DOI Artikel:
Geōrgiadēs, Athanasios S.: Chryseia – Argyreia klp. Metalleia
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14280#0100
92 Χρνσεϊα - Άργυρεΐα κλπ. Μεταλλεία νπο "Α. Γεωργιάόου.
ΑΕ 1915
Περιγραφή μεταλλείου. Παρατηρήσεις τον συγγραφέως.
δεκα τάδε' Βαρβάρα, Ράβδος, Γαλάτιτσα, Γιανά, λου έν Τόμ. 5, Κεφ. 5, σελ. ο82 κλπ., Ό όποιος
Στενόν, Λαρίκοβη (άρχ.Άρνη), Νοβάσεβο, Μαχα- έ'πεμψεν έκεΐσε άρμόδιον ειδικώς άσχοληθέντα περί
λάς, Χωρουδα,'Ρεβενίκια, "Ισβορος (αρχ. Στράτο- τά του οργανισμού της Κοινότητος κλπ.
νι'κη),Ιερισσός (άρχ. "Ακανθος). Περί της Κοινότητος ταύτης δρα προσέτι τον
Περί του οργανισμού της Κοινότητος των Μα- Άγγλον περιηγητήν Ούκασκαρτ.
δεμο/ωρίων της έκμεταλλευούσης τά μεταλλεία Μέρος των μεταλλείων τούτων έκμεταλλεύε-
ταΟτα ορ. σχετικά έν τη Ιστορία Παπαρρηγοπού- ται νΟν.
β'). "ΑΌ·ως (Σιθωνία, Άθίονία ή Ακτή).
(Γνψος)
Θεόφρ. (Ργ. II, 9, 64, σ. 49 έν τω περί λίθων)- Γνωστή τυγχάνει έν τη περιοχή ταύτη ή γΟψος
χρώνται δε και τη τυμφαϊκη προς τά ιμάτια και ού μήν άλλά και μαγνησίτης έν ποσότητι και ποι-
καλοΰσι γΰψον οί περί τον Άθων και τους τόπους ότητι καλη ύπάρχει εκεί.
έκείνους' ή δέ γύψος γίνεται πλείστη μεν έν Κύ-
πρω και περιφανεστάτη . . .' τρίτη δέ ή περί Τυμ-
φαίαν και περί Περραιβίαν και κατ' άλλους τό-
πους.
α) Πιερία.
(Χρνσίον, άσφαλτος, πίσσα).
Άριστ. (4, 195, σ. 397) . . . τά δέ άλλα της Πιερία, έκ του Πιέρα (Ι1ιερά = λιπαρά), εύδαί-
Πιερικής πίσσης άμείνω' (και εις θ\ α', σ. 188). μων, πλούσια, όπερ τον πλουτον της χώρας δη-
Λέγεται δέ και έν Πιερία της Μακεδονίας άσ?]μόν λοΐ, δι' ο και Πιερία έκλήθη.
τι χρνσίον κατορωρυγμένον ύπό των άρχαί(ον [3α- Ή άσφαλτος αύτη ευρίσκεται έπί του ορούς
σιλέων, χασμάτων τε τεττάρων όντων, έξ ενός αύ- Πίερον (ΰψ. ύ-έρ θάλασσαν 1870 μ.) έπι των Άν.
των άναφυναι χρνσίον, το μέγεθος σπί'&αμιαΐον. κλιτύων αύτου. Γνωστή παρά τοις άρχαίοις, ές" ού
Και έν σ. 210).Έν δέ [τη] Απολλωνία τη πλη- και Πιερική πίσσα έν τη άρχαιότητι.
σίον κειμένη της τώ\> Ταυλαντίων χώρας, φασι
γίγνεσθαι άσφαλτον ορυκτήν και πίσσαν, (δρα τά
περί Απολλωνίας) τον αυτόν τρόπον έκ της γης
συναναπηδώσαν τοις υδασιν, ούδέν διαφέρουσαν της
Μακεδόνικης, μελαντέραν δέ και παχυτέραν πεφυ-
κέναι εκείνης.
α ^. ΙΙερραιβία καΐ Τνμφαία
θεόφρ. Ργ. II, 9, 64, σ. 49). Γοψος έν Τυμ-
φαία, Περραιβία και 'Αθω.
(Όρα δσα περί γύψου, "Αθω).
α'). Μνγδονία, Δναωρον.
( Μέταλλον).
Ηροδ. (ο,'Ι 7). Έστι δέ έκ της Πρασιάδος λίμνης " Πρασιάς (ή νυν Δοϊράνη) λίμνη δι' ής διέρχον-
( Δοϊράνης) σύντομος κάρτα ές τήν Μακεδονίην ται και τά Έλληνοσερβικά δρια.
