DOI Artikel:
Xyngopulos, Andreas: Prosthēkai kai epanorthōseis eis ta peri plakos trapezēs christianikēs
DOI Artikel:Arbanitopulos, Apostolos S.: Dēmētrias-Pagasai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14282#0271
264 Προσϋ·ήκαι και επανορθώσεις. — Αημητριάς - Παγασαί.
ΑΕ 1914
έπιβεβαίωσιν της γνώμης ταύτης. Ο κ. Σβορώνος
εύηρεστήθη νά μοι υπόδειξη, βτί και άλλαι τρεις
κεφάλα! της τραπέζης ταύτης άπεικονίζουσι μέλη
της οικογενείας της Αγιας Ελένης. Ούτω καί ή
έν τη είκόνι 3 τοΰ προηγουμένου άρθρου κεφαλή
φαίνεται ανήκουσα εις τον Κρίσπον προς νομίσματα
τοΟ οποίου έ'χει όμιότητα 1. Επίσης ή γυναικεία
κεφαλή της είκ. 6 ομοιάζει κατά τά χαρακτηρι-
1 ΟοΙιβη-Ρβιιανάβηί ϋβδοπρίίοη ΙιϊβΙοπο,ιιβ (1β8 ιηοη-
1131618 ίΐ-3ρρβ08 80113 ΓβΙΠρϊΐ'β ΓΟΠ13Ϊ11 ϊκδ. 2. Ρβπβ 1892
τομ VII σ. 338 κέ. Μαηηββ ΝιιιηΪ8ΐιΐ3ίϊς[υ6 οοιΐ8ΐ3ΐι1:ίιιίβηηβ
Ρ3ΓΪ8 1988 τόμ.. I πίν. XI 1-9, Πρβ. και την έν τω προηγ. άρθρω
είκ. 19. 3.
στικά προς νομίσματα της Φαύστας 2. Τέλος δε ή
έν τη είκόνι 8 ανδρική φαίνεται παριστώσα τον
Μεγάλον Κωνσταντΐνον έν νεανική όμως ηλικία,
έξ ής δεν διεσώθησαν νομίσματα. Και ποος τά πα-
λαιότερα δμως έκ των διασωθέντων νομισμάτων
αύτοΟ ύπάρχουσιν ομοιότητες 3.
Ουτω δ καθορισμός και των λοιπών κεφαλών
καθίστα έ'τι πιθανωτέραν τήν χρονολογίαν ήν εις
τό άνάγλυφον έδώκαμεν.
Ανδρέας Ξνγγόηουλος.
2 Οοΐιβη - Ρ&αανάβηΙ Ι.ά. α. 332 κέ.. Μαηηοβ ΙΛ. πίν. XI
10-11. Πρβ. και τήν έν τω προηγ. άρθρο.) είκ. 17 1-2.
:1 ΟοΚβη-Εβιιανάβηί I. ά. σ. 240 Ν° 106 καί σελ. 244 κί..
Μαηηββ Ι.α. πίν. VIII 8-15.
Δη μητριάς - Παγασαί
υπό
Αποστόλου Σ. Άρβανιτοπούλλου.
Ό έν Άλμυρψ άρχαιολογών Ν. Γιαννόπουλλος
έν τή Άρχ.Έφημ. 1914 90-92 άποδίδει μοι γνώ-
μην, ήν δεν εσχον ποτέ, ού'τε έγραψα, οΰτε έχω"
γράφει δήλα δή σελ. 91 « ό Άρβ. παρεδέξατο ύστε-
ρον τήν Φέσιν της Δημητριάδος εν ΊΊαγασαϊς και
έν παρόδω έμνημόνευσε μεν του άρθρου τοΰ κ.
Βθίοοίι, παρέλιπε δε νά μνημόνευση τά ύφ' ήμών
μοσιευθέντα έν τή Θεσσαλία (έφημερίδι του Βό-
λου), καίτοι εΐχομεν στείλει αύτώ τά οικεία φύλ-
λα. Τήν προτεραιότητα βεβαίως ήμεΐς δεν διεκδι-
κονμεν. Αύτη ανήκει τώ κ. Βθίοοίι».
