DOI Artikel:
Mistriōtēs, Geōrgios: Peri Gianētsōn
DOI Artikel:Maltezos, Kōnstantinos: Symplērōtikai chronologikai meletai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14282#0192
ΑΕ 1914
Περι Γιανητσών.
— Σνμπληρωτικαι χρονολογικοί μελέται.
18ο
μημάτων. Κα'ι αί Μυκήναι κατεστράφηταν και αί
Αθήναι έταπεινώθησαν, άλλ έμενον οί κυκλώπειοι
βωμοί έκείνων καΐ ό Παρθενών και τά Προπύλαια
τούτων.
Και κατά τούς χρόνους της κτίσεως των Γιανη-
τσών έσώζετο ή Πέλλα ή τουλάχιστον τά ερείπια
αύτής.Ή Τουρκική στρατιωτική αριστοκρατία, ή
αίχμαλωτισθεΐσα και διαιτωμένη έν τω Ακταίω.
ήρωτήθη παρά φίλου μου περί του* ονόματος και
είπεν, 6'τι οί Τούρκοι γράφουσι Γενιτσά και ση-
μαίνει νέαν πόλιν.'Άρα έσώζετο και ή παλαιά πό-
λις και έν αντιθέσει προς ταύτην ώνάμασαν τήν
κτισθεΐσαν νέαν πάλιν. Άλλα δεν είναι ανάγκη νά
καταφεύγωμεν εις εικασίας, διότι Ό Ιωάννης Ανα-
γνώστης περιγράφων τήν ύπό των Τούρκων άλω-
σιν της Θεσσαλονίκης λέγει, δτι εκεί πολλά έ'τη
βραδύτερον της κτίσεως των Γιανητσών έσώζοντο
δημόσια οικοδομήματα.ΤοΟ συγχρόνου τούτου συγ-
γραφέως τήν άνάγνωσιν συνιστώμεν τω κ. Χατζη-
δάκη, διότι άλλως αύτοσχεδιάζομεν. Αφ ού ο έν
θεσσαλονίκη πολύ βραδύτερον έσώζοντο, διατί Ό κ.
Χατζηδάκης απορεί, δτι ΰπήρχον και έν Πέλλη;
Άλλα τέλος πάντων, τίς είναι αυτός ο Γιάννης
εξ ού οί Τούρκοι ώνόμαζον τά Γιαννιτσά; Δεν δύ-
ναται νά Οεωρηθή ως προδότης των Ελλήνων.
Διότι οί ώφελούμενοι εκ τών προδοσιών δεν τιμώσι
τούς προδότας. Δεν δύναται δε νά είναι και Έλλην
ήρως, διότι Ό τοιούτος δεν ήτο δυνατόν νά τιμηθή
ύπό τών Ιούρκων. Αλλως οί Τούρκοι δεν ήδύ-
ναντο νά τιμήσωσι χριστιανικόν όνομα.
Επί ποίσι τούτοις δεν είναι εύστοχος ή παρο-
μοίους του δαφνοστεφοΟς ημών βασιλέως πρό^
τον Μουράτην, διότι άμφότεροι έξώρμησαν εκ Για-
νητσών, ίνα καταλάβωσι τήν θεσσαλονίκην. Ναί'
έξώρμων, άλλ' ο μέν βασιλεύς ημών δεν έ'μεινεν
έν ταύτη τή πόλει, αλλά ταχέως ήλαυνε προς τήν
Θεσσαλονίκην, οί δε Τούρκοι ένταΰθα είχον τούς
τάφους τών βασιλέων αυτών, οι ο και μετά πεί-
σματος ήγωνίσαντο προς τον ήμέτερον στρατόν.
Είναι δε πχράδοςον, δτι τό ΰφ' ημών λεγόμενον
λέγει ούχί άλλος, άλλ' αύτός ο κ. Χατζηδάκης
δι' άλλων λέξεων" «Τά Γιαννιτσά πρότερον κατα-
κτηΟέντα είχον δεχθή Τούρκους έποικους, παρ'αύ-
τοΐς έμεινε πρότερον ο Σουλτάνο; και εντεύθεν εκί-
νησε προς τήν θεσσαλονίκην». Ίουτο ημείς οί Έλ-
ληνες όνομάζομεν πρωτενονσαν, όπερ έδει δεΐξαι.
