DOI Artikel:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Thessalikai epigraphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14282#0180
Α Ε 1914
Θεσσαλικοί έπιγραφαί- ύπο Ά. Σ. ' Αρβανιτοπούλλου. 173
στίχ. 1 εγοαψε Φεραίων αντί Κιεριέων, δπερ έμ-
φανώς συνάγεται έκ του στίχ. 11" τούτο συνέβη
διότι πιθανώτατα ταυτοχρόνου; ό αύτός τεχνίτης
έγραψε και το άνω ύπ' άριθ. 64 δημοσιευθέν ψή-
οισμα υπέρ ^καστών Φεραίων, εκδοθέν έπΙ της
αρχής των αύτών τοις ένταΟθα αρχόντων" έν στ. 3
παοέλιπε το πρώτον Ν τοΟ ταγενόντων, ή είχε
γράψει αυτο εκ οευτερας φροντιοος υπεράνω επι
του διαστίχου, ένθα όμως δεν διακρίνεται σαφώς'
έν στίχ. 7 το τελικόν Ν του ταμιενόντων είχε γρά-
ψει κατ' άρχάς ώς Δ ή Σ κα'ι διώρθωσεν εϊς Ν· έν
τέλει του στί/· 9 είναι άβέβαιον, άν υπήρχε I" έν
στί/. 14 το (5έ αΰτοΓς έτέθη άτόπως βεβαίως" τοΰτο
άναγνωρίσας, ώς φαίνεται, και αυτός ό χαράκτης
ή ο επόπτης τής χαράξεως, έπειράΟη να απάλειψη
αυτό" άλλ' άντι τούτου έσφυρηλατησε διά τής βε-
λόνης τό δούναι και το ύπ' αύτο έ'νκτησιν θά είχε
δέ τινα λόγον τό δούναι (5έ αύτοϊς, άν προηγεΐτο
ή φράσις τοΰς παραγενομένους δικαστάς - - έπαι-
νέσαι, δοΰναι δε αντοϊς' έν τω ψηφίσματι ύπ' άρ.
04 υπάρχει ό αυτός τύπος, ήτοι άνευ του <5ε αν-
τοΐς' έν στίχ - 14 επίσης φαίνεται ότι είχε παρα-
λίπει το I του προζενίαν και έ'γραψεν αυτό κατό-
πιν, υ,όλις χαράξας και ένσφηνώσας μεταξύ των
άλλων γραμμάτων ώς έν συμπιλήματι έπι του Ν.
Το λεκτικον του ψηφίσματος είναι το αυτό τω
του ύπ' άριθ. 64 συν τη διάφορα ότι έν στ. 2 του
περι ού ό λόγος ύπάρχει ίερομνημονοϋντος άντι
του έκεΐ ίερομνημονεύοντος και έν στίχ. 6 ό ταγός
εκφέρεται Μάννιχος άντι του έκεϊ Μάνιγχος· τού
αύτου ονόματος ύπάρχει και τύπος Μαηνχος άνω
έν άριθ. 132" κατά ταύτα έν τω άνω ύπ' άριθ. 69
ψηφίσματι στίχ, 11-12 δυνάμεθα νά άναγνώμεν
Μ[αν\νίχον, ή νά ύπολάβωμεν ότι ύπήρχε και τέ-
ταρτος τύπος του ονόματος τούτου Μάνιχος άπλώς'
το τελευταΐον τούτο ευνοεί ή έλλειψις έπαρκοΰς
χώρου έν τέλει των εκεί.
Οί έκ Κιερίου δικασταί ούτοι ήλθον έπ' εν&είας
βεβαίως δίκας έν τω αύτώ έτει, καθ' ό παρεγένοντο
και έκ Φερών δικασται επί εύ&είας και έτεροι έπι
βολίμους δίκας' περί τής έραηνείας τών δικών τού-
των έν γένει έπεφυλάχθημεν νά δημοσιεύσωμεν
τάς ημετέρας γνώμας, ίνα πρότερον διερευνήσω-
μεν τα κατ' αύτάς έν Αθήναις, όταν αί ήμέτεραι
άσχολίαι ήθελον έπιτρέψει νά μεταβώιχεν έκεϊσε
και νά ίδωμεν τά άναγκαϊα βοηθήματα, ών τε-
λείως στερείται ή βιβλιοθήκη του Μουσείου Βό-
λου- διό προνοούντες έγράψαμεν έν ΑΕ 1911 130
« λεπτόμερέστερον περί πάντων τούτων, μάλιστα
περί τών δικών, διαλαμβάνομεν έν τέλει τής με-
λέτης ημών ταύτης έν τοις περι τής Γοννέων πολι-
τείας»- πρβ. και Α Ε 1913 101-102.
