Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1915)

ΑΕ 1915

Άττικδν ψήφισμα τον 368/7. — Βοηδρομιώνος είκοστήι. 137

είτε εις τον αριθμόν της πρυτανείας είτε εις τον
μήνα.

Το ετος 414/3 πΧ. Οπηρξε πάντως κοινόν. Και
όντως, ώς εν ΑΕ 1908 έδειξα, τω 422/1 ήρχισεν
έφαρμοζομένη ή έννεακαιδεκαετηρ^ς, το δέ 414/3
ίιπήρξε κοινόν, καθ'ό ενατον του κύκλου. Άλλα και,
εν τη υποθέσει δτι δεν έφηρμάσθη ή έννεακαιδεκα-
ετηρίς έν τω Ήμερολογίω, ασφαλές τυγχάνει δτι
τφ 423/2 πΧ έληξε μία όκταετηρίς, έπομένως τω
414/3 θα ήρχιζε νέα όκταετηρίς, το δέ πρώτον
ετος των οκταετή ρ ίδων ήτο κοινόν (περί τούτων
δοα έμήν Μελέτην ΑΕ 1907,1908). Ιο ετος άοα
414/3 έν έκατέροις των χρονολογικών συστημά-
των υπήρξε κοινόν, ή δέ έςήγησις του ΚθϊΙ δεν
δύναται να έφαρμοσθή εις ετος κοινόν.

Δεχόμεθα λοιπόν, μετά του Κΐΐ'οΐιΐιοίί, δ'τι πρό-
κειται περί λάθους και δη περί Έρεχθεΐδος έκτης
πρυτανείας.

Κατά τον ήμέτερον πίνακα Α (ΑΕ 1908, 300)

δ Γαμήλιων του 414/3 σύγκειται έκ 30 ημερών,
ή δέ ενάτη φθίνοντος είνε ή 22α αυτοί». Ή επιγραφή
άρα αύτη διδάσκει δτι κατά τον Ε' αιώνα πΧ ή
22α του Γαμηλιώνος δεν άνηκεν εις τάς ημέρας
της έορτής τών Ληναίων.

Συμπέρασμα.

Εκ τών άνω φρονώ δτι συνάγεται το συμπέρα-
σμα: 10ν δτι ή έορτή τών Ληναίων ελάμβανε νώ-
ραν άπο της Ια^5 μέχρι της 21γΐ; του Γαμηλιώνος
και δτι δεν είναι άπίθανον /.ατά τον Δ' αιώνα ή και
βραδύτερον νά προσετέθη μία ετι ήμέρα (ή 22α)
εις τάς έν λόγω έορτάς, ομοίως ώς συνέβη έπί τών
μακεδόνικων χρόνων εις τάς έορτάς τών Ελευσί-
νιων, και 20ν δτι ή περί ής το ψήφισμα του 368/7
πΧ συνθήκη έγένετο προ της έορτής τών Ληναίων.

Κωνσταντίνος Μαλτέξος.

Βοηδρομιώνος εικοστηι;

υπό

Κωνσταντίνου Μαλτέζου.

'Εν ΙΟ II 8ιΐρ. εξεδόθη ή έπιγραφή 373 ά" (Εά.
Μ. 799) έχουσα ού'τω κατά την συμπλήρωσιν τοΟ
ΚοθΜθγ :

Οδχί στοιχηδόν.

2. [Έπί - - - άρχοντος επί τ]ης Έρεχ[θ]εΐδος τρίτης

πρυτανείας, ή[ι]

3. [......έ ]γραμματευεν (υ) Βοηδρομιώνος εί-

4. κοστήι? - - - τή]ς πρυτανείας" (^) εκκλησία-

'Τποσημειοΐ δ' δ ΚϊγοΙιπθγ: Όβ δΐιρρίθπιβηίο
εί[κοστήι] οαιη ΚοθϊιΙθγο άυβίΙ&Ι Μοιηηίδθη, ηυοά
άϊβ8 20 ΒοθάΓοιηίοηίδ ΐη άϊθοιίθ ίθδϋβ (ηαρίθ-
ΓΪΟΓαηι) ιη&§ηοπιΐϊΐ Βαοοίιΐ βαοβρ βδί.

Ή γνώμη αύτη του ΜοηιιιΐΒβη δτι δηλ. ήτο
άδύνατον νά εχη γίνη τη εικοστή του Βοηδρομιώ-
νος έκκλησία είνε ορθοτάτη. 'Αφ' έτερου δ'μως τών
δύο τελευταίων γραμμάτων του 3ου στίχου δντων

ΕΙ, ουδεμία άλλη συμπλήρωσις της έπιγραφής είνε
δυνατή. Ώς έκ τούτου κατέφυγον εις την άναψη-
λάφησιν του σωζομένου μέρους τή'ς έπιγραφής έν
τώ 'Εθνικώ έπιγοαΦίκώ Μουσείω, εύοον δ' δτι επί
τον μαρμάρον διακρίνεται μόνον ώς τελενταΐον σω ■
ζόμενον γράμμα τον τρίτον στίχον εν £ και ονδεν
πλέον. Ώστε ή άνάγνωσις ΕΙ είχε γίνη ουχί επα-
κριβώς ,

"Οθεν προτείνω ώς πιθανωτάτην συμπλήρωσιν
τών στίχων 3 και 4 την έξης:

3. [----έ]γραμμάτευεν (^) Βοηδρομιώνος έ'[κ-]

4. [τει έπί δέκα,ενδεκάτηι τη]ς πρυτανείας. (^) έκκλησία.

του έτους οντος εμβόλιμου.

Δευτέρα έπιγραφή φέρουσα συμπλήρωσιν « Βοη-
δρομιώνος είκοστήι» είνε ή έν ΙΟ II, 303 έχουσα
κατά τον ΚοθΙιΙθγ ούτως:

18