DOI Artikel:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Thessalikai epigraphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14282#0177
170 Θεσσαλικοί έπιγραφαί± υπό Ά. Σ. "Άρβανιτοποΰλλου.
αε 191*
νοτέρας χρήσεως της λέξεως θεωρός, ή δι'άμφότερα.
Ό δέ Σωσιγένης και Άρχεπτόλεμος είναι, κα-
θ' ο'σον γινώσκω, άγνωστοι έν τη 'Αττική προσω-
πογραφία" επίσης άγνωστος είναι και Ό ρήτωρ της
βουλής Εύκλής Εύκλέου Ποτάμιος. Άπεστέλλοντο
δέ συνήθως τρεις άνδρες προς έπαγγελίαν' πρβ.
ί\ ΒοββοΗ Θεωρός 30-33" άλλ' ύπάρχουσιν
ικανά παραδείγματα, οίον τό ενταύθα, αποστολής
δύο μόνον, ών ο πρώτος βεβαίως λογίζεται ώς Ό
άρχι§έωρος.
Στίχ. 0-9. Ή άναγραφή και άνάθεσις του ψη-
φίσματος τούτου τελείται κατά τον κοινότατον τρό-
πον, έν ω έν τω εϋρεθέντι έν Μαγνησία τη επί
Μαιάνρω εδοξεν άναγράψαι και τό ψήφισμα τάδε
είς τα κοινά γράμματα και άνενεγκεΐν εις τό νομο-
φυλάκιον, ίνα ίσχύη εϊς τον πάντα χρόνον' ή δια-
φορά αύτη είναι έτερον δείγμα της ανεπισήμου και
σχεδόν αδιάφορου υποδοχής των Αθηναίων έν
Γόννοις.
"Ομοίως ή εκλογή ένός πολίτου, έκόντος μάλι-
στα προσδεξαμένου, ώς θεωροδόκου, δηλοΐ δ'τι δέν
άπεδείχ'&η ϋεωροδόκος ή πόλις, ώς άπεδείχθη διά
τά Λευκοφρύηνα" και ή ελλειψις επαίνων πρός τους
άποσταλέντας Αθηναίους σ-ονοο^όρους και ή μη
δόσις έχ.εχειρίου δεικνύουσιν ό'τι αί σχέσεις των
Γοννέων προς τους Αθηναίους έν τοις χράνοις τού-
τοις (περ'ι το 250 πΧ) ήσαν μεν άπλώς φιλικαί,
άλλ' ουχί λίαν στεναί, ούδ' «έγκάρδιοι», ώς κοι-
νώς λέγομεν.
Ό δέ Νίκαιος 'Αριστοκράτονς θά ήτο βεβαίως
τις τών πλουσίων Γοννέων, ίνα εκάστοτε ύποδέ-
'/ηται και φιλόξενη τους σ~ονοοψόρους, έκ τών
έαυτοΟ δαπανών" ίσιος είναι μέλος τής μεγάλης
οικογενείας, ής ευρομεν Μαυσσωλλεΐον έν Γοννο-
κονδυλόνι ή Όλυμπιάδι, καθ ά λεπτομερέστερον
άναγράφομεν έν τή κάτω ύπ' άριθ. 261 δημοσιευ-
θησομένη έπιγραφή. Περί δέ τής έπικυρώσεως του
ψηφίσματος διά τής λέξεως κύριον βλ. τά προει-
ρημένα έν άριθ. 64 Α" 75" 78" 79· 108 καΐ τά λε-
γόμενα κάτω είς άριθ. 234" 237.
Άπό τοΟ στίχ. 9 μέχρι τέλους αναγράφεται το
ψήφισμα τών Αθηναίων, ον του τύπου τών πάν-
τως άπό του έτους που 372 πΧ έν χρήσει, ώς
συμπεραίνομεν έκ τών έν Αθήναις ευρεθέντων ψη-
φισμάτων.
Στίχ. 10-24. Ιό ψήφισμα λαμβάνει φροντίδα
περί τής θεωροδοκίας τών έξ Αθηνών είς τάς δια-
φόρους πόλεις άποστελλομένων σπονδο^όρων" περί
δέ τών έκ τών πόλεων, τών άποδεξαμένων τάς
σπονδάς, άποστελλομένων είς Αθήνας έπισήμων
θεωρών, ώς άντιπροσώπων τρόπον τινά εκάστης
τών πόλεων, και περί τών εις Αθήνας έπίσης άπο-
στελλομένων θεωρών, άλλ' έν διαμέσω τινι πόλει
διαμενό/των παρά θεωροδόκοις 1, θά έλαμβάνετο
μέριμνα δι'άλλων ψηφισμάτων.
Ενταύθα έλθάντος του λόγου έπιθυμώ νά έκ-
φράσω γνώμας τινάς, ένισχυούσας μέν τά έν τη
πραγματεία τοϊί ΒοθβοΙι, εν τισι δέ διαφόρους τών
παρ' αύτώ: κυριώδης σημασία του θεωρός είναι
του άποστελλομένιυ εκ τίνος άποδεξαμένης την
έπαγγελίαν πόλεως πρός την έορτάζουσαν, ίνα με-
τάσχη τών έορτών ώς άντιπρόσωπος αυτής 2' ή
δ' επωνυμία ώς Φεωροϋ του έπαγγέλλοντος την
έορτήν, ήτοι έν γένει του σπονδοφόρον, είναι μάλ-
λον καταχρηστική.
