DOI Artikel:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Dēmētrias-Pagasai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14282#0278
ΑΕ 1914
Νυν άς παραβάλη τις τά ύπ' έμοΟ γραφέντα
ταΟτα προς το κατηγορηθέν μοι ύπο Ν. Γιαν. βτι
«εν παρόδων έμνημόνευσα του Βθίοοίι καί ότι
« ώς προς δε την είκασίαν του 'Αρβ. δπως δια-
φέρτ] ούτος της γνώμης τον ΒβΙοβ/ι καϊ έ-
μον, ότι αί Παγασαί εκειντο έν τη στενή λωρίδι
τοΟ Αιγαρορρεύματος », και άς /.ρίνη έκαστος δεόν-
τως" μόνον ούχί κατηγόρησεν ό Ν. Γιαν. ότι εγώ
έ'κτιοα τά τείχη και τοΰς πύργους της είρημένης
πόλεως, ήν άνεκάλυψα, προς τον σκοπον τοΟ νά
διαφέρω της γνώμης αυτόν και τον ΒβΙοβΙι
Είναι δ' επίσης αστήρικτα και τά κατόπιν εύθύς
μετά τά άνω υπό Ν. Γιαν. Λεγόμενα «Λιγαρορεύ-
ματος έν συνεχεία της Δημητριάδος και προς Δ
αύτής, παρατηροϋμεν ότι έκτος του οτι έν αύτη δεν
φαίνονται οικοδομήματα, αλλά και άσΟενέστατα
συντρίμματα κεράμων και αγγείων άπαντώσιν, ώς
και ο 'Αρβ. λέγει. Προς δε και ολόκληρος ό χώ-
ρος ό μετά το Αιγαρόρρευμα και τον βραχώδη λό-
φον Άλογοπάτι υ-έχρι του ΣωροΟ, εφ ού ή ακρό-
πολις των 'Αμφανών, είναι κεκαλυμμένος ύπο συν-
τριμμάτων κεράμων και αγγείων καϊ ένιαχον δια-
κρίνονται κρηπιδώματα οικιών, άνηκουσών τη πάλει
Άμφανών αναμφιβόλως. Το νά εΐκάσωμεν ότι
το πάλαι αί Παγασαϊ και αί Άμφαναί εκειντο εν
συνεχεία καϊ μετά ταντα αί Παγασαί και ή Δη μη-
τριάς, είναι άτοπον ελλείψει χώρον προς γεωργίαν
και δι εμπορικούς λόγους ».
Διότι, έν ώ έγώ έγραψα έν τοις Πρακτ. 1912
περί πόλεως τετειχισμένης. ής έαέτρησα 27
πύργους εις το ήττον τοΰ ήμίσεος διάστημα τοΟ
περιβόλου, ής είπον ότι είναι κατά το πλείστον
εύδιάκριτα τά τείχη, ότι Βορείως σννάπτονται τοις
της άληΟοΟς Δημητριάδος, εφ ών έβη ένιαχοΟ ή
τειχοδομία τοΟ βασιλέω; Δημητρίου, ό Ν. Γιαν.
ποιεΤται λόγον περί συντριμμάτων κεράμων, ώς εί
ταΟτα μόνον ή μάλιστα ένεοείκνυον τάς άρχαίας
πόλεις, και περί κρηπιδωμάτων οικιών —■ λίαν
σπανίων ενταύθα και πάντως μεταγενεστέρων τών
άπο Χρ. χρόνων— , άνηκουσών ταΐς Άμφαναϊς,
και ταύταις αναμφιβόλως, έν ώ αί 'Αμφαναι άπέ-
χουσιν έντεΰθεν ύπέρ το χιλιόμετρον και είναι αύ-
τοτελώς τετειχισμέναι' εικάζει δε ό Ν. Γιαν. περί
Ν. Γιαν. σελ. 90 σημ.. 1 ώς περίεργον δέν είναι όμως περίεργον.