Άλλ' έγώ δέν παρεδεξάμην άπλώς τήν θέσιν
της Δημητριάδος έν Παγασαΐς' ώς ο Βθίοοίι, άπό
τών έμών δημοσιευμάτων ορμώμενος και έπ! χω-
ρίου του Πλινίου στηριζόμενος, έταυτισε τάς Πα-
γασάς τή Δημητριάδι, ορρϊάιαιπ Ρ&§&83, ίάβηι
ροβίβα Βθιήθ1;π38 άϊοΐβ, ομοίως έγώ, λαβών έξ
αύτοΰ νέαν καί ϊσχυράν άφορμήν, και έςετάσας
πληρέστερον ερείπια πόλεως, άτινα εϊχον ανακα-
λύψει τω 1909, έγραψα και διατείνομαι ότι ανα-
κριβώς ο Πλίνιος-Βθίοοίι έκφέρουσι τοιαύτην γνώ-
μην, άληθή δε και άκριβή λέγει Ό Στράβων, πλη-
ρο^ορών ό'τι Ό βασιλεύς Δημήτριος εκζιαεν, έτεί-
χιοε, δέν μετωνόμαοεν άπλώς, ού'τε δι έπεκ-
τάσεώς τίνος τών προγενεστέρων αύτοΟ Παγασών
ού'τε άλλως, έπώνυμον εαυτού τήν Δημητριάδα,
συνοικίσας εις τήν νέαν ταύτην πόλιν άλλας τε
κώμα^ και τάς Παγασάς αύτάς, δτι δήλα δή πρό-
κειται περί δύο πόλεων, άς έγώ ακριβώς καθώ-
ρισα έν τοις Πρακτικοϊς 1912, μνημονεύσας ούχ
έν παρόδω, άλλά δι' ό'σων ένεδέχετο μακρών της
γνώμης του Βθίοοίι, ώς θά απόδειξη ή περαιτέρω
τών σχετικών χωρίων παράθεσις.
Άφ'ού λοιπόν άναιρέσας διεσάφησα τήν γνώ-
μην του Πλινίου - Βθίοοίι καί διετύπωσα έτέραν,
έμήν καί σύμφωνον τώ Στράβωνι, δέν ύπεχρεού-
μην νά αναγράψω κα'ι αναιρέσω τάς γνώμας πάν-
των, τών έκφρασάντων τήν αύτήν τώ Βθίοοίι ίδέαν,
τοσούτω μάλλον, καθ' ό'σον, μή γράφων πλήρη
ίστορίαν τών πόλεων τούτων, έπεφυλάχθην προση-
κόντως, ειπών έν Πρακτ. 1912 185-186 «ούτως
έπέρχεται το ζήτημα περί Παγασών-Δημητριά-
δος, άνακινηθέν έν τή Κΐίο τοΟ 1911 σελ. 442
κέ. ϋπό τοΰ Βθίοοίι, όπερ έςετάζω προχείρως μεν
έν κεφ. 10, εις εύΰετώτερον δε χρόνον $ά εξετάσω
έν ιδιαιτέρα μελέτη »' καί πάλιν έν σελ. 218 λέγω
δη
ΑΕ 1914
έπιβεβαίωσιν της γνώμης ταύτης. Ο κ. Σβορώνος
εύηρεστήθη νά μοι υπόδειξη, βτί και άλλαι τρεις
κεφάλα! της τραπέζης ταύτης άπεικονίζουσι μέλη
της οικογενείας της Αγιας Ελένης. Ούτω καί ή
έν τη είκόνι 3 τοΰ προηγουμένου άρθρου κεφαλή
φαίνεται ανήκουσα εις τον Κρίσπον προς νομίσματα
τοΟ οποίου έ'χει όμιότητα 1. Επίσης ή γυναικεία
κεφαλή της είκ. 6 ομοιάζει κατά τά χαρακτηρι-
1 ΟοΙιβη-Ρβιιανάβηί ϋβδοπρίίοη ΙιϊβΙοπο,ιιβ (1β8 ιηοη-
1131618 ίΐ-3ρρβ08 80113 ΓβΙΠρϊΐ'β ΓΟΠ13Ϊ11 ϊκδ. 2. Ρβπβ 1892
τομ VII σ. 338 κέ. Μαηηββ ΝιιιηΪ8ΐιΐ3ίϊς[υ6 οοιΐ8ΐ3ΐι1:ίιιίβηηβ
Ρ3ΓΪ8 1988 τόμ.. I πίν. XI 1-9, Πρβ. και την έν τω προηγ. άρθρω
είκ. 19. 3.
στικά προς νομίσματα της Φαύστας 2. Τέλος δε ή
έν τη είκόνι 8 ανδρική φαίνεται παριστώσα τον
Μεγάλον Κωνσταντΐνον έν νεανική όμως ηλικία,
έξ ής δεν διεσώθησαν νομίσματα. Και ποος τά πα-
λαιότερα δμως έκ των διασωθέντων νομισμάτων
αύτοΟ ύπάρχουσιν ομοιότητες 3.
Ουτω δ καθορισμός και των λοιπών κεφαλών
καθίστα έ'τι πιθανωτέραν τήν χρονολογίαν ήν εις
τό άνάγλυφον έδώκαμεν.
Ανδρέας Ξνγγόηουλος.
