DOI Artikel:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Thessalikai epigraphai
DOI Artikel:Mistriōtēs, Geōrgios: Peri Gianētsōn
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14282#0191
184 Θεσσαλικοί έπιγραφαί. — Περϊ Γιανητσών.
ΑΕ 1914
τοΟ Ε, περί ής βλ. ΑΕ 1913 101.
Το τυπικόν τοΰ ψηφίσματος είναι τοΟ διαμέσου
τύπου, ήτοι του πλήρους προς τον συνεπτυγμένον,
διαφέρον των τοΰ δευτέρου μόνον κατά τήν οι ολί-
γων φράσεων αίτιολογίαν' όυ-οιον τυπικον εΰοομεν
έν τω άνω ϋπ' άριΟ. 109 ψηφίσματι.
Ώς ποος δε τους ταγούς είναι λίαν πιθανόν δτι
ανεγραφοντο πάντες, οιοτι και εν τοις ανω υπ αρ.
86 και 87 ψηφίσμασιν άπαντες μνημονεύονται,
καίπερ οιά της περι έκφερόμενοι' ομοίως και έν
τω ψηφίσματι, τω εύρεθέντι έν Μαγνησία τη έπι
Μαιάνδρω' ίσως ή εκφορά αύτη ει/ε λόγον τήν
έμφανεστέραν ύπόδειξιν τοΰ εκάστοτε προϊσταμέ-
νου του συνεδρίου των αρχόντων τούτων φαίνεται
όμως ότι ένίοτε έξεφέρετο οιά της περι εις μόνον
ταγός, ο προεδρεύων [Βεβαίως, καΟ' ά είπομεν έν
τω άνω ΰ'α·' άριθ. 94 ψηφίσματι.
'Π δε παρουσία του ταγού Μικνΰ·ου τοΰ Παρ-
μενίωνος, πεοί ού καϊ των σχετικών αύτοΟ βλ.
τά προειρημένα έν άριθ. 240, εμφαίνει ώς πιθανήν
τήν είκασίαν του ότι το ψήφισμα τούτο εξεδόθη
κατά το αυτό έτος, καΟ' ο και το έκ Μαγνησίας
της έπι Μαιάνδρω, και ότι άρα αμφότερα άνή-
κουσι τοις περϊ το 225 χρόνοις, εις ους μετά πιθα-
νότητος ανάγει ό Κβπι το μνημονευθέν' το σχήμα
τών γραμμάτων τοΟ περί ου ό λόγος ευνοεί τοιαύ-
την έκδοχήν και έτι μάλλον τήν μέχρι τοΰ 250
πΧ άναγωγήν αύτοΰ.
Η Μακεδονική πόλις Άρκννία νΰν το πρώτον
εμφανίζεται, ούσα άγνωστος μεν παρά τοις συγ-
γραφεΰσι, καθ ό'σον δέ γινώσκω και έν ταΐς έπιγρα-
φαΐς" έτέραν, ομοίως ά νωστον, Μακεδονικήν πόλιν
Δέγμην ή Δέγμαν [=Αέρμηνή εύρομεν έπι δύο γρα-
πτών στηλών της Δημητριάδος- Παγασών, περί ών
βλ. τά έμά Θεσσαλικά Μνημεία I άριθ. 57" 139.
Το όνομα Αδμητος περιέργως νΰν το πρώτον
εμφανίζεται έν ταΐς θεσσαλικαΐς έπιγραφαΐς.
Έν Όλοοσσυ'νι τϊ) 1 Μαρτίου 1913.
Απόστολος Σ. Άρβανιτόπονλλος.
Περι Γιανητσών
ύπο
Γεωργίου Μιστριώτου.
Έν τή Αρχαιολογική Έφημερίδι (1913 έν σελ.
24) έγραψα τήν έμήν είκασίαν, καθ ήν το όνομα
Γιανητσά είναι συγκεκομμένη λέςις άντ'ι Γιουνα-
νητσά και σημαίνει πόλιν τών Ιώνων ήτοι τών
Ελλήνων. Άλλ' ό κ. Χατζηδάκης ένόμισεν, ότι
δύναται νά έπικρίνη τήν έμήν είκασίαν, περιέπε-
σεν όμως είς τινα άμαρτήματα π. χ. νομίζει, ότι
οί Τοΰρκοι όνομάζουσι το Έλληνικόν γένος ούχϊ
Γιουνάνηδες, άλλα 'Ρούμ, όπερ δεν είναι ακριβές.
