DOI Artikel:
Giannopoulos, Nikolaos I.: Thessalias christianikai epigraphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14280#0088
80
ΑΕ 191
Θεσσαλίας χριστιανικά! έπιγραφαι1
υπό
Νικολάου Γιαννόπουλου.
Έν Νέα, Άγχιάλω ευρέθησαν 6πΌ διαφόρων
ιδιωτών, άνασκαψάντων έν τοις προαυλίοις των
οικιών αυτών, τάφοι χριστιανικοί θολωτοί (καμα-
ρωτοί), έπικεχρισμένοι εσωθεν δι'άμμοκονιάματος,
εις ους κατέρχεται τις δια βαθμίδων έν τοϊς τά-
φοις τούτοις, άδηλον τυγ·/άνει τί ευρέθη. Παρ αυ-
τούς ό'μως ευρέθησαν στήλαι επιτύμβιοι τών χρι-
στιανικών χρόνων. Τούτων δύο μετηνέχθησαν εις
το έν Άλμυρώ μουσεΐον, αί δέ λοιπά! έτέθησαν έν
τη έκεϊ αρχαιολογική συλλογή.
1. Στήλη λίθου λευκού άτέχνως έξειργασμένη,
ευρεθείσα έν τάφω οικίας Χαριλάου Β. Μιλτζάνη
(υψ. 0-49, πλάτ' 0-45. πάχ. Ο-ΙΟ' υψ. γραμμ.
0-025) (εικ. 1),
Μνΐ-Μ/θ/ν|>|
ΕΙκ. 1.
"Ενθα κϊτ-
ε Γέμεμος.
Μνη(μ)ΐον δια-
φέροντα Αγ-
ε(μ;)ίνδραο -)-
Έν πρώτοις παρατηροΰμεν έναλλαγάς γραμμά-
των. Ούτως έν στίχω 1 έν τη λέξει Ένΰ'α το θ
έγράφη ώς άρχαϊκόν Φ, και έν στίχω 4 έν τη λέ-
1 Ν. Ί Γιαννόπουλου, Χριστ. Έπιγρ. Θεσσαλίας, έν Βΐ/ζαηΙ.
Ζβίίδβ/ιΗη, XXI, 1912.
ξει διαφέροντα το Φ έγράφη ώς θ.
Επίσης το Δ έγράφη ώς άρχαϊκόν Ρ έν στίχοις
3 καϊ 5.
Έν στίχω 5 τό μετά το 6 γράμμα είναι άδη-
λον. Κ ποθέτομεν νά είναι μΐ ώς ϋΧ έν συμπλέγυ,ατι
μετ' άλλου γράμματος;
Έν στίχω 1 τό έπίρρημα ένΰ'α κείται άντι τοΟ
ένΰάδε. Η λέξις κΓιε έγράφη άνορθογράφως άντι
κείται.
Έν στίχω 2 το δνομα Γέμεμος είναι πρωτότυ-
πον, ίσως δέ κα'ι ξενοφανές. Έν στίχω δέ 3 ό χα-
ράκτης έχάραξεν άμυδρώς το μϊ της λέξεως /ίν»/-
(μ)Γοι>, ήν εγραψεν άνορθογράφως άντι μνημ[ε)ϊον
(πρβ. Βνζαηί. Ζ&ίΙββΗΗΠ, XXI, 1912,155, 6.
157, 7. 158,10. 159,13).
Έν στίχ. 3-4 ή λέξις διαφέροντα κείται άντι
διαφέρον (πρβλ. Ν. Γιαννοπούλου, Χριστ. Έπιγρ.
Θεσσαλίας έν Β^ζαηί. ΖβίΙβοΙιΗϊΙ (XXI, 1912, σ.
154,4.159,13).
Έν στίχ. 4-5 συνεπληρώσαμεν Άγε[μ;)ίνδραο.
Παραδόξως δέ δ τύπος της γενικής εις αο κατά
τον άρχαϊκόν τύπον. Γράμματα δ' έκ τής έπισί-
συρμένης γραφής' πρβλ. Βτ/Ζ. Ζβϋββ/ιτ. (XXI,
157,7.159,14. 101,10.164, 21).
2. Αύτόΰι. Στήλη έπιτύμβιβς έπιμήκης, λίθου
λευκοΰ (μήκους 0 90, πλ. ΟΊΙ' πάχ. 010· υψ.
γραμμ. 0Ό22) (είκ. 2).
Ν Η
/Μ I ο Ν
ΛΝθ€/γ-||οΥ
ΚΡΙ1Τ/ΔΑ
ΕΙ*. 2.
