DOI Artikel:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Thessalikai epigraphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14280#0035
ΑΚ 1915
Θεσσαλικαί έπιγραφαί' ύπδ Ά. Σ. 'Αρβανιτοπονλλον. 27
ΆριΦ. 268. Μικρόν κυβικόν βάθρον μαρμά-
ρου λευκοφαίου τροχμαλοπαγοΟς, κάτω μόνον άπο-
κεκομμένον, έκ πασών των εδρών λεΐον εΐργασμέ-
νον, άνευ ουδεμίας έξοχης ή γείσου.
Ευρέθη περί τά εκατόν μέτρα ταπεινότερον της
έν Όλυμπιάδι ωραίας πηγής, ήν σήμερον καλουσι
Ζεστή Βρύσι, καίτοι το ύδωρ αύτής είναι κατά το
θέρος ψυχρότατον, έν τοις έρειπίοις της πόλεως,
περί ής βλ. άνω σελ. 17" άφείθη δ' έκεΐ κατά
χώραν.
'Επί μιας τών εδρών διακρίνονται τινα γράμ-
ματα, τά πολλά έξαφανισθέντα ύπό του χρόνου"
./ " -......
. 311 Ζ_ . ^ . .Λ'Λ.
-..-/. .Ο-Α-
Μή έχοντες τότε χρόνον, δεν άντεγράψαμεν
πλείονα' φαίνεται δ' εχον τό βάθρον υψ. περίπου
0-50, πλάτ. 0 30, πάχ. 0-40.
Άριϋ*. 269. Τμήμα κοιλίας πίθου, υπερύ-
θρου, σχεδόν ευτελούς πηλού, πανταχόθεν άποκε-
κομμένον.
Ευρέθη έγγύτατα του προτι^ουαίνοί) και άφείθη
έκεΐ μετ'αΰτοΰ δια τον αυτόν λόγον.
Φέρει επί της κυρτής επιφανείας τρία έγχάρα-
κτα σημεία, έπί οπτοΰ του πηλού ποιηθέντα οι αι-
χμηρού οργάνου υπό τών άρχαίων ΛΟΟ, άτινα
δηλοΰσι πιθανώς το ό'λον της χωρητικότητος τοΰ
πίθου *.
Άρι-ΰ·. 270 (καταλ. άρί§. 167). Πλάξ έπεν-
1 Τά γράαρ.ατα Ο θεώρησον τοξοειδή ανοικτότερα τών παρατε-
θέντων.
δύουσα βωμόν, λευκοΟ μαρμάρου, άνω και δεξιά
άκέραιος, όπισθεν έπιμελώς έξειργασμένη δια της
σφύρας, ΐνα στερρώς προσαρμοσθη έπί του βωμοΟ'
έπί της άνω επιφανείας φέρει γεισοειδη έξόγκωσιν
έν είδει άκρωτηρίου' κατ* τά άνω δέ της έμπροσθεν
έπιφανείας λήγει εις πλατύ, μετρίως προεξέχον
μέτωπον, ΰφ' 6 έν άβαθεΐ άναγλύφω παρίσταται
έκτύπως αστήρ ή άν&ος τεσσάρων πετάλων με-
τ όμφαλοΟ' έσώθη δέ παραπλεύρως και μέρος γω-
νιαίας άν&οδέσμης, έξαρτωμένης έκ βουκρανίον
κριοΰ, συνεστραμμένων κεράτων, καϊ κατερχόμενης
έπΐ της μιας μόνον έδρας, έξ ής μάλιστα θά ήτο
ορατός Ό βωμός. 'Ύψ. 0-183, πλ. 0-204, παχ.
0-08.
Ευρέθη υπό του φύλακος μετά της προηγουμέ-
νης ύπ άρ ιθ. 259.
Έπί του μετώπου υπήρχε δίστιχος πιθανώς επι-
γραφή, αναθηματική βεβαίως, υψ. γραμμ. 0Ό1,
διαστίχ. 0Ό6, τά πολλά έξαφανισθεΐσα' μόλις
διακρίνονται, ουχί εντελώς βέβαια τάδε:
------ΟΥ
......Λ. Α
ίσως: όεΐνα --------] ου
----- ίερητευσ;]α[σ]α.
Ύπάρχουσι δέ και έπί της δεξιάς έδρας ίχνη
τινά, άτινα δεν δύναται τις νά εϊκάση, άν προέρ-
χωνται όντως έκ γραμμάτων έξαφανισθέντων, ή
άπλώς έκ της φθοράς.
Έν Έλασσο'νι τή 31τ) μαίου 1913 (άναΟεωρηθέντα έν Βόλω
τή 20ή φεορουαρίου 1914).
Απόστολος Σ. Άρβανιτόπουλλος.
Σημείωσις. — "Ανω έν αριθ. 243 στιχ. 3 άντί κε γρ. κεν. Ή έν σελ. 12 εϊκών 4 έτέθη καθέτως,
έν ω δέον νά τεθη πλαγίως, όπερ καταφαίνεται και έκ της μεταγραφής.
