DOI Artikel:
Giannopoulos, Nikolaos I.: Deuterai anakalypseis mnēmeiōn Thessalikēs proellēnikēs graphēs kai hetera proïstorika antikeimena
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14280#0114
106 Δεΰτεραι Ανακαλύψεις μνημείων ύπο Ν. Γιαννόπουλου.
ΑΕ 1915-
Αιγυπτιακή ιερογλυφική γραφή το σημεϊον Ο δή-
λοι τον ήλιακον δίσκον. Ούτος δέ φέρεται και επί
σχ>ονδυλίυ)ν έκ των έν Τροία ανασκαφών, ένώ ό
άπλοΰς κύκλος δηλοϊ τήν σελήνην 1. Έπι δέ δα-
κτυλίου χαλκού εκ Γενιτζέκ του ΑλμυροΟ δύο
κύκλοι μετά στιγμών έν τώ κέντρω εφαπτόμενοι
παριστασι δύο άνθρώπους, ών αί χείρες και οί πό-
δες έδηλώθησαν δια γραμμών καταλλήλως, έκ δέ
τών κύκλων ό μέν δηλοΐ τήν κεφαλήν, ό δέ το
σώμα 2. Επίσης δέ ομοίως δηλοΰνται άνΟρώπιναι
μορφαί έπι σφραγίδων έκ Κρήτη: 3. Το αύτο σύμ-
βολον εδρηται ώς κόσμημα έςελισσ^μενον έπϊ αγ-
γείων αρχαϊκών έκ θήρας 4 κλπ. τών γεωμετρι-
κών χρόνων. Ές αυτών δέ τών ομοκέντρων κύκλων
παρήχθη το σπειροειδές, προελθόν, ώς παραδέχον-
ται συνήθως έκ Βορρά. Έκ της Θεσσαλίας οέ ενε-
φανίσθη εις τήν μεσημβρινήν Ελλάδα, ώς προέ-
κυψεν έκ τών ανασκαφών του κ. Τσούντα έν Δι-
μινίω και Σέσκλω.Έπί τούτοι ό'μως ή τε άν<.υτέρω
δημοσιευομένη σ^ραγ'ις κα'ι ο κατωτέρω ύπ αριθ.
33 [17 ( δημοσιευόμενος χαλκοΰς δακτύλιος κο-
σμούνται άπλώς και όμοιομόρφως δια διπλών ομο-
κέντρων κύκλων, χωρίς τα σημεία ταΟτα νά άνή-
κωσιν εις γραφήν.
15 δις. Σφραγϊς πηλίνη εύρεθεΐσα ίσχάτως έν
τοϊς έρειπίοις άγνωστου πόλεως έπ'ι της Οθρυος,
έντεΟθεν της κώμης Βρινίνης κειμένης. Η σφραγις
είναι σχήματος κώνου, επί της βάσεο;ς τοΰ οποίου
υπάρχει περιγεγραμμένος εγχάρακτος κύκλος, έν
τώ μέσω του οποίου κείται έγχάρακτος σταυρός,
ού τά άκρα τέμνονται ύπο γραμμών έ^απτομένων
αύτοΰ τε και τοΰ κύκλου έν είδει νορδών' κατά δέ
τά τετράγωνα τά σχηματιζόμενα έκ τών γωνιών
του κύκλου και τών χορδών του τόξου ύπάρχουσιν
έγκοιλοι όπα'ι στρογγύλαι, άνάλογοι προς τάς έν
πήλινη σφραγΐδι, τή δημοσιευθείση ύφ' ημών έν
1 Έπϊ σφονδυλίονι μυκηναϊκής εποχή*; έκ Τροία:, 8θ1ΐ1ίβ1Τ18ηη
Συνοπτική άφήγηοις περί τών εν Τροία άνασκαιρών, Άθν'. 1875,
πίν. Α'.
2 Ν. Ί. Γιαννόπουλου, Θεοααλ. Προελλην. Έπιγρ. Άθτ-'ν. 1898.
σ. 68, είκ. 27.
3 Εν3Π8, (ό; ανο), πίν. I, Ια, 2α, 3ι, 65 και 166. — Στεφάνου
Εανθουδίδου, Προϊστορικά! σφραγίδες τοΰ μουσείου Ηρακλείου, έν
ΑΒ πίν. 6, 7 και 8. ίρ. 20α, 20ο, 39α και 34, 41α, 49. 74, 91,
131. και 158.
4 ΜίΙΙβΐΙ. ΑΙΙι. XXVIII, 1903, πίν. V, 2. VII, 2. IX, 1. 5.
Χ, 3. 1. XIV, 4. XVI, 4. XVIII, 3. XX, 6, 8.