Ιήν δέ πρόχειρον κα'ι μετ' άμφιβολίας τεθεϊσαν
ε.ά. έρμηνείαν τών βολίμων δικών ώς συμβολί-
μων, ής έγκαίρως είχομεν κατανοήσει το άβάσι-
μον, άλλά οέν έσπεύσαμεν ένεκα έπειγουσών ημών
έν Θεσσαλία έργασιών νά δημοσιεύσωμεν την έπα-
νόρθωσιν, κατενόησε πρώτος ό Η&α880ΐι11ΐθΓ και
δι' έπιστολής αύτοΰ 1 έκ Παρισίων ύπο ήμερομη-
νίαν 16/29 Μαίου 1912 έγραψε μοι διεξοδικώς τάς
εαυτού άντιρρήσεις, ειπών ό'τι έν Θεσσαλία συνέ-
βαινεν ο τι έν Βοιωτία, ενθα, κατά το γνωστόν
χωρίον τού Πολυβίου, μη κατορθουμένης τής συγ-
κροτήσεως έγκυρων δικαστηρίων έξ έπιχωρίων,
μετεκαλοΰντο προς έκδίκασιν ξένοι δικασταί' άλ-
λ' ού μόνον έν Βοΐίοτία, άλλά και πολλαχου άλ-
λαχου έγίνετο χρήσις ξένων δικαστών, ώς θα κα-
ταδείξωμεν έν τέλει τών έπιγραφών τούτων.
Ως προς δέ την έρμηνείαν τών βολίμων μάλιστα
δικών γράφει ό Η&ιΐ880ΐι11ΐβΓ: « τό έπ' έμοι διατί-
θεται νά νοήσω οια^όοω; τον νέον τούτον όοον:
εν'&εϊα δίκη είναι ή δίκη, ή δικαζομένη άπ'ευθείας
ύπο τών ξένων δικαστών, ήτοι δίκη μήπω έλθούσα
υπό την κρίσιν μηδενός δικαστηρίου (παρ' ήμϊν
νΰν έν Ελλάδι καλείται πρωτοείσακτος\ βόλιμος
δίκη είναι ή δίκη, ήτις, οικασθεΐσα άπας, παρε-
πέμφθη ένώπιον έτέρων δικαστών, τών βολιμοδι-
καστών (παρ' ήμϊν νύν κατ άναβολήν ή έξ άνα-
βολ.ής καλουμένη)- βόλιμος παρήχθη έκ τού βάλ-
λω, όπερ ένταύθα έχει την έννοιαν τού αναβάλλω.
Διά τί οέ δίκη τις παρεπέμφθη έκ νέου εις άλλους
δικαστάς; δια λόγους πλείονας τού ένος βεβαίως"
π.χ. ένεκα ψευδομαρτυριών, προσέτι π.χ. ό'τε ου-
δέτεροι τών διαδίκων άπεδέξαντο την άπόφασιν,
την έκδοθεΐσαν ύπο τών πρώτων δικαστών».
Σύμφωνον τή έρμηνεία τού Η&υ830ΐΐι1ιβΓ, άλ-
1 Την έπιστολήν ταύτην του Η31Ι830υ11ϊθ1·. λίαν διδακτικήν Γ.ρός
τό θεαα, ανέστειλα τ.οο ένας και ημίοεο; Ιτου; προς δηαοσίευσιν εν τη
Κβνΐΐβ Ερϊ§Γ3ρ]ΐίθ[11β αετα τοΰ νέου δικαστικού ψηφίσματος τών
Φαλανναίων, ό'περ εΐδον έσ/άτως οτι έδηαοσίευσεν ό Α. Μ. \νοθά-
\ν»Γά Ιν αΗ8 1913 332 *έ..
