DOI Artikel:
Sōtēriu, Geōrgios A.: Neōteros Kalos Poimēn tou Ethnikou archaiologikou Mouseiou Athēnōn
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14280#0048
ΑΕ 1915
ήδη όμως άπό τοΰ Γ' δύναται τις να είπη δτι οίο- εις τά τέλη του Γ' ή το πολύ τάς άρχάς του Δ'
νε'ι άποκρυσταλλοΟται ή έκ λόγων συμμετρίας πι- αιώνος.
Οανώτατα προελθοϋσα είκών τοΰ Ποιμένος με τά Τέλος το ένδυμα, το τόσω ΐδιόρρυθμον, το πι-
έκατέρωθεν δυο πρόβατα, ώ; βλέπομεν λ.χ. έν τη θανώτατα έκ μιμήσεως ενδυμάτων του κύκλου των
όροφή της Οιιβϊοιιία της Κατακόμβης Πέτρου και Διονύσου και Σατύρων -προερ-^ο^ενον, βμοιον του
Μαοκελλίνου — άρχών Γ αιώνος — και εις άλλα οποίου ουδέν άγαλμάτιον έκ τών γνωστών Καλών
μνημεία, ίδια δε εις τάνάγλυφα τών Σαρκοφάγων Ποιμένων έχει νχ επίδειξη, και μάλιστα ή έπιμε-
τοΰ Γ'αιώνος" εις τάνάγλυφα μάλιστα ταΰτα πλην μελημένη του αγάλματος κατεργασία, αναγκα-
ίου" λόγου της συμμετρίας καϊ λόγοι οικονομίας ζουσι νά δεχθώμεν ώς χρόνον της κατασκευής αΰ-
χώρου συνετέλεσαν ίσως εις την γενίκευσιν τοΰ ού- τοΰ έποχήν, έν ή τά χριστιανικά έργα ένεπνέοντο
τως εμφανιζομένου τύπου, ήτοι την τοποθέτησιν εισέτι έκτων αριστουργημάτων της αρχαιότητος, ώς
τών εκατέρωθεν δύο προβάτων άντ'ι ΌΚοχΚΎ\ρου ποί- είνε δ Γ αιών, και κατ* την διάρκειαν του οποίου
μνης, ώς βλέπομεν μάλιστα έν τή Σαρκοφάγω τη τάνατολικά θέματα δεν ειχον έτι τοσαύτην έπίδοασιν
εΰρεθείση έν τή 8. Μ&νϊα Απί^ιια— του Γ' αϊώ- επί τής Χριστ. Τέχνης, ώς βλέπομεν νά γίνηται
νος,Αλεξανδρινής τεχνοτροπίας,— ένθα ό τεχνίτης από τοΰ Μ. Κωνσταντίνου και έφεςής. Αί λεπτο-
ειχε πέντε θέματα νά παραστήση, ήτοι την [στο- μέρειαι του ήμετέρου αγαλματίου είναι αληθώς
ρίαν τοΰ Ίωνά, την εϊκονίζουσαν την θανοΰσαν προ- άριστοτεχνικαί· ή διάταςις τοΰ ένδύματος, ή κα-
σευχ^μένην, τον άναγινώσκοντα άπό παπύρου καϊ τεργασία τών ποδών, ή ούλη κόμη και αί τρίχες
καθήμενον γέροντα και την βάπτισιν του Χρίστου τών προβάτων άποδεικνύουσι τοΰτο'μόνον το πρό-
(είχ. 4). σωπον τοΰ Ποιμένος έν άντιθέσει προς τάς λοιπάς
λεπτομέρειας τοΰ σώματος ύπολείπεται κατά την
καλλιτεχνικήν άξίαν και φαίνεται πλησιάζον πρΌς
τάγαλμάτια τοΰ 2ου τύπου* δεν πρέπει ό'μως νά
λησμονή τις οτι τά τοιαΟτα έργα εχουσι μάλλον·
την σφραγίδα τοΰ βιομηχάνου, ήτοι τοΰ κατά πα-
ραγγελίαν χειρωνακτικώς εργαζομένου, ώς συμ-
βαίνει και εις αντίγραφα έργων τής κλασσικής
περιόδου, ή τής καλλιτεχνικής /αί πρωτοτύπου
χειρός.