Έπίσης '&εωροδόκος είναι κυρίως ό έν τή έορ-
ταζούση πόλει φιλοξενών τους επισήμους ή ανεπι-
σήμους θεωρούς, ώς ξενοδόκος, πανδοκευς κττ.,
καταχρηστικώτερον δ' ώνομάσθη ϋεωροδόκος ό
τους έπαγγέλλοντας τάς έορτάς άνά τάς πάλεις
άπεσταλμένους υπονδοφόρους φιλοξενών. Ή δέ
πρώτη σημασία του θεωρός είναι τοΟ περιηγητοΟ,
τοΟ προς σπουδήν, μάθησιν ή τέρψιν έπισκεπτο-
μένου τάς ξένας πόλεις και τους τόπους έν γένει
και μελετώντος τά κατ' αύτάς.
Στίχ. 2α-35. Είναι έμφανές έκ τών χορηγου-
μένων υποσχέσεων και τών έξ υπαρχής προξενιών
ό'τι οί Αθηναίοι, προλαμβάνοντας διά τούτων την
προθυμίαν τών θεωροδοκούντων, προσπαθοΟσι νά
προσελκύσωσι ξένους είς Αθήνας και νά δημιουρ-
γήσωσι φίλους άνά τον Έλληνικόν κόσμον.
Ή δέ άναφοοά τοιών διακεκριμένων έοοτών, τών
Ελευσίνιων, Παναθηναίων και Μυστηρίων παρέ-
χει δυσχέρειας είς τήν κατανόησιν, διότι και το
1 Τοιαύτη περίπτωσις αναφέρεται έν Άττικώ ψηφίσαατι, ένθα Κρής
Κυδωνιάτης καταπλενοας είς τον Πειραιά ΰεωρός απεσταλμένος είς
Δελφούς, τιμάται Ιν '^θηναις ένεκα προξενιάς -αρ' 'ΑΟηναίοις τοΰ
έαυτοΰ πατρός.
1 Ή συνήθης περί τούτων φράσις είναι άποστέλλειν Φεωρονς είς
(πολις η έορτη)· έν άριθ. 4332 στί/. 2 τών Αττικών έπιγραφών
δύναται τις να συμπληρίόση κατά ταύτα επειδή 6 άποσταλει]ς &εο>ρός
είς Πν&ια κτλ..
αε 191*
νοτέρας χρήσεως της λέξεως θεωρός, ή δι'άμφότερα.
Ό δέ Σωσιγένης και Άρχεπτόλεμος είναι, κα-
θ' ο'σον γινώσκω, άγνωστοι έν τη 'Αττική προσω-
πογραφία" επίσης άγνωστος είναι και Ό ρήτωρ της
βουλής Εύκλής Εύκλέου Ποτάμιος. Άπεστέλλοντο
δέ συνήθως τρεις άνδρες προς έπαγγελίαν' πρβ.
ί\ ΒοββοΗ Θεωρός 30-33" άλλ' ύπάρχουσιν
ικανά παραδείγματα, οίον τό ενταύθα, αποστολής
δύο μόνον, ών ο πρώτος βεβαίως λογίζεται ώς Ό
άρχι§έωρος.
Στίχ. 0-9. Ή άναγραφή και άνάθεσις του ψη-
φίσματος τούτου τελείται κατά τον κοινότατον τρό-
πον, έν ω έν τω εϋρεθέντι έν Μαγνησία τη επί
Μαιάνρω εδοξεν άναγράψαι και τό ψήφισμα τάδε
είς τα κοινά γράμματα και άνενεγκεΐν εις τό νομο-
φυλάκιον, ίνα ίσχύη εϊς τον πάντα χρόνον' ή δια-
φορά αύτη είναι έτερον δείγμα της ανεπισήμου και
σχεδόν αδιάφορου υποδοχής των Αθηναίων έν
Γόννοις.
"Ομοίως ή εκλογή ένός πολίτου, έκόντος μάλι-
στα προσδεξαμένου, ώς θεωροδόκου, δηλοΐ δ'τι δέν
άπεδείχ'&η ϋεωροδόκος ή πόλις, ώς άπεδείχθη διά
τά Λευκοφρύηνα" και ή ελλειψις επαίνων πρός τους
άποσταλέντας Αθηναίους σ-ονοο^όρους και ή μη
δόσις έχ.εχειρίου δεικνύουσιν ό'τι αί σχέσεις των
Γοννέων προς τους Αθηναίους έν τοις χράνοις τού-
τοις (περ'ι το 250 πΧ) ήσαν μεν άπλώς φιλικαί,
άλλ' ουχί λίαν στεναί, ούδ' «έγκάρδιοι», ώς κοι-
νώς λέγομεν.
