Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1915)

30 Έλεγχος. — Πάπυρος έξ Αρσινόης (Φαγιονμ) της Αιγύπτου.

αε 1915

ΜΓ 215 = Μοψίου επιγραφή

ΠΑΒ 11 σ. 333

» 216 = ΑΕ 14 άρ. 225

α 217 = Έλατείας επιγραφή

ΠΑΒ 11 α. 330

» 218 = ΑΕ 14 άρ. 187

» 219 = » 14 » 203

» 220 = » 15 » 247

» 221 = » 15 . 248

• 222 = » 15 » 258

223



223α I



223β

= ΑΕ 15 άρ. 257

223γ I



224

= » 14 » 204

<*)

= ο 14 » 183(')

(?)

= » 14 . 193

(ϊ)

= ΑΕ 14 άρ. 199

(δ)

= επιτύμβιο; στήλη έν



Λαρίση.

(0

— Λ Κ

14

άρ.

205

(Γ)



15

•

261

(0

Γ~Ζ 1)

15

ι)

262

(η)



15

;)

263

(β)

= »

15

Β

264

(0

— »

15

»

267

(Φ)



15

»

269

(ια)

ζζζ »

15

»

268

<<γ>









Σημείωοις. Κατά την άνάγνωσιν και έξέλεγξιν
πασών των άχρι τοϋδε έκδοθεισών ύ<ρ' ημών επι-
γραφών της θεσσαλί ας άπ' αριθ. 1-270 ληφΟή-
τωσαν ύπ' οψιν αί έν τη ΑΕ του 191.Η δημοσιευ-

(') Αντί ΡΑΠ άνάγνωθι ΠΑΡ.

θησόμεναι συμπληρωματικά! γενικα'ι παρατηρήσεις
μου εις Θεσσαλίας επιγραφής.

Έν Βόλω τη 23η φεβρουαρίου 1914

Ά. Σ. Ά.

Πάπυρος έξ Αρσινόης (Φαγιούμ) της Αιγύπτου

(πίναξ 1)
υπό

Αντωνίου Χ. Χατζή.

I !

§ 1. Ό πάπυρος ούτος εύρέθη έν Αρσινόη (νυν § 2. Ή κοπτική γλώσσα, έν ή είναι γεγραμμέ-

Ρ&ϊ]ΐιιη) της Αιγύπτου και έδωρήθη ΰπο του έκ νος ό ημέτερος πάπυρος, δεν λαλείται πλέον, άλ-

Σύμης Δημοσθένους Χαβιαρα. τή Αρχαιολογική λ' είναι νεκρά, έξαφανισθεϊσα από του ΙΖ' αιώνος

εταιρεία, ήτις άνέθηκέ μοι τήν εκδοσιν αύτου. μΧ 3.

Ό πάπυρος, ό'στις έ'χει μήκος μεν 0*23, πλά- Ή κοπτική γλώσσα, ήτις έλαλεΐτο έν Αίγύπτω

τος δε 0Ί1, άποτελεΐται έκ 18 στίχων. άπο του Β' μΧ αιώνος είναι συνέχεια της άρχαίας

Ή κατάστασις αύτου δεν είναι δυστυχώς έν αιγυπτιακής και δια τούτο ή σημασία αύτής είναι

πασι καλή1, οΥ ό ένιαχοΟ τα γράμματα είναι δυσ μεγάλη4. Περί αύτήν ήσχολήΟησαν πολλοί5,

ανάγνωστα (πρβ. π.χ. στίχ. 3 και 4). Κατά τήν § 3. Ή κοπτική γραφή δι ελληνικών γραμμά-

δεξιάν πλευράν διά τήν τοΰ παπύρου φθοράν είναι των, εις ά προσετέθησαν και τά έξ συμπληρωμα-

όμοίως λίαν δυσανάγνωστα τά γράμματα, πολλών » Άπό τοΰ [' ή'δη αιώνος μΧ διά τήν έπίδοσιν της αραβικής γλώσ-

δέ μόνον ίχνη σώζονται. σϊ1? είχε περιορισθή έν μοναίς αϊγυπτιακαϊς. Σήμερον οί γινώσκοντες

,_ 1 Λι Τ τήν κοπτικήν γλώσσαν Κο'πται έμαθον ταυτην παρά των λογίων

0 πάπυρος Ούτος Οεν είναί τών συνήθων, μονα- (Αίγυπτιολόγων) της δυτικής Ευρώπης,

δικός δέ έν τή συλλογή τής Αρχαιολογικής έταΐ- 4 Όμοίως σπουδαίας σημασίας είναι ή κοπτική γλώσσα διά τήν

/ μεσαιωνικών και νέαν ελληνικήν, επειδή παρέλαβε κατά διαφόρου;

Ρ£1α~ χρόνους πληθύν ελληνικών λέξεων (πρβ. βαλακόστε = όλοκότινος).

Είναι δηλαδή γεγραμμένος δΐ' ελληνικών μέν " 6 Οΰτω γραμματικά; έγραψαν παλαιότερον ο'ι'δε. ΚοΒθΙΙίηϊ ('Ρώ-

γραμμάτων, άλλ'έν κοπτική γλώσσΐ/2, ώς ευθύς μη 1837), Ρθ^γοπ (Τουρίνον 1841), 8οΙι\ναΓΐζβ (Βερολϊνον 1850),

, , , , , , ^ υΐΐΐθΐηβηΐΐ (Λιιΐία 1853), κοπτικήν - ίερογλυφικήν ό Κθ88Ϊ (Τουρϊ-

ανεκαλυψα μετ επισταμενην μελετην των γραμ- νον 1878). Λεξικά έγραψαν ό ΤηΜβιτι (Λιψία 1835),ό ΡβγΓοη (Του-

μάτων. ρϊνον 1835), ό ΡβιΊΐΐθ^ (Βερολϊνον 1844), ό Ι,βνΐ (νοοΗβοΙβηο

§ΘΓθ§1ΐίϊοο οορίο ββΓ&ϊοο, 'Ρώμη 1887 κέ. 5 τόμοι). Πρβ. και

1 Δι' Ογρασι'αν, ώς φαίνεται. Αβθΐ, Κορίίδοΐΐβ ΙΙηΙθΓ8αθ1ΐυη§θη, ΒβΐΊίη 1876-1877, τόμοι

* Κα'ι [Βεβαίως έν τή διάλεχτο» τής Φαγιούμ. 2.Τάς νεωτέρας γραμματικάς μνημονεύομεν έν τή επομένη σημειώσει.