DOI Artikel:
Euangelidēs, Dēmētrios Euangelidēs: Diskobolos epi Hellēnikou skarabaiou
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14282#0249
242 Δισκοβόλος επί Ελληνικού σκαραβαίον υπό Δ. Εύαγγελίδον.
ΑΕ 1914
ταπίπτει όπίσω εις λελυμένους βραχείς πλοκάμους
μέχρι τοΰ αύχένος.Ό οφθαλμός είναι έσχεδιασμέ-
νος κατ' ενώπιον, τά δε λοιπά τοΰ προσώπου ευ-
κρινώς εικονισμένα έν κατατομή αποδίδονται λεπτό-
τατα έν τή αρχαϊκή χαρακτηριστική αυτών εκφρά-
σει. Αξιοσημείωτος είναι ή επιμέλεια περί την
παράστασιν τών μυών τών χειρών και τών ποδών,
ίδια δε τοΰ στέρνου, ύφ' ο σαφώς δηλοΰται και ό
ομφαλός, ωσαύτως δε και ή έξεικόνισις τών δα-
κτύλων συλλαμβανόντων τον δίσκον, έν ω του-
ναντίον παρατηρητέα ή παράλειψις του άνδρικοΰ
αοοίου.
Ή στάσις αύ'τη είναι ή αμέσως προηγουμένη
της τοΟ δισκοβόλου του Μύρωνος. Όμοίαν έ'χομεν
έπϊ νομισμάτων της Κω (πρβ. (τ&ΐ'άηβΓ, Τγρβ8
σελ. 116 και <ΙΗ8 1913 σ. 164 Ρ). XIII, 17).
Κατά την δισκοβολίαν ό άΟλητής ιστάμενος
έπι της βαλβϊδος διακρινομένης διά γραμμής εμ-
πρός και ίσως κατά τάς πλευράς (πρβ. Ε.Ν. 0-&Γ-
άίηθΓ, ΟτΓββΙί αΐΐιΐβΐίο 8ροΓΪ8 &ηά ίθ3ϋναΐ8 σελ.
318 κέ. και 3\\\> 1908 σ. 95) κρατεί τον δίσκον
διά της δεξιάς συνήθως και υποβαστάζουν οιά της
αριστεράς φέρει κατ' άρχάς αύτον ανω υπέρ τήν
κεφαλήν δι' αμφοτέρων τών χειρών άνατεταμένων
και ελαφρώς κεκαμμένων, είτα δέ «φέρων το βά-
ρος του σώματος περισσότερον προς τά ίμπρός,
στηριζόμενος κυρίως επί του προβεβλημένου οεξιοΰ
σκέλους, εστρεφεν άποτόμως τον κορμον δεξιά, κα-
ταλειπούσης πλέον της αριστεράς χειρός τον δί-
σκον, τοΟ δέ άριστεροΰ σκέλους στηριζομένου μό-
νον έπι τών δακτύλων (ήμέτερος δισκοβόλος) - . .
Άποστρέφων δέ τήν κεφαλήν προς τήν δισκοφόρον,
έπικύπτων έπι τοΟ ισχυρώς καμπτομένου δεξιού
σκέλους και κυρτών όλον τον κορμόν εως νά ύπο-
βλέψη τά πλευρά, έφερε τήν δεξιάν χείρα τελείως
τεταμένην και φέρουσαν τον δίσκον προς τά οπίσω
και άνω » (Χρυσάφη, Δελτίον της Επιτροπής τών
Όλυμπ. Αγώνων έν Αθήναις 1906, 15 Μαρτίου,
άρ. 3 σελ. 55-65), έν ω ή αριστερά διωλίσθαινε
μέχρι του δεξιοΰ γόνατος (Δισκοβόλος τοΰ Μύρω-
νος). Πρβ. τάς στάσεις τής Ελληνικής δισκοβο-
λίας και Ε. Ν. Ο&ΓοΠηβΓ ε.ά. και έν β&ζβίίβ Αγ-
οΐιβοΐ. 1888, 291 πίν. 29.
