Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1914)

Ί72 Θεσσαλικοί επιγραφα^ ύπδ Ά. Σ. 'Άρβανιτοποΰλλον.

ΛΕ 1914

Κικ. 2 (επιγρ. άριϋ·. 233)· ψήφισμα τών Γοννέων νπερ Κιεριέων δικαστών.

ταΐς έπιγραφαΐς τών'Αθηνών άλλ ήμεϊς,μή έχον-
τες έν Θεσσαλία άντίτυπον των επιγραφών τού-
των μηδέ των άλλων σχετικών βοηθημάτων, δεν
είναι δυνατόν να έρευνήσωμεν έν τω παρόντι δεόν-
τως, ίνα ύπαγάγωμεν ύπό τοιαύτην κατηγορίαν
προξενιάς τινχς ή καταλόγους τών ήδη ευρεθέντων
και δυναμένων νά ύπαχθώσιν ύπ' αύτήν.

Έν τέλει σημειωτέον δτι, καθ' ά έςάγομεν έκ
τοΟ στίχ. 35-36, οί σπονδοφόροι έκαλουντο επι-
σήμως έπαγγέλλοντες τάς τρεις ταύτας τών Αθη-
ναίων μεγάλας έορτάς άνά την Ελλάδα' αί προς
την έκτέλεσιν τοιούτων επαγγελιών διατάξεις και
άλλα σχετικά τη επαγγελία περί τελέσεως τών
σπονδών, θυσιών και ό'ρκων, άπαραιτήτων βεβαίως
προς κραταίωσιν της αποδοχής, θά άνεγράφοντο
έν Αθήναις δι' ιδίων νόμων και ψηφισμάτων έπι
στηλών" δεν είναι άρα άπίθανον νά εϊκάσωμεν δτι
έν τοις ήδη εκεί ηύρημένοις λανθάνουσιν ίσως καί
τινα εις τοιαύτα αναφερόμενα.

Όντως δ' έςετάσαντες προχείρως κατά τινα εις
Αθήνας μετάβασιν ήμών τάς Άττικάς έπιγραφάς,
ήκάσαμεν δτι προς τοιοΟτόν τι έργον και τοιαύτας (Φεραίων) §Κιεριέων2 δικαστών,

λεπτομέρειας άνε-ρέροντο μάλιστα μεν τό έν ΙΟ IV2 Αγαθή τύχη· ίερομνημονοϋντος Δη-

1510 θ ψή φισμα, λίαν έρθαρμένον ουστυχώς, ίσως μοκράτου τοϋ Άσάνδρου- ταγευό|[ν])των δ[έ

δε και τό 510 1ι καϊ πιθανώς τό 535(1, ού μάλι- Θεοφάνου τοΰ Άρμ[έ]ου, Εύφημου τοϋ Εύδή-

στα δύναται τις νά συμπλήρωση καί τινα λέςιν, 5 μου> Παρμενίωνος τοΰ Τιμοθέου, Παρμενί-

άφεθεϊσαν άσυμπλήρωτον, έπηγγ]ελμέν\α]. ων°ζ τοΰ Μαννίχου, Άσά[ν]δρου τοϋ Δικαίου- τα-

μιευόντω(ν) δέ Αντιγόνου τοΰ Εύβιότου και

,. „„ , , , « _ Άντιόχου τοΰ Παρμενίωνος· γραμματεΓύ-

ί). Οιχερα ψηφίσματα υπέρ οικαστων και _ , „ 1

Λ , „ ν οντος δε Ασανδρου τοΰ Ασιου- εδοξεν τη Γι

ρολιμ,οοικαατων (Βλ. ανω αριθ. 64-88).

10 πολει τή Γοννεων τοις παραγενομενοις

>λ αοοο/> ο ι » α <-Λι ν - δικασ[τ]αϊς εκ Κιερίου Κορράγω Πετραίου κα[ι

Αριν-^οα (εικ. ύ' καταλ. αριν. 1/υ). Ιιτηλη Λ / ΓΓΤ1 , , < ·ττ ι 'χ λτ γί

^ < / ι ί Φρυνω [11]ολυκρατους και Ηρακλείδη 1Νικασ[ι]π-

μαρμάρου λίαν ύπομέλανος, κάτω μόνον άποκε- π0\, καΧ τ- γραμματεΐ αυτών Νικάρχω Στρατ[ο]-
κομμένη' άνω λήγει εις πλατύ, ήπίως προεξέχον, νΓίκου

όριζόντιον, άπλοΟν μέτωπον, άποσχισθέν δεξιά καϊ δούναι <όέ αύτοϊς) [π]ροξε[ν]ίαν, ίσοπολειτείαν ,
έλλεΐπον ύπ' αυτό άπεδόθη πλαστικώς, έξέχουσα έπ[ι]νομ[ίαν,
ολίγον κορωνίς, ήτις θά έφερέ ποτε γραπτά κοσμή- 15 ενκτησιν, άσφάλε[ι]αν, καβ' α και τοις λοιποΐς προ-

ματα' ομοίως έξεχούσας κορωνίδας άπαντώμεν σπα- ξένοι]ς υπάρχει· κα[ϊ] τό -ψήφισμα τοΰτο τού[ς

νίως και επί τίνων γραπτών στηλών της Δημη- ενάρχους ταγούς άγορά]σαντας κίονα [λιθί-

τοιάδος- Παγασών. Τψ. 0 37, πλ. 0-338, πάχ. ν1ν άναγράψαικαί στήσαι επί τό ίερόν της] Ά[θην-

()·09 [ας- τό δέ γενόμενον άνήλωμα εις ταύτα κτλ.].

Η επιγραφή έχαράχθη άβαθώς και ούχι έπιμε- έχαράχθη περί τό μέσον επί της κορωνίδος διά μει-

λώς, καίτοι έπι οριζοντίων χαραγών, ήγμένων διά ζόνων γραμμάτων ύψ. γραμμ. 0Ό05-0Ό1, δι-

τοΟ κανόνος, άλλά καϊ τούτων ούχι έπιμελώς, μό- άστιχ. 0*009.

λις δ ένιαχοϋ διακρινομένων νυν ο πρώτος στίχος Σφάλματα του χαράκτου ύπάρχουσιν ίκανά : έν