Θεσσαλικοί έπιγραφαί- ύπο Ά. Σ. ' Αρβανιτοπούλλου. 173
στίχ. 1 εγοαψε Φεραίων αντί Κιεριέων, δπερ έμ-
φανώς συνάγεται έκ του στίχ. 11" τούτο συνέβη
διότι πιθανώτατα ταυτοχρόνου; ό αύτός τεχνίτης
έγραψε και το άνω ύπ' άριθ. 64 δημοσιευθέν ψή-
οισμα υπέρ ^καστών Φεραίων, εκδοθέν έπΙ της
αρχής των αύτών τοις ένταΟθα αρχόντων" έν στ. 3
παοέλιπε το πρώτον Ν τοΟ ταγενόντων, ή είχε
γράψει αυτο εκ οευτερας φροντιοος υπεράνω επι
του διαστίχου, ένθα όμως δεν διακρίνεται σαφώς'
έν στίχ. 7 το τελικόν Ν του ταμιενόντων είχε γρά-
ψει κατ' άρχάς ώς Δ ή Σ κα'ι διώρθωσεν εϊς Ν· έν
τέλει του στί/· 9 είναι άβέβαιον, άν υπήρχε I" έν
στί/. 14 το (5έ αΰτοΓς έτέθη άτόπως βεβαίως" τοΰτο
άναγνωρίσας, ώς φαίνεται, και αυτός ό χαράκτης
ή ο επόπτης τής χαράξεως, έπειράΟη να απάλειψη
αυτό" άλλ' άντι τούτου έσφυρηλατησε διά τής βε-
λόνης τό δούναι και το ύπ' αύτο έ'νκτησιν θά είχε
δέ τινα λόγον τό δούναι (5έ αύτοϊς, άν προηγεΐτο
ή φράσις τοΰς παραγενομένους δικαστάς - - έπαι-
νέσαι, δοΰναι δε αντοϊς' έν τω ψηφίσματι ύπ' άρ.
04 υπάρχει ό αυτός τύπος, ήτοι άνευ του <5ε αν-
τοΐς' έν στίχ - 14 επίσης φαίνεται ότι είχε παρα-
λίπει το I του προζενίαν και έ'γραψεν αυτό κατό-
πιν, υ,όλις χαράξας και ένσφηνώσας μεταξύ των
άλλων γραμμάτων ώς έν συμπιλήματι έπι του Ν.
Το λεκτικον του ψηφίσματος είναι το αυτό τω
του ύπ' άριθ. 64 συν τη διάφορα ότι έν στ. 2 του
περι ού ό λόγος ύπάρχει ίερομνημονοϋντος άντι
του έκεΐ ίερομνημονεύοντος και έν στίχ. 6 ό ταγός
εκφέρεται Μάννιχος άντι του έκεϊ Μάνιγχος· τού
αύτου ονόματος ύπάρχει και τύπος Μαηνχος άνω
έν άριθ. 132" κατά ταύτα έν τω άνω ύπ' άριθ. 69
ψηφίσματι στίχ, 11-12 δυνάμεθα νά άναγνώμεν
Μ[αν\νίχον, ή νά ύπολάβωμεν ότι ύπήρχε και τέ-
ταρτος τύπος του ονόματος τούτου Μάνιχος άπλώς'
το τελευταΐον τούτο ευνοεί ή έλλειψις έπαρκοΰς
χώρου έν τέλει των εκεί.
Οί έκ Κιερίου δικασταί ούτοι ήλθον έπ' εν&είας
βεβαίως δίκας έν τω αύτώ έτει, καθ' ό παρεγένοντο
και έκ Φερών δικασται επί εύ&είας και έτεροι έπι
βολίμους δίκας' περί τής έραηνείας τών δικών τού-
των έν γένει έπεφυλάχθημεν νά δημοσιεύσωμεν
τάς ημετέρας γνώμας, ίνα πρότερον διερευνήσω-
μεν τα κατ' αύτάς έν Αθήναις, όταν αί ήμέτεραι
άσχολίαι ήθελον έπιτρέψει νά μεταβώιχεν έκεϊσε
και νά ίδωμεν τά άναγκαϊα βοηθήματα, ών τε-
λείως στερείται ή βιβλιοθήκη του Μουσείου Βό-
λου- διό προνοούντες έγράψαμεν έν ΑΕ 1911 130
« λεπτόμερέστερον περί πάντων τούτων, μάλιστα
περί τών δικών, διαλαμβάνομεν έν τέλει τής με-
λέτης ημών ταύτης έν τοις περι τής Γοννέων πολι-
τείας»- πρβ. και Α Ε 1913 101-102.