Θεσσ. Προελλ. Έπιγραφαϊς (σελ. 4ο, σχ. 8). Και
έν έκείνη δέ ώς έν ταύτη τέσσαρες όπαι έγκοιλοι
κατά τάς τέσσαοας γωνίας κείνται. Ή στοανίς
εχει διάμετρον 0/067, ύψος δέ 0Ό6 περίπου. Εί-
ναι δέ άποκεκρουμένη κατά τι κατά τήν βάσιν μέ-
χρι τοΰ κύκλου κα'ι κατά τήν κορυφήν, ής το σχή-
μα άγνοοΰμεν, ίσως ό'μως έληγεν εις κομοίον σφαι-
ρικόν.
Είκ. 15 δις. Σφραγις εξ άδηλου πόλεως παρά την Βρίνιναν.
II κατασκευή κα'ι ό πηλός της προκειμένης
σφραγΐ'δος μαρτυροΰσι τήν προϊστορικήν καταγω-
γήν αύτής.
Γ'. Δακτύλιοι χαλκοί και άργυροι.
Ικανον αριθμόν δακτυλίων χαλκών κα'ι άργυ-
οών συνελέΗαυ,εν άπό τοΟ 1908, ό'τε έ?εδόσαυ.εν
το ήμέτερον πονημάτιον περί τών Θεοααλ. Προελ-
λην. επιγραφών μέχρι τούδε. Έν έκείνω έδημοσι-
εύσαμεν τρεις χαλκούς δακτυλίους, ών ένα μέν ες
Ομολίου, δύο δέ έκ Γενιτζέκ τοΟ Αλμυρού. Εν-
ταύθα δέ δημοσιεύομεν τους νεωστ'ι άνακαλυφθέν-
τας, οί'τινες είναι αυτόχρημα προϊστορικοί.
Έπι της περιγραφής ένος έ/.άστου δακτυλίου έν
τώ κειμένω θά προτάςωμεν τον τύπον τής σφενδό-
νης τοΰ δακτυλίου, άναλύοντες και περιγράφοντες
κατίι το δυνατόν τά έπ'αύτών σημεία. Έπϊ δέ τοΰ
πίνακος Β , δύναται νά ίδη ϊ αναγνώστης τον κύ-
τον έν φυσικώ μεγέθει τύπον τοΰ δακτυλίου, το
σχήμα αύτοΰ και έπϊ ετέρου πίνακος τήν μεγέ-
θυνσιν τών τύπων ένίων δακτυλίων, περιεχόντων
σπουδαιοτάτας έπιγραφάς.
16-17. 1-2. Λκκτύλιος χαλκοΰς έπϊ τής σφεν-
ΑΕ 1915-
Αιγυπτιακή ιερογλυφική γραφή το σημεϊον Ο δή-
λοι τον ήλιακον δίσκον. Ούτος δέ φέρεται και επί
σχ>ονδυλίυ)ν έκ των έν Τροία ανασκαφών, ένώ ό
άπλοΰς κύκλος δηλοϊ τήν σελήνην 1. Έπι δέ δα-
κτυλίου χαλκού εκ Γενιτζέκ του ΑλμυροΟ δύο
κύκλοι μετά στιγμών έν τώ κέντρω εφαπτόμενοι
παριστασι δύο άνθρώπους, ών αί χείρες και οί πό-
δες έδηλώθησαν δια γραμμών καταλλήλως, έκ δέ
τών κύκλων ό μέν δηλοΐ τήν κεφαλήν, ό δέ το
σώμα 2. Επίσης δέ ομοίως δηλοΰνται άνΟρώπιναι
μορφαί έπι σφραγίδων έκ Κρήτη: 3. Το αύτο σύμ-
βολον εδρηται ώς κόσμημα έςελισσ^μενον έπϊ αγ-
γείων αρχαϊκών έκ θήρας 4 κλπ. τών γεωμετρι-
κών χρόνων. Ές αυτών δέ τών ομοκέντρων κύκλων
παρήχθη το σπειροειδές, προελθόν, ώς παραδέχον-
ται συνήθως έκ Βορρά. Έκ της Θεσσαλίας οέ ενε-
φανίσθη εις τήν μεσημβρινήν Ελλάδα, ώς προέ-
κυψεν έκ τών ανασκαφών του κ. Τσούντα έν Δι-
μινίω και Σέσκλω.Έπί τούτοι ό'μως ή τε άν<.υτέρω
δημοσιευομένη σ^ραγ'ις κα'ι ο κατωτέρω ύπ αριθ.
33 [17 ( δημοσιευόμενος χαλκοΰς δακτύλιος κο-
σμούνται άπλώς και όμοιομόρφως δια διπλών ομο-
κέντρων κύκλων, χωρίς τα σημεία ταΟτα νά άνή-
κωσιν εις γραφήν.