άλλα πολύ σημαντικόν τό πράγμα, ιΰς παντί δήλον.
πόλεων ώς δυναμένων νά κείνται έν συνεχεία, έν ώ
ΰπάρχουσιν ένταϋθα τρεις πάλεις, κεχωρισμέναι
αλλήλων εύδιακρίτως, και εχουσαι περιβόλους
ίδιου;, διαφόρων χρόνων εκάστη, αί Άμφαναί, αί
Παγασαί, ή Δημητριάς' έν ώ δε αυτός θεωρεί άτο-
πον την είκασίαν αύτου, δικαιολογεί την άτοπίαν
δι' έπιχειρηαάτων άλογων, ήτοι δι ελλειψιν χώ-
ρον προς γεωργίαν, ώς εί μόνον έκ τών χωραφίων
τούτων ήδύναντο νά ζήσωσιν οί κάτοικοι, καί διά
τίνων αγνώστων και άορίστων εμπορικών λόγων.
ϊό δε πάντων περιεργότατον είναι ότι, έν ώ
έν σελ. 90 ό Ν. Γιαν. λέγει περί της ύπ' έμου
άνακαλυφθείσης πόλεως ότι έν αύτη «παρατη-
ρούνται αοημά τινα ίχνη τειχών», έπιλαθόμενος
μετ' ού πολύ, έν σελ. 91 μόλις, προβιβάζει τά
άσημα ίχνη εις πόλιν' λέγει δέ ποο τούτου ό'τι «και
ημιν ήσαν γνωστά τά δεύτερα τείχη, άτινα όΆρβ.
αναφέρει, άποδίδων πριν αυτά εις έπέκτασιν τών
Παγασών, ώς και ήμεΐς ένομίσαμεν, ειτα δ' εις
αύτάς τάς Παγασάς»" άλλα δεν διευκρινεΐ πότε
ήσαν αύτώ γνωστά και διά τί δεν έ'γραψεν ούδαμου
περί αύτών ούοέ νυν διευκρινεΐ, τί ζητοΟσιν έν-
ταϋθα τά τείχη ταύτα και προς τί ίκτίσθησαν"
μήπως έποιήθησαν είοικώς χάριν της γνώμης μου,
ϊνα διαφέρω της του Ν. Γιαν. καϊ του Ββίοοίι;
θαυμασίως δ' έν συνεχεία τούτοις λέγει ό Ν.
Γιαν. τά ές"ής: «προς τήν δευτέραν δέ ταύτην εί-
κασίαν του Αρβ. αντίκεινται ίσχνρώς πρώτον μέν
αυτή ή Φέσις της πόλ.εως μειονεκτούσα οτρατη-
γικώς κατά τε ξηράν καί θάλασσαν, δεύτερον δέ
αυτό τό όνομα της πόλεως, αν Ό·εωρήοωμεν αύτο
παραγόμενον παρά τό παγά = πηγή».
'Αλλ' έρωτώ διά τί αντίκειται ισχυρώς εις τήν
γνώμην μου, περί τοΟ ότι ή δευτέρα αύτη πόλις
είναι αί ΦεραϊκαΈ Παγασαί, ή θέσις αυτής; πόθεν
δέ βέβαιοι ό Ν. Γιαν. ότι ή θέσις αύτής μειονεκτεί
στραιηγικώς; τίνος δέ μειονεκτεί; της Δημητριά-
δος; άλλ'είναι άρχαιοτέρα αύτής' τών Άμφανών;
άλλ' ουδέν είναι παραδεδομένον περί του ότι αί
Άμφαναί έπλεονέκτουν στρατηγικώς τών Παγα-
σών" άλλά κα'ι άν δεχθώμεν ότι μειονεκτεί αύτής
και πάσης άλλης πόλεως καϊ χώρας, δέν παύει
του νά είναι άρχαία πόλις, ούδέ άντι'κειται τό μει-
ονέκτημα τούτο ή άλλο τι όμοιον προς τήν γνώ-
μην μου.
