Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1915)

ΑΕ 1915

Το νεκροταφεΐον τοϋ Παλαιού Φαλήρου. — Άττικδν ψήφισμα τοϋ 368/7 πΧ. 135

Φαλήρου), ή περί την Άνάβυσσον (Άνάφλυστος),
ή την Βάρην, άλλ' έν τω σημερινώ Άγ'ιω Κοσμά,
τοΰ'θ' δπερ ού μόνον αύτό το όμόηχον των λέξεων
Κωλιάς-Κοσμας 1, ού μόνον το παρ'αυτόν χώμα
είναι κατάλληλον δια την άγγειοπλαστικήν— τά
δ'άγγεΐα της Κωλιάδος ήσαν περιώνυμα το πάλαι2,
έν ω το παρά το παλαιόν Φάληρον έδαφος ήν αμ-
μώδες καϊ άκατάλληλον δι' αγγεία — άλλα και
αυτή ή μαρτυρία του Παυσανίου πιστοί. Λέγει οέ:
«Απέχει δε (άπό Φαλήρου έννοεΐτα ι) σταδίονς

1 Της όμοη/ίας δραττόμενος έν ετει 1853 και ό Η3ΠΓΪ0ί (Κθ-
0ΐΐθΓ0ΐΐΘ8 811Γ 1& Τθρθ§Γ3ρ1ΐϊβ (1θ8 ϋβΠ1β8 άβ ΓΑΙϋθ[11β σελ.
213 και οό"/ί τη γνοίμη τοΰ Παυσανίου, άλλά τη τοϋ Στράβωνος στοί-
χων έθεοίρησεν ως Κωλιάδα άκοαν τόν "Αγιον Νιχόλαον της Βάρης:
Νικόλαος-Κωλιάς, άλλά πλην της φωνητικής αναλογίας, οϋδ'εν άλλο
ποός τούτο πείθει ημάς, άλλως τε δέ είναι γνωστόν πλέον οτι ή με-
τατροπή των ειδωλολατρικών ναών εις -/ριστιανικοϋς έγίνετο καθ' ώρι-
σμε'νους τρόπον τινά κανόνας, οίον της Αθηνάς εις ΙΙαναγίαν, τοΰ
Ποσειδώνος εις "Αγιον Νιχόλαον, τοΰ Ηρακλέους εις "Αγιον Γεώρ-
γιον η "Αγιον Δημήτριον.

2 Αθηναίος Δειπνοσοφιστής XI. 64.

εϊκοσιν άκρα Κωλιάς· ές ταύτην φΰαρέντος τον
ναυτικού των Μήδων κατήνεγκεν 6 κλύδων τά ναυ-
άγια. Κωλιάδος δέ εστίν ενταύθα Αφροδίτης ά-
γαλμα . . .».

11 ΰπο του Παυσανίου άναφερομένη άπόστασις
εύοδουται νυν, άποδειχθέντος ό'τι ή με/ρ ι τών ση-
μερινών Σφαγείων παρά την Καλλιθέαν εκτασις
τοΰ'ΑττικοΟ λεκανοπεδίου δεν άπετελέσθη έκ προσ-
χώσεων, άφ οΰ άνευρε'Οησαν νεκροπόλεις και έν
Βοϊδολιβάδω και έν Τζιτζιφιές, άλλ' ήν συνέχεια
της έκτάσεως της Αττικής άπό τών πανάρχαιο -
τάτων χρόνων.

Παναγιώτης Καατριώτης.

ΣΗΜ. Άλλά και ή έν ετει 1896 έν Παλαίω Φαλήρω ύ'περθεν τοΰ
ξενοδοχείου Δ. ΤΙρινοπούλο·~} γενομένη ανασκαφή υπό τοΰ ΤΙΐ. \νϊθ-
§3Π<3 ούδεν άξιον λόγου μνημεΐον δυνάμενον νά πίστωση την αυτόθι
ϋ'παρξιν αρχαίου ναοΰ, ευρέθη, πλήν όλιγίστων ρωμαϊκής έπο/ής θε-
μελίων εξοχικής έπαύλεως. (Πρβ. ΜΪΙΐΙΐβΠΐΐη^βη άβ9 Κ3Ϊ8βΐΊ.
άβΐΐΐβοΐΐβη 3Γθ1ΐ. ΙηβΙΙΙΙ. Συνεδρία 3 Ιανουαρίου 1896.

Άττικόν ψήφισμα του 368 7 πΧ και ή εορτή τών Ληναίων

υπο

Κωνσταντίνου Μαλτέζου.

Έν τή Συναγωγή τών Ελληνικών έπιγραφών γράφει 6 ΚΪΓοΙιηΘΓ, νά πιστεύσωμεν τον Διόδωρον

«Ιηβοπρίϊοηθδ ΟΓαβοείθ-Εάΐΐίο ιηϊηοΓ» ύπ' άριθ. λέγοντα (XV 74, 2, 3) ό'τι εις τών άδόντων έν τώ

105 (I. β. II. 52), δημοσιεύεται ψήφισμα συνθή- /°ρώ έσπευσε μετά τήν νίκην νά διάπλευση εις

κης μεταξύ του Δήμου Αθηναίων και του Διονυ- ΚόρινΟον, ένθα καταλαβών ναΰν έκπλέουσαν εις

σίου τοΟ Συρακουσών, έπΐ Ναυσιγένους άρχοντος Σικελίαν, ούρίοις χρησάμενος πνεύμασι και κατα-

(308/7 πΧ), έχον ούτω κατά τήν συμπλήρωσιν πλεύσας εις Σικελίαν συντόμως, ανήγγειλε τώ

του I. ΚϊγοΙιπθγ. τυράννω τήν νίκην. Ο δέ Διονύσιος επί τη νίκη

Στοιχ 33 εστιών τ^ύς φίλους και μεθυσθείς, άρρωστήσας έτε-

[Έπι Ναυσιγέν]ος ά'ρχ[οντος επί της Αΐαντί] λ^τ/^ν.

[δος εβδόμης π]ρυταν[είας· Μόσχος Κυδαθην] ΎΨ συμπλήρωσιν, επομένως και τό συμπέρα-

[αιεύς έγραμ]ματευε· [δευτέραι και τριακο] σΗ-α το° ΚϊγοΙιπθγ, θεωρώ ώς μή ορθά. Και όν-

[στηι της πρυ]τανεία[ς - · -. τώς ή άνω επιγραφή δύναται νά συμπληρωθή και

κατά τούς έπομένους δύο τρόπους: 10?). [Έπί της

Ό ΚΪΓοΙιηβΓ, λαμβάνων το έτος κοινόν, θεωρεί Λεωντί|δος πέμπτης πρυτανείας" ή 20;)' [έπί της

ό'τι το ψήφισμα έγένετο κατά μήνα Έλατ.ηοολιώνα Πανδιο νίδος „ ,

~ *}β«/7 Υ 'Αΐΐ' ϊ' ~ λ ' α έκτης π ρυτανείας, τηρούμενης της

του ουο/ ι πΑ. Αλλα ουο μήνας ττροτερον ο Διο- Ακαμαν τιοος

νύσιος είχε νικήση κατά τά Λήναια δια της τρα- στοιχηδον γραφής.

γωδίας του « Έκτορος λύτρα». Δέν πρέπει λοιπόν, Του έτους τοΰ Ναυσιγένους οντος άσφαλώς!70υ