164 Τό ' Ωδεΐον τον Περικλέους" υπό ΓΙ. Καστριώτου.
ΑΕ 1914
των ίδιον επίμηκες οικοδόμη-
μα καΐ έκ τοΟ λίθινου δαπέ-
δου αύτου (πρβ. πίν. 1). Οί
κατά χώραν ευρεθέντες κα-
τ άρχάς δύο δόμοι Λίθων,
προχωρόύσης της άνασκα-
φής, απεδείχθη ότι δεν άπε-
τέλουν άπλοΟν τείχος, άλλ'
δτί ανήκον εις οικοδόμημα
τοΟ Ωδείου καΐ δή εις αύτήν
την σκηνήν μήκ. 10Ό και
-Λ. 8 00 (πρβ. πίν. 1).
Ή καταστροφή και έπΐ τοΟ
οικοδομήματος τούτου ΰπήρςε
τόσον μεγάλη, άφ' ού" καί έξ
αύτών των άποκαλυφθέντων
ι
θεμελίων άφηρέθησαν πολ-
λοί λίθοι- πλείστοι δέ ανε-
τράπησαν και μετεκινήθη-
σαν. Ότι τό οικοδόμημα ήτο
Είχ. 21. Μαρμάρινου προσωπείου δψις προσ&ία. ή σκηνή τοΟ 'ΩδείΌυ πίστοΟ-
ται, ώς είπομεν ανωτέρω, εκ
τε τοΟ σχήματος προς δέ και έκ της
έκεΤ ευρέσεως δύο μαρμάρινων προ-
σωπείων, υπερφυσικού" μεγέθους ^εί«.
21, 21 χ), χρησιμευόντων ώς αρχιτε-
κτονικός διάκοσμος του ποοσκηνίου.
Αμφοτέρων τών προσωπείων τούτων
έλλείπουσι δυστυχώς τα από τών ό-
φθαλαών κάτω μέοη τοΟ προσώπου,
οιατηρουσιν όμως τήν πλουσίαν αυ-
τών κόμην έμπροσθεν μεν και εκατέ-
ρωθεν τών ώτων κυματοειοώς κατερ-
χομένην, όπισθεν δέ, εις οφιοειδεΐς βο-
στρύχους κατά συνθήκην προς τά άνω
διατυπωμένους, διατηροΰντας δέ ετι
'ζωηρώς τον έρυθρόν χρωματισμόν.
Ότι πάντα τά Ώδεΐα και τά θέα-
τρα είχον θυμέλην καϊ σκηνήν κατά
τήν αρχαιότατα, τοΰτο είναι ήμϊν γνω-
στόν, ού μόνον έκ τών συγγραφέων,
άλλα και εξ αυτών τών διασωθέντων
Είχ. 21α Μαομαρίνου προσωπείου δψις όπισ&ία. „ !> < > 'ΠΪ ~
ι/νημειων* ιόια ομως οια το 1<!ο&ιον
ίδια ό'μως έκ της συνεχείας τών λίθων υπό τό Βα- του Περικλέους άναφέρουσιν οί συγγραφείς, ούς
λεριάνειον τείχος και τό ύδραγωγεΐον άποτελούν- και έν άρχή έμνημονεύσαμεν. Προς τούτοις γνω-
ΑΕ 1914
των ίδιον επίμηκες οικοδόμη-
μα καΐ έκ τοΟ λίθινου δαπέ-
δου αύτου (πρβ. πίν. 1). Οί
κατά χώραν ευρεθέντες κα-
τ άρχάς δύο δόμοι Λίθων,
προχωρόύσης της άνασκα-
φής, απεδείχθη ότι δεν άπε-
τέλουν άπλοΟν τείχος, άλλ'
δτί ανήκον εις οικοδόμημα
τοΟ Ωδείου καΐ δή εις αύτήν
την σκηνήν μήκ. 10Ό και
-Λ. 8 00 (πρβ. πίν. 1).
Ή καταστροφή και έπΐ τοΟ
οικοδομήματος τούτου ΰπήρςε
τόσον μεγάλη, άφ' ού" καί έξ
αύτών των άποκαλυφθέντων
ι
θεμελίων άφηρέθησαν πολ-
λοί λίθοι- πλείστοι δέ ανε-
τράπησαν και μετεκινήθη-
σαν. Ότι τό οικοδόμημα ήτο
Είχ. 21. Μαρμάρινου προσωπείου δψις προσ&ία. ή σκηνή τοΟ 'ΩδείΌυ πίστοΟ-
ται, ώς είπομεν ανωτέρω, εκ
τε τοΟ σχήματος προς δέ και έκ της
έκεΤ ευρέσεως δύο μαρμάρινων προ-
σωπείων, υπερφυσικού" μεγέθους ^εί«.
21, 21 χ), χρησιμευόντων ώς αρχιτε-
κτονικός διάκοσμος του ποοσκηνίου.
Αμφοτέρων τών προσωπείων τούτων
έλλείπουσι δυστυχώς τα από τών ό-
φθαλαών κάτω μέοη τοΟ προσώπου,
οιατηρουσιν όμως τήν πλουσίαν αυ-
τών κόμην έμπροσθεν μεν και εκατέ-
ρωθεν τών ώτων κυματοειοώς κατερ-
χομένην, όπισθεν δέ, εις οφιοειδεΐς βο-
στρύχους κατά συνθήκην προς τά άνω
διατυπωμένους, διατηροΰντας δέ ετι
'ζωηρώς τον έρυθρόν χρωματισμόν.
Ότι πάντα τά Ώδεΐα και τά θέα-
τρα είχον θυμέλην καϊ σκηνήν κατά
τήν αρχαιότατα, τοΰτο είναι ήμϊν γνω-
στόν, ού μόνον έκ τών συγγραφέων,
άλλα και εξ αυτών τών διασωθέντων
Είχ. 21α Μαομαρίνου προσωπείου δψις όπισ&ία. „ !> < > 'ΠΪ ~
ι/νημειων* ιόια ομως οια το 1<!ο&ιον
ίδια ό'μως έκ της συνεχείας τών λίθων υπό τό Βα- του Περικλέους άναφέρουσιν οί συγγραφείς, ούς
λεριάνειον τείχος και τό ύδραγωγεΐον άποτελούν- και έν άρχή έμνημονεύσαμεν. Προς τούτοις γνω-