DOI Artikel:
Xyngopulos, Andreas: Christianikon Asklēpieion
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14280#0067
ΑΕ 1915
Χριστιανικον 'Ασκληπιεΐον υπό Ά. Ξνγγοπονλον ο 9
αιώνος Ι. Ομοίως τέλος άνευρίσκομεν αύτόν και
έπΐ μίας διάτρητου πλακός έν 8. Αροΐΐίηβνβ Ναονο
της Ραβέννης αναγόμενης εις τάς αρχάς του ζ"
αιώνος 2.
Έν τοις έρειπίοις υπάρχει και τεμάχιον άλλης
πλακός φέρον όμοι'αν διακόσμησιν δια μαιάνδρου.
Μετά την πρώτην ταύτην ομάδα τών αρχιτε-
κτονικών συντριμμάτων, περί ής μέχρι τούδε ήσχο-
λήθημεν, -ρέπει νά όμιλήσωμεν καϊ περί μιας άλ-
λης πολΰ ολιγαριθμοτέρας σειράς ανάγλυφων αρ-
χιτεκτονικών μελών ή όποια διαφέρει κατά τι τε-
χνικώς της πρώτης.
Έκ της ομάδος ταύτης πρέπει πρώτον νά ανα-
φέρω εν λίαν σπανίου τύπου κιονόκρανον. Αποτελεί-
ται τούτο έκ μικρού έπιθήματος,κάτωθεν τοΟ οποίου
είναι γεγλυμμένον επί τοΟ αύτοΟ τεμαχίου μαρ-
μάρου το κυρίως κιονόκρανον, το όποιον έχει σχή-
μα κώνου. Το επίθημα κοσμείται μόνον κατά τάς
στενάς πλευράς επί τών οποίων ύπάρχει εν τώ
μέσω μεν όλόκληρον φύλλον, περί τής ποιότητος
του οποίου κατωτέρω Οά γίνη λόγος, εις δε τάς γω-
νίας βλέπομεν δύο ήμίση φύλλα, όμοια προς τό
μεσαϊον. Ιο κύριον σώμα του κιονοκράνου κοσμεί-
ται ύπο τεσσάρων άνθεμίων, τά δε μεταξύ αύτών
διαστήματα πληροΟσι τέσσαρα πλατέα και οξέα
άνω φύλλα άντιστοινοΟντα ποό; τά; γωνία; του
υπεράνω έπιθήματος (είχ. 10). Το κιονόκρανον
27ικ. /Ο. Κιονόκρανον μετ' επιθήματος.
τοΟτο ανήκει εις το είδος τών λεγομένων α συνθέ-
1 Λί. ι>α?ϊ Ββτβΐιβιη - δίΓζι/ροινδ&ί, Αιηϊά» ΗβίάβΙβΘΓ^'
1910 πίν. IX 3.
2 Βίχών παρα ΌαΙΙοη 'ένθ' άν. είχ. 442.
των μετ επιθήματος κιονόκρανων» (οαρϊΐββιι-ϊιη-
ρθ8ίβ οοιηροδίίβ) 3. Είναι δε το είδος τούτο πε-
ραιτέρω έξέλιξις του άπλοΟ έπιθήματος του εφαρ-
μοζομένου έπί τοΟ αρχαίου χριστιανικού κιονοκρά-
νου. Είναι δε λίαν άξιοσημείωτον το είδος τούτο,
καθόσον έν αύτώ διατηρείται σχεδόν αμετάβλητος
ή μορφή και τό σχήμα τών συνενουμένων μελών
του έπιθήματος ιδίως, το όποιον διεφύλαξεν ακόμη
και τον τρόπον τής διακοσμήσεως αύτοΰ κοσμου-
μένη, ώς είδομεν, μόνον κατά τάς στενάς πλευράς.
