DOI Artikel:
Ure, P. N.: Melanomorphoi kylikes ek Rheitsōnas tēs Boiōtias
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14280#0131
αε 1915
Μελανόμορφοι κύλικες εκ 'Ρειτσώνας της Βοιωτίας· νπ6 Ρ. ϋτβ. 123
Ό Μ&παηϊ (ΛΓο^.1897 σ. 238) έ ςαιρει τας αγ-
γειογραώικάς διαφοράς μεταξύ των δύο κυλίκων του
Αντίδωρου, καί βασιζόμενος έπΐ της λέξεως «έποε»
καΐ της θέσεως 1 των επιγραφών, συμπεραίνει οτι
Άντίδωρος ήτο δ κεραμεύς και ότι έγένετο εργο-
δότης διαφόρων αγγειογράφων. Έν τη γραφή μιας
των δυο κυλίκων αναγνωρίζει στενήν σχέσιν προς
την τεχνοτροπίαν του Γλαυκύτου2, ώς και δ ΡθΠθ-
§τϊηϊ (Νββνορ. ΓβίΒΪη σ. 33) έν τη της έν Βοΐο-
§Π3 Ό 2 κύλικος. II θεωρία αΰτη δεν εχει ουδέν
το άπίθανον, και μόνον τονίζει το γεγονός, οτι τα
χαρακτηριστικά της έργασίας του Αντίδωρου είναι
άκοιβώς τά του ημετέρου τύπου Ό 2. Ούδέν τω
Είκ. 12 (2; 7). Τάψ. 51 άριϋ. 234.
Είκ. 18 (1:4). Τάψ. 51 άρα*. 231.
1) ϊάφ. 50 αριθ. 266&· παραλείπεται Β8Α.
XIV σ. 261 · βψ. 0,13, διάμ. στομ. 0,19" ατελής
καί άμαυρά" ή ζώνη των λαβών φέρει λωτούς καί
1 Ουχί απολύτως πειστικής1 πρβ. π.-/, τό μελανοιχορφον κόσμημα
ΰπό την βάσιν, ΒθγΙΪΠ 1800, Μόνα/ον 2238.
2 Άνωτ. σ. 119.
δντι διακρίνει τάς δύο υπογεγραμμένες κύλικας
του περί ου δ λόγος τύπου από τών άνευ ύπογοα-
φής' πρβ. π. χ ΝοΗζ. 1897 είκ. ο προς ϋΐΌΟρ
εΐκ. 11 ά, 121), και τάς άνωτ. είκ. 14, 15, πρβ.
δε και Νοίίζ. 1897 είκ. 7, 8 προς ϋΐΌορ είκ. 11 ο.
Αί ομοιότητες αύται είναι τόσον στεναί ό'σον αί
μεταξύ τών δύο υπογεγραμμένων κυλίκων. Δυνά-
μεθα λοιπόν μετά τίνος πιθανότητας νά άποδώσω-
μεν πάσαν την σειράν τών Τ) 2 κυλίκων εις την
τεχνοτροπίαν, ίσως δέ και εις το έργαστήριον του
Αντίδωρου.
Κύλικες τον τύπον I) έκ 'Ρειτοώνας.
Είκ. 14 (1:5). Τάψ. 31 άρι&. 167.
Είκ. 15 (1:5). Τάψ. 31 άριΰ. 168.
είναι στενωτέρα ή έν είκ. 12' ΰπό ταύτην το κύ-
πελλον είναι ό'λον μέλαν, πλην ότι ολίγον άνωθι
του ποδός υπάρχει λεπτή ζώνη έδαφόχρωμος φέ-
ρουσα δύο λεπτάς ταινίας μέλαινας" δεν ύπάρχει
ταινία έδαφόχρωμος έν τω έσωτερικώ του κυπέλ-
λου εις τήν συνάντησιν τοΰ χείλους και του κάτω-
Μελανόμορφοι κύλικες εκ 'Ρειτσώνας της Βοιωτίας· νπ6 Ρ. ϋτβ. 123
Ό Μ&παηϊ (ΛΓο^.1897 σ. 238) έ ςαιρει τας αγ-
γειογραώικάς διαφοράς μεταξύ των δύο κυλίκων του
Αντίδωρου, καί βασιζόμενος έπΐ της λέξεως «έποε»
καΐ της θέσεως 1 των επιγραφών, συμπεραίνει οτι
Άντίδωρος ήτο δ κεραμεύς και ότι έγένετο εργο-
δότης διαφόρων αγγειογράφων. Έν τη γραφή μιας
των δυο κυλίκων αναγνωρίζει στενήν σχέσιν προς
την τεχνοτροπίαν του Γλαυκύτου2, ώς και δ ΡθΠθ-
§τϊηϊ (Νββνορ. ΓβίΒΪη σ. 33) έν τη της έν Βοΐο-
§Π3 Ό 2 κύλικος. II θεωρία αΰτη δεν εχει ουδέν
το άπίθανον, και μόνον τονίζει το γεγονός, οτι τα
χαρακτηριστικά της έργασίας του Αντίδωρου είναι
άκοιβώς τά του ημετέρου τύπου Ό 2. Ούδέν τω
Είκ. 12 (2; 7). Τάψ. 51 άριϋ. 234.
Είκ. 18 (1:4). Τάψ. 51 άρα*. 231.
1) ϊάφ. 50 αριθ. 266&· παραλείπεται Β8Α.
XIV σ. 261 · βψ. 0,13, διάμ. στομ. 0,19" ατελής
καί άμαυρά" ή ζώνη των λαβών φέρει λωτούς καί
1 Ουχί απολύτως πειστικής1 πρβ. π.-/, τό μελανοιχορφον κόσμημα
ΰπό την βάσιν, ΒθγΙΪΠ 1800, Μόνα/ον 2238.
2 Άνωτ. σ. 119.
δντι διακρίνει τάς δύο υπογεγραμμένες κύλικας
του περί ου δ λόγος τύπου από τών άνευ ύπογοα-
φής' πρβ. π. χ ΝοΗζ. 1897 είκ. ο προς ϋΐΌΟρ
εΐκ. 11 ά, 121), και τάς άνωτ. είκ. 14, 15, πρβ.
δε και Νοίίζ. 1897 είκ. 7, 8 προς ϋΐΌορ είκ. 11 ο.
Αί ομοιότητες αύται είναι τόσον στεναί ό'σον αί
μεταξύ τών δύο υπογεγραμμένων κυλίκων. Δυνά-
μεθα λοιπόν μετά τίνος πιθανότητας νά άποδώσω-
μεν πάσαν την σειράν τών Τ) 2 κυλίκων εις την
τεχνοτροπίαν, ίσως δέ και εις το έργαστήριον του
Αντίδωρου.
Κύλικες τον τύπον I) έκ 'Ρειτοώνας.
Είκ. 14 (1:5). Τάψ. 31 άρι&. 167.
Είκ. 15 (1:5). Τάψ. 31 άριΰ. 168.
είναι στενωτέρα ή έν είκ. 12' ΰπό ταύτην το κύ-
πελλον είναι ό'λον μέλαν, πλην ότι ολίγον άνωθι
του ποδός υπάρχει λεπτή ζώνη έδαφόχρωμος φέ-
ρουσα δύο λεπτάς ταινίας μέλαινας" δεν ύπάρχει
ταινία έδαφόχρωμος έν τω έσωτερικώ του κυπέλ-
λου εις τήν συνάντησιν τοΰ χείλους και του κάτω-