DOI Artikel:
Dragumēs, Stephanos N.: Epigraphika phrontismata
DOI Artikel:Arbanitopulos, Apostolos S.: Thessalikai epigraphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14280#0016
ΑΕ 1915
6υυ στίχου τής ΰπ' άρ. 1011 αναγραφής εις άντι-
κατάστασιν τοΟ μοναδικοϋ Παμμάχος, πιθανωτά-
του άβλεπτήματος τοΟ φουρμοντείου απογράφου.
Ούτω δ'δ έν 1011 πολέμαρχος « Τιμόθεος Συμ-
μάχου» ο έπι Μητροδώρου άρχοντος (πιθανώτατα
τοΟ πρεσβυτέρου: 51/2 μΧ) συνάπτεται έν τω
αύτώ γένε'. μετά του έν 1008 θεσμοθέτου ((Συμ-
μάχου Τιμοθέου», άδηλον άν ώς άνίών ή κατιών
δια το άγ^οονοΚογγιτον του καταλόγου τούτου. Έν
αύτώ τούτω τω άριθμώ 1008 παραδόξως καΐ ό δ'
και ό ε θεσμοθέτης λέγονται Μαραθώνιοι, αναμ-
φιβόλως έκ δευτέρου άβλεπτήματος του ΡοαΠϊΐοηί
δις κατά σειράν έπαναλαβόντος παρά το προσήκον
το αύτο οημοτικόν.
Είδικώτερον δε παρατηρητέον ό'τι έν τω ΰπ'άρ.
1005 καταλόγω και του Κήρυκος της εξ Αρείου
Πάγου Βουλής και του Κήρυκος "Αρχοντος και του
αύλητου το δημοτικον προς ουδέν των άλλων των
έν τη αναγραφή συμπίπτουσιν. Ωσαύτως έν τώ
ϋπ άριθ. 863 καταλόγω το μόνον μετά τά οκτώ
δνόματα αρχόντων μετά δημοτικοί* σωζόμενον όνο-
μα, τό τοΟ Κήρυκος της έξ Αρείου Πάγου Βουλής
δεικνύει αυτόν έτεροδημότην. Άλλ' έν τή έπιγραφη
ΑΡ] 190ο και ό θεσμοθέτης Έπιγένης και ό Κή-
ρυξ Αρχοντος Εύδημος φέρονται Μελιτεΐς' ώσαύ-
τως έν ΑίΙι. ΜϊΙΙ. 1914 ό τέταρτος θεσμοθέτης
Σωκράτης Ηφαιστίωνος και ό αυλητής Δημήτριος
Δημητρίου Σφήττιοι.
Τί) 8^ Μαρτίου 1915.
Σ. Ν. Δ.
θεσσαλικά! έπιγραφαι
ύπό
Αποστόλου Σ. Άρβανιτοπούλλου.
Γ'). Έπιγραφαι Γόννων
(συνέχεια· δρα ΑΕ 1914 167-184).
ιβ'). "Ετερα ψηφίσματα προξενιάς σννεπτυγμένον
τύπον (βλ. άνω άριθ. 109-147).
Άριθ. 243 (είκ.12' καταλ. άριθ.173). Στήλη
μαρμάρου λευκοφαίου, ολίγον ύπομέλανος, ακέ-
ραιος" άνω λήγει εϊς πλατύ, ισχυρώς προεξέχον,
οριζόντιον, άπλουν μέτωπον, κοσμούμενόν ποτε,
ώς πάντα βεβαίως τά όμοια, διά γραπτών πολύ-
χρωμων κοσμημάτων ΰπ' αύτο άπό της άρχής
τής άκτηρίδος μέχρι τής έπιγραφής υπάρχει κενόν
διάστημα, ύψ. 0Ό28, κατεχόμενόν ποτε κατά το
σύνηθες ύπο γραπτής έπίσης κορωνίδος' κατο,ιτάτω
έπί υψ. 0'235 και καθ όλον το πλάτος είναι διά
τής σφύρας άδρώς έξειργασμένη ή στήλη προς
σχ_ηματισμον γόμφου και άρμογήν αύτής έπϊ τόρ-
μου βάθρου ιδίου, ή τινός των έγγύς του ναοΰ βρά-
χ ων. Ύψ. 1-215, πλ. 0-285, πάχ. 0 09.