πρώτα μέν γάρ έ'χεται της λίμνης το μέταλλον Δύσωρον το νΟν Καραδάγ, Β. του ίστορν/,οΟ
(χαλκού;), έξ ού ύστερον τούτων τάλαντον άργυ- Κιλκίς και προς Δ. της Πρασιάδος' το μέταλλον
ΑΕ 1915
Περιγραφή μεταλλείου. Παρατηρήσεις τον συγγραφέως.
δεκα τάδε' Βαρβάρα, Ράβδος, Γαλάτιτσα, Γιανά, λου έν Τόμ. 5, Κεφ. 5, σελ. ο82 κλπ., Ό όποιος
Στενόν, Λαρίκοβη (άρχ.Άρνη), Νοβάσεβο, Μαχα- έ'πεμψεν έκεΐσε άρμόδιον ειδικώς άσχοληθέντα περί
λάς, Χωρουδα,'Ρεβενίκια, "Ισβορος (αρχ. Στράτο- τά του οργανισμού της Κοινότητος κλπ.
νι'κη),Ιερισσός (άρχ. "Ακανθος). Περί της Κοινότητος ταύτης δρα προσέτι τον
Περί του οργανισμού της Κοινότητος των Μα- Άγγλον περιηγητήν Ούκασκαρτ.
δεμο/ωρίων της έκμεταλλευούσης τά μεταλλεία Μέρος των μεταλλείων τούτων έκμεταλλεύε-
ταΟτα ορ. σχετικά έν τη Ιστορία Παπαρρηγοπού- ται νΟν.
β'). "ΑΌ·ως (Σιθωνία, Άθίονία ή Ακτή).
(Γνψος)
Θεόφρ. (Ργ. II, 9, 64, σ. 49 έν τω περί λίθων)- Γνωστή τυγχάνει έν τη περιοχή ταύτη ή γΟψος
χρώνται δε και τη τυμφαϊκη προς τά ιμάτια και ού μήν άλλά και μαγνησίτης έν ποσότητι και ποι-
καλοΰσι γΰψον οί περί τον Άθων και τους τόπους ότητι καλη ύπάρχει εκεί.
έκείνους' ή δέ γύψος γίνεται πλείστη μεν έν Κύ-
πρω και περιφανεστάτη . . .' τρίτη δέ ή περί Τυμ-
φαίαν και περί Περραιβίαν και κατ' άλλους τό-
πους.
α) Πιερία.
(Χρνσίον, άσφαλτος, πίσσα).
Άριστ. (4, 195, σ. 397) . . . τά δέ άλλα της Πιερία, έκ του Πιέρα (Ι1ιερά = λιπαρά), εύδαί-
Πιερικής πίσσης άμείνω' (και εις θ\ α', σ. 188). μων, πλούσια, όπερ τον πλουτον της χώρας δη-
Λέγεται δέ και έν Πιερία της Μακεδονίας άσ?]μόν λοΐ, δι' ο και Πιερία έκλήθη.
τι χρνσίον κατορωρυγμένον ύπό των άρχαί(ον [3α- Ή άσφαλτος αύτη ευρίσκεται έπί του ορούς
σιλέων, χασμάτων τε τεττάρων όντων, έξ ενός αύ- Πίερον (ΰψ. ύ-έρ θάλασσαν 1870 μ.) έπι των Άν.
των άναφυναι χρνσίον, το μέγεθος σπί'&αμιαΐον. κλιτύων αύτου. Γνωστή παρά τοις άρχαίοις, ές" ού
Και έν σ. 210).Έν δέ [τη] Απολλωνία τη πλη- και Πιερική πίσσα έν τη άρχαιότητι.
σίον κειμένη της τώ\> Ταυλαντίων χώρας, φασι
γίγνεσθαι άσφαλτον ορυκτήν και πίσσαν, (δρα τά
περί Απολλωνίας) τον αυτόν τρόπον έκ της γης
συναναπηδώσαν τοις υδασιν, ούδέν διαφέρουσαν της
Μακεδόνικης, μελαντέραν δέ και παχυτέραν πεφυ-
κέναι εκείνης.
α ^. ΙΙερραιβία καΐ Τνμφαία
θεόφρ. Ργ. II, 9, 64, σ. 49). Γοψος έν Τυμ-
φαία, Περραιβία και 'Αθω.
(Όρα δσα περί γύψου, "Αθω).
α'). Μνγδονία, Δναωρον.
( Μέταλλον).
Ηροδ. (ο,'Ι 7). Έστι δέ έκ της Πρασιάδος λίμνης " Πρασιάς (ή νυν Δοϊράνη) λίμνη δι' ής διέρχον-
( Δοϊράνης) σύντομος κάρτα ές τήν Μακεδονίην ται και τά Έλληνοσερβικά δρια.
πρώτα μέν γάρ έ'χεται της λίμνης το μέταλλον Δύσωρον το νΟν Καραδάγ, Β. του ίστορν/,οΟ
(χαλκού;), έξ ού ύστερον τούτων τάλαντον άργυ- Κιλκίς και προς Δ. της Πρασιάδος' το μέταλλον