DOI Artikel:
Giannopoulos, Nikolaos I.: Deuterai anakalypseis mnēmeiōn Thessalikēs proellēnikēs graphēs kai hetera proïstorika antikeimena
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14280#0106
98 Δεύτεραι ανακαλύψεις μνημείων υπό Ν. Γιαννόπουλου.
ΑΕ 1915-
μείων συλλεγέντων τοιούτων έκ Θεσσαλίας, συγ-
κειμένων ώς έπί το πλείστον έκ πήλινων σωμα-
τίων κα' σφραγίδων, λίθινων σφραγίδουν, -/αλκών
δακτυλίο;ν κλπ.
^4'^. Σφονδνλια λί^ον.
Συνελέζαμεν με/ρ; τοοδε εννέα σφοδύλια έκ λί-
θου πυοίτου σκληρού, διάτρητα, σ/ήματος κολού-
λου κώνου, ή κατά τήν άνω έπιφάνειαν φακοει-
δοΟς, καΐ διαφόρο,ιν /ρωμάτων.Τά σφονδύλια ταΟτα
φέρουσι σύμβολά τινα γραμμάτων ή έπι της κάτω
επιφανείας ή έπι τών πλευοών.Τά σύμβολα ταΟτα
είναι επιμελώς κε/αραγμένα διά λεπτοτάτων γραμ-
μών κανονικών, ών έ'νια ή έκ του /ρόνου ή έκ της
μεγίστης λεπτότητος τών γραμμών μόλις διακρί-
νονται. Απαιτείται δε τά μέγιστα έξησκημένος
οφθαλμός, ίνα διακρίνη αυτά. ΤοιαΟτα σφονδύλια
άνευοισκουιενα συνήθως ΟπΌ τών νωοικών έν προϊ-
στορικοΐς συνοικισμοΐς είναι πολυάριθμα, σπανιώ-
τατα δε έξ αυτών είναι τά γέροντα γραμμικά σύμ-
βολα. Διατί δέ είναι σπάνια τά γέροντα γοαααικά
σύμβολα, ενώ τά πλείστα είναι άνευ τοιούτων, ή
^έρουσιν άπλώς γραμμοειδή κοσμήματα ή άπλοΟς
Ιών τεσσάοων τούτων συαβόλων το ύπ' άοιθ. 1
1 ι 1
εύρηται και έν έτέρω σφονδυλίω Οπ' άρ. /. Φαίνε-
ται δέ έ'/ον μεγίστην άναλογίαν προς το έπί της
τραπέζης του έν Κρήτη σπηλαίου Δίκτης (Εναιίδ,
Ριινίΐι,βτ ϋΪ8θονβνίβ8 βίο. σελ. 3θ1, άρ. 2ο α, τοΟ
αύτου 8βΗρία Μίηοα I, Ίο, είκ. 8). Έπίσης πα-
ρεμφερές τω έπί πινακίδος ες" Άγιας Τριάδος Κρή-
της (αυτόθι I, 32, ίΐ§. 13, και 42 %. 19, άνευ
γραμμιοίων και μετά γραμμιδίων /ιαστΐ (αυτόθι
σ. 4/, καϊ μετά δύο στιγμών ένθεν και ένθεν έπι
πινακίδος (αυτόθι σ. 47, είκ. 23 και σ. 48 είκ.
2ο), ώς έπίσης και διά δύο γραμμικών προσφυ-
μάτων κάτωθεν τών γραμμών τοΟ σκέλους. Πα-
ή πολλαπλούς — συνήθως διπλούς — ομόκεντρους
κύκλους /άριν διακοσμήσεως;
Τά δ έπ αυτών σύμβολα ποικίλλουσιν άπο ένος
μέχρι τεσσάρων το πολύ' συνήθως δέ τά έπί της
κάτω έπιφανείας είναι 2, 3 ή 4, ένώ τά έπί τών
πλαγίιον πλευρών 1-2. Έπι τριών δ' ές αυτών
έπαναλαμβάνεται το αυτό σύμβολον στερεοτύπως,
πλην έπι του ένος αντιθέτως. Έφ' ένος δέ σφονδυ-
λίου το σύμβολον παρουσιάζεται έπι της άνω επι-
φανείας έν μέσω της γραμμικής διακοσμήσεως.