"Εγραφον έν Αθήναις τϊ; 9 Νοεμβρίου 1914.
Γεώργιος Μιστριώτης,
Αντιπρόεδρος της Αρχαιολογικής 'Εταιρείας
Συμπληρωτικά! χρονολογικά! μελέται
ύπό
Κωνσταντίνου Μαλτέζου.
Έν τή Αρχαιολογική Έφημερίδι του 1913 έδη-
μοσίευσα δύο μελέτας, τήν μέν « Περ'ι του άρχον-
τος Άρχίππου (318/7 πΧ) και του τύπου μετ εί-
κάόας» (σελ. 109-116), τήν δέ «Ή έννεακαιδε-
καετηρις έν Αθήναις» (σελ. 117-124).Άλλα κα-
τ' Ίούνιον του αύτοΰ έτους 1913 έξετυπώθη το
το πρώτον τεύχος του πρώτου μέρους της Συνα-
γωγής τών Ελληνικών επιγραφών « ΙηβοπρΙίοιιβδ
Οι·360&θ.— ΕάίΙίο ΜΐηοΓ», ύπό -Τ. ΚίΓοΗηβΓ, πε-
ριέχον πάντα τά σωζόμενα Αττικά ψηφίσματα
από του 403/2 μέχρι του 230/29 πΧ. Διά της
πολυτίμου ταύτης εκδόσεως του ΚϊγοΙιιιθγ άνεθεώ-
ρησα άμφοτέρας τάς μνημονευθείςας μελέτας μου,
τά δέ άποτελέσματα της άναθεωρήσεως ταύτης
δημοσιεύω κατά σειράν ένταΰθα.
Μελέτη Α'.
(Περί τον τύπου μετ είκάδας).
Έν τή Μελέτη ταύτη, προκειμένου περί του β
μέρους της έπιγραφής 112, 231 ο (Εά. Μ. 448),
υπέθεσα ότι ό χαράκτης αντί νά θέση ένάτΐ] με-
Περι Γιανητσών.
— Σνμπληρωτικαι χρονολογικοί μελέται.
18ο
μημάτων. Κα'ι αί Μυκήναι κατεστράφηταν και αί
Αθήναι έταπεινώθησαν, άλλ έμενον οί κυκλώπειοι
βωμοί έκείνων καΐ ό Παρθενών και τά Προπύλαια
τούτων.
Και κατά τούς χρόνους της κτίσεως των Γιανη-
τσών έσώζετο ή Πέλλα ή τουλάχιστον τά ερείπια
αύτής.Ή Τουρκική στρατιωτική αριστοκρατία, ή
αίχμαλωτισθεΐσα και διαιτωμένη έν τω Ακταίω.
ήρωτήθη παρά φίλου μου περί του* ονόματος και
είπεν, 6'τι οί Τούρκοι γράφουσι Γενιτσά και ση-
μαίνει νέαν πόλιν.'Άρα έσώζετο και ή παλαιά πό-
λις και έν αντιθέσει προς ταύτην ώνάμασαν τήν
κτισθεΐσαν νέαν πάλιν. Άλλα δεν είναι ανάγκη νά
καταφεύγωμεν εις εικασίας, διότι Ό Ιωάννης Ανα-
γνώστης περιγράφων τήν ύπό των Τούρκων άλω-
σιν της Θεσσαλονίκης λέγει, δτι εκεί πολλά έ'τη
βραδύτερον της κτίσεως των Γιανητσών έσώζοντο
δημόσια οικοδομήματα.ΤοΟ συγχρόνου τούτου συγ-
γραφέως τήν άνάγνωσιν συνιστώμεν τω κ. Χατζη-
δάκη, διότι άλλως αύτοσχεδιάζομεν. Αφ ού ο έν
θεσσαλονίκη πολύ βραδύτερον έσώζοντο, διατί Ό κ.