II επιγραφή έχαράχθη λίαν άβαθώς και σχε-
δόν έπιμελώς' πολλά τών γραμμάτων, μάλιστα
τοΰ* κάτω ήμίσεος αύτής, διατηρουσι βαφήν πορ-
φυράν, προς τό ρόδινον άποκλίνουσαν' ΰψ. γραμμ.
0 01-0 016, οιάστιχ. 0-005.
Έν στίχ. 8 και 14 ή έ'σω κεραία του πρώτου Α
φαίνεται ότι δεν έχαράχθη, ή είχεν άποδοθή διά
βαφής- άλλ'έπειδή πάσαι σχεδόν αί ό'μοιαι κεραΐαι
εϊχον χαραχθή άβαθέστατα, δεν δύνανται νά κα-
ταλογισθώσι τά άνω ώς σφάλματα του χαράκτου,
άλλ' οφείλονται πιθανα>τερον τή έκ του χρόνου
φθορά και τριβή.
Έπι τής άρχής τών αυτών ταγών έξεδόθη και
το άνω ΰπ' άριθ. 104 ψήφισμα, ένθα όμως προΐ-
σταται του συνεδρίου τών ταγών ΙΙαρμενίων ό Μι-
κύθου, περί ου βλ. τά προειοημένα έν άριθ. 240.
Σημειωτέον δε ότι τό δνομα του τρίτου ταγού
Κόρυττος είναι όμόηχον έπωνύμω ανδρών σημερι-
νών Άρκάδων, ών έν Τριπόλει γνωστή ή οικογέ-
νεια Κορύττου (ό Κορύττος)" λέγομεν δ' έκεί κα'ι
προσηγορικώς κορύττον στέλεχος μεγάλου δέν-
δρου, διεςεσμένον και κοίλον, ίνα έγχέηται έν αύτώ
27 3 15.
6υυ στίχου τής ΰπ' άρ. 1011 αναγραφής εις άντι-
κατάστασιν τοΟ μοναδικοϋ Παμμάχος, πιθανωτά-
του άβλεπτήματος τοΟ φουρμοντείου απογράφου.
Ούτω δ'δ έν 1011 πολέμαρχος « Τιμόθεος Συμ-
μάχου» ο έπι Μητροδώρου άρχοντος (πιθανώτατα
τοΟ πρεσβυτέρου: 51/2 μΧ) συνάπτεται έν τω
αύτώ γένε'. μετά του έν 1008 θεσμοθέτου ((Συμ-
μάχου Τιμοθέου», άδηλον άν ώς άνίών ή κατιών
δια το άγ^οονοΚογγιτον του καταλόγου τούτου. Έν
αύτώ τούτω τω άριθμώ 1008 παραδόξως καΐ ό δ'
και ό ε θεσμοθέτης λέγονται Μαραθώνιοι, αναμ-
φιβόλως έκ δευτέρου άβλεπτήματος του ΡοαΠϊΐοηί
δις κατά σειράν έπαναλαβόντος παρά το προσήκον
το αύτο οημοτικόν.
Είδικώτερον δε παρατηρητέον ό'τι έν τω ΰπ'άρ.
1005 καταλόγω και του Κήρυκος της εξ Αρείου
Πάγου Βουλής και του Κήρυκος "Αρχοντος και του
αύλητου το δημοτικον προς ουδέν των άλλων των
έν τη αναγραφή συμπίπτουσιν. Ωσαύτως έν τώ
ϋπ άριθ. 863 καταλόγω το μόνον μετά τά οκτώ
δνόματα αρχόντων μετά δημοτικοί* σωζόμενον όνο-
μα, τό τοΟ Κήρυκος της έξ Αρείου Πάγου Βουλής
δεικνύει αυτόν έτεροδημότην. Άλλ' έν τή έπιγραφη
ΑΡ] 190ο και ό θεσμοθέτης Έπιγένης και ό Κή-
ρυξ Αρχοντος Εύδημος φέρονται Μελιτεΐς' ώσαύ-
τως έν ΑίΙι. ΜϊΙΙ. 1914 ό τέταρτος θεσμοθέτης
Σωκράτης Ηφαιστίωνος και ό αυλητής Δημήτριος
Δημητρίου Σφήττιοι.