Παραδόξως δέ το αυτό σύμβολον εμφανίζεται και
έπί χαλκού δακτυλίου εντός ετέρου συμβόλου ή
κοσμήματος.
Τά σα>ονδύλια ταύτα δέν είναι δυνατόν νά άπει-
κονισθώσι διά φωτογραφικών άπεικασμάτων, διότι
άλλως ώς έκ του /ρωματισμοΰ* αύτών και της λε-
πτότητας τών γραμμών τών συμβόλων ταύτα θά
ήσαν άφανή έπί τών άπεικονισμάτων. Προύτιμή-
σαμεν λοιπόν διά σχεδιασμάτων εντός του κειμένου
νά άπεικονίσωμεν ταΰτα.
1. Σφοδύλιον λίθου μέλανος, άνωθεν στρογγύ-
λον φακοειδώς, διάτρητον δέ έν τώ μέσω. Διάμ.
0-033- ύψ. 0 005.
4 (* Λ*)
ρόμοια έπίσης δύναται τις νά παραβάλη αυτόθι σ.
220 και 232 είκ. 102 (πίν. XIII, 60), σ. 169,
9ο α, 205, 601ί κλπ. Έκ τών θεσσαλικών μνη-
μείων δυνάμεθα νά συγκρίνωμεν το σύμβολον τούτο
προς το ύπ' άριΟ. 16 έπί τών βρά/ων παρά τάς
Παγασάς (ΘΠΕπ. σ. 14 πίν. Α ) και προς δμοιον
έπί οστράκων αγγείων έν τώ έν Αθήναις Έθνικώ
Μουσείω (ΘΠΕπ. σελ. 77). Έπίσης έπί έπιγραφής
του μουσείου Βόλου (ΘΠΕπ. σελ. 34 πίν. Ρ ) και
έπί τών κατωτέρω δημοσιευομένων μνημείων. Συ-
χνάκις τούτο εύρηται έν συμπ'λέγματι συμβόλων
αποτελούν οιονεί μονόγραμμα {Μοηη,Μβηίί Αηίί-
β/ή άβί Ιίηββί XII, σελ. 89-90, άρ. 28 και 29
Είκ. 1.
ΑΕ 1915-
μείων συλλεγέντων τοιούτων έκ Θεσσαλίας, συγ-
κειμένων ώς έπί το πλείστον έκ πήλινων σωμα-
τίων κα' σφραγίδων, λίθινων σφραγίδουν, -/αλκών
δακτυλίο;ν κλπ.
^4'^. Σφονδνλια λί^ον.
Συνελέζαμεν με/ρ; τοοδε εννέα σφοδύλια έκ λί-
θου πυοίτου σκληρού, διάτρητα, σ/ήματος κολού-
λου κώνου, ή κατά τήν άνω έπιφάνειαν φακοει-
δοΟς, καΐ διαφόρο,ιν /ρωμάτων.Τά σφονδύλια ταΟτα
φέρουσι σύμβολά τινα γραμμάτων ή έπι της κάτω
επιφανείας ή έπι τών πλευοών.Τά σύμβολα ταΟτα
είναι επιμελώς κε/αραγμένα διά λεπτοτάτων γραμ-
μών κανονικών, ών έ'νια ή έκ του /ρόνου ή έκ της
μεγίστης λεπτότητος τών γραμμών μόλις διακρί-
νονται. Απαιτείται δε τά μέγιστα έξησκημένος
οφθαλμός, ίνα διακρίνη αυτά. ΤοιαΟτα σφονδύλια
άνευοισκουιενα συνήθως ΟπΌ τών νωοικών έν προϊ-
στορικοΐς συνοικισμοΐς είναι πολυάριθμα, σπανιώ-
τατα δε έξ αυτών είναι τά γέροντα γραμμικά σύμ-
βολα. Διατί δέ είναι σπάνια τά γέροντα γοαααικά
σύμβολα, ενώ τά πλείστα είναι άνευ τοιούτων, ή
^έρουσιν άπλώς γραμμοειδή κοσμήματα ή άπλοΟς
Ιών τεσσάοων τούτων συαβόλων το ύπ' άοιθ. 1
1 ι 1
εύρηται και έν έτέρω σφονδυλίω Οπ' άρ. /. Φαίνε-
ται δέ έ'/ον μεγίστην άναλογίαν προς το έπί της
τραπέζης του έν Κρήτη σπηλαίου Δίκτης (Εναιίδ,
Ριινίΐι,βτ ϋΪ8θονβνίβ8 βίο. σελ. 3θ1, άρ. 2ο α, τοΟ
αύτου 8βΗρία Μίηοα I, Ίο, είκ. 8). Έπίσης πα-
ρεμφερές τω έπί πινακίδος ες" Άγιας Τριάδος Κρή-
της (αυτόθι I, 32, ίΐ§. 13, και 42 %. 19, άνευ
γραμμιοίων και μετά γραμμιδίων /ιαστΐ (αυτόθι
σ. 4/, καϊ μετά δύο στιγμών ένθεν και ένθεν έπι
πινακίδος (αυτόθι σ. 47, είκ. 23 και σ. 48 είκ.