2 Οοΐιβη - Ρ&αανάβηΙ Ι.ά. α. 332 κέ.. Μαηηοβ ΙΛ. πίν. XI
10-11. Πρβ. και τήν έν τω προηγ. άρθρο.) είκ. 17 1-2.
:1 ΟοΚβη-Εβιιανάβηί I. ά. σ. 240 Ν° 106 καί σελ. 244 κί..
Μαηηββ Ι.α. πίν. VIII 8-15.
Δη μητριάς - Παγασαί
υπό
Αποστόλου Σ. Άρβανιτοπούλλου.
Ό έν Άλμυρψ άρχαιολογών Ν. Γιαννόπουλλος
έν τή Άρχ.Έφημ. 1914 90-92 άποδίδει μοι γνώ-
μην, ήν δεν εσχον ποτέ, ού'τε έγραψα, οΰτε έχω"
γράφει δήλα δή σελ. 91 « ό Άρβ. παρεδέξατο ύστε-
ρον τήν Φέσιν της Δημητριάδος εν ΊΊαγασαϊς και
έν παρόδω έμνημόνευσε μεν του άρθρου τοΰ κ.
Βθίοοίι, παρέλιπε δε νά μνημόνευση τά ύφ' ήμών
μοσιευθέντα έν τή Θεσσαλία (έφημερίδι του Βό-
λου), καίτοι εΐχομεν στείλει αύτώ τά οικεία φύλ-
λα. Τήν προτεραιότητα βεβαίως ήμεΐς δεν διεκδι-
κονμεν. Αύτη ανήκει τώ κ. Βθίοοίι».
Άλλ' έγώ δέν παρεδεξάμην άπλώς τήν θέσιν
της Δημητριάδος έν Παγασαΐς' ώς ο Βθίοοίι, άπό
τών έμών δημοσιευμάτων ορμώμενος και έπ! χω-
ρίου του Πλινίου στηριζόμενος, έταυτισε τάς Πα-
γασάς τή Δημητριάδι, ορρϊάιαιπ Ρ&§&83, ίάβηι
ροβίβα Βθιήθ1;π38 άϊοΐβ, ομοίως έγώ, λαβών έξ
αύτοΰ νέαν καί ϊσχυράν άφορμήν, και έςετάσας
πληρέστερον ερείπια πόλεως, άτινα εϊχον ανακα-
λύψει τω 1909, έγραψα και διατείνομαι ότι ανα-
κριβώς ο Πλίνιος-Βθίοοίι έκφέρουσι τοιαύτην γνώ-
μην, άληθή δε και άκριβή λέγει Ό Στράβων, πλη-
ρο^ορών ό'τι Ό βασιλεύς Δημήτριος εκζιαεν, έτεί-
χιοε, δέν μετωνόμαοεν άπλώς, ού'τε δι έπεκ-
τάσεώς τίνος τών προγενεστέρων αύτοΟ Παγασών
ού'τε άλλως, έπώνυμον εαυτού τήν Δημητριάδα,
συνοικίσας εις τήν νέαν ταύτην πόλιν άλλας τε
κώμα^ και τάς Παγασάς αύτάς, δτι δήλα δή πρό-
κειται περί δύο πόλεων, άς έγώ ακριβώς καθώ-
ρισα έν τοις Πρακτικοϊς 1912, μνημονεύσας ούχ
έν παρόδω, άλλά δι' ό'σων ένεδέχετο μακρών της
γνώμης του Βθίοοίι, ώς θά απόδειξη ή περαιτέρω
τών σχετικών χωρίων παράθεσις.
Άφ'ού λοιπόν άναιρέσας διεσάφησα τήν γνώ-
μην του Πλινίου - Βθίοοίι καί διετύπωσα έτέραν,
έμήν καί σύμφωνον τώ Στράβωνι, δέν ύπεχρεού-
μην νά αναγράψω κα'ι αναιρέσω τάς γνώμας πάν-
των, τών έκφρασάντων τήν αύτήν τώ Βθίοοίι ίδέαν,
τοσούτω μάλλον, καθ' ό'σον, μή γράφων πλήρη
ίστορίαν τών πόλεων τούτων, έπεφυλάχθην προση-
κόντως, ειπών έν Πρακτ. 1912 185-186 «ούτως
έπέρχεται το ζήτημα περί Παγασών-Δημητριά-
δος, άνακινηθέν έν τή Κΐίο τοΟ 1911 σελ. 442
κέ. ϋπό τοΰ Βθίοοίι, όπερ έςετάζω προχείρως μεν
έν κεφ. 10, εις εύΰετώτερον δε χρόνον $ά εξετάσω
έν ιδιαιτέρα μελέτη »' καί πάλιν έν σελ. 218 λέγω
δη