36
Νυν άς παραβάλη τις τά ύπ' έμοΟ γραφέντα
ταΟτα προς το κατηγορηθέν μοι ύπο Ν. Γιαν. βτι
«εν παρόδων έμνημόνευσα του Βθίοοίι καί ότι
« ώς προς δε την είκασίαν του 'Αρβ. δπως δια-
φέρτ] ούτος της γνώμης τον ΒβΙοβ/ι καϊ έ-
μον, ότι αί Παγασαί εκειντο έν τη στενή λωρίδι
τοΟ Αιγαρορρεύματος », και άς /.ρίνη έκαστος δεόν-
τως" μόνον ούχί κατηγόρησεν ό Ν. Γιαν. ότι εγώ
έ'κτιοα τά τείχη και τοΰς πύργους της είρημένης
πόλεως, ήν άνεκάλυψα, προς τον σκοπον τοΟ νά
διαφέρω της γνώμης αυτόν και τον ΒβΙοβΙι
Είναι δ' επίσης αστήρικτα και τά κατόπιν εύθύς
μετά τά άνω υπό Ν. Γιαν. Λεγόμενα «Λιγαρορεύ-
ματος έν συνεχεία της Δημητριάδος και προς Δ
αύτής, παρατηροϋμεν ότι έκτος του οτι έν αύτη δεν
φαίνονται οικοδομήματα, αλλά και άσΟενέστατα
συντρίμματα κεράμων και αγγείων άπαντώσιν, ώς
και ο 'Αρβ. λέγει. Προς δε και ολόκληρος ό χώ-
ρος ό μετά το Αιγαρόρρευμα και τον βραχώδη λό-
φον Άλογοπάτι υ-έχρι του ΣωροΟ, εφ ού ή ακρό-
πολις των 'Αμφανών, είναι κεκαλυμμένος ύπο συν-
τριμμάτων κεράμων και αγγείων καϊ ένιαχον δια-
κρίνονται κρηπιδώματα οικιών, άνηκουσών τη πάλει
Άμφανών αναμφιβόλως. Το νά εΐκάσωμεν ότι
το πάλαι αί Παγασαϊ και αί Άμφαναί εκειντο εν
συνεχεία καϊ μετά ταντα αί Παγασαί και ή Δη μη-
τριάς, είναι άτοπον ελλείψει χώρον προς γεωργίαν
και δι εμπορικούς λόγους ».
Διότι, έν ώ έγώ έγραψα έν τοις Πρακτ. 1912
περί πόλεως τετειχισμένης. ής έαέτρησα 27
πύργους εις το ήττον τοΰ ήμίσεος διάστημα τοΟ
περιβόλου, ής είπον ότι είναι κατά το πλείστον
εύδιάκριτα τά τείχη, ότι Βορείως σννάπτονται τοις
της άληΟοΟς Δημητριάδος, εφ ών έβη ένιαχοΟ ή
τειχοδομία τοΟ βασιλέω; Δημητρίου, ό Ν. Γιαν.
ποιεΤται λόγον περί συντριμμάτων κεράμων, ώς εί
ταΟτα μόνον ή μάλιστα ένεοείκνυον τάς άρχαίας
πόλεις, και περί κρηπιδωμάτων οικιών —■ λίαν
σπανίων ενταύθα και πάντως μεταγενεστέρων τών
άπο Χρ. χρόνων— , άνηκουσών ταΐς Άμφαναϊς,
και ταύταις αναμφιβόλως, έν ώ αί 'Αμφαναι άπέ-
χουσιν έντεΰθεν ύπέρ το χιλιόμετρον και είναι αύ-
τοτελώς τετειχισμέναι' εικάζει δε ό Ν. Γιαν. περί
Ν. Γιαν. σελ. 90 σημ.. 1 ώς περίεργον δέν είναι όμως περίεργον.
άλλα πολύ σημαντικόν τό πράγμα, ιΰς παντί δήλον.