2ο), ώς έπίσης και διά δύο γραμμικών προσφυ-
μάτων κάτωθεν τών γραμμών τοΟ σκέλους. Πα-
ή πολλαπλούς — συνήθως διπλούς — ομόκεντρους
κύκλους /άριν διακοσμήσεως;
Τά δ έπ αυτών σύμβολα ποικίλλουσιν άπο ένος
μέχρι τεσσάρων το πολύ' συνήθως δέ τά έπί της
κάτω έπιφανείας είναι 2, 3 ή 4, ένώ τά έπί τών
πλαγίιον πλευρών 1-2. Έπι τριών δ' ές αυτών
έπαναλαμβάνεται το αυτό σύμβολον στερεοτύπως,
πλην έπι του ένος αντιθέτως. Έφ' ένος δέ σφονδυ-
λίου το σύμβολον παρουσιάζεται έπι της άνω επι-
φανείας έν μέσω της γραμμικής διακοσμήσεως.
Παραδόξως δέ το αυτό σύμβολον εμφανίζεται και
έπί χαλκού δακτυλίου εντός ετέρου συμβόλου ή
κοσμήματος.
Τά σα>ονδύλια ταύτα δέν είναι δυνατόν νά άπει-
κονισθώσι διά φωτογραφικών άπεικασμάτων, διότι
άλλως ώς έκ του /ρωματισμοΰ* αύτών και της λε-
πτότητας τών γραμμών τών συμβόλων ταύτα θά
ήσαν άφανή έπί τών άπεικονισμάτων. Προύτιμή-
σαμεν λοιπόν διά σχεδιασμάτων εντός του κειμένου
νά άπεικονίσωμεν ταΰτα.
1. Σφοδύλιον λίθου μέλανος, άνωθεν στρογγύ-
λον φακοειδώς, διάτρητον δέ έν τώ μέσω. Διάμ.
0-033- ύψ. 0 005.
4 (* Λ*)
ρόμοια έπίσης δύναται τις νά παραβάλη αυτόθι σ.
220 και 232 είκ. 102 (πίν. XIII, 60), σ. 169,
9ο α, 205, 601ί κλπ. Έκ τών θεσσαλικών μνη-
μείων δυνάμεθα νά συγκρίνωμεν το σύμβολον τούτο
προς το ύπ' άριΟ. 16 έπί τών βρά/ων παρά τάς
Παγασάς (ΘΠΕπ. σ. 14 πίν. Α ) και προς δμοιον
έπί οστράκων αγγείων έν τώ έν Αθήναις Έθνικώ
Μουσείω (ΘΠΕπ. σελ. 77). Έπίσης έπί έπιγραφής
του μουσείου Βόλου (ΘΠΕπ. σελ. 34 πίν. Ρ ) και
έπί τών κατωτέρω δημοσιευομένων μνημείων. Συ-
χνάκις τούτο εύρηται έν συμπ'λέγματι συμβόλων
αποτελούν οιονεί μονόγραμμα {Μοηη,Μβηίί Αηίί-
β/ή άβί Ιίηββί XII, σελ. 89-90, άρ. 28 και 29
Είκ. 1.