώ γνω- 1οη8 8αΙ>οαΓθί πίν· 137 ζαί «λθί τό Η Θηίών κάτ07:τ?0ν |ν
1 1 ' ' ϋαπιοηΙ-ΟΙίίφ. ε. α. αριθ. 50.
στω Οαυμασίω χαρακτώ κατόπτρω Βηί. Μιΐ8. * Το ,χαίφος Αυγκο'ς», 8 ϊφερεν ό Πάν Όμ. "Τμν. 19, 23, άπέ-
ΒγΟΠΖ. άρ. 289), τέλος δέ καί έν αύταΐς ταϊς θή- 6αλε τω χρόνοι έν τη τέχνη έθίσας, φαίνεται, τό ό'λον σώμα είς τήν
α λ,ιν - , ι „, -«»- άονι/ήν γυνινότητα του κάτω" έ?αίοεσιν αποτελεί τό έπίβλημα τοΰ εν
οαις παοαοιοοται συΛΛατοευοαενος μετα της Μη- Α'ϋΐοοό ' ■ τπί ν ■ ■ » ' „« ι π,,,,λ, =7„„, ΐ(Λ:ηίΠ,,
ι ι ι * ■ ' ΑΕ 1862 πιν. 11 1. Και το ακερων του μεν ΙΙανος είναι εςαιρεσις,
τρός των ΰεών (Πινδ. Πυθ. 3,78 και άποσπ. 65 (καί τό βρα/ύκερων ακόμη ώς τοΰ Βηΐηη-ΒΐΊΙοίΣΠΙΗηη 380 Ο