Διότι 'Ρούμ όνομάζουσι τους ανήκοντας είς το κρά-
τος τών Βυζαντινών. Άλλ' έν ώ άνέμενον, ίνα ό
κ. Χατζηδάκης άπολογηθή, αίφνης έν φυλλαδίω
έπιγραΐομένω Περϊ αναλογικών μεταβολών έν τοϊς
κνρίοις όνόμασι (έν σελ. 19) λέγει, ότι διερχόμε-
νος τον χαριέστατον Λουκιανόν παρετήρησεν, ότι
κατά τον δεύτερον μΧ αιώνα ή Πέλλα ήτο ταπει-
νόν χωρίον. Έντεΰθεν εξάγει το συμπέρασμα- «Νο-
είται δέ ότι άν ήδη κατά τήν δευτέραν μΧ έκα-
τονταετηρίοα ή Πέλλα ήτο" ταπεινή και όλιγάν-
θρωπος, δυσχόλως θά πιστευθή, ότι, οτε κατά τήν
ΙΔ εκατονταετηρίδα οί Τοΰρκοι έπέδραμον τήν Μα-
κεδονίαν, έσωζοντο ακόμη αί κατά τον άττικον
τρόπον χαρα/θεΐσαι εύθεΐαι οδοί, τά κατά πάσαν
πιθανότητα κτισθέντα πάλαι κατ' Άττικον ρυθμόν
δημόσια οικοδομήματα ». Τις είπε, κ. Χατζηδάκη,
ότι ή Πέλλα διετηρεϊτο μεγαλοπρεπής και πολυ-
άνθρωπος, ώ; ήτο έπ'ι τοΰ Αρχελάου και τοΰ Α-
λεξάνδρου; 1 οΰτο είναι παρά τούς φυσικούς νό-
μους και ορθώς ελέχθη ύπο τών άρχαίων «τά
πάντα πέφνκε και έλασσοϋσϋαι». Κατά ταΰτα ή
Πέλλα έταπεινώθη και έγένετο όλιγάνθρωπος, άλ-
λ' έσωζοντο έτι τά έρείπια τών δημοσίων οίκοδο-
ΑΕ 1914
τοΟ Ε, περί ής βλ. ΑΕ 1913 101.
Το τυπικόν τοΰ ψηφίσματος είναι τοΟ διαμέσου
τύπου, ήτοι του πλήρους προς τον συνεπτυγμένον,
διαφέρον των τοΰ δευτέρου μόνον κατά τήν οι ολί-
γων φράσεων αίτιολογίαν' όυ-οιον τυπικον εΰοομεν
έν τω άνω ϋπ' άριΟ. 109 ψηφίσματι.
Ώς ποος δε τους ταγούς είναι λίαν πιθανόν δτι
ανεγραφοντο πάντες, οιοτι και εν τοις ανω υπ αρ.
86 και 87 ψηφίσμασιν άπαντες μνημονεύονται,
καίπερ οιά της περι έκφερόμενοι' ομοίως και έν
τω ψηφίσματι, τω εύρεθέντι έν Μαγνησία τη έπι
Μαιάνδρω' ίσως ή εκφορά αύτη ει/ε λόγον τήν
έμφανεστέραν ύπόδειξιν τοΰ εκάστοτε προϊσταμέ-
νου του συνεδρίου των αρχόντων τούτων φαίνεται
όμως ότι ένίοτε έξεφέρετο οιά της περι εις μόνον
ταγός, ο προεδρεύων [Βεβαίως, καΟ' ά είπομεν έν
τω άνω ΰ'α·' άριθ. 94 ψηφίσματι.
'Π δε παρουσία του ταγού Μικνΰ·ου τοΰ Παρ-
μενίωνος, πεοί ού καϊ των σχετικών αύτοΟ βλ.
τά προειρημένα έν άριθ. 240, εμφαίνει ώς πιθανήν
τήν είκασίαν του ότι το ψήφισμα τούτο εξεδόθη
κατά το αυτό έτος, καΟ' ο και το έκ Μαγνησίας
της έπι Μαιάνδρω, και ότι άρα αμφότερα άνή-
κουσι τοις περϊ το 225 χρόνοις, εις ους μετά πιθα-
νότητος ανάγει ό Κβπι το μνημονευθέν' το σχήμα
τών γραμμάτων τοΟ περί ου ό λόγος ευνοεί τοιαύ-
την έκδοχήν και έτι μάλλον τήν μέχρι τοΰ 250
πΧ άναγωγήν αύτοΰ.