Τό ήμέτερον άγαλμάτιον ήμεϊς τουλάχιστον δε-
χόμεθα πλησιάζον προς τον άρχαιότερον Καλόν
Εικ 4. Τμήμα Σαρκοφάγου είιρεϋείσης εν 8. Μ3ΓΪ3 Αηίίπΐ13 ΓΤ Γ) < \ \ -, 1 ,γ,
, „, ,, „, ,. ..,,».,-, . Ιίοιμενα της 1 ωμης κατα την καΛΛιτεννικην αςιαν
εν Γ(θμγ)' (έργον ι αιώνος, Αλεξανδρινής τέχνης). 1 ι ι ι ι /^, ι
και ώς σύγχ_ρονον αύτοΰ' ή ύπαρξις δέ τοΰ άγαλ-
Έκ τών ανάγλυφων τούτων ήδη έλήφθη ό τύ- ματιού τούτου έν Ελλάδι καταρρίπτει κα'ι την υπό
πος και εις τάγαλμάτια και πρώτον παράδειγμα τοΰ άθ Κθ88Ϊ και 8ΐτζγ£θ\ν8ΐ<ί καθοριζομένην διά-
τοΰ άντιγραφέντος ές άναγλύφων τύπου έχομεν κρίσιν εις άρχαιότερα και νεώτερα μεθ' ώρισμένων
ασφαλώς τον ήμέτερον νεώτερον Καλόν Ποιμένα γνωρισμάτων. Νομίζομεν ότι αύτά τ* μνημεία
τών Αθηνών ι" διό δικαίως κατατάσσομεν αύτον όδηγοΰσιν ήμας νά δεχθώμεν, ότι εύθύς έξ άρχή;
, μ, . ,γ. , . —ήτοι άπό τοΰ Γ' αιώνος, οπότε πιθανώτατα γί-
σελ. οο) ■/./.γ., υ τύπος μετα των ουο εκατέρωθεν -ροοατων τοσούτον ' 1
ητο τον Γ' αιώνα διαδεδομένος, ώστε βλέπομεν νά τι'Οηται και έπί νεταΐ ή έμφάνίσίς τοιούτων αγαλματίων ές άντί-
ποοσευχο,χένων ·,αί άλλων ('ίδε εί*. οοοφη; υα&ΐοιιΐί, τοϋ λεγο,χέ- γραφής τής κυοιωτέοας ανάγλυφου αλληγορικής
νου ΟοθΠΙβΙβΓΐυΐη Π13]ΐ18, έν \νιι1ίί'έ.ά. σελ. 56, ένθα τετράκις Τ '
επαναλαμβάνεται)· τοΰτο πλην τών λόγων συμμετρίας και χώρου, οϋ; μόνον εις τόν δεύτερον Καλόν Ποιμένα τη; Κωνσταντινουπόλεως, τόν
άναπτύσσομεν εν τω Κειμένω, γίνεται και κατά μίμισιν άλλων ίστο- ευρεθέντα έν Τθ1ΐίηί1ί-ΚΪ03ΐί και δημοσιευθέντα τό πρώτον ΰπο
ρικών παραστάσεων συνηθέστατων το'τε, ώ; είνε λ. χ ή παράστασις Ιι3υι-θηΙ έν ΒΟΗ XXIII (1899) σελ. 583 κέ. αλλά τοΰτο, ένεκα
τοΰ Δανιήλ έν τω μέσο» τών λεόντων, τής μεταγενέστερα; τεχνοτροπίας αϋτοΰ, ώς μίμησι; αρχαιοτέρου τύ-
' "Ι/_νη προδοτών Ιπί τή; βάσεως άλλου αγαλματίου διασώζονται που δύναται νά θεωρηθή.
