DOI article:
Kastriōtēs, Panagiōtēs: To Ōdeion tou Perikleous kai anaskapha kata tēn BA gōnian tēs Akropoleōs
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.14282#0162
ΑΕ 1914
Το Ωδεΐον του Περικλέους" υπό Π. Καστριώτσυ. 155
"Αξιον μνείας θεωρώ το εις το βάθος και επί του
στερεοΟ εδάφους εϋρεθέν παχύ στρώμα, πάχ .0'20,
καθαρας τέφρας και ξύλων άπηνθρακωμένων έκ
μιας και της αυτής πύρας ιτροεργ^όμενον, ώς και
σωρείαν πήλινων κεράμων στέγης εύρεθέντων εις
μεγάλην εκτασιν καΐ καθ' ολην σχεδόν την έπιφά-
νειαν του εδάφους, ιδίως προς το ΜΔ τοΟ άνασκα-
φέντος /ώρου μέρος. Τών άπηνθρακωμένων τού-
των ξύλων εύρομεν μεγάλα τεμάχια- Κατά πρό-
χειρον δε έξέτασιν αύτών ύπο του καθηγητού κ.
Μηλιαράκη, ταΰτα είναι ρητινώδους ύλης, καταλ-
λήλου διά ναυπηγίαν. Έ~ίσης εύρομεν και πολλά
τεμάχια μαρμάρου κεκαυμένα και σχεδόν εις άσβε-
στον μεταβεβλημένα έκ μεγάλης πυρκαϊάς. Ουδε-
μία αμφιβολία οτι ταΰτα προέρχονται έκ της πυρ-
καϊάς του ύπό τοΰ Άριστίωνος πυρποληθέντος Ω-
ΕΙχ. 13. Μαρμάρ^ος άκροκέραμος. γ^ πιστο0ται το ύπο των συγγραφέων
κοδομήματος ύψ.0'14, ού όμοιοι ευρέθησαν και άναφερόμενον, ώς και ό καθηγητής κ. Μιστριώτης
άλλοι. Νά άνήκεν αρά γε και ούτος εις το 'Ωδεΐον; εν τη διαλέξει αύτου εν τή Αρχαιολογική Έται-
Εύρέθησαν επίσης έν τοΐς χώμασι και 20 νομί- ρεία ανέφερε (πρβ. Έφημερις «Αθήναι» 20 Μάιου
σματα χαλκά, κατιωμένα, διαφόρων εποχών, άπερ 1914).
άποσταλέντα τώ διευθυντή του Νομισματικού Μου- "Αξια λόγου ευρήματα είχομεν έν τή βορειοδυ-
σείου κ. Σβορόνω πρΌς έξέτασιν έθεωρήθησαν άνα- τική γωνία του άνασκαφέντος χώρου, κάτωθεν τών
^όμενα, έν μεν εις τους ρωμαϊκούς χρόνους τής θεμελίων τών κατεδαφισθεισών οικιών, εις βάθος
πόλεως Αθηνών, 2 Βυζαντιακά τών χρόνων Νικη- 2 Υ2 μέτρων έντετοιχισμένην ώραίαν κεφαλήν νεα-
φόρου Φωκά, τά δέ λοιπά ώς εντελώς κατεστραμ- νιου (είκ. 14) εΐκονιστικήν, ρωμαϊκών χρόνων,
μένα, άχρηστα, ύψ. 0'33 έχουσαν ζωηράν εκφρασιν και επιμελώς
Είκ. 14. Κεφαλή είκονιατική.
Το Ωδεΐον του Περικλέους" υπό Π. Καστριώτσυ. 155
"Αξιον μνείας θεωρώ το εις το βάθος και επί του
στερεοΟ εδάφους εϋρεθέν παχύ στρώμα, πάχ .0'20,
καθαρας τέφρας και ξύλων άπηνθρακωμένων έκ
μιας και της αυτής πύρας ιτροεργ^όμενον, ώς και
σωρείαν πήλινων κεράμων στέγης εύρεθέντων εις
μεγάλην εκτασιν καΐ καθ' ολην σχεδόν την έπιφά-
νειαν του εδάφους, ιδίως προς το ΜΔ τοΟ άνασκα-
φέντος /ώρου μέρος. Τών άπηνθρακωμένων τού-
των ξύλων εύρομεν μεγάλα τεμάχια- Κατά πρό-
χειρον δε έξέτασιν αύτών ύπο του καθηγητού κ.
Μηλιαράκη, ταΰτα είναι ρητινώδους ύλης, καταλ-
λήλου διά ναυπηγίαν. Έ~ίσης εύρομεν και πολλά
τεμάχια μαρμάρου κεκαυμένα και σχεδόν εις άσβε-
στον μεταβεβλημένα έκ μεγάλης πυρκαϊάς. Ουδε-
μία αμφιβολία οτι ταΰτα προέρχονται έκ της πυρ-
καϊάς του ύπό τοΰ Άριστίωνος πυρποληθέντος Ω-
ΕΙχ. 13. Μαρμάρ^ος άκροκέραμος. γ^ πιστο0ται το ύπο των συγγραφέων
κοδομήματος ύψ.0'14, ού όμοιοι ευρέθησαν και άναφερόμενον, ώς και ό καθηγητής κ. Μιστριώτης
άλλοι. Νά άνήκεν αρά γε και ούτος εις το 'Ωδεΐον; εν τη διαλέξει αύτου εν τή Αρχαιολογική Έται-
Εύρέθησαν επίσης έν τοΐς χώμασι και 20 νομί- ρεία ανέφερε (πρβ. Έφημερις «Αθήναι» 20 Μάιου
σματα χαλκά, κατιωμένα, διαφόρων εποχών, άπερ 1914).
άποσταλέντα τώ διευθυντή του Νομισματικού Μου- "Αξια λόγου ευρήματα είχομεν έν τή βορειοδυ-
σείου κ. Σβορόνω πρΌς έξέτασιν έθεωρήθησαν άνα- τική γωνία του άνασκαφέντος χώρου, κάτωθεν τών
^όμενα, έν μεν εις τους ρωμαϊκούς χρόνους τής θεμελίων τών κατεδαφισθεισών οικιών, εις βάθος
πόλεως Αθηνών, 2 Βυζαντιακά τών χρόνων Νικη- 2 Υ2 μέτρων έντετοιχισμένην ώραίαν κεφαλήν νεα-
φόρου Φωκά, τά δέ λοιπά ώς εντελώς κατεστραμ- νιου (είκ. 14) εΐκονιστικήν, ρωμαϊκών χρόνων,
μένα, άχρηστα, ύψ. 0'33 έχουσαν ζωηράν εκφρασιν και επιμελώς
Είκ. 14. Κεφαλή είκονιατική.