Εκτός τοΟ κιονόκρανου τούτου εις την ιδίαν
όμάδα άνήκει και μέγα έπίκρανον ορθοστάτου, το
όποιον έπί τής μιας πλευράς φέρει διακόσμησιν
άποτελουμένην έκ σταυρού φέροντος υπεράνω μεν
τών οριζοντίων κεραιών μικρούς κάλυκας, ύποκάτω
δέ τών κεραιών μικρούς κύκλους, έν ω εκατέρωθεν
του σταυρού" ύπάρχουσι δύο φύλλα όμοια περίπου
κατά την μορφήν προς τό έπί τοΟ κιονοκράνου με-
σαϊον και τέλος ει; τά; ^ωνίας δύο πλατέα φύλλα
ι ι
^ε£κ. Εις την αυτήν τέλος ομάδα άνάγεται
ΚΙκ. 11. Έπίκρανον δρϋοοτάτου.
και τεμάχιόντι, έφ οδ παρίστανται έναλλάί φύλλα
πλατέα και φύλλα όμοια προς τά του κιονοκρά-
νου. Ομοίως πρέπει νά προσθέσωμεν και δύο όμοια
προς άλληλα μικρά έπιθήματα κοσμούμενα έπί
τής μιας μεν πλευράς δια πλατέων φύλλων εις
τάς γωνίας, έν ώ εις το μέσον ύπάρχει φύλλον
όμοιον προς τό του κιονοκράνου, άμφοτέρωθεν δέ
αύτου δύο βλαστοί. Η άλλη πλευρά κοσμείται
ύπο πλατέων φύλλων.
Πριν ή έςετάσωμεν το ζήτημα τής χρονολογίας
τών τεμαχίων τής ομάδος ταύτης, ανάγκη νά όρί-
σωμεν την φύσιν του έπ αύτών φύλλου το όποιον
έν συνδυασμώ μετά τών πλατέων αποτελεί την
μόνην σχεδόν διακόσμησιν αύτών.
Τόν αύτόν ακριβώς τύπον του φύλλου βλέπομεν
* Ώαηνβηί, 'ενθ' άν. σ. 224 χέ.
Χριστιανικον 'Ασκληπιεΐον υπό Ά. Ξνγγοπονλον ο 9
αιώνος Ι. Ομοίως τέλος άνευρίσκομεν αύτόν και
έπΐ μίας διάτρητου πλακός έν 8. Αροΐΐίηβνβ Ναονο
της Ραβέννης αναγόμενης εις τάς αρχάς του ζ"
αιώνος 2.
Έν τοις έρειπίοις υπάρχει και τεμάχιον άλλης
πλακός φέρον όμοι'αν διακόσμησιν δια μαιάνδρου.
Μετά την πρώτην ταύτην ομάδα τών αρχιτε-
κτονικών συντριμμάτων, περί ής μέχρι τούδε ήσχο-
λήθημεν, -ρέπει νά όμιλήσωμεν καϊ περί μιας άλ-
λης πολΰ ολιγαριθμοτέρας σειράς ανάγλυφων αρ-
χιτεκτονικών μελών ή όποια διαφέρει κατά τι τε-
χνικώς της πρώτης.
Έκ της ομάδος ταύτης πρέπει πρώτον νά ανα-
φέρω εν λίαν σπανίου τύπου κιονόκρανον. Αποτελεί-
ται τούτο έκ μικρού έπιθήματος,κάτωθεν τοΟ οποίου
είναι γεγλυμμένον επί τοΟ αύτοΟ τεμαχίου μαρ-
μάρου το κυρίως κιονόκρανον, το όποιον έχει σχή-
μα κώνου. Το επίθημα κοσμείται μόνον κατά τάς
στενάς πλευράς επί τών οποίων ύπάρχει εν τώ
μέσω μεν όλόκληρον φύλλον, περί τής ποιότητος
του οποίου κατωτέρω Οά γίνη λόγος, εις δε τάς γω-
νίας βλέπομεν δύο ήμίση φύλλα, όμοια προς τό
μεσαϊον. Ιο κύριον σώμα του κιονοκράνου κοσμεί-
ται ύπο τεσσάρων άνθεμίων, τά δε μεταξύ αύτών
διαστήματα πληροΟσι τέσσαρα πλατέα και οξέα
άνω φύλλα άντιστοινοΟντα ποό; τά; γωνία; του
υπεράνω έπιθήματος (είχ. 10). Το κιονόκρανον
27ικ. /Ο. Κιονόκρανον μετ' επιθήματος.
