DOI Artikel:
Giannopoulos, Nikolaos I.: Dyo lychnoi ek Thessalias pēlinoi
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14280#0080
72
ΑΕ 1915
Δύο λύχνοι έκ Θεσσαλίας πήλινοι
Νικολάου Γιαννόπουλου.
Πέρυσι το μουσεΐον ΆλμυροΟ απέκτησε λύχνον πεται πολύ της του έκ Φερών λύχνου,
πήλινον έξ αγοράς, τ*?οζογόμ.ενον έκ Φερών, εύρε- Είναι γνωστόν 8τι εν τισι παραστάσεσι τής'Αθη-
θέντα δ' έν τάφω συληθέντι ύπό χωρικών.
Ό λύχνος ούτος είναι άρτιος και έν άριστη κα-
ταστάσει, χρώματος κεραμεου, άνευ βαφής τίνος
ή στιλπνώσεως, μέτρων μήκος μέν 0*15, πλάτος
δέ ΟΊΟ, μετά δέ της όπισθεν λαβής, μετρούσης
μήκος 0Ό4 έν δλω μετρεϊ μήκος 0 19.
Έπ'ι της άνω επιφανείας φέρει έκτυπον κεφαλήν
γυναικείαν μετά κόμης κυματιζούσης, κατ ενώ-
πιον, μετ' ελαχίστου μέρους λαιμού, περι δν είναι
προσδεδεμένη ταινία' άνωθεν δέ της κεφαλής φαί-
νονται ένθεν και ένθεν δύο πτέρυγες (είκ. 1).
Βραδύτερον τδ αύτο μουσεΐον άπέκτησεν έξ άγο-
ρας κάλυμμα λύχνου, άποκεκρουμένον πέριξ κυ-
κλοτερώς και πλαγίως αριστερά λοξώς, εύρεθέν
δ' έν τάφω, έν Φαρσάλω. Τδ κάλυμμα τοΟτο με-
τρεϊ μήκος μεν 0Ό55, πλ. δέ 0Ό56 και φέρει
δμοίως κεφαλήν έκτυπον γυναικείαν κατ' ένώπιον
μετά κυματιζούσης κόμης, προσδεδεμένης περί τδ
μέτωπον διά ταινίας, μετά γανώσεως μέλαινης
στιλπνής (είκ. 2).
Αμφότερα δέ τα μνημεία ταϋτα έκρίναμεν κα-
λδν να δημοσιεύσωμεν έν τή ΑΕ, οιότι ένέχουσι
πολύ τδ διαφέρον διά τε την παράστασιν και τήν
τεχνοτροπίαν.
Είπομεν άνωτέρω δτι ή κεφαλή τοΟ έκ Φαρσά-
λων λύχνου είναι εντελώς δμοία τή τοΟ έκ Φερών
πλήν έν αύτη εϊ και ή κόμη κυματίζει πέριξ, έν
τούτοις δμως αύτη προσδένεται περι τδ μέτωπον
διά ταινίας κρεμαμένης πρδς τά κάτω παρά τους
κροτάφους κατά τά άκρα. Δυστυχώς, ώς έκ τής νάς έπι της αιγίδος ή άσπίδος αύτής παρίσταται
φθοράς τοΰ μνημείου, δέν δυνάμεθα νά διακρίνω- Γοργόνειον. Άμφότεραι δέ αί ύπδ μελέτην κεφα-
μεν, αν άνωθεν τής κεφαλής έφύοντο πτέρυγες, λαί άριδήλως παριστώσι κεφαλήν Μεοούσης μιας
δ'περ δμως δέν άμφιβάλλομεν. Ή τεχνοτροπία δέ τών τριών Γοργόνων, ήν έσφαξε, κατά τον μΰθον,
τής κεφαλής του έκ Φαρσάλων τεμαχίου άπολεί- δ έκ τοΟ Διός, καταβάντος έν είδει χρυσής βρο-
16 7 15.