Τί) 8^ Μαρτίου 1915.
Σ. Ν. Δ.
θεσσαλικά! έπιγραφαι
ύπό
Αποστόλου Σ. Άρβανιτοπούλλου.
Γ'). Έπιγραφαι Γόννων
(συνέχεια· δρα ΑΕ 1914 167-184).
ιβ'). "Ετερα ψηφίσματα προξενιάς σννεπτυγμένον
τύπον (βλ. άνω άριθ. 109-147).
Άριθ. 243 (είκ.12' καταλ. άριθ.173). Στήλη
μαρμάρου λευκοφαίου, ολίγον ύπομέλανος, ακέ-
ραιος" άνω λήγει εϊς πλατύ, ισχυρώς προεξέχον,
οριζόντιον, άπλουν μέτωπον, κοσμούμενόν ποτε,
ώς πάντα βεβαίως τά όμοια, διά γραπτών πολύ-
χρωμων κοσμημάτων ΰπ' αύτο άπό της άρχής
τής άκτηρίδος μέχρι τής έπιγραφής υπάρχει κενόν
διάστημα, ύψ. 0Ό28, κατεχόμενόν ποτε κατά το
σύνηθες ύπο γραπτής έπίσης κορωνίδος' κατο,ιτάτω
έπί υψ. 0'235 και καθ όλον το πλάτος είναι διά
τής σφύρας άδρώς έξειργασμένη ή στήλη προς
σχ_ηματισμον γόμφου και άρμογήν αύτής έπϊ τόρ-
μου βάθρου ιδίου, ή τινός των έγγύς του ναοΰ βρά-
χ ων. Ύψ. 1-215, πλ. 0-285, πάχ. 0 09.
II επιγραφή έχαράχθη λίαν άβαθώς και σχε-
δόν έπιμελώς' πολλά τών γραμμάτων, μάλιστα
τοΰ* κάτω ήμίσεος αύτής, διατηρουσι βαφήν πορ-
φυράν, προς τό ρόδινον άποκλίνουσαν' ΰψ. γραμμ.
0 01-0 016, οιάστιχ. 0-005.
Έν στίχ. 8 και 14 ή έ'σω κεραία του πρώτου Α
φαίνεται ότι δεν έχαράχθη, ή είχεν άποδοθή διά
βαφής- άλλ'έπειδή πάσαι σχεδόν αί ό'μοιαι κεραΐαι
εϊχον χαραχθή άβαθέστατα, δεν δύνανται νά κα-
ταλογισθώσι τά άνω ώς σφάλματα του χαράκτου,
άλλ' οφείλονται πιθανα>τερον τή έκ του χρόνου
φθορά και τριβή.
Έπι τής άρχής τών αυτών ταγών έξεδόθη και
το άνω ΰπ' άριθ. 104 ψήφισμα, ένθα όμως προΐ-
σταται του συνεδρίου τών ταγών ΙΙαρμενίων ό Μι-
κύθου, περί ου βλ. τά προειοημένα έν άριθ. 240.
Σημειωτέον δε ότι τό δνομα του τρίτου ταγού
Κόρυττος είναι όμόηχον έπωνύμω ανδρών σημερι-
νών Άρκάδων, ών έν Τριπόλει γνωστή ή οικογέ-
νεια Κορύττου (ό Κορύττος)" λέγομεν δ' έκεί κα'ι
προσηγορικώς κορύττον στέλεχος μεγάλου δέν-
δρου, διεςεσμένον και κοίλον, ίνα έγχέηται έν αύτώ
27 3 15.