(Βλ. άκόλουθον ελεγχον).
Θεσσαλικαί έπιγραφαί' ύπδ Ά. Σ. 'Αρβανιτοπονλλον. 27
ΆριΦ. 268. Μικρόν κυβικόν βάθρον μαρμά-
ρου λευκοφαίου τροχμαλοπαγοΟς, κάτω μόνον άπο-
κεκομμένον, έκ πασών των εδρών λεΐον εΐργασμέ-
νον, άνευ ουδεμίας έξοχης ή γείσου.
Ευρέθη περί τά εκατόν μέτρα ταπεινότερον της
έν Όλυμπιάδι ωραίας πηγής, ήν σήμερον καλουσι
Ζεστή Βρύσι, καίτοι το ύδωρ αύτής είναι κατά το
θέρος ψυχρότατον, έν τοις έρειπίοις της πόλεως,
περί ής βλ. άνω σελ. 17" άφείθη δ' έκεΐ κατά
χώραν.
'Επί μιας τών εδρών διακρίνονται τινα γράμ-
ματα, τά πολλά έξαφανισθέντα ύπό του χρόνου"
./ " -......
. 311 Ζ_ . ^ . .Λ'Λ.
-..-/. .Ο-Α-
Μή έχοντες τότε χρόνον, δεν άντεγράψαμεν
πλείονα' φαίνεται δ' εχον τό βάθρον υψ. περίπου
0-50, πλάτ. 0 30, πάχ. 0-40.
Άριϋ*. 269. Τμήμα κοιλίας πίθου, υπερύ-
θρου, σχεδόν ευτελούς πηλού, πανταχόθεν άποκε-
κομμένον.
Ευρέθη έγγύτατα του προτι^ουαίνοί) και άφείθη
έκεΐ μετ'αΰτοΰ δια τον αυτόν λόγον.
Φέρει επί της κυρτής επιφανείας τρία έγχάρα-
κτα σημεία, έπί οπτοΰ του πηλού ποιηθέντα οι αι-
χμηρού οργάνου υπό τών άρχαίων ΛΟΟ, άτινα
δηλοΰσι πιθανώς το ό'λον της χωρητικότητος τοΰ
πίθου *.
Άρι-ΰ·. 270 (καταλ. άρί§. 167). Πλάξ έπεν-
1 Τά γράαρ.ατα Ο θεώρησον τοξοειδή ανοικτότερα τών παρατε-
θέντων.
δύουσα βωμόν, λευκοΟ μαρμάρου, άνω και δεξιά
άκέραιος, όπισθεν έπιμελώς έξειργασμένη δια της
σφύρας, ΐνα στερρώς προσαρμοσθη έπί του βωμοΟ'
έπί της άνω επιφανείας φέρει γεισοειδη έξόγκωσιν
έν είδει άκρωτηρίου' κατ* τά άνω δέ της έμπροσθεν
έπιφανείας λήγει εις πλατύ, μετρίως προεξέχον
μέτωπον, ΰφ' 6 έν άβαθεΐ άναγλύφω παρίσταται
έκτύπως αστήρ ή άν&ος τεσσάρων πετάλων με-
τ όμφαλοΟ' έσώθη δέ παραπλεύρως και μέρος γω-
νιαίας άν&οδέσμης, έξαρτωμένης έκ βουκρανίον
κριοΰ, συνεστραμμένων κεράτων, καϊ κατερχόμενης
έπΐ της μιας μόνον έδρας, έξ ής μάλιστα θά ήτο
ορατός Ό βωμός. 'Ύψ. 0-183, πλ. 0-204, παχ.
0-08.
Ευρέθη υπό του φύλακος μετά της προηγουμέ-
νης ύπ άρ ιθ. 259.
Έπί του μετώπου υπήρχε δίστιχος πιθανώς επι-
γραφή, αναθηματική βεβαίως, υψ. γραμμ. 0Ό1,
διαστίχ. 0Ό6, τά πολλά έξαφανισθεΐσα' μόλις
διακρίνονται, ουχί εντελώς βέβαια τάδε:
------ΟΥ
......Λ. Α
ίσως: όεΐνα --------] ου
----- ίερητευσ;]α[σ]α.
Ύπάρχουσι δέ και έπί της δεξιάς έδρας ίχνη
τινά, άτινα δεν δύναται τις νά εϊκάση, άν προέρ-
χωνται όντως έκ γραμμάτων έξαφανισθέντων, ή
άπλώς έκ της φθοράς.
Έν Έλασσο'νι τή 31τ) μαίου 1913 (άναΟεωρηθέντα έν Βόλω
τή 20ή φεορουαρίου 1914).
Απόστολος Σ. Άρβανιτόπουλλος.
Σημείωσις. — "Ανω έν αριθ. 243 στιχ. 3 άντί κε γρ. κεν. Ή έν σελ. 12 εϊκών 4 έτέθη καθέτως,
έν ω δέον νά τεθη πλαγίως, όπερ καταφαίνεται και έκ της μεταγραφής.
(Βλ. άκόλουθον ελεγχον).