Είκ. 1.
ΑΕ 1915
Δύο λύχνοι έκ Θεσσαλίας πήλινοι
Νικολάου Γιαννόπουλου.
Πέρυσι το μουσεΐον ΆλμυροΟ απέκτησε λύχνον πεται πολύ της του έκ Φερών λύχνου,
πήλινον έξ αγοράς, τ*?οζογόμ.ενον έκ Φερών, εύρε- Είναι γνωστόν 8τι εν τισι παραστάσεσι τής'Αθη-
θέντα δ' έν τάφω συληθέντι ύπό χωρικών.
Ό λύχνος ούτος είναι άρτιος και έν άριστη κα-
ταστάσει, χρώματος κεραμεου, άνευ βαφής τίνος
ή στιλπνώσεως, μέτρων μήκος μέν 0*15, πλάτος
δέ ΟΊΟ, μετά δέ της όπισθεν λαβής, μετρούσης
μήκος 0Ό4 έν δλω μετρεϊ μήκος 0 19.
Έπ'ι της άνω επιφανείας φέρει έκτυπον κεφαλήν
γυναικείαν μετά κόμης κυματιζούσης, κατ ενώ-
πιον, μετ' ελαχίστου μέρους λαιμού, περι δν είναι
προσδεδεμένη ταινία' άνωθεν δέ της κεφαλής φαί-
νονται ένθεν και ένθεν δύο πτέρυγες (είκ. 1).
Βραδύτερον τδ αύτο μουσεΐον άπέκτησεν έξ άγο-
ρας κάλυμμα λύχνου, άποκεκρουμένον πέριξ κυ-
κλοτερώς και πλαγίως αριστερά λοξώς, εύρεθέν
δ' έν τάφω, έν Φαρσάλω. Τδ κάλυμμα τοΟτο με-
τρεϊ μήκος μεν 0Ό55, πλ. δέ 0Ό56 και φέρει
δμοίως κεφαλήν έκτυπον γυναικείαν κατ' ένώπιον
μετά κυματιζούσης κόμης, προσδεδεμένης περί τδ
μέτωπον διά ταινίας, μετά γανώσεως μέλαινης
στιλπνής (είκ. 2).
Αμφότερα δέ τα μνημεία ταϋτα έκρίναμεν κα-
λδν να δημοσιεύσωμεν έν τή ΑΕ, οιότι ένέχουσι
πολύ τδ διαφέρον διά τε την παράστασιν και τήν
τεχνοτροπίαν.
Είπομεν άνωτέρω δτι ή κεφαλή τοΟ έκ Φαρσά-
λων λύχνου είναι εντελώς δμοία τή τοΟ έκ Φερών
πλήν έν αύτη εϊ και ή κόμη κυματίζει πέριξ, έν
τούτοις δμως αύτη προσδένεται περι τδ μέτωπον
διά ταινίας κρεμαμένης πρδς τά κάτω παρά τους
κροτάφους κατά τά άκρα. Δυστυχώς, ώς έκ τής νάς έπι της αιγίδος ή άσπίδος αύτής παρίσταται
φθοράς τοΰ μνημείου, δέν δυνάμεθα νά διακρίνω- Γοργόνειον. Άμφότεραι δέ αί ύπδ μελέτην κεφα-
μεν, αν άνωθεν τής κεφαλής έφύοντο πτέρυγες, λαί άριδήλως παριστώσι κεφαλήν Μεοούσης μιας
δ'περ δμως δέν άμφιβάλλομεν. Ή τεχνοτροπία δέ τών τριών Γοργόνων, ήν έσφαξε, κατά τον μΰθον,
τής κεφαλής του έκ Φαρσάλων τεμαχίου άπολεί- δ έκ τοΟ Διός, καταβάντος έν είδει χρυσής βρο-
16 7 15.
Είκ. 1.