Η Μακεδονική πόλις Άρκννία νΰν το πρώτον
εμφανίζεται, ούσα άγνωστος μεν παρά τοις συγ-
γραφεΰσι, καθ ό'σον δέ γινώσκω και έν ταΐς έπιγρα-
φαΐς" έτέραν, ομοίως ά νωστον, Μακεδονικήν πόλιν
Δέγμην ή Δέγμαν [=Αέρμηνή εύρομεν έπι δύο γρα-
πτών στηλών της Δημητριάδος- Παγασών, περί ών
βλ. τά έμά Θεσσαλικά Μνημεία I άριθ. 57" 139.
Το όνομα Αδμητος περιέργως νΰν το πρώτον
εμφανίζεται έν ταΐς θεσσαλικαΐς έπιγραφαΐς.
Έν Όλοοσσυ'νι τϊ) 1 Μαρτίου 1913.
Απόστολος Σ. Άρβανιτόπονλλος.
Περι Γιανητσών
ύπο
Γεωργίου Μιστριώτου.
Έν τή Αρχαιολογική Έφημερίδι (1913 έν σελ.
24) έγραψα τήν έμήν είκασίαν, καθ ήν το όνομα
Γιανητσά είναι συγκεκομμένη λέςις άντ'ι Γιουνα-
νητσά και σημαίνει πόλιν τών Ιώνων ήτοι τών
Ελλήνων. Άλλ' ό κ. Χατζηδάκης ένόμισεν, ότι
δύναται νά έπικρίνη τήν έμήν είκασίαν, περιέπε-
σεν όμως είς τινα άμαρτήματα π. χ. νομίζει, ότι
οί Τοΰρκοι όνομάζουσι το Έλληνικόν γένος ούχϊ
Γιουνάνηδες, άλλα 'Ρούμ, όπερ δεν είναι ακριβές.
Διότι 'Ρούμ όνομάζουσι τους ανήκοντας είς το κρά-
τος τών Βυζαντινών. Άλλ' έν ώ άνέμενον, ίνα ό
κ. Χατζηδάκης άπολογηθή, αίφνης έν φυλλαδίω
έπιγραΐομένω Περϊ αναλογικών μεταβολών έν τοϊς
κνρίοις όνόμασι (έν σελ. 19) λέγει, ότι διερχόμε-
νος τον χαριέστατον Λουκιανόν παρετήρησεν, ότι
κατά τον δεύτερον μΧ αιώνα ή Πέλλα ήτο ταπει-
νόν χωρίον. Έντεΰθεν εξάγει το συμπέρασμα- «Νο-
είται δέ ότι άν ήδη κατά τήν δευτέραν μΧ έκα-
τονταετηρίοα ή Πέλλα ήτο" ταπεινή και όλιγάν-
θρωπος, δυσχόλως θά πιστευθή, ότι, οτε κατά τήν
ΙΔ εκατονταετηρίδα οί Τοΰρκοι έπέδραμον τήν Μα-
κεδονίαν, έσωζοντο ακόμη αί κατά τον άττικον
τρόπον χαρα/θεΐσαι εύθεΐαι οδοί, τά κατά πάσαν
πιθανότητα κτισθέντα πάλαι κατ' Άττικον ρυθμόν
δημόσια οικοδομήματα ». Τις είπε, κ. Χατζηδάκη,
ότι ή Πέλλα διετηρεϊτο μεγαλοπρεπής και πολυ-
άνθρωπος, ώ; ήτο έπ'ι τοΰ Αρχελάου και τοΰ Α-
λεξάνδρου; 1 οΰτο είναι παρά τούς φυσικούς νό-
μους και ορθώς ελέχθη ύπο τών άρχαίων «τά
πάντα πέφνκε και έλασσοϋσϋαι». Κατά ταΰτα ή
Πέλλα έταπεινώθη και έγένετο όλιγάνθρωπος, άλ-
λ' έσωζοντο έτι τά έρείπια τών δημοσίων οίκοδο-