πόλεων ώς δυναμένων νά κείνται έν συνεχεία, έν ώ
ΰπάρχουσιν ένταϋθα τρεις πάλεις, κεχωρισμέναι
αλλήλων εύδιακρίτως, και εχουσαι περιβόλους
ίδιου;, διαφόρων χρόνων εκάστη, αί Άμφαναί, αί
Παγασαί, ή Δημητριάς' έν ώ δε αυτός θεωρεί άτο-
πον την είκασίαν αύτου, δικαιολογεί την άτοπίαν
δι' έπιχειρηαάτων άλογων, ήτοι δι ελλειψιν χώ-
ρον προς γεωργίαν, ώς εί μόνον έκ τών χωραφίων
τούτων ήδύναντο νά ζήσωσιν οί κάτοικοι, καί διά
τίνων αγνώστων και άορίστων εμπορικών λόγων.
ϊό δε πάντων περιεργότατον είναι ότι, έν ώ
έν σελ. 90 ό Ν. Γιαν. λέγει περί της ύπ' έμου
άνακαλυφθείσης πόλεως ότι έν αύτη «παρατη-
ρούνται αοημά τινα ίχνη τειχών», έπιλαθόμενος
μετ' ού πολύ, έν σελ. 91 μόλις, προβιβάζει τά
άσημα ίχνη εις πόλιν' λέγει δέ ποο τούτου ό'τι «και
ημιν ήσαν γνωστά τά δεύτερα τείχη, άτινα όΆρβ.
αναφέρει, άποδίδων πριν αυτά εις έπέκτασιν τών
Παγασών, ώς και ήμεΐς ένομίσαμεν, ειτα δ' εις
αύτάς τάς Παγασάς»" άλλα δεν διευκρινεΐ πότε
ήσαν αύτώ γνωστά και διά τί δεν έ'γραψεν ούδαμου
περί αύτών ούοέ νυν διευκρινεΐ, τί ζητοΟσιν έν-
ταϋθα τά τείχη ταύτα και προς τί ίκτίσθησαν"
μήπως έποιήθησαν είοικώς χάριν της γνώμης μου,
ϊνα διαφέρω της του Ν. Γιαν. καϊ του Ββίοοίι;
θαυμασίως δ' έν συνεχεία τούτοις λέγει ό Ν.
Γιαν. τά ές"ής: «προς τήν δευτέραν δέ ταύτην εί-
κασίαν του Αρβ. αντίκεινται ίσχνρώς πρώτον μέν
αυτή ή Φέσις της πόλ.εως μειονεκτούσα οτρατη-
γικώς κατά τε ξηράν καί θάλασσαν, δεύτερον δέ
αυτό τό όνομα της πόλεως, αν Ό·εωρήοωμεν αύτο
παραγόμενον παρά τό παγά = πηγή».
'Αλλ' έρωτώ διά τί αντίκειται ισχυρώς εις τήν
γνώμην μου, περί τοΟ ότι ή δευτέρα αύτη πόλις
είναι αί ΦεραϊκαΈ Παγασαί, ή θέσις αυτής; πόθεν
δέ βέβαιοι ό Ν. Γιαν. ότι ή θέσις αύτής μειονεκτεί
στραιηγικώς; τίνος δέ μειονεκτεί; της Δημητριά-
δος; άλλ'είναι άρχαιοτέρα αύτής' τών Άμφανών;
άλλ' ουδέν είναι παραδεδομένον περί του ότι αί
Άμφαναί έπλεονέκτουν στρατηγικώς τών Παγα-
σών" άλλά κα'ι άν δεχθώμεν ότι μειονεκτεί αύτής
και πάσης άλλης πόλεως καϊ χώρας, δέν παύει
του νά είναι άρχαία πόλις, ούδέ άντι'κειται τό μει-
ονέκτημα τούτο ή άλλο τι όμοιον προς τήν γνώ-
μην μου.
36