Ο (α&ΓάίηβΓ ό τελευταίος μελετήσας λεπτομε-
ρώς τά τής δισκοβολίας (πρβ. ε.ά. και <ΙΗ8 XXVII
1-39) οέν παραδέχεται ιδίαν στάσιν άνταποκρινο-
μένην εις τήν τοΰ προκειμένου δισκοβόλου κρίνων
αδύνατον αύτήν, φρονεί δέ ότι αυτη είναι ή του
οισκοβόλου τοΰ Μύρωνος και ότι είκονίσθη ούτω
ένεκα καλλιτεχνικών λόγων (πρβ. ,ΙΗ8 1907 σ.
29-31 και 0ι·. 8ρ. Εΐιιά £βδί. σ. 330-331). Άλλά
δεν βλέπομεν τόν λάγον τής τοιαύτης ερμηνείας.
Η πρός τά δεξιά κλίσις τοΰ κορμοΰ δέν προήλθεν
ες αουναμιας του τεχνιτου να παραστήση την προς
τά έμπρος διά βραχύνσεως κλίσιν, άλλ'είναι αναγ-
καία στάσις στιγμιαία, έξ ής μετά μίαν στιγμήν
θά φέρη κάτω και οπίσω τήν δεξιάν χείρα και θά
κλίνη έμπράς. Ούτω ουδαμώς διεστραμμένη και βε-
βιασμένη είναι, άλλ' ευχερώς ερμηνεύεται και δυ-
νατή είναι, είκονιζομένη έπι πολλών μνημείων
(πρβ. το Κώον νόμισμα, τον ήμέτερον σκαραβαίον,
και τόν Παναθην. άμφορέα ^8 1907 σ. 32 είκ
20 μέ μόλις καθειμένην τήν χείρα).
Εν τή γλαφυρά ταύτη άνατάσει ό νεαρός δι-
σκοβόλος παρέχα το θαΰμα τής σωματικής δια-
πλάσεως μέ τήν ρυΟμικήν κίνησιν τών μελών και
τό σύμμετρον παιγνίδιον τών μυώνων αύτοΰ, άπερ
άπεκρυστάλλωσεν έν ριπή οφθαλμού ό καλλιτέ-
χνης. Αί χείρες υψηλά, συγκεντροΰσαι άπασαν τήν
δύναμιν, ήτις καταφερομένη έπι τοΰ μέλλοντος νά
κατέλθη δίσκου θά φέρη αύτον μακράν, άναδεικνύ-
ουσι λαμπρώς τήν διάρθρωσιν τοΰ ίσχυροΰ στέρ-
νου μέ το κανονικόν κΰμα τών συνταρασσομένων
μυών, συστΐίομένων έν τη μεγίστη αύτών έντάσει.
υ οεςιος πους στερεωτατα έπι του εοαφους ερει-
σθείς, ώσει έκ τής γής άνεβλάστησε και έκορμώθη,
συγκρατεί ακλόνητος το δονούμενον σώμα, εμπή-
γων εις τό χώμα τους έμπροσθίους δακτύλους μέ
ηύλακωμένον τον μηρον έκ τής δραστικότητος τών
μυώνων. Εις άντιστάθμισμα τούτου ό αριστερός
μόλις κε/.αμμένος άπτεται τοΰ εδάφους έλαφρός,
άλλ' ώσαύτιος ισχυρός και διά τής είκονιζομένης
έντάσεως τών μυών συντονιζόμενος πρός τήν ολην
σφοδράν κεκινημένην εικόνα.
Τέλος ή κεφαλή, κλίνουσα δεξιά οιονεί παρακο-
λουθούσα τήν κίνησιν, ώς ίνα δώση νέαν όρμήν εις
τον έντεταμένον βραχίονα, διαγράφει οξέως τήν
λεπτήν κατατομήν της και συμμετέχει εις τήν πα-
ρασκευαζομένην έπιτυχίαν.
