Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1914)

ΑΕ 1914

Θεσσαλικαι έπιγραφαί- ύπο Ά. Σ. Άρβανιτοπονλλου.

π:;

γουμένου- άλλ' ή τομή εμφαίνει δτί δεν άνήκεν
αύτώ το περί ού Ό λόγος- -/αί άλλαι ενδείξεις πεί-
Οουσιν ό'τι το ένθάδε είναι διάφορον του προηγου-
μένου.

Αί πλεΐσται των συμπληρώσεων είναι ασφαλείς*
έν στ-./. 1 ύπάρ/ουσιν ί/νη τινά, άνήκοντα πιθα-
νώτατα Φ καί Η· έν στί/· 8-9 ή τεθείσα συμ-
πλήρωσις είναι αναγκαία και άρμόττει τοις περι-
σωθεΐσιν'ή φράσις τούτο το ψήφισμα κύριον είναι
ασυνήθης αντί τοΟ άπλοΟ κύριον, περί οδ βλ. άριθ.
232 και τάς εκεί παραπομπάς.

Ούτως οί τρεις μετά ταΟτα κατονομαζόμενοι άν-
δρες είναι οί κριταί, περί ών βλ. τά έν άριθ. 64Α"
75" 78" 79 λεγόμενα. Καί ό μεν Παρμενίων Μι-
κύβον άπαντα ήδη έν άριθ. 78 ώς κριτής επίσης,
έν δέ άριθ. 104 ώς ταγός, ομοίως δέ κάτω έν άριθ.
240' Ό δεύτερος κριτής ήτο πιθανώτατα ό γνωστός
Ξενοκράτης Οίνίον, απαντών άνω έν άριθ. 64Α
ώς κριτής έπίσης καί έν άριθ. 89 ώς ταμίας 1' δεν
δύναται τις όμως νά άποκλείση ό'λως οιονδήποτε
άλλον' ό τρίτος κριτής είναι άγνωστος" ή συμ-
πλήρωσις Μν]ασίας ένδείκνυται ύπο του χώρου
καί των ιχνών, εύρηται δέ το όνομα άνω έν άριθ.
223, Φιλινίας δ' έν άριθ. 190" 221 κλ..

Αί άπο τοΰ στί/. 12-14 συμπληρώσεις παρέ-
γουσί τινα ουσχέρειαν ώς προς τήν θέσιν των λέ-
ξεων, ούσάν πως άνώμαλον, δπερ δέν είναι άη-
θες έν τοις ψηφίσμασι τούτοις, ώς είπομεν άνω έν
άριθ. 88' φαίνονται δμως άρκούντως εύάρμοστοι
καί προς τά περισωθέντα άσφαλεΐς- έν τούτοις δύ-
ναται τις νά συμπλήρωση καί μετά τίνος παραλ-
λαγής των λέξεων ώς έξης-

προν[οηθήναι δέ και
■ προς τήν π]όλιν τήν Κιεριέων [γράψαι, δπως και παρ'ε-
κείνοις εν τήι ά]γορά, οΰ αν α[ίρώνται τεθήι τά-
δε τό ψήφισμ]α.

Άριϋ'. 235 (εικ. 4- καταλ. άρι&. 184). Στήλη
μαρμάρου ύπομέλανος, άριστερά μόνον άκέραιος,

1 Έν άριθ. 89 στί"/. 6 άπαντα ώς πατρικόν του ταγοΰ τούτου τό
Αινίον, 1ν ω έν άριθ. 64 Α στί/. 19 ΰπάρ-/ει Οί[ν]ίον. Έν άνεκδότω
επιγραφή των Χνρετιών άπαντα στρατηγό; (Περραιοών) ΟΙνίας Ξε-
νοκράτους Γοννενς, πατήρ πιθανώτατα τοΰ περί ου ό λόγος' ούτως
αοα τό Δινίου άναγνωστέον Οίνίον, άλλως τε καί τοΰ Δ δντο; επί
τοΰ λ,ίθου παοεκκεκλιαένης -/αράςεως τοΰ Ο.

Είκ. 4 (έπιγρ. άριΰ. 235) ψήφισμα των Γοννέων
νπερ δικαστών (;).

[1] [- - - προξενίαν κτλ. τοις τε δι-

[2] [κασταΐς δείνι δεινός, δεΐνι---- -]

1 α[- - - καί τώι

γρα[μματεΐ αυτών δεΐνι Πο-
λυ[λάου οτι τήν δικαστείαν καί αναστρο-
φή^ πεπόηνται άξίως αυτών τε καί της έ-
5 ξα[ποστειλάσης πόλεως καί ημών καί παρα-
κλ[ηθέντες επί τάς δίκας κτλ..

τά δ' έμπροσθεν κάτω άπεσ/ισμένη. Τψ. 0-175,
πλ. μετά της άποσ/ίσεως 0'20, άνευ αυτής 0Ό4ο,
πάχ. 0Ό5.

Ή επιγραφή έ/αρά/θη βαθέως καί καλώς- υψ.
γραμμ. 0 014-ΟΌ17, δίάστιχ. 0 007.

Το ίχνος του στίχ. 1, ώς ές Α προερχόμενον,
θεώρησον πιθανώτατον- το ίχνος του τελευταίου
γράμματος τοΟ στίχ. 2 άρμόττει Μ, το αύτό τοΟ
στί/. 3 Λ, έξ οδ μόνον Πο]\λύλ[αος ού/ίτι ό'μοιον
δύναται νά συνα/θή, το αύτό του στίχ. 4 Ν, τό
του στί/. 5 Π ή Γ~· του δε στί/. 6 τά δύο τελευ-
ταία γράμματα άρμόττουσι ΛΗ, ΛΙ πιθανώτερον,
ίσως δέ ΑΗ, ΑΙ.

Κατά ταύτα ποικίλως δύναται νά συμπληρωθη
τό περισωθέν, είναι δέ δυσχερές νά προσαρμοσθη
πρός τι γνωστόν τυπικον ψηφίσματος- διότι Ό μεν
στί/. 2 δύναται ποικιλώτατα να συμπληρωθη, ό
δέ 5 νά νοηθή έ\ξ ά\γοράς, άλλ' ήττον εύαρμό-
στως, καί ό 6 έκ\\κ[λησία-(κλητος κττ.).

24