Ό δέ Νίκαιος 'Αριστοκράτονς θά ήτο βεβαίως
τις τών πλουσίων Γοννέων, ίνα εκάστοτε ύποδέ-
'/ηται και φιλόξενη τους σ~ονοοψόρους, έκ τών
έαυτοΟ δαπανών" ίσιος είναι μέλος τής μεγάλης
οικογενείας, ής ευρομεν Μαυσσωλλεΐον έν Γοννο-
κονδυλόνι ή Όλυμπιάδι, καθ ά λεπτομερέστερον
άναγράφομεν έν τή κάτω ύπ' άριθ. 261 δημοσιευ-
θησομένη έπιγραφή. Περί δέ τής έπικυρώσεως του
ψηφίσματος διά τής λέξεως κύριον βλ. τά προει-
ρημένα έν άριθ. 64 Α" 75" 78" 79· 108 καΐ τά λε-
γόμενα κάτω είς άριθ. 234" 237.
Άπό τοΟ στίχ. 9 μέχρι τέλους αναγράφεται το
ψήφισμα τών Αθηναίων, ον του τύπου τών πάν-
τως άπό του έτους που 372 πΧ έν χρήσει, ώς
συμπεραίνομεν έκ τών έν Αθήναις ευρεθέντων ψη-
φισμάτων.
Στίχ. 10-24. Ιό ψήφισμα λαμβάνει φροντίδα
περί τής θεωροδοκίας τών έξ Αθηνών είς τάς δια-
φόρους πόλεις άποστελλομένων σπονδο^όρων" περί
δέ τών έκ τών πόλεων, τών άποδεξαμένων τάς
σπονδάς, άποστελλομένων είς Αθήνας έπισήμων
θεωρών, ώς άντιπροσώπων τρόπον τινά εκάστης
τών πόλεων, και περί τών εις Αθήνας έπίσης άπο-
στελλομένων θεωρών, άλλ' έν διαμέσω τινι πόλει
διαμενό/των παρά θεωροδόκοις 1, θά έλαμβάνετο
μέριμνα δι'άλλων ψηφισμάτων.
Ενταύθα έλθάντος του λόγου έπιθυμώ νά έκ-
φράσω γνώμας τινάς, ένισχυούσας μέν τά έν τη
πραγματεία τοϊί ΒοθβοΙι, εν τισι δέ διαφόρους τών
παρ' αύτώ: κυριώδης σημασία του θεωρός είναι
του άποστελλομένιυ εκ τίνος άποδεξαμένης την
έπαγγελίαν πόλεως πρός την έορτάζουσαν, ίνα με-
τάσχη τών έορτών ώς άντιπρόσωπος αυτής 2' ή
δ' επωνυμία ώς Φεωροϋ του έπαγγέλλοντος την
έορτήν, ήτοι έν γένει του σπονδοφόρον, είναι μάλ-
λον καταχρηστική.
Έπίσης '&εωροδόκος είναι κυρίως ό έν τή έορ-
ταζούση πόλει φιλοξενών τους επισήμους ή ανεπι-
σήμους θεωρούς, ώς ξενοδόκος, πανδοκευς κττ.,
καταχρηστικώτερον δ' ώνομάσθη ϋεωροδόκος ό
τους έπαγγέλλοντας τάς έορτάς άνά τάς πάλεις
άπεσταλμένους υπονδοφόρους φιλοξενών. Ή δέ
πρώτη σημασία του θεωρός είναι τοΟ περιηγητοΟ,
τοΟ προς σπουδήν, μάθησιν ή τέρψιν έπισκεπτο-
μένου τάς ξένας πόλεις και τους τόπους έν γένει
και μελετώντος τά κατ' αύτάς.
Στίχ. 2α-35. Είναι έμφανές έκ τών χορηγου-
μένων υποσχέσεων και τών έξ υπαρχής προξενιών
ό'τι οί Αθηναίοι, προλαμβάνοντας διά τούτων την
προθυμίαν τών θεωροδοκούντων, προσπαθοΟσι νά
προσελκύσωσι ξένους είς Αθήνας και νά δημιουρ-
γήσωσι φίλους άνά τον Έλληνικόν κόσμον.
Ή δέ άναφοοά τοιών διακεκριμένων έοοτών, τών
Ελευσίνιων, Παναθηναίων και Μυστηρίων παρέ-
χει δυσχέρειας είς τήν κατανόησιν, διότι και το
1 Τοιαύτη περίπτωσις αναφέρεται έν Άττικώ ψηφίσαατι, ένθα Κρής
Κυδωνιάτης καταπλενοας είς τον Πειραιά ΰεωρός απεσταλμένος είς
Δελφούς, τιμάται Ιν '^θηναις ένεκα προξενιάς -αρ' 'ΑΟηναίοις τοΰ
έαυτοΰ πατρός.
1 Ή συνήθης περί τούτων φράσις είναι άποστέλλειν Φεωρονς είς
(πολις η έορτη)· έν άριθ. 4332 στί/. 2 τών Αττικών έπιγραφών
δύναται τις να συμπληρίόση κατά ταύτα επειδή 6 άποσταλει]ς &εο>ρός
είς Πν&ια κτλ..