Χατζηδάκης απορεί, δτι ΰπήρχον και έν Πέλλη;
Άλλα τέλος πάντων, τίς είναι αυτός ο Γιάννης
εξ ού οί Τούρκοι ώνόμαζον τά Γιαννιτσά; Δεν δύ-
ναται νά Οεωρηθή ως προδότης των Ελλήνων.
Διότι οί ώφελούμενοι εκ τών προδοσιών δεν τιμώσι
τούς προδότας. Δεν δύναται δε νά είναι και Έλλην
ήρως, διότι Ό τοιούτος δεν ήτο δυνατόν νά τιμηθή
ύπό τών Ιούρκων. Αλλως οί Τούρκοι δεν ήδύ-
ναντο νά τιμήσωσι χριστιανικόν όνομα.
Επί ποίσι τούτοις δεν είναι εύστοχος ή παρο-
μοίους του δαφνοστεφοΟς ημών βασιλέως πρό^
τον Μουράτην, διότι άμφότεροι έξώρμησαν εκ Για-
νητσών, ίνα καταλάβωσι τήν θεσσαλονίκην. Ναί'
έξώρμων, άλλ' ο μέν βασιλεύς ημών δεν έ'μεινεν
έν ταύτη τή πόλει, αλλά ταχέως ήλαυνε προς τήν
Θεσσαλονίκην, οί δε Τούρκοι ένταΰθα είχον τούς
τάφους τών βασιλέων αυτών, οι ο και μετά πεί-
σματος ήγωνίσαντο προς τον ήμέτερον στρατόν.
Είναι δε πχράδοςον, δτι τό ΰφ' ημών λεγόμενον
λέγει ούχί άλλος, άλλ' αύτός ο κ. Χατζηδάκης
δι' άλλων λέξεων" «Τά Γιαννιτσά πρότερον κατα-
κτηΟέντα είχον δεχθή Τούρκους έποικους, παρ'αύ-
τοΐς έμεινε πρότερον ο Σουλτάνο; και εντεύθεν εκί-
νησε προς τήν θεσσαλονίκην». Ίουτο ημείς οί Έλ-
ληνες όνομάζομεν πρωτενονσαν, όπερ έδει δεΐξαι.
"Εγραφον έν Αθήναις τϊ; 9 Νοεμβρίου 1914.
Γεώργιος Μιστριώτης,
Αντιπρόεδρος της Αρχαιολογικής 'Εταιρείας
Συμπληρωτικά! χρονολογικά! μελέται
ύπό
Κωνσταντίνου Μαλτέζου.
Έν τή Αρχαιολογική Έφημερίδι του 1913 έδη-
μοσίευσα δύο μελέτας, τήν μέν « Περ'ι του άρχον-
τος Άρχίππου (318/7 πΧ) και του τύπου μετ εί-
κάόας» (σελ. 109-116), τήν δέ «Ή έννεακαιδε-
καετηρις έν Αθήναις» (σελ. 117-124).Άλλα κα-
τ' Ίούνιον του αύτοΰ έτους 1913 έξετυπώθη το
το πρώτον τεύχος του πρώτου μέρους της Συνα-
γωγής τών Ελληνικών επιγραφών « ΙηβοπρΙίοιιβδ
Οι·360&θ.— ΕάίΙίο ΜΐηοΓ», ύπό -Τ. ΚίΓοΗηβΓ, πε-
ριέχον πάντα τά σωζόμενα Αττικά ψηφίσματα
από του 403/2 μέχρι του 230/29 πΧ. Διά της
πολυτίμου ταύτης εκδόσεως του ΚϊγοΙιιιθγ άνεθεώ-
ρησα άμφοτέρας τάς μνημονευθείςας μελέτας μου,
τά δέ άποτελέσματα της άναθεωρήσεως ταύτης
δημοσιεύω κατά σειράν ένταΰθα.
Μελέτη Α'.
(Περί τον τύπου μετ είκάδας).
Έν τή Μελέτη ταύτη, προκειμένου περί του β
μέρους της έπιγραφής 112, 231 ο (Εά. Μ. 448),
υπέθεσα ότι ό χαράκτης αντί νά θέση ένάτΐ] με-