Και ή διάθεσις δέ τών μελών κα'ι ή διάταξις
ΑΕ 1914
ταπίπτει όπίσω εις λελυμένους βραχείς πλοκάμους
μέχρι τοΰ αύχένος.Ό οφθαλμός είναι έσχεδιασμέ-
νος κατ' ενώπιον, τά δε λοιπά τοΰ προσώπου ευ-
κρινώς εικονισμένα έν κατατομή αποδίδονται λεπτό-
τατα έν τή αρχαϊκή χαρακτηριστική αυτών εκφρά-
σει. Αξιοσημείωτος είναι ή επιμέλεια περί την
παράστασιν τών μυών τών χειρών και τών ποδών,
ίδια δε τοΰ στέρνου, ύφ' ο σαφώς δηλοΰται και ό
ομφαλός, ωσαύτως δε και ή έξεικόνισις τών δα-
κτύλων συλλαμβανόντων τον δίσκον, έν ω του-
ναντίον παρατηρητέα ή παράλειψις του άνδρικοΰ
αοοίου.
Ή στάσις αύ'τη είναι ή αμέσως προηγουμένη
της τοΟ δισκοβόλου του Μύρωνος. Όμοίαν έ'χομεν
έπϊ νομισμάτων της Κω (πρβ. (τ&ΐ'άηβΓ, Τγρβ8
σελ. 116 και <ΙΗ8 1913 σ. 164 Ρ). XIII, 17).
Κατά την δισκοβολίαν ό άΟλητής ιστάμενος
έπι της βαλβϊδος διακρινομένης διά γραμμής εμ-
πρός και ίσως κατά τάς πλευράς (πρβ. Ε.Ν. 0-&Γ-
άίηθΓ, ΟτΓββΙί αΐΐιΐβΐίο 8ροΓΪ8 &ηά ίθ3ϋναΐ8 σελ.
318 κέ. και 3\\\> 1908 σ. 95) κρατεί τον δίσκον
διά της δεξιάς συνήθως και υποβαστάζουν οιά της
αριστεράς φέρει κατ' άρχάς αύτον ανω υπέρ τήν
κεφαλήν δι' αμφοτέρων τών χειρών άνατεταμένων
και ελαφρώς κεκαμμένων, είτα δέ «φέρων το βά-
ρος του σώματος περισσότερον προς τά ίμπρός,
στηριζόμενος κυρίως επί του προβεβλημένου οεξιοΰ
σκέλους, εστρεφεν άποτόμως τον κορμον δεξιά, κα-
ταλειπούσης πλέον της αριστεράς χειρός τον δί-
σκον, τοΟ δέ άριστεροΰ σκέλους στηριζομένου μό-
νον έπι τών δακτύλων (ήμέτερος δισκοβόλος) - . .
Άποστρέφων δέ τήν κεφαλήν προς τήν δισκοφόρον,
έπικύπτων έπι τοΟ ισχυρώς καμπτομένου δεξιού
σκέλους και κυρτών όλον τον κορμόν εως νά ύπο-
βλέψη τά πλευρά, έφερε τήν δεξιάν χείρα τελείως
τεταμένην και φέρουσαν τον δίσκον προς τά οπίσω
και άνω » (Χρυσάφη, Δελτίον της Επιτροπής τών
Όλυμπ. Αγώνων έν Αθήναις 1906, 15 Μαρτίου,
άρ. 3 σελ. 55-65), έν ω ή αριστερά διωλίσθαινε
μέχρι του δεξιοΰ γόνατος (Δισκοβόλος τοΰ Μύρω-
νος). Πρβ. τάς στάσεις τής Ελληνικής δισκοβο-
λίας και Ε. Ν. Ο&ΓοΠηβΓ ε.ά. και έν β&ζβίίβ Αγ-
οΐιβοΐ. 1888, 291 πίν. 29.
