Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1915)

αε 1915

97

Δεύτεραι ανακαλύψεις μνημείων Θεσσαλικής προελληνικής γραφής

και έτερα προϊστορικά αντικείμενα.

(πίνα? Λ'- Γ)
ύπό

Νικολάου Γιαννόπουλου.

1ώ 1908 έδημοσιεύσαμεν εν ίδίω τεύχει έπι- Και ήμεϊς μετά την εκδοσιν τοΟ έν λόγω βιβλίου

γραφομένω Θεσσαλικοί προελληνικοί επιγραφαί, μεταβάντες τω 4911 εις Αθήνας είδομεν εν ταϊς

βσα μνημεία είχομεν μέχρι τοΰοε περισυλλέξει, έπΙ εκεί βιβλιοθήκαις τούς ΙΒ και ΙΓ' τόμους των

βράχων λίθων, σφραγίδων, αγγείων και δακτυ- Μοηηιηβηίί Αηϋβ/ή άβί Σίηββΐ, ένθα οί Ιταλοί

λίων 1. Γο έργον τοΰτο -αρά τισι μεν των αρχαίο- αρχαιολόγοι έδημοσίευσαν πολυάριθμα μνημεία

λόγων έτυχε θερμής υποδοχής, παρά τισι δέ ήγέρ- προελληνικής εκ Κρήτης γραφής, και ιδίως πινα-

Οησαν άμφίβολίαι περί τής υπάρξεως τοιούτων έπι- κίδας, προερχομένας εκ ΦαιστοΟ και άλλων μερών·

γραφών, γνωστών μόνον οϋσών τών εκ Κρήτης, Άντιβαλόντες δέ τά ημέτερα μνημεία προς τα τής

Μυκηνών και Κυθήρων Οπό του Εναιΐ8 και τής Κρήτης εύρομεν αυτά καταπληκτικώς έν πολλοίς

Ιταλικής έν Κρήτη αρχαιολογικής αποστολής δη- ομοιάζοντα έκείνοις, έξ ου όρμώμεθα ήδη νά είπω-

μοσιευθεισών 2. μεν, ώς εκ πολλών τεκμηρίων εξάγεται, δ'τι, το

Και περ'ι μέν τής ταυτότητος τών ύφ'ήμών δη- αυτό σύστημα γραφής κατά τούς μυκηναϊκούς

μοσιευθέντων εκ Θεσσαλίας μνημείων ώς άνηκόν- χρόνους ύπήρχεν έν τε Θεσσαλία κα'ι Κρήτη, ώς

των εις γραφήν προϊστορικήν, ουδεμία αμφιβολία και έν τή λοιπή Ελλάδι, άνάλογον προς τον πολι-

χωρεΐ' έν δέ μόνον ήθέλομεν νά βεβαιωθώμεν εάν τισμόν τών τότε χρόνων, Γσως οντα τον αυτόν,

τά έν Θεσσαλία ευρεθέντα μνημεία σχετίζονται διότι εκ Θεσσαλίας δέν εχομεν έτι μνημεία ίκανά

προς τά έν Κρήτη και άλλαχοΰ και κατά πόσον. τών μυκηναϊκών χρόνων, εξ ών νά πορισθώμεν

Εσχάτως δέ είδομεν ό'τι και έν Οιχαλία τής Εύ- βέβαια και ασφαλή συμπεράσματα, πλην τών τά-

βοίας ευρέθησαν μνημεία προελληνικών επιγραφών φων Διμινίου και ΚαπακλΙ του Βόλου,
έπι βράχων, ών ενια σχετίζονται πως προς τχ Επίσης δέ και το συμπέρασμα; ό'περ έν σελίδι

θεσσαλικά 3. 75 έςηγάγομεν περί αναμίξεως τύπων γραμμάτων

προϊστορικών μετά Φοινικικών οαίνεται έπικυρού-

1 Ν. I. Γιαννόπουλου, Θεσσαλικά! προελλ.ηνικαι επιγραφαί επι μενον ύπό τοΰ όλίγον βραδύτερον Υράψαντος Ρ.
βράχων, λί&ων, σφραγίδων και αγγείων, έν Άδ^ναις, τύπο;; ΓΙ.Δ. , ,ηιηο . μ0ο\ «

Σακελλαρίου 1908, α/, δον, «λ. 80, «χετ» πολλών εικόνων έν τω ^ΙθάθΠΙ&ηη εν ΚΙΐΟ (1908, σελ. 523) περί της

χειμένω και ό/.τώ πινάκων έν τέλει. Ένταΰθα θ' άναφέρηται ΘΠΕπ. ιστορίας τθϋ έλληνίκΟΟ αλφαβήτου

' Πολυάριθιχοι χοίσει; έδηιιοίΐεΰθησαν πίοί αϋτοϋ έν διαιόοοις ττ , „ γ>, λ > ' , ιυ \

„ . , , , „ „ , ,' ' , 11οιν η όε ποοσπαϋησωυ.εν ν αναπτυςωυ,εν την

περιοοικοις γ,αετεροις τε και άλλοοαποις, ας παρατρενου,εν. αρκου-

ρενοι να ρ.νηρ.ονευσωμ.εν ττ,; υπο του χ.

ΒθΙοοΙι έν Οπβοΐιϊδοΐΐθ ταυτότητα τών ήμετέρων εκ Θεσσαλίας και

:ων

Οββο1ιί(Λίθ, το>. Λ', σελ. 125, ση;,. 1· έν Β(τηββΙ>ιη8 1912. |κ Κρήτης μνημείων, προβαίνομεν ήδη εις την δη-

'ΛαΦ'.βολίας οέ ί,γειοεν έτΥοάΐω; ό κ. Ά. Σ. Άρβανιτόπουλος έν , . „ Λ ,

τοις Πρακηκοΐς της Αρχαιολογική; <Εταιρείας 1909, σ.139, σηα.2, μοσιευσιν τών μετα την εκοοσιν των πρώτων μνη-

Ινθα λέγει ότι τά έπι τών βράνων των Παγασων γράρ.ρ.ατα είναι

σημεία λατόμων. 4 Άνάλυσιν του άρθρου τοΰ \νϊθάθΠ13ηη υπό Α. ^. ΚθϊΠ3θ1ΐ

3 Γ. Παπαβασιλείου έν τοϊ; Πρακτικοϊς της"Αρχαιολογικής"Εται- ίο! έν ΕβνΐΙβ άβ$ ίΐΐηάβ.3 θνβΰφίβΒ, τόμ. XXII, 1909, σελ.

ρείας 1912 σελ. 119-139, η*. 2, Β, 4, 5, 6. 149-151.

'Η επι τής έκδόσεως της Εφημερίδος Επιτροπεία, καίπε.ρ μη συμφωνούσα κατά πάντα πρ ')ς τάς έν τφ άρ&ρω ιούτψ εκτιθεμένας γνωμας
τυϋ κ. Ν. Γιαννόπουλου, επιτρέπει την δημοσίευσιν τοϋ άρΰρον ΰπ εν&ύνην τον συγγραφέως εις δέ τον άναγνώστην επαφίεται ή κριαις
περ'ι τοϋ αν όντως πάντα τά δημοσιευόμενα σημεία και γράμματα είναι προϊστορικά, ώς 6 συγγραφεύς φρονεί, η μη τινα τούτων τνγχα-

νουαιν οντα χριστιανικών και νεωτέρα»· χρόνων.