ήδη όμως άπό τοΰ Γ' δύναται τις να είπη δτι οίο- εις τά τέλη του Γ' ή το πολύ τάς άρχάς του Δ'
νε'ι άποκρυσταλλοΟται ή έκ λόγων συμμετρίας πι- αιώνος.
Οανώτατα προελθοϋσα είκών τοΰ Ποιμένος με τά Τέλος το ένδυμα, το τόσω ΐδιόρρυθμον, το πι-
έκατέρωθεν δυο πρόβατα, ώ; βλέπομεν λ.χ. έν τη θανώτατα έκ μιμήσεως ενδυμάτων του κύκλου των
όροφή της Οιιβϊοιιία της Κατακόμβης Πέτρου και Διονύσου και Σατύρων -προερ-^ο^ενον, βμοιον του
Μαοκελλίνου — άρχών Γ αιώνος — και εις άλλα οποίου ουδέν άγαλμάτιον έκ τών γνωστών Καλών
μνημεία, ίδια δε εις τάνάγλυφα τών Σαρκοφάγων Ποιμένων έχει νχ επίδειξη, και μάλιστα ή έπιμε-
τοΰ Γ'αιώνος" εις τάνάγλυφα μάλιστα ταΰτα πλην μελημένη του αγάλματος κατεργασία, αναγκα-
ίου" λόγου της συμμετρίας καϊ λόγοι οικονομίας ζουσι νά δεχθώμεν ώς χρόνον της κατασκευής αΰ-
χώρου συνετέλεσαν ίσως εις την γενίκευσιν τοΰ ού- τοΰ έποχήν, έν ή τά χριστιανικά έργα ένεπνέοντο
τως εμφανιζομένου τύπου, ήτοι την τοποθέτησιν εισέτι έκτων αριστουργημάτων της αρχαιότητος, ώς
τών εκατέρωθεν δύο προβάτων άντ'ι ΌΚοχΚΎ\ρου ποί- είνε δ Γ αιών, και κατ* την διάρκειαν του οποίου
μνης, ώς βλέπομεν μάλιστα έν τή Σαρκοφάγω τη τάνατολικά θέματα δεν ειχον έτι τοσαύτην έπίδοασιν
εΰρεθείση έν τή 8. Μ&νϊα Απί^ιια— του Γ' αϊώ- επί τής Χριστ. Τέχνης, ώς βλέπομεν νά γίνηται
νος,Αλεξανδρινής τεχνοτροπίας,— ένθα ό τεχνίτης από τοΰ Μ. Κωνσταντίνου και έφεςής. Αί λεπτο-
ειχε πέντε θέματα νά παραστήση, ήτοι την [στο- μέρειαι του ήμετέρου αγαλματίου είναι αληθώς
ρίαν τοΰ Ίωνά, την εϊκονίζουσαν την θανοΰσαν προ- άριστοτεχνικαί· ή διάταςις τοΰ ένδύματος, ή κα-
σευχ^μένην, τον άναγινώσκοντα άπό παπύρου καϊ τεργασία τών ποδών, ή ούλη κόμη και αί τρίχες
καθήμενον γέροντα και την βάπτισιν του Χρίστου τών προβάτων άποδεικνύουσι τοΰτο'μόνον το πρό-
(είχ. 4). σωπον τοΰ Ποιμένος έν άντιθέσει προς τάς λοιπάς
λεπτομέρειας τοΰ σώματος ύπολείπεται κατά την
καλλιτεχνικήν άξίαν και φαίνεται πλησιάζον πρΌς
τάγαλμάτια τοΰ 2ου τύπου* δεν πρέπει ό'μως νά
λησμονή τις οτι τά τοιαΟτα έργα εχουσι μάλλον·
την σφραγίδα τοΰ βιομηχάνου, ήτοι τοΰ κατά πα-
ραγγελίαν χειρωνακτικώς εργαζομένου, ώς συμ-
βαίνει και εις αντίγραφα έργων τής κλασσικής
περιόδου, ή τής καλλιτεχνικής /αί πρωτοτύπου
χειρός.