15 δις. Σφραγϊς πηλίνη εύρεθεΐσα ίσχάτως έν
τοϊς έρειπίοις άγνωστου πόλεως έπ'ι της Οθρυος,
έντεΟθεν της κώμης Βρινίνης κειμένης. Η σφραγις
είναι σχήματος κώνου, επί της βάσεο;ς τοΰ οποίου
υπάρχει περιγεγραμμένος εγχάρακτος κύκλος, έν
τώ μέσω του οποίου κείται έγχάρακτος σταυρός,
ού τά άκρα τέμνονται ύπο γραμμών έ^απτομένων
αύτοΰ τε και τοΰ κύκλου έν είδει νορδών' κατά δέ
τά τετράγωνα τά σχηματιζόμενα έκ τών γωνιών
του κύκλου και τών χορδών του τόξου ύπάρχουσιν
έγκοιλοι όπα'ι στρογγύλαι, άνάλογοι προς τάς έν
πήλινη σφραγΐδι, τή δημοσιευθείση ύφ' ημών έν
1 Έπϊ σφονδυλίονι μυκηναϊκής εποχή*; έκ Τροία:, 8θ1ΐ1ίβ1Τ18ηη
Συνοπτική άφήγηοις περί τών εν Τροία άνασκαιρών, Άθν'. 1875,
πίν. Α'.
2 Ν. Ί. Γιαννόπουλου, Θεοααλ. Προελλην. Έπιγρ. Άθτ-'ν. 1898.
σ. 68, είκ. 27.
3 Εν3Π8, (ό; ανο), πίν. I, Ια, 2α, 3ι, 65 και 166. — Στεφάνου
Εανθουδίδου, Προϊστορικά! σφραγίδες τοΰ μουσείου Ηρακλείου, έν
ΑΒ πίν. 6, 7 και 8. ίρ. 20α, 20ο, 39α και 34, 41α, 49. 74, 91,
131. και 158.
4 ΜίΙΙβΐΙ. ΑΙΙι. XXVIII, 1903, πίν. V, 2. VII, 2. IX, 1. 5.
Χ, 3. 1. XIV, 4. XVI, 4. XVIII, 3. XX, 6, 8.
Θεσσ. Προελλ. Έπιγραφαϊς (σελ. 4ο, σχ. 8). Και
έν έκείνη δέ ώς έν ταύτη τέσσαρες όπαι έγκοιλοι
κατά τάς τέσσαοας γωνίας κείνται. Ή στοανίς
εχει διάμετρον 0/067, ύψος δέ 0Ό6 περίπου. Εί-
ναι δέ άποκεκρουμένη κατά τι κατά τήν βάσιν μέ-
χρι τοΰ κύκλου κα'ι κατά τήν κορυφήν, ής το σχή-
μα άγνοοΰμεν, ίσως ό'μως έληγεν εις κομοίον σφαι-
ρικόν.
Είκ. 15 δις. Σφραγις εξ άδηλου πόλεως παρά την Βρίνιναν.
II κατασκευή κα'ι ό πηλός της προκειμένης
σφραγΐ'δος μαρτυροΰσι τήν προϊστορικήν καταγω-
γήν αύτής.
Γ'. Δακτύλιοι χαλκοί και άργυροι.
Ικανον αριθμόν δακτυλίων χαλκών κα'ι άργυ-
οών συνελέΗαυ,εν άπό τοΟ 1908, ό'τε έ?εδόσαυ.εν
το ήμέτερον πονημάτιον περί τών Θεοααλ. Προελ-
λην. επιγραφών μέχρι τούδε. Έν έκείνω έδημοσι-
εύσαμεν τρεις χαλκούς δακτυλίους, ών ένα μέν ες
Ομολίου, δύο δέ έκ Γενιτζέκ τοΟ Αλμυρού. Εν-
ταύθα δέ δημοσιεύομεν τους νεωστ'ι άνακαλυφθέν-
τας, οί'τινες είναι αυτόχρημα προϊστορικοί.
Έπι της περιγραφής ένος έ/.άστου δακτυλίου έν
τώ κειμένω θά προτάςωμεν τον τύπον τής σφενδό-
νης τοΰ δακτυλίου, άναλύοντες και περιγράφοντες
κατίι το δυνατόν τά έπ'αύτών σημεία. Έπϊ δέ τοΰ
πίνακος Β , δύναται νά ίδη ϊ αναγνώστης τον κύ-
τον έν φυσικώ μεγέθει τύπον τοΰ δακτυλίου, το
σχήμα αύτοΰ και έπϊ ετέρου πίνακος τήν μεγέ-
θυνσιν τών τύπων ένίων δακτυλίων, περιεχόντων
σπουδαιοτάτας έπιγραφάς.
16-17. 1-2. Λκκτύλιος χαλκοΰς έπϊ τής σφεν-