Ο (α&ΓάίηβΓ ό τελευταίος μελετήσας λεπτομε-
ρώς τά τής δισκοβολίας (πρβ. ε.ά. και <ΙΗ8 XXVII
1-39) οέν παραδέχεται ιδίαν στάσιν άνταποκρινο-
μένην εις τήν τοΰ προκειμένου δισκοβόλου κρίνων
αδύνατον αύτήν, φρονεί δέ ότι αυτη είναι ή του
οισκοβόλου τοΰ Μύρωνος και ότι είκονίσθη ούτω
ένεκα καλλιτεχνικών λόγων (πρβ. ,ΙΗ8 1907 σ.
29-31 και 0ι·. 8ρ. Εΐιιά £βδί. σ. 330-331). Άλλά
δεν βλέπομεν τόν λάγον τής τοιαύτης ερμηνείας.
Η πρός τά δεξιά κλίσις τοΰ κορμοΰ δέν προήλθεν
ες αουναμιας του τεχνιτου να παραστήση την προς
τά έμπρος διά βραχύνσεως κλίσιν, άλλ'είναι αναγ-
καία στάσις στιγμιαία, έξ ής μετά μίαν στιγμήν
θά φέρη κάτω και οπίσω τήν δεξιάν χείρα και θά
κλίνη έμπράς. Ούτω ουδαμώς διεστραμμένη και βε-
βιασμένη είναι, άλλ' ευχερώς ερμηνεύεται και δυ-
νατή είναι, είκονιζομένη έπι πολλών μνημείων
(πρβ. το Κώον νόμισμα, τον ήμέτερον σκαραβαίον,
και τόν Παναθην. άμφορέα ^8 1907 σ. 32 είκ
20 μέ μόλις καθειμένην τήν χείρα).
Εν τή γλαφυρά ταύτη άνατάσει ό νεαρός δι-
σκοβόλος παρέχα το θαΰμα τής σωματικής δια-
πλάσεως μέ τήν ρυΟμικήν κίνησιν τών μελών και
τό σύμμετρον παιγνίδιον τών μυώνων αύτοΰ, άπερ
άπεκρυστάλλωσεν έν ριπή οφθαλμού ό καλλιτέ-
χνης. Αί χείρες υψηλά, συγκεντροΰσαι άπασαν τήν
δύναμιν, ήτις καταφερομένη έπι τοΰ μέλλοντος νά
κατέλθη δίσκου θά φέρη αύτον μακράν, άναδεικνύ-
ουσι λαμπρώς τήν διάρθρωσιν τοΰ ίσχυροΰ στέρ-
νου μέ το κανονικόν κΰμα τών συνταρασσομένων
μυών, συστΐίομένων έν τη μεγίστη αύτών έντάσει.
υ οεςιος πους στερεωτατα έπι του εοαφους ερει-
σθείς, ώσει έκ τής γής άνεβλάστησε και έκορμώθη,
συγκρατεί ακλόνητος το δονούμενον σώμα, εμπή-
γων εις τό χώμα τους έμπροσθίους δακτύλους μέ
ηύλακωμένον τον μηρον έκ τής δραστικότητος τών
μυώνων. Εις άντιστάθμισμα τούτου ό αριστερός
μόλις κε/.αμμένος άπτεται τοΰ εδάφους έλαφρός,
άλλ' ώσαύτιος ισχυρός και διά τής είκονιζομένης
έντάσεως τών μυών συντονιζόμενος πρός τήν ολην
σφοδράν κεκινημένην εικόνα.
Τέλος ή κεφαλή, κλίνουσα δεξιά οιονεί παρακο-
λουθούσα τήν κίνησιν, ώς ίνα δώση νέαν όρμήν εις
τον έντεταμένον βραχίονα, διαγράφει οξέως τήν
λεπτήν κατατομήν της και συμμετέχει εις τήν πα-
ρασκευαζομένην έπιτυχίαν.
Και ή διάθεσις δέ τών μελών κα'ι ή διάταξις