Τό ήμέτερον άγαλμάτιον ήμεϊς τουλάχιστον δε-
χόμεθα πλησιάζον προς τον άρχαιότερον Καλόν
Εικ 4. Τμήμα Σαρκοφάγου είιρεϋείσης εν 8. Μ3ΓΪ3 Αηίίπΐ13 ΓΤ Γ) < \ \ -, 1 ,γ,
, „, ,, „, ,. ..,,».,-, . Ιίοιμενα της 1 ωμης κατα την καΛΛιτεννικην αςιαν
εν Γ(θμγ)' (έργον ι αιώνος, Αλεξανδρινής τέχνης). 1 ι ι ι ι /^, ι
και ώς σύγχ_ρονον αύτοΰ' ή ύπαρξις δέ τοΰ άγαλ-
Έκ τών ανάγλυφων τούτων ήδη έλήφθη ό τύ- ματιού τούτου έν Ελλάδι καταρρίπτει κα'ι την υπό
πος και εις τάγαλμάτια και πρώτον παράδειγμα τοΰ άθ Κθ88Ϊ και 8ΐτζγ£θ\ν8ΐ<ί καθοριζομένην διά-
τοΰ άντιγραφέντος ές άναγλύφων τύπου έχομεν κρίσιν εις άρχαιότερα και νεώτερα μεθ' ώρισμένων
ασφαλώς τον ήμέτερον νεώτερον Καλόν Ποιμένα γνωρισμάτων. Νομίζομεν ότι αύτά τ* μνημεία
τών Αθηνών ι" διό δικαίως κατατάσσομεν αύτον όδηγοΰσιν ήμας νά δεχθώμεν, ότι εύθύς έξ άρχή;
, μ, . ,γ. , . —ήτοι άπό τοΰ Γ' αιώνος, οπότε πιθανώτατα γί-
σελ. οο) ■/./.γ., υ τύπος μετα των ουο εκατέρωθεν -ροοατων τοσούτον ' 1
ητο τον Γ' αιώνα διαδεδομένος, ώστε βλέπομεν νά τι'Οηται και έπί νεταΐ ή έμφάνίσίς τοιούτων αγαλματίων ές άντί-
ποοσευχο,χένων ·,αί άλλων ('ίδε εί*. οοοφη; υα&ΐοιιΐί, τοϋ λεγο,χέ- γραφής τής κυοιωτέοας ανάγλυφου αλληγορικής
νου ΟοθΠΙβΙβΓΐυΐη Π13]ΐ18, έν \νιι1ίί'έ.ά. σελ. 56, ένθα τετράκις Τ '
επαναλαμβάνεται)· τοΰτο πλην τών λόγων συμμετρίας και χώρου, οϋ; μόνον εις τόν δεύτερον Καλόν Ποιμένα τη; Κωνσταντινουπόλεως, τόν
άναπτύσσομεν εν τω Κειμένω, γίνεται και κατά μίμισιν άλλων ίστο- ευρεθέντα έν Τθ1ΐίηί1ί-ΚΪ03ΐί και δημοσιευθέντα τό πρώτον ΰπο
ρικών παραστάσεων συνηθέστατων το'τε, ώ; είνε λ. χ ή παράστασις Ιι3υι-θηΙ έν ΒΟΗ XXIII (1899) σελ. 583 κέ. αλλά τοΰτο, ένεκα
τοΰ Δανιήλ έν τω μέσο» τών λεόντων, τής μεταγενέστερα; τεχνοτροπίας αϋτοΰ, ώς μίμησι; αρχαιοτέρου τύ-
' "Ι/_νη προδοτών Ιπί τή; βάσεως άλλου αγαλματίου διασώζονται που δύναται νά θεωρηθή.