τοΟτο ανήκει εις το είδος τών λεγομένων α συνθέ-
1 Λί. ι>α?ϊ Ββτβΐιβιη - δίΓζι/ροινδ&ί, Αιηϊά» ΗβίάβΙβΘΓ^'
1910 πίν. IX 3.
2 Βίχών παρα ΌαΙΙοη 'ένθ' άν. είχ. 442.
των μετ επιθήματος κιονόκρανων» (οαρϊΐββιι-ϊιη-
ρθ8ίβ οοιηροδίίβ) 3. Είναι δε το είδος τούτο πε-
ραιτέρω έξέλιξις του άπλοΟ έπιθήματος του εφαρ-
μοζομένου έπί τοΟ αρχαίου χριστιανικού κιονοκρά-
νου. Είναι δε λίαν άξιοσημείωτον το είδος τούτο,
καθόσον έν αύτώ διατηρείται σχεδόν αμετάβλητος
ή μορφή και τό σχήμα τών συνενουμένων μελών
του έπιθήματος ιδίως, το όποιον διεφύλαξεν ακόμη
και τον τρόπον τής διακοσμήσεως αύτοΰ κοσμου-
μένη, ώς είδομεν, μόνον κατά τάς στενάς πλευράς.
Εκτός τοΟ κιονόκρανου τούτου εις την ιδίαν
όμάδα άνήκει και μέγα έπίκρανον ορθοστάτου, το
όποιον έπί τής μιας πλευράς φέρει διακόσμησιν
άποτελουμένην έκ σταυρού φέροντος υπεράνω μεν
τών οριζοντίων κεραιών μικρούς κάλυκας, ύποκάτω
δέ τών κεραιών μικρούς κύκλους, έν ω εκατέρωθεν
του σταυρού" ύπάρχουσι δύο φύλλα όμοια περίπου
κατά την μορφήν προς τό έπί τοΟ κιονοκράνου με-
σαϊον και τέλος ει; τά; ^ωνίας δύο πλατέα φύλλα
ι ι
^ε£κ. Εις την αυτήν τέλος ομάδα άνάγεται
ΚΙκ. 11. Έπίκρανον δρϋοοτάτου.
και τεμάχιόντι, έφ οδ παρίστανται έναλλάί φύλλα
πλατέα και φύλλα όμοια προς τά του κιονοκρά-
νου. Ομοίως πρέπει νά προσθέσωμεν και δύο όμοια
προς άλληλα μικρά έπιθήματα κοσμούμενα έπί
τής μιας μεν πλευράς δια πλατέων φύλλων εις
τάς γωνίας, έν ώ εις το μέσον ύπάρχει φύλλον
όμοιον προς τό του κιονοκράνου, άμφοτέρωθεν δέ
αύτου δύο βλαστοί. Η άλλη πλευρά κοσμείται
ύπο πλατέων φύλλων.
Πριν ή έςετάσωμεν το ζήτημα τής χρονολογίας
τών τεμαχίων τής ομάδος ταύτης, ανάγκη νά όρί-
σωμεν την φύσιν του έπ αύτών φύλλου το όποιον
έν συνδυασμώ μετά τών πλατέων αποτελεί την
μόνην σχεδόν διακόσμησιν αύτών.
Τόν αύτόν ακριβώς τύπον του φύλλου βλέπομεν
* Ώαηνβηί, 'ενθ' άν. σ. 224 χέ.