27 7 Ιδ.
ΑΕ 191
Θεσσαλίας χριστιανικά! έπιγραφαι1
υπό
Νικολάου Γιαννόπουλου.
Έν Νέα, Άγχιάλω ευρέθησαν 6πΌ διαφόρων
ιδιωτών, άνασκαψάντων έν τοις προαυλίοις των
οικιών αυτών, τάφοι χριστιανικοί θολωτοί (καμα-
ρωτοί), έπικεχρισμένοι εσωθεν δι'άμμοκονιάματος,
εις ους κατέρχεται τις δια βαθμίδων έν τοϊς τά-
φοις τούτοις, άδηλον τυγ·/άνει τί ευρέθη. Παρ αυ-
τούς ό'μως ευρέθησαν στήλαι επιτύμβιοι τών χρι-
στιανικών χρόνων. Τούτων δύο μετηνέχθησαν εις
το έν Άλμυρώ μουσεΐον, αί δέ λοιπά! έτέθησαν έν
τη έκεϊ αρχαιολογική συλλογή.
1. Στήλη λίθου λευκού άτέχνως έξειργασμένη,
ευρεθείσα έν τάφω οικίας Χαριλάου Β. Μιλτζάνη
(υψ. 0-49, πλάτ' 0-45. πάχ. Ο-ΙΟ' υψ. γραμμ.
0-025) (εικ. 1),
Μνΐ-Μ/θ/ν|>|
ΕΙκ. 1.
"Ενθα κϊτ-
ε Γέμεμος.
Μνη(μ)ΐον δια-
φέροντα Αγ-
ε(μ;)ίνδραο -)-
Έν πρώτοις παρατηροΰμεν έναλλαγάς γραμμά-
των. Ούτως έν στίχω 1 έν τη λέξει Ένΰ'α το θ
έγράφη ώς άρχαϊκόν Φ, και έν στίχω 4 έν τη λέ-
1 Ν. Ί Γιαννόπουλου, Χριστ. Έπιγρ. Θεσσαλίας, έν Βΐ/ζαηΙ.
Ζβίίδβ/ιΗη, XXI, 1912.
ξει διαφέροντα το Φ έγράφη ώς θ.
Επίσης το Δ έγράφη ώς άρχαϊκόν Ρ έν στίχοις
3 καϊ 5.
Έν στίχω 5 τό μετά το 6 γράμμα είναι άδη-
λον. Κ ποθέτομεν νά είναι μΐ ώς ϋΧ έν συμπλέγυ,ατι
μετ' άλλου γράμματος;
Έν στίχω 1 τό έπίρρημα ένΰ'α κείται άντι τοΟ
ένΰάδε. Η λέξις κΓιε έγράφη άνορθογράφως άντι
κείται.
Έν στίχω 2 το δνομα Γέμεμος είναι πρωτότυ-
πον, ίσως δέ κα'ι ξενοφανές. Έν στίχω δέ 3 ό χα-
ράκτης έχάραξεν άμυδρώς το μϊ της λέξεως /ίν»/-
(μ)Γοι>, ήν εγραψεν άνορθογράφως άντι μνημ[ε)ϊον
(πρβ. Βνζαηί. Ζ&ίΙββΗΗΠ, XXI, 1912,155, 6.
157, 7. 158,10. 159,13).
Έν στίχ. 3-4 ή λέξις διαφέροντα κείται άντι
διαφέρον (πρβλ. Ν. Γιαννοπούλου, Χριστ. Έπιγρ.
Θεσσαλίας έν Β^ζαηί. ΖβίΙβοΙιΗϊΙ (XXI, 1912, σ.
154,4.159,13).
Έν στίχ. 4-5 συνεπληρώσαμεν Άγε[μ;)ίνδραο.
Παραδόξως δέ δ τύπος της γενικής εις αο κατά
τον άρχαϊκόν τύπον. Γράμματα δ' έκ τής έπισί-
συρμένης γραφής' πρβλ. Βτ/Ζ. Ζβϋββ/ιτ. (XXI,
157,7.159,14. 101,10.164, 21).
2. Αύτόΰι. Στήλη έπιτύμβιβς έπιμήκης, λίθου
λευκοΰ (μήκους 0 90, πλ. ΟΊΙ' πάχ. 010· υψ.
γραμμ. 0Ό22) (είκ. 2).
Ν Η
/Μ I ο Ν
ΛΝθ€/γ-||οΥ
ΚΡΙ1Τ/ΔΑ
ΕΙ*. 2.
27 7 Ιδ.