Ιήν δέ πρόχειρον κα'ι μετ' άμφιβολίας τεθεϊσαν
ε.ά. έρμηνείαν τών βολίμων δικών ώς συμβολί-
μων, ής έγκαίρως είχομεν κατανοήσει το άβάσι-
μον, άλλά οέν έσπεύσαμεν ένεκα έπειγουσών ημών
έν Θεσσαλία έργασιών νά δημοσιεύσωμεν την έπα-
νόρθωσιν, κατενόησε πρώτος ό Η&α880ΐι11ΐθΓ και
δι' έπιστολής αύτοΰ 1 έκ Παρισίων ύπο ήμερομη-
νίαν 16/29 Μαίου 1912 έγραψε μοι διεξοδικώς τάς
εαυτού άντιρρήσεις, ειπών ό'τι έν Θεσσαλία συνέ-
βαινεν ο τι έν Βοιωτία, ενθα, κατά το γνωστόν
χωρίον τού Πολυβίου, μη κατορθουμένης τής συγ-
κροτήσεως έγκυρων δικαστηρίων έξ έπιχωρίων,
μετεκαλοΰντο προς έκδίκασιν ξένοι δικασταί' άλ-
λ' ού μόνον έν Βοΐίοτία, άλλά και πολλαχου άλ-
λαχου έγίνετο χρήσις ξένων δικαστών, ώς θα κα-
ταδείξωμεν έν τέλει τών έπιγραφών τούτων.
Ως προς δέ την έρμηνείαν τών βολίμων μάλιστα
δικών γράφει ό Η&ιΐ880ΐι11ΐβΓ: « τό έπ' έμοι διατί-
θεται νά νοήσω οια^όοω; τον νέον τούτον όοον:
εν'&εϊα δίκη είναι ή δίκη, ή δικαζομένη άπ'ευθείας
ύπο τών ξένων δικαστών, ήτοι δίκη μήπω έλθούσα
υπό την κρίσιν μηδενός δικαστηρίου (παρ' ήμϊν
νΰν έν Ελλάδι καλείται πρωτοείσακτος\ βόλιμος
δίκη είναι ή δίκη, ήτις, οικασθεΐσα άπας, παρε-
πέμφθη ένώπιον έτέρων δικαστών, τών βολιμοδι-
καστών (παρ' ήμϊν νύν κατ άναβολήν ή έξ άνα-
βολ.ής καλουμένη)- βόλιμος παρήχθη έκ τού βάλ-
λω, όπερ ένταύθα έχει την έννοιαν τού αναβάλλω.
Διά τί οέ δίκη τις παρεπέμφθη έκ νέου εις άλλους
δικαστάς; δια λόγους πλείονας τού ένος βεβαίως"
π.χ. ένεκα ψευδομαρτυριών, προσέτι π.χ. ό'τε ου-
δέτεροι τών διαδίκων άπεδέξαντο την άπόφασιν,
την έκδοθεΐσαν ύπο τών πρώτων δικαστών».
Σύμφωνον τή έρμηνεία τού Η&υ830ΐΐι1ιβΓ, άλ-
1 Την έπιστολήν ταύτην του Η31Ι830υ11ϊθ1·. λίαν διδακτικήν Γ.ρός
τό θεαα, ανέστειλα τ.οο ένας και ημίοεο; Ιτου; προς δηαοσίευσιν εν τη
Κβνΐΐβ Ερϊ§Γ3ρ]ΐίθ[11β αετα τοΰ νέου δικαστικού ψηφίσματος τών
Φαλανναίων, ό'περ εΐδον έσ/άτως οτι έδηαοσίευσεν ό Α. Μ. \νοθά-
\ν»Γά Ιν αΗ8 1913 332 *έ..